Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

STEKIA PANTOU@ BY WINEBEES

 
θα μας βρείς και στο pinterest 1
 
θα μας βρεις και στο pinterest 2



Τα πάντα πλέον σε όλους τους τομείς είναι ρευστά…

Πόσο μάλλον στο κρασί, που από την φύση του είναι ένα εύγευστο ρευστό άπιαστο αλλά όμορφο.

Κάποιοι το παράγουν καλά ή άριστα, όσο καλό όμως και να είναι πρέπει να του δώσεις μια μορφή.

Μας το σερβίρουν σε μια φιάλη όσο πιο λεπτή και κομψή μπορούν.

Αυτές τις φιάλες όμως τα stekia pantou τις αναζητούν, τις συλλέγουν και τις κάνουν κοσμήματα από ανακυκλωμένο χαρτί.

Το ωραίο είναι πως έχουν μεγάλη ανταπόκριση στο εξωτερικό και έτσι γνωρίζουν τα ελληνικά κρασιά.

Αυτή την προσπάθεια, την είδε το ιστολόγιο winebees και κατέγραψε σε ένα άρθρο την δουλειά αυτή. μπορείς να το διαβάσεις αν πατήσεις εδώ
Αν έχεις και εσύ δικό σου οινοποιείο, μπες και δες την ανάλογη ανάρτηση και παρακολούθα όσο πιο συχνά μπορείς. Μπορεί και το δικό σου κρασί να γίνει κόσμημα.

Γιατί να ξέρεις… το κρασί φοριέται !!!

 

Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

ΝΟΥΜΕΡΟ 111




θα μας βρείτε και στο pinterest


Εμένα ο δικός μου Άγιος Βασίλης, ήρθε νωρίτερα φέτος.

Μου έκλεισε το μάτι, βρήκε χώρο και έκατσε αναπαυτικά στα σχοινιά μου μαζί με χάντρες γιορτινές, και μου είπε πες μου απλά τι θες και θα το έχεις αρκεί να είναι ξεκάθαρο και απλό.

 Πήρα χαρτί και μολύβι και ζήτησα:

« αγαπητέ άγιε,

Θα ήθελα να σε πω ευχαριστώ γιατί για μένα έρχεσαι όλον τον χρόνο εκτός από τις 15 μέρες που έρχεσαι για τους άλλους. Σου δίνω ρεπό από μένα τότε.

Θέλω υγεία. Πρώτα για μένα και μετά για όλους τους άλλους. Υπομονή απαραίτητη για να ζήσω σε αυτήν την χώρα. Χαρά, όσο την έχω ξεχειλίζει από μέσα μου και έτσι ωφελώ και άλλους. Χρήματα πολλά, για να μπορώ να κάνω όνειρα και για μένα και για τους γύρω μου. Αγάπη… είναι το μόνο που δεν πιάνεις αλλά το ζητάς και είναι ακριβό δώρο. Αγκαλιές από φίλος και γνωστούς για να έχω δύναμη. Αλλά και μια και μοναδική αγκαλιά, ενός ανθρώπου που να μην θέλω να ξεκολλάω από εκεί, που θα νιώθω ασφάλεια και σιγουριά. Πολλές σοκολάτες, μόνο lacta σκέτη ή με μπισκότο, ή με oreo  παρακαλώ. Μια δουλειά, που να με γεμίζει, και να έχει σχέση με κρασιά. Να εμπνέω με την δουλειά μου και το έργο μου κόσμο. Και άλλα πολλά άγιε μου αλλά για να μην σε κουράζω, στείλε αυτά και τα υπόλοιπα στο ερχόμενο γράμμα καλά; Κοίτα μην ξεχαστείς και βρεις δικαιολογίες για να μην στείλεις τίποτα καλά;

                    Με αγάπη stekia pantou»

Και αφού έκανα το καθήκον μου πια, πήρα τον άγιο μου, τον πέρασα σε ένα σχοινί, έβαλα και απλές γιορτινές χάντρες, μου έκλεισε το μάτι, σημάδι ότι πήρε το γράμμα και έρχονται όσα ζήτησα, και τσουπ σας τον παρουσιάζω…

 Λοιπόν; πω; Σας φαίνεται;

Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

ΝΟΥΜΕΡΟ 110


 
θα μας βρείτε και στο pinterest
 
 
Κάθε μέρα είναι μια νέα μέρα…

Αν μέσα της κρύψεις και μια δόση από μαγεία και μάλιστα ροζ, τότε όλα δείχνουν αλλιώς.

