Een weekje vrij….

 Afgelopen donderdag was er weer een Quiltcafé na vier weken, dit omdat de Bibliotheek twee weken geleden dicht was op Hemelvaartsdag. Iedereen was dan ook weer blij dat we elkaar konden treffen voor wat quilten en kletsen. En natuurlijk het genieten van elkaars werk. Jacqueline showde haar Dear Jane.

Mieke is bijna klaar met deze vrolijke baby quilt. Die gaat over een poosje met haar nicht terug naar Canada voor een nieuwe wereldburger.

En Martine werkte aan dit huisje van een Japanse quilt.

‘‘s Middags keek ik boven uit het raam en zag twee reetjes lopen bij ons achter op de begraafplaats. Zo leuk! Ze deden zich te goed aan het lange gras.

Voor Jacqueline en ik naar Bernadet fietsten die avond stopten we even op de Boulevard. Daar staat momenteel een paar weken een beeld van Saskia Stolz. het beeld van een in elkaar gedoken jongere staat symbool voor de innerlijke strijd die veel depressieve jongeren voeren.

Heel indrukwekkend, door het formaat, 2,5 meter hoog en ook door alle bloemen, de foto’s die er waren neergezet, de gedichten die er lagen, de kaarsen….Wat een verdriet gaat daar achter schuil.

Wat goed om hier aandacht voor te vragen, ook al zou er maar één jongere door geholpen worden, maar hopelijk veel meer.

Vrijdag met Jacqueline een rondje duin gelopen. De vele regen van deze maand heeft overal voor kleine meertjes gezorgd in lager gelegen gebied. 

Zaterdagochtend kwamen er zeven quilters op bezoek, met als voornaamste doel het bespreken van de reisplannen voor volgend jaar. 

Het enthousiasme was weer groot en de plannen werden goedgekeurd. Dat betekent dat ik die verder uit mag gaan werken en dat de voorpret kan gaan beginnen. Bernadet, Brenda, Ellie, Jacqueline, Jennifer, Marianne en Simone gaan met me mee op reis!

 Natuurlijk kwamen ook de lapjes, en in een paar gevallen de bolletjes wol al snel uit de tas.

Marianne showde haar Sara Luberti top, inmiddels gedubbeld en de eerste steekjes zijn gezet. Echt een prachtige quilt met een antieke uitstraling.

Bernadet showde ook haar top, die wordt vast ook binnenkort gedubbeld.

En deze quilt is van Brenda, ze kocht de kit van Moda in Amerika. Prachtige stoffen!

Ook Simone had wat kleine quiltjes mee genomen, vrolijke kleuren waar je blij van wordt.

Na de lunch werden de reetjes wederom gespot, ze hebben het hier kennelijk naar hun zin.

Het is lastig ze beiden tegelijk op de foto te krijgen. 

Mijn vrije weekje zit er weer op, morgen roept de plicht weer. Zoals ik al had verwacht waren alle plannen die ik had niet haalbaar in slechts een week. Geeft niet, ik heb me in ieder geval niet verveeld. 

Happy Stitching!

Yvonne

‘Back at Ya’ en Quilts in de kerk

 Het was een tas met vele onderdelen, de Back at ya naar een patroon van byAnnie, het voorbereiden was echt het meeste werk. Toen alle zakken en ritsen, banden en strips waren genaaid kon het opbouwen van de tas beginnen.

Dan gaat het al een beetje op een tas lijken.

Het was een hele klus om door alle lagen heen te stikken en dan moest ook de binding er nog op om alles netjes af te werken aan de binnenkant. Dat heb ik daarom maar met de hand gedaan, een stuk netter bovendien denk ik.

Klaar! Heel blij mee.

Bernadet had haar rugtasje al eerder af. Ook superleuk geworden. Hier geshowd door Ada, die is nog hard bezig met alle onderdelen van haar tas. Hopelijk binnenkort weer dagje plannen om gezamenlijk te naaien.

Ik zag deze langskomen op Facebook, vandaag met Alex een kijkje gaan nemen. In Amerika zie je vaak dat de quilts van een overledene tijdens de uitvaart zo in de kerk worden gehangen over de banken. 

Maar waarom zou je wachten tot je er zelf niet meer van kunt genieten? Veel leuker als je zelf kan meemaken dat je quilts worden bewonderd lijkt me. 

En Elly Prins heeft er genoeg om een kerk mee te vullen.

