Είναι πολύ της μοδός η Κίνα, ένεκα Ολυμπιακών Αγώνων. Ενας έξυπνος μαρκετίστας όπως ο Ντέιμον Αλμπαρν δεν υπήρχε περίπτωση να μην το εκμεταλλευτεί και να μην κυκλοφορήσει κάτι σχετικό. Βέβαια, και εδώ ας φανερώσω μια μεγάλη μου αδυναμία, ο Αλμπαρν δεν είναι μόνος καλός μαρκετίστας. Είναι κατά την ταπεινή μου γνώμη ο πιο ενδιαφέρων βρετανός μουσικός αυτή τη στιγμή. Είτε με τους Blur, είτε με τους Gorillaz, ειτε με τους The Good the Bad and the Queen, είτε με τα διάφορα side project όπως εκείνο το καταπληκτικό Mali Music πριν από κάποια χρόνια. Τώρα, κρυμμένος πίσω απ΄το όνομα Monkey, αποφάσισε να ασχοληθεί με τη θεατρική-οπερατική μεταφορά ενός κινεζικού μυθιστορήματος του 16ου αιώνα -ή κάτι τέτοιο κουλτουριάρικο τέλος πάντων. Μαζι του ένας άλλος Gorillaz, ο Τζέιμι Χιούλετ. Εντάξει, δεν μπορώ να πω ότι συνταράχθηκα ακούγοντάς το. Είναι σίγουρα ενδιαφέρον, αλλά πολύ μακριά απ' τα χωράφια μου. Ωστόσο δεν λείπουν κάποια κομμάτια που αξίζουν τον κόπο, όπως αυτό που ακολουθεί.
| 19 March Of The Ir... |