Κράτησα ένα ποτήρι, το γέμισα με ροζ στιγμές και συνόδεψα τα κλικ της ζωής μου.

Αν θες να μάθεις πως είναι αυτό το κρασί μπορείς να διαβάσεις το κείμενο της Ιωάννας Υποδηματοπούλου για το Deus rose από την εταιρεία Cavino .

Ήταν όμως τόσο ωραίο, τόσο απλό και διαφορετικό κρασί, που αξίζει ο κόπος να φορεθεί από κάποια κοπέλα που τολμάει το διαφορετικό.

 Μικρά μπουκάλια  έγιναν σκουλαρίκια αντίγραφα της φιάλης, από ανακυκλωμένο χαρτί, για τις γυναίκες του κρασιού και είναι έτοιμα και περιμένουν την μια και μοναδική κοπέλα που θα βάλει το ροζ στην ζωή της…

Εσύ; θα διαβάσεις για το κρασί αυτό για να μάθεις αν αξίζει να το φορέσεις κιόλας;

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012

ΝΟΥΜΕΡΟ 109




θα μας βρείτε και στο  pinterest


Χρυσαλλίς…  σημαίνει πεταλούδα.

Όπου πεταλούδα ψυχή…

Όπου ψυχή  ελευθερία…

 Σήμερα έχεις τα γενέθλιά σου και δεν θα μπορούσα να μην σου ευχηθώ. Μια προσωπική ανάγκη μην το σκέφτεσαι άλλο.

 Να είσαι ελεύθερος όπως η χρυσαλλίς…

Όμως δεν σου εύχομαι μόνο εγώ.

Πάνω σε κομψή φιάλη, ο οινολόγος Απόστολος Ματάμης, σκάλισε μια κομψή χρυσή μικρή χρυσαλλίς, και ονόμασε έτσι το λευκό αφρώδες κρασί του.

Πρωτότυπο δώρο ε; για σκέψου το…

Αν θες να μάθεις περισσότερα για αυτό το αφρώδες, μπορείς να διαβάσεις το κείμενο της Ιωάννας Υποδηματοπούλου στο Ας μιλήσουμε για αγάπη ,  κτήμα Ματάμης χρυσαλλίς  για να γνωρίσεις την προσπάθεια του οινολόγου.

 Ο λόγος όμως που μιλάμε εδώ για αυτό το κρασί, είναι γιατί τα stekia pantou, κάνανε μια οινική καλλιτεχνική στάση, πήρανε την κομψή φιάλη της χρυσαλίς, και την κάνανε σκουλαρίκια από ανακυκλωμένο χαρτί.

Μια πρόταση κοσμήματος για όσες τολμούν το διαφορετικό και αγαπάνε τις μικρές φυσαλίδες.

 Λοιπόν; φοράμε τις οινικές χρυσαλίδες για να νιώσουμε ελεύθερες;

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012

ΕΚΘΕΣΗ ΚΟΣΜΉΜΑΤΟΣ ΤΣΟ ΤΕΣΣΕΡΑ


θα μας βρείτε και στο pinterest  Αγαπητέ αναγνώστη καλημέρα,

Όπου και αν είσαι, ότι και να κάνεις, καλά να είσαι να με διαβάζεις. Χα χα … όποια και να είναι η διάθεσή σου, πάρε μια κούπα καφέ και έλα να τα πούμε… Μουχαμπέτια ( κουτσομπολιό) θα κάνουμε σήμερα.

 Που λέτε χτες, ήταν μεγάλη μέρα για τα Stekia Pantou, είχανε έκθεση μαζί με άλλα 10 άτομA. Το σύνολο δλδ 11 τσούπρες( κορίτσια στα ποντιακά) μαζεύτηκαν σε ένα μαγαζί εν ονόματι τέσσερα στην Κρήνη, και κάνανε μια έκθεση κοσμήματος. Και εδώ αρχίζουν τα καλά.

