Lente...?

 Soms zit het mee en begint de Lente echt in maart met al wat warmere en zonnige dagen. Daar hebben we nog niet veel van gezien deze maand, het was meer druilerig en regenachtig. Ben zo blij dat we in ieder geval als afwisseling van al die regen van de sneeuw hebben mogen genieten in de vakantie.

Het is dus nog steeds weer voor stampotjes, lekkere Bruine Bonen soep (vandaag weer 7 liter gemaakt) en Rendang uit de slow cooker. Toen ik de slow cooker deze week opruimde ging het mis. Het deksel schoof eraf, ja en dan is het stukken rapen uiteraard. Balen natuurlijk, maar gelukkig kon ik een nieuwe bestellen en die werd na een dag al bezorgd. Wat is dat toch fijn tegenwoordig.

Het voordeel van de nog frisse temperaturen is dat het nog steeds heerlijk is om met een quilt op schoot te zitten. Ik ga mijn doel halen, om vóór het te warm wordt de Loch Lomond af te maken. Nog één border te quilten.

Op de bee maakte Jacqueline nog even snel een sok af en ging toen verder met haar leuke applicatiewerk. En Bernadet is nog bezig met heel veel flying geese als laatste rand voor haar quilt.

De helft van de Swoon Sixteen blokken waren op de Bee voorzien van sashings, het gaat lekker. De nieuwe lapjes roepen me regelmatig, maar ze zitten nog keurig in een koffertje. Eerst deze top af maken vóór ik aan iets nieuws mag beginnen van mezelf.

Ook de derde rand zit er inmiddels aan, nog eentje te gaan en dan nog een border randje.

Vandaag kwam Rosa weer eens gezellig een dagje. Eerst natuurlijk een aantal spelletjes Rummikub gespeeld. Vaak eten we rode kool als Rosa er is, haar lievelingskostje, Sushi is ook favoriet, maar vandaag werd het toch de grote gele M. Niet mijn favoriet, maar voor mijn kleindochter heb ik het wel over daar zo af en toe iets te nuttigen.....

Vanmiddag zijn we weer eens verder gegaan met de quilt die we samen maken met Easy Piecy Grid. Het heeft al weer een hele tijd stil gelegen, Rosa moet het zelf wel leuk vinden om er verder mee te gaan. Vandaag was de inspiratie er kennelijk en hebben we weer wat voortgang geboekt, gezellig zo samen werken aan een top.

Vervelen doen we ons nooit als Rosa er is. Ze verzint altijd wel iets creatiefs. Vanmiddag was de opdracht: 'Maak een beroemd schilderij na'.

Okay..... even denken....tekenen is niet mijn sterkste kant. Niet erg, het gaat om het plezier dat je hebt in het maken, en zo creëerde Rosa 'de schreeuw' van Edvard Munch en ik het 'meisje met de parel' van Vermeer. 

Zo vloog de dag voorbij, altijd genieten zo'n dagje tuttelen met Rosa.

Nog geen steekje gedaan vandaag, dat ga ik nu nog even doen, want elke dag een draadje.....

Happy Stitching!

Yvonne

Wat gebeurd er.....?

 Ja, wat gebeurd er eigenlijk? Na een reis van twee weken waar er van 's morgens vroeg tot 's avonds laat van alles gebeurde op een dag, er de hele dag reuring was, veel geklets, veel gelach, veel te zien, etc. etc. is het weer even wennen aan het normale dagelijks leven.

Allereerst val je na thuiskomst een beetje in een gat, je moet weer even 'landen' letterlijk, maar zeker ook figuurlijk. Ik merk dat altijd na een reis als de appjes nog over en weer vliegen in de groep. De conversatie die we de afgelopen twee weken hadden, gaat nog even door. Iedereen moet weer even wennen.

De koffers worden uitgepakt en de foto's verschijnen in de groeps-app van alle aankopen, wat een heerlijke veelheid aan lapjes, patronen, bundels! Sommigen kunnen niet wachten en beginnen gelijk aan een nieuwe quilt met de nieuw verworven lapjes. Super leuk natuurlijk!

Als ik dan bedenk dat het wel weer eens tijd is om een verhaaltje te schrijven denk ik in eerste instantie gelijk: 'Maar waar over'? Dat is onzin natuurlijk, er zijn altijd dingen te verzinnen om te schrijven, maar ik zat gewoon nog even in de fase van omschakelen.

Ook hier zijn de koffers uitgepakt en toen ik het tasje dat we allen van Shannon kregen uitpakte, bedacht ik me dat ik al dat leuks nog niet had laten zien. We zijn weer vreselijk verwend met al die leuke (en zelfgemaakte) cadeautjes. 

Die stofjes die we kregen vond ik zo leuk, dat ik een kit kocht waarin deze stoffenlijn wordt gebruikt, maar daarover (veel) later.....

