...πάντα να ελπίζεις πάντα να υπομένεις...

Tετοιος οφείλει να είναι ο Χριστιανός

Τέτοιος οφείλει να είναι ο χριστιανός. Ένα καλώδιο υψηλής τάσεως, πάνω στο οποίο μπορεί να καθίσει ένα πουλάκι χωρίς να πάθει την παραμικρή ζημιά, αλλά μέσα από το οποίο περνά ενέργεια ικανή να κάνει ολόκληρο τον κόσμο να εκραγεί.

Ιδού με ποιόν τρόπο εγγίζουμε την αιώνια Βασιλεία του Χριστού.

Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ.

Η πρώτη μου ποιητική ανθολογία " Δροσοστάλες σκέψεις "


Το βιβλίο αυτό αποτελεί την πρώτη μου ποιητική ανθολογία 
με σκέψεις δροσοστάλες ,  που θα δροσίσουν την ψυχή μας και το "Είναι"μας
Ετοιμάζεται από τις εκδόσεις Δυάς Εκδοτική . 
Για παραγγελίες μπείτε στο site www.moissogloupublishing.com

Μάθε να γίνεσαι αόρατος



Μάθε να κρύβεσαι από τους άλλους.Το καλό που κάνεις μη το διαλαλείς,μην περιμένεις τον έπαινο των ανθρώπων.Να εργάζεσαι μυστικά και θα δεις πως η ανταπόδοση θα έρθει φανερά στην καρδιά σου.Τόσο που κανένα μπράβο,κανένα χειροκρότημα και κανένας θησαυρός επάνω στη γη δεν θα μπορέσουν να ξεπληρώσουν αυτό που θα νιώσει η ψυχή σου.Αυτή η χαρά που προκάλεσες στον αδερφό σου,η ανάπαυση που του πρόσφερες θα επιστρέψει πολλαπλάσια σε σένα,να το θυμάσαι.

Μάθε λοιπόν να κρύβεσαι για να σου φανερωθεί η χάρη,μάθε να σιωπάς για να μιλήσει ο Θεός σε όλη την ύπαρξη σου.

Σε φιλώ...να γελάς...
Θυμίζεις άγγελο που κατέβηκε στη γη.

                                                                                                                          Αλέξης Αλεξάνδρου


Ο Θεός είναι αύρα μυστική..


Εάν κάτι αποστρέφεται ο Θεός είναι η σκληρότητα. Εάν κάτι τον ευαρεστεί είναι η επιείκεια, η κατανόηση και η αγάπη. Σε όλη την Αγία Γραφή επιμένει να φανερώνεται ως « οικτίρμων, ελεήμων, μακρόθυμος και πολυέλεος». Αυτός είναι ο Θεός.
Ακόμη και η δικαιοσύνη του που επικαλούνται πολλοί για να αποδείξουν ότι ο Θεός δεν είναι μόνο αγάπη, τι είναι; Έλεος. Έτσι λέει ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος. Τώρα θα πει κάποιος μα εγώ διάβασα στο τάδε πατέρα κάτι άλλο. Αλήθεια είναι αυτό. Στο πατερικό λόγο θα βρεις κείμενα για όλες τις ψυχικές φάσεις των ανθρώπων, για όλους του ψυχικούς χρόνους. Για τον αρχάριο ή τον νήπιο αλλά και τον ώριμο. Για τον δούλο ή υιό, τον φοβικό ή ελεύθερο. Ανάλογα την πνευματική ωρίμανση και εμπειρία του Θεού, τρυγάς την γύρη του πατερικού και Βιβλικού λόγου. Ας μην ξεχνάμε ότι ο ίδιος ο Χριστός έλεγε παραβολές γιατί οι άνθρωποι δεν ήταν έτοιμοι να μυηθούν στα μυστήρια του αποκαλυπτικού του λόγου.
Δεν έχει καμία σχέση η δικαιοσύνη του Θεού με αυτή των ανθρώπων. Οπότε ματαίως προσπαθούμε να μεταφέρουμε τα δικά μας δεδομένα σε εκείνα του Θεού. Ο Θεός δεν θα βάλει ποτέ το φράκο του δικαστή, ούτε θα πάρει θέση σε υψηλά έδρανα απόδοσης δικαιοσύνης, πολλώ δε μάλλον δεν θα γίνει εκείνος που θα ζητήσει την διαπόμπευση, τιμωρία και εξόντωση μας.
Ο Θεός δεν θα γίνει ούτε θύελλα, ούτε σεισμός ή φωτιά ώστε να κάψει τους αμαρτωλούς. Σε αύρα λεπτή και δροσερή, ήσυχη και διακριτική μεταμορφώνεται, ώστε να δροσίζει τις αγωνίες και καημούς των ανθρώπων. Δρόσος είναι ποτέ φωτιά.
«Τη μέρα που γεννήθηκες δεν σού ‘κοψαν τον ομφάλιο λώρο ούτε σε πλύναν με νερό για να σε καθαρίσουν, δεν σ’ έτριψαν με αλάτι ούτε σε σπαργάνωσαν. Κανένα μάτι δεν σε λυπήθηκε [...] αλλά σε πέταξαν στα χωράφια, όταν γεννήθηκες, χωρίς για τη ζωή σου να νοιαστούν. Εγώ πέρασα από κοντά σου, σε είδα να κυλιέσαι μες στο αίμα σου, κι έτσι στην κατάσταση που βρισκόσουνα σου είπα:… Ζήσε!». Προφήτης Ιεζεκιήλ