 Ώρα 6 το απόγευμα… ένας μουντός καιρός δεν έχει αποφασίσει αν ακόμα θα βρέξει, ή απλά θα είναι φόντο στο μελαγχολικό βράδυ μας, έχω στηθεί στα κύρια ( μες το κρύο δλδ διάλεκτος του σπιτιού μου) και περιμένω την σοφέρ μου. Αμε … τι νομίζετε … η φτώχεια θέλει καλοπέραση. Να ναι καλά που λέτε, η Ελένη μας ( μην ρωτήσετε ποια Ελένη, θα δείτε ξανά μετά) που ήρθε το κορίτσι σαν αστραπή από το σπίτι της, να με πάρει το κακόμοιρο.

  Με την επιχείρησή μου ανά χείρας, ( βλέπετε τα stekia pantou χωράνε κυριολεκτικά παντού χα) φτάνουμε στην ώρα μας, κιουρίες εμείς, και βλέπουμε τον χώρο. Ααα που να σας τα λέω… ζεστός χώρος, με ωραία υλικά, διακόσμηση πρωτότυπη, χωρίς να χτυπά στο μάτι πολύ, προσωπικό εξυπηρετικό, και σαν επαγγελματίας εγώ, με την διαστροφή του επαγγέλματος που με δέρνει, ( το βλέπετε και στα κοσμήματά μου άλλωστε ) κοιτούσα τα κρασιά. Περισσότερα για το μαγαζί βέβαια σε άλλο κείμενο μου. 

 Που λέτε, ρωτούσαμε που και πώς να τα βάλουμε τα καλούδια μας, και μέχρι να συγχρονιστούμε, βοηθούσαμε ο ένας τον άλλον … καταρχάς να πω ότι είχα φύγει από το σπίτι μου με διάθεση να περάσω καλά, και μετά να πουλήσω… όλα και όλα τα νεύρα μου τα θέλω, καλό το χρήμα, αλλά τα χαμόγελα και τα καλά λόγια του καθενός είναι χρυσάφι… και αφού στήθηκε ο καθένας, οι βόλτες άρχισαν για να δούμε τις δημιουργίες, γνωριμίες γίνανε, φώτα άναψαν, και όλες είχαμε μια καλή διάθεση…

  Παιδιά μου, οι φωτογράφοι βροχή, προσπαθούσα να κρυφτώ η σταρ και δεν μπορούσα, θα ήθελα να κοινοποιήσω πως, όπου και να πάω είμαι ινκόγκνιτο… κανείς δεν ξέρει ποια είμαι, μέχρι να με δει οπότε… χμ χμ σας παρακαλώ ας το κρατήσουμε έτσι καλύτερα. Ελάτε στις εκθέσεις να τα πούμε από κοντά, να με πείτε και μια γνώμη. Για να ξέρετε,  ήμασταν  πρώτο τραπέζι πόρτα η χειροποίητο κόσμημα ελένη διαμαντή   μετά φυσικά τα STEKIA PANTOU μετά ήταν η lucky-fo  μια άλλη κυρία, φυσικά η mammy knows επειδή παντού υπάρχει μια μανούλα που τα ξέρει όλα, σε ένα αναπαυτικό καναπέ, με ένα τραπέζι όλο δικό του ήταν ένα κορίτσι από άλλη εποχή ντυμένο η TopCreationsHandmadeJewellery λίγο πιο πέρα στο ημίφως της λάμπας μια καλλιτέχνιδα με μαθήματα πολλά στην πλάτη της ( γνώρισα την καθηγήτριά της και τον πατέρα της καθηγήτριας, φυσιογνωμίες στον χώρο τους) την γνωστή σας ελπίζω  L-Artigianale-di-Maria και οι πραγματικές σταρ της βραδιάς, που όλοι τους φωτογράφιζαν ήταν η LENA SKREKOU, http://poppysstuff.blogspot.gr/, ELLEN JEWLSElli-Lou-handmade-stories KAI ΆΝΕΛΗ…

