Δεν είναι ότι δεν ξέρουν τον ορισμό της.
Ούτε το κάνουν από βίτσιο ή διαστροφή (η διαστροφή κολλάει αλλού αλλά δεν είναι του παρόντος)
Είναι απλά ότι ως δημιουργικοί και με φαντασία άνθρωποι που είναι θέλουν να της δώσουν μια νέα διάσταση... να παίξουν εκ του ασφαλούς... αφού το φιλαράκι καταννοεί και συγχωρεί... και όλα αυτά χωρίς κανένα φόβο... καμμιά "επένδυση".
Η φιλία είναι λιγότερο επιρρεπής στον εγωϊσμό από άλλες σχέσεις...
Με ιδιαίτερη επιμέλεια τηρούν το "τόσο όσο..." και πάντα φροντίζουν να μη το ξεπερνούν...
Και αν ζητήσεις κάτι από κάποιον φίλο και κείνος σου πει "οχι" αυτό τότε δεν είναι "χυλόπιτα" αλλά απλά ένα "οχι".
Ετσι η φιλία γίνεται μια σχέση κατ'ουσίαν ανώδυνη και εις βάθος ανακουφιστική με ότι κι αν αυτό συνεπάγεται...
Βλέπεις τα πράγματα στις πραγματικές τους διαστάσεις... δεν τα μεγαλοποιείς... δεν σε αγγίζουν (?)... δεν τα παίρνεις όλα τοις μετρητοίς γιατί οι στιγμές που μοιράζεσαι με ένα φίλο είναι πολύ λιγότερες απ'αυτες που μοιράζεσαι με ένα σύντροφο και γι'αυτό θα πρέπει να τις περιφρουρείς από τέτοιου είδους "μιαρά" συναισθήματα... και να τις προστατεύεις με κάθε τρόπο από τέτοιες "ατασθαλίες" ως κόρη οφθαλμού.
Αλλά είναι πράγματι πολύ ωραίο να μπορείς να μοιράζεσαι με το φίλο τη σοκολάτα σου, το παγωτό σου κι ενίοτε το μέλι σου...