Δεν μπορούμε όλα να τα ελέγξουμε ...


Στην ζωή δεν μπορούμε όλα τα ελέγξουμε . Δεν είμαστε οι απόλυτοι πρωταγωνιστές, κι όποιος το πιστεύει αυτό γρήγορα η πραγματικότητα θα τον προσγειώσει στα όρια του. Το σύμπαν μέσα στο οποίο είμαστε μια μικρή κουκίδα, υπάρχει και χωρίς εμάς. Αύριο το πρωί θα ξημερώσει και θα νυχτώσει δίχως να μας ρωτήσει όπως κάνει εδω και εκατομμύρια χρόνια, είτε υπάρχουν εμείς είτε όχι.

Σε αυτή λοιπόν την πορεία της ύπαρξης μας που ονομάζεται ζωή δεν είμαστε απόλυτοι κυρίαρχοι. Στην συναρπαστική πτήση της ύπαρξης δεν είμαστε ο πιλότος, αλλά το αεροπλάνο. Δεν μπορούμε όλα τα ελέγξουμε, αλλά μπορούμε κάτι πολύ σημαντικό, να ορίσουμε και να διαμορφώσουμε τις αντιδράσεις μας. Αυτό μπορούμε και πρέπει να το κάνουμε. Δεν καθορίζουμε τα πράγματα αλλά τις αντιδράσεις μας απέναντι σ αυτά. Και είναι τόσο μα τόσο σημαντικό εάν το καταλάβουμε.
Μπορείς να εμπιστευθείς τον Θεό και το τέλειο μονοπάτι που σου χαράζει; Μπορείς να το διαβείς δίχως να ρωτάς "τι" και "γιατί;". Εμπιστεύσου την φωνή εντός σου, μάθε να την ακούς, ησύχασε το νου σου, και απλά άκου, πράξε, αφήσου, απόλαυσε το ταξίδι….



Τα λάθη είναι δρόμοι




Τώρα πλέον είμαι σίγουρος, ότι όλα αυτά που στο παρελθόν ονόμασα ως αποτυχίες, όλα εκείνα που ήρθαν ως δοκιμασίες και δυσκολίες να κλυδωνίσουν την ζωή μου, ήταν τελείως απαραίτητα για το ταξίδι της ψυχής μου. Τα χρειαζόμουν και είχα την ανάγκη να τα βιώσω και να τα γευτώ. 
Γι αυτό δεν πρέπει να πετάμε τίποτα από την διαδρομή που ζήσαμε και ζούμε. Όλα έχουν το χώρο και την θέση τους. Ακόμη κι οι αμαρτίες είναι δρόμος προς την αρετή. 
Όλα είναι μέρος της ζωής μας, εάν τα αφαιρέσουμε απλά δεν θα είμαστε εμείς, και σίγουρα δεν θα γίνουμε εκείνο για το οποίο ήρθαμε στην ύπαρξη.


Είσαι κάτι βαθύτερο..