 Να τονίσω ότι ήμασταν στην Καλαμαριά… το γνωστό μέρος που μένουν σε μεγάλο ποσοστό οι Νεόπλουτοι ένα νέο είδος νεοέλληνα, γιατροί , δικηγόροι και ψώνια… άντε και λίγος κόσμος που είχε σπίτια από γνωστούς. Και δεν το λέω τυχαία… σιχαίνομαι να βλέπω κόσμο Πέμπτη βράδυ, από τις 6 και μετά να έχει ντυθεί λές και πάει στα μπουζούκια, με βάψιμο για μετά τις 12 το βράδυ, να έχει βάλει κάτι λιτό και απέριττο κοινώς μια γούνα και μια γόβα, και να λέει «αχ χρυσή μου πόσο καλά τα κάνει μπράβο σου, αλλά δεν έχω λεφτά να τα πάρω» ένα έχω να πω ΤΙ ΤΡΑΒΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ…

 Το καλύτερο όλων και θέλω να το πω είναι οι κυρίες και τα παιδιά από το προφίλ που είπαν ότι θα έρθουν και ήρθαν και μας τίμησαν και τα είπαμε από κοντά. Και κυρίως τις 2 κοπέλες που αγόρασαν κάτι από μένα… τουλάχιστον δεν στήθηκα τσάμπα τόση ώρα. Να πω, πως πρέπει να λέμε ευχαριστώ σε όσους αγοράζουν τέτοια εποχή κάτι από τον καθέναν, και που έχει μια δημιουργία μας. Για αυτό χαίρομαι για την κάθε μια σας που έχει κάτι από εμένα, να είστε καλά κορίτσια.

 Και αφού η ώρα έδειξε 12 τα μάγια λύθηκαν, η άμαξα έγινε κολοκύθα, και τα κορίτσια χάθηκαν στο μαύρο βράδυ… να πούμε ευχαριστώ στο μαγαζί για την υπέροχη βραδιά και διοργάνωση να το ξανά κάνουν παρακαλώ… και να τα πούμε ξανά..

 Τα STEKIA PANTOU θα είναι στο μαγαζί ABSINTH στην Ισαύρων από τις 1-8 Δεκεμβρίου, από τις 6 και μετά το απόγευμα οπότε θα μπορέσετε να έρθετε και εκεί ελπίζω να μας δείτε. ]

Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2012

ΝΟΥΜΕΡΟ 108

 
 
θα μας βρείτε και στο pinterest
 
 Καλημέρα σε όλους τους αναγνώστες μου...
Σήμερα στην Θεσσαλονίκη έχει θαυμάσιο καιρό... κρύο βέβαια αλλα θαυμάσιος καιρός... με ήλιο και κόσμο να περπατά ήρεμος.
Εγώ πήρα το ποδήλατο μου και έκανα μια βόλτα στην παραλία...
Είναι ένα ποδήλατο ροζ σήμερα... με κορδέλες να ανεμίζουν και χαρά με ανθισμένα λουλούδια στο καλάθι μπροστά...
Ευτυχώς κάνουν και άλλοι πεταλιές και δεν είμαι η μόνη...
Φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει απο τις δημιουργίες μου το σχέδιο ποδηλάτου...  Σαν φωτό μου άρεσε πολυ και αμέσως, έκοψα έραψα και τσούπ βγήκε το σχεδιάκι...
Το πετάλι είναι τόπος ζωής... θέλει άσκηση, διατροφή και πάνω απο όλα τρέλα...
Κάθε σκ λοιπόν, παρακολουθώ κάποιες εκπομπές για το πεταλάκι μου... Οκ δεν κάνω συχνά αλλά ενημερώνομαι...
μην φωνάζετε καλέ θα σας πω και εσας να δείτε ...
λοιπόν βλέπουμε στο ΣΚΑΙ τις ποδηλατοδράσεις
και σας έβαλα εδώ την σελίδα τους στο facebook για να ενημερώνεστε για όλα...
μένω στην Θεσσαλονίκη ε και δεν γίνεται να μην την στηρίξω. μια πολύ καλή δουλειά  είναι στην ΕΤ3 η εκπομπή δυο πετάλια δρόμος 
και εδώ σας έχω την σελίδα τους στο facebook να ενημερώνεστε...
και ένα μαγαζί που μου αρέσει ιδιαίτερα... για όσους μένουν στο λατρεμένο μου Αγρίνιο θα ήθελα να πάνε στο μαγαζί velocitybikes
που είναι στην οδό Κώστα Βάρναλη 5 και να δείτε οτι καλούδι κυκλοφορεί για το ποδηλατάκι σας αλλα κυρίως να συμμετέχετε στα σεμηνάρια που κάνουν...
Εύχομαι να σας έδωσα μια ιδέα...
πάω για πεταλιές θα έρθετε;
 
