Mannenhemd van bij Madeline

Ik was al een tijdje op zoek naar een workshop.  Eentje met wat meer uitdaging.  En toen kwam Nancy van 'Madeline De Stoffenmadam' op de proppen met haar workshops.  Daar tussen stond het: 'workshop mannenhemd'.  Dat zocht ik.  Me-time en iets voor de hubby, kwestie van hem wat te sussen na een dag met twee kleuters.  Nee, eigenlijk wou ik eens die manchetten fatsoenlijk leren.  Ik maakte al eerder een hemdje met lange mouwen.  Mijn favoriet naaisel.  Maar ik naaide toen de manchetten op de makkelijke manier. En nu zou ik voor de real deal gaan.

Over de real deal gesproken.  Een workshop bij Madeline is een culinair orgasme!  Bij aankomst werden we getrakteerd op koffie/thee en koffiekoeken, 's middags kregen we macaroni kaassaus en tussendoor werden we verwend met koekjes en fruit.  Wat was het er gezellig, zeg!

Ik werkte op mijn tempo (wat blijkbaar traag is in vergelijking met anderen) en zag dat ik er niet ging geraken.  En nu wil het lukken dat ik net de manchetten niet af kreeg.  Monique, onze leerkracht, gaf me nog een laatste uitleg en thuis werkte ik verder.

Ik koos voor een eenvoudige stof.  Eentje waarvan ik de oorsprong niet meer weet. Een mondepot stofje van Scapa, denk ik?  Ik combineerde het met een groen effen stofje en maakte een biesje dat ik 5 mm liet piepen.

De manchetten die op patroon rechte hoekjes hadden, maakte ik met een hoekje af.

Het enige wat ik aan het patroon ga aanpassen volgende keer, is het achterpand.  De stolpplooi laat ik achterwege en ik maak hem wat smaller aan de taille... Een 'slim fit' dus.

Dit hemd aanpassen, doe ik het niet meer.  Ik voorzag alle naden van een dubbel stiksel. Dat geeft een zeer mooi afgewerkte indruk.

En aangezien dit het eerste maaksel is voor manlief, moest hij wat wennen aan het poseren...
Wennen is niet het juiste woord.  Hij moest vooral ingetoomd worden.

Workshop Leuven #2

Eind augustus volgde ik bij 'Workshop Leuven' mijn tweede workshop.  De eerste was het patroontekenen van de rok.  De tweede patroontekenen lijfje.  Wanneer je dus beide cursussen gevolgd hebt, kan je in principe een eigen kleedje ontwerpen in jouw eigen maat. 

Veel tijd voor ontwerp bleef er echter niet over.  Het patroontekenen van een rok is 'piece of cake' in vergelijking met het lijfje. 

Net zoals vorige keer baseerde ik me op een foto van het internet. Je ziet hem op de laatste foto onderaan. 

Gaandeweg zijn er enkele aanpassingen gebeurd.  Het gapende gaatje aan de decolleté gaapte niet bij mij.  Dat heb ik dan maar weggelaten.  De mouwen zoals op mijn voorbeeldfoto, hadden een lichte pof.  Alleen is het wat gokken bij het maken van je ontwerp.  Hoeveel extra centimeters is 'een beetje'.  Marleen van Workshop Leuven en ik hadden ons duidelijk vergist.  Eenmaal de mouwen erin stonden, zag mijn kleed er uit als een 'fashion disaster'.  Zo een Amerikaans galakleed uit de jaren 80.   Ik besloot de mouwen achterwege te laten en de armsopeningen af te werken met een biesje.

Moest ik al de uren optellen dat ik aan dit jurkje gewerkt heb, zou ik met een volle week absoluut niet toekomen.  En dan heb ik het over 24 op 24 / 7 op 7. 