Bezoekers liepen in en uit, ook best veel mannen, één van hen verzuchtte: “wat een werk om dat allemaal te maken”.  Ja, dat is het, maar juist dat werk is wat wij quilters zo leuk vinden.

De witte asperges waren overal uitverkocht, kennelijk is het een populair gerecht met de Pinksteren. Dus werden het groene asperges dit keer. Ook heerlijk overigens. 

We boffen hier aan de kust met het heerlijke weer de laatste dagen, terwijl er in het binnenland dagelijks onweersbuien zijn, is het hier zonnig en droog. Terwijl ik lekker buiten in de zon zat zag ik deze bij in een bloem van de Oleander. Altijd leuk om te zien hoe ze van bloem tot bloem gaan. Maar wacht eens…. Deze bleef wel heel erg lang in één bloem. Het beestje bewoog heftig met het achterlijf. Na een poosje observeren was ik er van overtuigd dat het vast zat. En ja hoor, blaadje voor blaadje verwijderde ik om het beestje los te krijgen, pas bij de laatste twee blaadjes kwam het los en vloog het weg. Dat kan dus ook dat je zomaar gevangen wordt door een bloem als bij….

Twee nieuwe blokken voor Grand Finale gemaakt, zo gaat het worden, er moeten 16 blokken worden gemaakt.

Een weekje vrij, plannen voor zeker twee weken dus vervelen ga ik me vast niet de komende dagen! 

Happy Stitching!

Yvonne

Grand Finale, Quiltcafé en Sew Bee.

 Het maken van de blokken voor ‘Grand Finale’ is leuk om te doen. Het gaat ook lekker snel, want de blokken zijn 18 x 18 inch groot.

Aspergetijd! Wij zijn er dol op en hebben er al heerlijk wat gegeten. Ook vandaag staan ze weer op het menu.

In het Quitlcafé vorige week viel er weer heel wat te bewonderen. De sterren van Willy zijn prachtig en ze vond het perfecte stofje voor de tussenblokken.

Altijd gezellig onder het genot van een kopje koffie of thee en dit keer een traktatie van Fatima.

Atie is deze quilt aan het quilten, dat wordt een vrolijke voor de koude avonden op de bank volgende    winter.

En Fatima heeft haar sterrenquilt top zelfs al af. Groot genoeg voor op een één-persoons bed.

Het is nog ver weg, de Quiltreis die voor volgend voorjaar staat gepland, maar het is altijd veel uitzoekwerk en het vinden van accommodaties kost tijd. Bovendien wil ik zodra de reis is geboekt ook dat vast leggen. Dus ben ik regelmatig op internet aan het zoeken naar pareltjes om te verblijven. Dit is er zo een, weet niet of deze het kan gaan worden, maar het zou toch leuk zijn!

 

Gisteren eindelijk weer eens een dagje gepland voor de ‘Sew Bee for 4’. Het valt niet mee om allemaal bij elkaar te kunnen komen op één dag. Zo was Jacqueline gisteren door vakantie afwezig. Maar we hebben gewoon een paar dagen gepland zodat ze er volgende keer wel bij kan zijn.

Bernadet showde de eerste blokken van de ‘Sweet sixteen’ die ze af heeft voor de quilt van dochter Marrigje.

We hadden vooraf al wat voorbereidingen getroffen zodat we niet allen om de snijmat hoefden vechten….

Er waren heel wat lapjes te snijden voor deze tasjes die we gaan maken.

Dit moet het uiteindelijk gaan worden, een klein rugtasje.

Tjitske kwam ook gezellig langs met een quiltwerkje

Er werd hard gewerkt, onderwijl ook nog iedereen voorzien van koffie, thee, water, sapje, lunch, fruit etc. Ieder had iets meegenomen, dus de magen werden goed gevuld.

Utah had het ook helemaal naar haar zin, overal lagen lapjes dus in een onbewaakt ogenblik…..

Het was soms een hele puzzel, wat wordt er nu precies bedoeld met de tekst in het patroon? Er zijn ook zo veel stukjes…. Maar samen komen we er altijd weer uit.
 

Deze week ook de laatste van de eerste acht blokken afgemaakt, de andere acht blokken hebben kleinere sterren.

Al een paar blokken getekend op H250, blijft een leuk werkje, vooral het uitzoeken van de stofjes en straks het puzzeltje met stukjes weer in elkaar passen.

Een weekend met buien in het verschiet dus vast wat tijd om te quilten…. Elk nadeel heeft zijn voordeel nietwaar?

Fijn weekend!

Happy stitching!

Yvonne