 


Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012

ΝΟΥΜΕΡΟ 107

 
θα μας βρείτε και στο pinterest
 
 

Καφές…

Μια λέξη που έρχεται στον νου των περισσότερων, όταν είναι να ξυπνήσουν, να ενεργοποιήσουν τον οργανισμό τους, να προσκαλέσουν ένα φίλο, να γνωρίσουν ένα άτομο.

Υπάρχουν λάτρεις που έχουν συλλογές, από κούπες, φλιτζάνια, μηχανές, βιβλία, κουτιά αποθήκευσης, και χιλιάδες ταξίδια για να μάθουν μυστικά του.

Όλα όμως γίνονται με αγάπη, μέσα από απλούς κόκκους, και φρέσκο άλεσμα. Μπαίνει σε μια κούπα, αχνίζει και ζεσταίνει καρδιές και στιγμές.

Εγώ ετοίμασα ένα ζευγάρια σκουλαρίκια, από ανακυκλωμένο χαρτί, με θέμα την αγάπη στον καφέ και τους κόκκους του… για όλα τα άτομα που δεν μπορούν χωρίς αυτόν. Αυτό το ζευγάρι όμως… ταξιδεύεις Παρίσι, στην ξαδέρφη μου που ζει εκεί, και τον αγαπάει πολύ. Εύχομαι να της φέρει έμπνευση για δημιουργία, μιας και είναι σχεδιάστρια μόδας, να τα φοράει, και να τα θαυμάζει.

Λοιπόν; σας αρέσουν;

 

Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012

ΜΑΓΙΚΟ ΚΑΡΟΥΖΕΛ ΧΕΙΡΟΠΟΙΗΜΑΤΑ


 
 
θα μας βρειτε και στο pinterest
 
Η πόρτα έκλεισε πίσω μου.

Άλλη μια δύσκολη μέρα, τελείωσε. Δεν ξέρω πόσες θα αντέξω ακόμα. Αναρωτιέμαι κάθε λεπτό ποια είμαι. Πόσα θα στερηθώ. Κάθομαι στο πάτωμα, και αναζητώ μια λύση. Στην ερώτηση ποια είμαι, μπορώ να πω με σιγουριά, πως το όνομά μου είναι Μαρία Βιδάλη και δεν είμαι η ηθοποιός.  Είμαι αυτή που εργάζεται  επί 20 χρόνια σε ιδιωτικές επιχειρήσεις και ουδέποτε είχα το χρόνο να ασχοληθώ με ότι αγαπώ.

 Έχω μια υπέροχη κόρη 9,5 ετών, και θέλω να της μάθω, πως πρέπει να κάνει ότι την ευχαριστεί. Πως θα της το διδάξω όμως, όταν εγώ δεν το ακολουθώ;  Αγαπόντας την απλότητα και την ομορφιά, έψαχνα να βρω μια  ευκαιρία. Και την βρήκα… Μου δόθηκε τον Ιανουάριο 2012, όπου και αποφάσισα να κάνω στροφή και να δώσω ψυχή και σώμα στη χειροτεχνία. Σαν παιδάκι ξανά έγινα. Μικρή, με όρεξη να κάνω ότι μου αρέσει, με σκοπό να μάθω πολλά, και στόχο να δημιουργήσω καινούργια πράγματα. Παρακολούθησα αρκετά σεμινάρια διακόσμησης και διαφόρων τεχνικών όπως decoupage, αναπαλαιώσεις και πολλά άλλα. Σαν μάστορας έγινα, που όμως φτιάχνει και αναδημιουργεί κάτι, που θέλει πολύ να το δείξει στον κόσμο.