Ook mijn Shashiko lapjes kwam ik weer tegen, heb er wel plannen mee, maar gaat nog even op de stapel voor later.

Eerst verder met de Loch Lomond die ik aan het quilten ben, die hoop ik dit voorjaar af te maken. En ik heb de stof voor de sashing van de Swoon Sixteen meegenomen uit Amerika, die kan ik ook tussen de blokken gaan zetten.

De quilt voor dochter en schoonzoon is ook terug van de quilter, ik heb de quilt laten rasteren, vond dat goed passen bij dit patroon. Eenvoudig maar mooi, ben er blij mee. Hopelijk dochter en schoonzoon ook als ze de quilt morgen krijgen.

Heb een blinde binding aan de quilt gezet. Was een behoorlijke klus, ruim 11 meter binden!

Op de Bee wordt de reis nog eens heerlijk geëvalueerd, wat hebben we een hoop meegemaakt in een korte tijd. Dat schept een band met elkaar en verstevigd zeker onze banden nog meer. 

Bernadet is met de laatste rand van haar quilt bezig die bestaat uit héél veel flying geese. Het wordt echt de finishing touch van deze beauty.

Gisteren weer een gezellige Bee gehouden bij Jacqueline. En zo blijkt dat er altijd wel iets gebeurt waarover valt te verhalen......

Happy Stitching!

Yvonne

Amerika Quiltreis - dag 14 - de thuisreis

 We zijn op tijd naar bed gegaan om een goede nacht te slapen, wat voor de meesten gelukkig lukt. Tussen 05.30 en 06.00 uur lopen de wekkers af, we vertrekken om precies 06.30, wat een timing weer, allemaal inclusief alle (hand) bagage in de bus. Als we St. George uitrijden via de I-15 maakt Jacqueline P deze foto van de zon die de hemel achter ons in brand zet.

Het is twee uur rijden naar Las Vegas McCarran International Airport, dat tegenwoordig Harry Reid International Airport heet, even wennen aan een nieuwe naam. Bij de Car Rental de bus leeg gehaald, wat komt daar veel uit. 

Alle koffers verzamelen!

Ik heb afgelopen week een extra carry on koffertje gekocht bij de kringloop in st. George. Ook die was zo gevuld. Conny had geen carry on bij zich voor de terugweg en was zo lief mijn koffertje te rollen, dat scheelt weer.

De shuttlebus brengt ons naar Terminal 3

Inchecken en koffers afgeven gaat soepel, dan de security, geen lange rij en slechts bij drie dames hoeft het carry on koffertje open voor een inspectie van de lapjes. Altijd fijn als je dat weer achter de rug hebt, tijd voor koffie en ontbijt. 

En dan wandelen we naar de gate, nog even genieten van een lekker bakkie koffie.

Je kunt hier in Las Vegas natuurlijk gokken tot de gate.....doen wij niet natuurlijk, wij kopen liever lapjes. Dan weet je wat je hebt, gooi je het in een gokkast dan is het weg.....

Ready for take off....

Begonnen we 14 dagen geleden op de late zondagavond in het Luxor, de zwarte pyramide op de foto, nu vliegen we er nogmaals langs, de twee weken zijn voorbij gevlogen.

Goed te zien is hoe uitgestrekt de stad is en het blijft maar groeien....

Nog een laatste blik op de strip als het vliegtuig een draai maakt en we naar het noordoosten vliegen.

Over Lake Mead.

Om na ruim 3,5 uur weer te landen in Chicago, voor de connection naar Amsterdam, een korte overstaptijd, maar het gaat allemaal voorspoedig. En dan nog iets meer dan 7 uur naar Amsterdam.

Als dan op Schiphol ook nog alle bagage snel de band oprolt, mag je spreken van een geslaagde reis. 

Nog even een groepsfoto.

En dan nemen we afscheid van elkaar, wat hebben we veel mooie herinneringen gemaakt.

Wat was het leuk, gezellig, hilarisch, fantastisch etc. Ik ben een bevoorrecht mens dat ik het vertrouwen weer heb mogen krijgen deze reis te organiseren. Het was een feestje om te doen met deze groep. 

Nu kunnen we nagenieten van de afgelopen weken, ongetwijfeld de film met alle belevenissen nog een paar maal terug draaien en genieten van onze aankopen waar we weer mooie quilts van gaan maken.

Happy Homecoming!

Yvonne

Quiltreis Amerika - dag 13 - Snow Canyon State Park

 Zoals elke morgen gaan we ook vandaag weer op pad, na het ontbijt maken we ons klaar voor onze laatste  dag in de omgeving.

We rijden als eerste naar St. George, over de kruising met de I-15 St. George Blvd op.