Δεν φοβάσαι εσύ. Δεν αγχώνεσαι εσύ. Δεν είσαι εσύ που τρέμεις και τρελαίνεσαι κάτω από τα βάρη και τις δυσκολίες της καθημερινότητας, μα οι ρόλοι που έχεις επωμιστεί. Εάν βγάλεις το κουστούμι που σου έβαλαν και σκίσεις την μάσκα που φοράς, υποδυόμενος κάτι που δεν είσαι, τότε θα δεις ότι εσύ ποτέ δεν φοβήθηκες. Ότι ποτέ δεν μελαγχόλησες. Η θλίψη σου, δεν σου ανήκει. Ανήκει στους ρόλους σου. Όχι σε εσένα. Εσύ είσαι χαρούμενος. Το πνεύμα, η ψυχή που ζεί μέσα σου, δεν ξέρει από θλίψη, είναι δώρο Θεού γεμάτο φως και χαρα. Ο Θεός είναι μέσα μας, γι αυτό και όσο καθαριζόμαστε απο τα πάθη και εισερχόμαστε με την προσευχή εντός μας, νιώθουμε γαλήνη. Γιατί στο βυθό πάντα έχει ησυχία, τα κύματα είναι στην επιφάνεια. Η εικόνα του Θεού ζει μέσα μας. Ετσι η θλίψη είναι αντίδραση στο ψέμα που ζεις. Το άγχος σε εκεινο που προσπαθείς να υποδυθείς, ο φόβος ενοχή όχι γι’ αυτά που έκανες, μα για εκείνα που ξέχασες και αρνήθηκες να ζήσεις…

Πέρα από τα λόγια...


Ας αφήσουμε τα μεγάλα λόγια, την φλυαρία των λογισμών και ας πάρουμε τον άλλο μια αγκαλιά. Το σώμα ξέρει καλύτερα να ηρεμεί την ταραχή του νου, απο τις ακροβασίες των θεωριών. Και για εκείνους που δεν έχουν κάποιον στην ζωή τους, ας αγκαλιάσουν τον εαυτό τους. Τότε θα συμβεί κάτι θαυμαστό. Όσο θα αγαπάς τα μέσα σου, όσο θα αποδέχεσαι τα σκοτάδια σου, όσο ο Χριστός θα διαλύει τις βαθύτερες σκιές του είναι σου, τόσο κι οι άλλοι θα ερωτεύονται αυτό που είσαι και εσύ είχες ξεχάσει στην σταυρική ψυχική σου νύχτα.

π.Λίβυος

Τα ονόματα της Υπεραγίας Θεοτόκου

Μιλώ στη Γλυκοφιλούσα, όταν μου λείπει η αγάπη των δικών μου!
Παρακαλώ την Οδηγήτρια, για να μην χάσω τον δρόμο μου!
Κλαίω μπροστά στην Παυσολύπη, όταν ο ουρανός μου είναι μαύρος!
Δέομαι στην Γοργουπήκοο, γιατί το πρόβλημα «δεν παίρνει» άλλο!
Γονατίζω στην Παραμυθία, όταν οι λύπες είναι αβάσταχτες και πολλές!
Χαμογελώντας παρακαλώ την Πάντων Χαρά, όταν η χαρά μου είναι μακρινό όνειρο!
Κοκκινίζοντας εκλιπαρώ το Ρόδον το Αμάραντο, για την χαμένη μου ντροπή!
Κι αν η μάνδρα της ψυχής μου απειληθεί, κρούω στην Πορταίτισσα!
Δοξολογώντας τον Κύριο, ψάλλω μπροστά στο Άξιον Εστί!
Ευχαριστώντας τον Θεό για όσα μου έδωσε, ζητώ από την Παναγία Δεξιά να του το πει!
Κι όταν θέλω το »χάδι»του Θεού μου, «κλείνω το μάτι» στην Μεσίτρια.
Αλλ’οταν δεν αντέχω τον θρήνο των αδελφών, ζητώ από την Θρηνωδούσα να κλαύσω μαζί της!
Κι όσες φορές ως άλλοι «Φιλισταίοι» εχθρικά σύννεφα πυκνώνουν στον ουρανό της πατρίδας μου, ικετεύω την Αγία Σκέπη.
Κι ως μάνα του κόσμου όλου Βρεφοκρατούσα, Σε ικετεύω για τις μάνες!