Άμα παιδί μου βρεις το πάθος σου, δεν μπορείς να του βάλεις φρένο μετά και να θες. Και εγώ το βρήκα.  Η διακόσμηση είναι το πάθος μου και κυρίως η μεταμόρφωση παλιών πραγμάτων! Το  ξεκίνημα, έγινε με λαμπάδες και σιγά σιγά, προχώρησα στο κόσμημα. Χάντρες, κορδέλες, σχέδια, όνειρα… χαμός. Γοητεύτηκα από το άγνωστο και μετά από πολύ προσπάθεια, γεννήθηκε το «Μαγικό Καρουζέλ»

 Οι μικρές μου δημιουργίες είναι όλες φτιαγμένες στο χέρι με αγαπημένα υλικά. Για αυτό το ονόμασα μαγικό, κάτι σε παραμυθιάζει μέσα σε κάθε τι.  Δαντέλα, κορδέλες, υφάσματα, πέρλες και χάντρες, είναι με ότι παίζω σαν μικρό κορίτσι. Και επειδή σε πάνε ταξίδι, έπρεπε να βρω ένα όχημα. Μάζεψα τα πολλά άλογά μου, και έκανα το παιδικό καρουζέλ.

 Γίνομαι σαν μικρό παιδί όταν δημιουργώ, και  αυτό που με ευχαριστεί περισσότερο, είναι η ικανοποίηση στα μάτια αυτού, που παίρνει κάποιο από τα χειροποιήματά μου! Όταν κάθομαι στον πάγκο μου, ο χρόνος σταματά και το ταξίδι στη φαντασία ξεκινά... είναι δυνατόν να σταματήσω τόσα άλογα, και τόση φαντασία; Πώς;

 Αγαπόντας μέχρι και την πιο μικρή καρφίτσα, δεν μπορώ να διαλέξω τι θα φτιάξω πρώτα....  Ξεκινώ για σκουλαρίκια και φτιάχνω βραχιόλια!! Κάθε φορά το ίδιο. Η κάθε χάντρα με πάει αλλού....

 Αυτό που θα ήθελα κάποια στιγμή είναι να βρουν τα πραγματάκια μου το δικό τους χώρο. Ένα μικρό εργαστήριο, φτιαγμένο από την αρχή και διακοσμημένο με το δικό μου γούστο. Ένα μέρος φιλόξενο και ζεστό που θα δημιουργώ.

 Για να μπορώ να λέω, πως το σύνθημά  μου, το οποίο είναι : «Η επίτευξη ενός στόχου, είναι πάντα η αφετηρία ενός επόμενου», έχει ισχύ , βάση, και έγινε η πραγματικότητα μου .

Αν θέλεις να δεις και εσύ, τι ονειρεύομαι και τι φτιάχνω, μπορείς να δεις  Τα χειροποιήματά μου στην σελίδα μου στο facebook ΜΑΓΙΚΌ ΚΑΡΟΥΖΕΛ καθώς και σε διάφορες εκθέσεις-bazaar όπου και θα λαμβάνω μέρος. Να ενημερώσω οτι οι φτογραφίες στο μαγικό καρουζέλ είναι βγαλμένες απο την φωτογράφο Έλενα Παπαδοπούλου  που αξίζει πολλά συγχαρητήρια.
 

Πλέον, κλείνω την πόρτα του σπιτιού μου, γιατί θέλω να καθίσω στον πάγκο μου. Για να μπορώ, μαζί με τα όνειρά μου και τα σχέδια μου, να ξεκινήσουμε νέους δρόμους. Για να πω στην κόρη μου, ότι αξίζει να με ακούσεις… επειδή εγώ τον στόχο μου τον πέτυχα στον κέντρο .  Λοιπόν τι λες; Θα ανέβεις στο καρουζέλ μου;