We hebben nog een volle dag in Birmingham, we hadden vooraf bedacht dat twee dagen Quiltbeurs lang genoeg zou zijn, en dat was ook zo. We hebben voor ons gevoel alle hallen gehad en gezien wat we wilden zien, gekocht wat we wilden kopen……
We hadden bedacht dat zaterdag een mooie dag zou zijn om een dag naar Oxford te gaan, dus wandelden we in de ochtend weer richting het NEC met ons vieren. Liz had vandaag een workshop en nog een dagje beurs en wij liepen naar het station.
Na een uurtje met de trein kwamen we aan in het mooie Oxford. En we waren niet de enige, het was druk in de stad.
Het blijkt dat er vandaag drie zogenaamde ‘Degree Ceremonies’ plaatsvinden bij de Universiteiten.
Daardoor zijn vele terreinen en binnenplaatsen afgesloten, jammer maar begrijpelijk. Gelukkig is dit ook wel leuk om van een afstandje even te bekijken.
We lopen New College Lane in, onder de ‘Bridge of Sighs’ door. Dan lopen we links, net voor het huis van rode bakstenen een heel smal steegje in.
Naar het bekende Turf Tavern, een verborgen pareltje goed verborgen en alleen via een paar smalle steegjes te bereiken. Niet dat dit een probleem is, er zijn genoeg mensen die deze pub weten te vinden en hier even aan de bar hebben gehangen.
En als je van Engelse crimi’s zoals Inspector Morse houdt, zoals wij, dan is dit natuurlijk extra leuk omdat hier daadwerkelijk opnamen zijn gemaakt.
We vinden een plekje buiten op het terras en Bernadet gaat ook even aan de bar hangen terwijl ze de drankjes gaat bestellen voor ons.
Het is het wachten waard hoor deze heerlijke koele cider.
Als de dorst is gelest, lopen we weer terug door het steegje.
En weer onder de brug door om onze wandeling door Oxford te vervolgen.
Bij het Bodleian kunnen we de binnenplaats wel bezoeken, de stad is een groot openluchtmuseum met al die mooie gebouwen.
Radcliffe Camera aan Radcliff Square.
En de kerk van St. Mary the virgin.
Als laatste lopen we nog even door de overdekte markt die dit jaar 250 jaar bestaat.
En waar door Jacqueline heerlijke koekjes worden gekocht.
En dan pakken we de trein weer terug en sturen we Liz een berichtje zodat we elkaar kunnen ontmoeten voor het diner.
Vanavond gaan we voor het Steakhouse en Liz laat ons zien wat ze vandaag leerde op haar cursus met wol.
Het wordt een vlinder, erg mooi.
Voor de laatste keer wandelen we terug naar de B&B deze avond. Ik heb deze dagen al heel wat bramen geplukt onderweg. Er staan er zoveel! En ze zijn heerlijk, super zoet! Ik zou graag met mijn emmertjes hier komen plukken, goed voor heel veel potten jam.
Uiteindelijk werkt mijn gepluk aanstekelijk en plukken de anderen ook mee. Hele handen schuiven we naar binnen, een ideaal toetje na onze maaltijd.
Zondagochtend starten we rustig op en tafelen we lekker na, zoals elke dag valt er weer veel te kletsen met andere quilters. De dame die vandaag bij ons aan tafel zit heeft ook een quilt op de show hangen.
Ze heeft heel lang met de hand gequilt, maar toen dat niet meer ging door artrose heeft ze tijdens Corona een longarm gekocht en leerde ze zichzelf de techniek van het machinaal quilten aan. Dat is goed gelukt, het quilt werk met rozen is prachtig.
Na het ontbijt pakken we de laatste spullen in en zitten we nog lekker even buiten en zetten we wat (borduur) steekjes. Ik ga de paarden van de B&B eigenaresse Milly nog even gedag zeggen.
En dan is het toch echt tijd op met de taxi naar het vliegveld te vertrekken want we vliegen in de middag weer naar huis. Nog even een koffietje bij de Starbucks. Het toeval wil dat Liz dezelfde vlucht naar Amsterdam heeft als wij. Zij gaat nog een dag of 12 vakantie vieren in Nederland.
Dag Birmingham! Het waren heerlijke dagen, zoveel gezien en gedaan en zoveel leuke, aardige mensen ontmoet. Een van de leukste dingen vond ik dat je overal zo ontzettend lief wordt aangesproken. Het is altijd ‘Hello Love’ of ‘Hello my Darling’. Dat klinkt al zo positief dat de toon al gelijk is gezet.
Hallo Nederland….
De vrienden van Liz halen haar op en we nemen afscheid van elkaar. Wat was het leuk deze dagen veel met elkaar op te trekken, ze paste naadloos in ons groepje.
Wat hebben we het weer leuk en gezellig gehad met elkaar. We hebben weer mooie herinneringen gemaakt. Een paar stoffen mochten er mee terug naar huis, een lap voor een tas en twee voor jurken en verder nog wat ritsen. Eigenlijk was ik niet van plan iets te kopen, maar dat lukt eigenlijk nooit, er blijft altijd wel iets plakken aan de vingers.
Happy Stitching!
Yvonne
