Παραμονή της γιορτής του...

Πως γίνεται πάντα όταν παίρνω την απόφαση να ξεριζώσω από μέσα μέσα μου μια ψυχή αυτή να έρχεται και να με σκουντάει?

Γιατί όταν θέλω να ξεχάσω κάποιον όλο το σύμπαν (και προπαντός ο ίδιος)συνομοτεί για να θυμάμαι...?

Σα να έχει μπει ένας σελιδοδείκτης στο βιβλίο της
καρδιάς μου και κείνη η άμοιρη μην μπορώντας αλλιώς ανοίγει πάντα στην ίδια σελίδα...

... Κι αυτό το βιβλίο...πόσες σελίδες πια!