Onze eerste stop vandaag.....

Quilted Works, deze winkel mag niet ontbreken als je hier bent.....

In de longarm ligt een quilt die met een over all patroon wordt gequilt. 

Lapje hier, lapje daar, er zit altijd wel nóg een quilt of ander project in ons hoofd waarvoor we nét dát lapje kunnen gebruiken.

We steken daarna de straat over naar het volgende blok. In Ace hardware zat ook een quilt afdeling.

(we zien overigens heel veel 'sister wives' dit keer, net als hieronder. Het lijkt wel of er een SW conventie is hier in de buurt of zo)

Met de nadruk op zát, want de afdeling is opgedoekt. Ach dan neuzen we toch even bij andere leuke spulletjes.

Daarna rijden we naar Ivins, naar Snow Canyon State Park. 

De eerste korte wandeling die we maken gaat naar Jenny's Canyon, een van mijn favorieten.

Klein stukje omhoog klimmen....

En dan de smalle Slot Canyon in.

Het is maar een kleine slot canyon, maar het blijft indrukwekkend, die hoge rotswanden, het licht dat elke uur van de dag anders naar binnen valt.

Aan het eind van de canyon allemaal even poseren voor een mooi plaatje.

En dan lopen we weer terug, aan de kleine figuurtjes aan het eind is goed te zien hoe hoog de rotswanden zijn.

Het blijft bijzonder hoe in zo'n droge en dorre woestijn er toch soms van die mooie kleurrijke bloemen bloeien.

De volgende stop is bij Petrified Dunes (versteende duinen) we lopen over de slick rock omhoog.

Een  heerlijke wandeling in de zon, het is heerlijk weer, de jassen blijven uit. Zo loop je in de sneeuw in Zion en zo lijkt het wel zomer in het volgende park. De regen van woensdag heeft ervoor gezorgd dat de potholes gevuld zijn met water, dat geeft deze plek iets extra's.

Je kunt hier steeds iets verder omhoog lopen en elke keer is het uitzicht net weer anders.

We zijn het erover eens, eigenlijk wil je hier niet weg, maar gewoon de hele dag blijven en dan misschien in het donker genieten van de sterren in de donkere nacht.....

Maar we moeten weer terug naar beneden, in ganzenpas de duinen af......

We hebben trek gekregen van het wandelen, en stoppen voor koffie/thee/fris met iets lekkers bij Kneaders Bakery.

Nog even St. George in voor wat winkels die nog op het lijstje staan, de laatste inkopen worden gedaan.

Dan zijn we allen helemaal verzadigd en gaan lekker sushi en Chinees eten.

Eenmaal bij ons vakantiehuis aangekomen worden de koffers gepakt. Dat is altijd een hilarische bezigheid, pakken, wegen, herpakken, nog eens wegen. Kijken of de koffer wel dicht kan.....nee, dat gaat niet, heb jij nog een plekje over in de koffer? Ja hoor, kom maar hier, ik heb nog wel wat ruimte....weer even wegen, is de koffer niet te zwaar?

En natuurlijk lukt het weer om alles in de koffers te krijgen. 

De koffers gaan vanavond al in de bus, morgen vertrekken we vroeg naar Las Vegas, dan is het handig als (bijna) alles al in de bus zit. De pakploeg heeft binnen de kortste keren alles weer in de bus geladen, kanjers zijn het! De bus staat veilig binnen in de garage met al onze kostbare aankopen....

 

Net op tijd om nog even voor de laatste keer de rotsen rood te zien kleuren vanaf het balkon boven. 

Wat was het een fantastische reis, het is toch altijd weer spannend of alles goed zal gaan en alle verwachtingen uit zullen komen. Het is zo ontzettend gezellig geweest met elkaar, de groep was hecht, een ieder was bereid een ander te helpen, daar waar nodig. Geen onvertogen woord gevallen, heel uniek om mee te maken weer hoe bijzonder het is om met een groep vrouwen met ieder een ander levensritme, zo een gezellige tijd te hebben met elkaar. Zo veel lol gehad, dat wordt straks weer afkicken thuis. Al is het ook goed en fijn om weer naar onze partners terug te gaan en ons gewone ritme (en voor de meeste werk) weer op te pakken.

Morgen dus een reisdag, als alles goed gaat en er zijn geen vertragingen o.i.d. dan wordt het laatste blogje een korte want dan is er niet veel te verhalen.

Leuk dat zo veel familieleden en vrienden dit blog hebben meegelezen en zo op de hoogte bleven van het wel en wee van ons. En natuurlijk ook de andere bloglezers (en schrijfsters) die dit blog al jaren volgen. Het was weer (bijna altijd) leuk om jullie enthousiaste commentaar te lezen op onze avonturen!

Happy Travels!

Yvonne