 

Stof: Fabric Sales Rotselaar

 

 

 

Het is me bijna te dierbaar om te dragen...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  

Workshop Leuven

Gefrustreerd liep ik al de hele maand juli rond.  De onthaalmoeder van mijn kindjes is maar liefst vijf weken op verlof.  Ik zie mijn kindjes doodgraag, maar dag in, dag uit met een één en tweejarige in huis is geen lachertje! (Ik snap niet hoe die onthaalmoeders het doen!)  Niets krijg ik gedaan.  Wanneer ze om 21u15 eindelijk slapen, moet ik ofwel aan de slag in de wasplaats ofwel plof ik me doodmoe neer in de zetel.  Mijn creativiteit ligt ergens onder het stof, naast mijn naaimachine.  Ik had absoluut wat ME-time nodig.

Tot Workshop Leuven via facebook een oproep deed.  Er was nog één plaatsje vrij voor de workshop 'Patroontekenen rok'.  Dat zag ik direct zitten. Oma's opgebeld om te vragen of ze konden babysitten!  Yes, gelukt. 

Tijdens de workshop leer je over alle soorten rokken maar je leert ook je eigen patroon tekenen van alle rokken die je maar wil op je eigen maten.  Wanneer je eerst je eigen maten opgemeten hebt, maak je vervolgens een toile (proefmodel) van een rechte rok.  Dat is het enige stikken dat je (thuis) moet doen tijdens de workshop.  Voor de rest teken je alleen.

De laatste dag moesten we dan een foto meenemen van de rok die we wilden maken.  Het mocht geen gewoon rokje zijn, maar een rok met een uitdaging.  Volgens Marleen van Workshop Leuven iets waar je niet snel een patroon van vindt.  Ik had een zelfgetekend exemplaar en een foto van een rok van het internet meegenomen .  Ik ging voor de laatste.  Een rechte rok met een gerimpelde tailleband, 3 enkelvoudige plooien die schuin over het voorpand lopen.  Hopen patroonpapier en plakband vormden mijn patroon.

En nu is hij eindelijk af.  Ik heb er wel mijn werk mee gehad, vooral dan met de tailleband.   Ik ben niet zeker over het modelleke maar in elk geval past hij als gegoten, wat ook wel eens deugd doet. 
Ik zit namelijk met een verlaagde heupenhoogte.  Standaard is die 21 cm van taille tot breedste heuppunt maar bij mij is die 26 cm.  Volgens mijn moeder zitten we in de familie met het 'rijbroeksyndroom':  zwaardere bovenbenen en een smallere taille (die na twee bevallingen ook al minder smal is geworden). 

Stofje: stofje met herinneringen

Je ziet hier de gerimpelde tailleband en de blinde rits in detail. Ik liet me leiden door de tips van  Nele van Spiegelstiksels om een blinde rits mooi te plaatsen.

Deze rok was mijn inspiratie.  De lappen/zakken liet ik weg.  De plooien maakte ik iets groter op aanraden van Marleen:

Ook Cindy, een supertoffe rockabilly madam, zat bij mij in de workshop!  Ik nodig jullie uit om eens te kijken naar haar creaties op facebook!

En nog meer goed  nieuws.  Ik heb me ingeschreven voor de workshop patroontekenen kleed binnen twee weken!  Augustus kan al niet meer stuk...

Loïcworkshop met Designbyme.be

Eerder sprak ik over mijn beginvrees.

Wel, een hemdje maken behoorde tot nog toe tot het onbekende.  Daar wou ik wel eens verandering in brengen. 

Op het stoffenspektakel in Mechelen leerde ik de winkel/webshop van de naaileerkracht van een collega kennen.  Op zoek naar leuke stoffen, vond ik op haar webshop ook het rubriekje 'workshops'.  Eén van die workshops was het maken van het Loïc hemdje uit het boek 'Zelfgemaakte kleertjes'. 

Maar de workshop was overdag en op maandagen werk ik.  Een paar weken later kreeg ik te horen dat ik die dag toch vrij zou zijn.  Ik heb me onmiddellijk ingeschreven.  Heerlijk, een dagje voor mezelf!  Laat maar komen, die ME-time! 

Na een ongewilde, maar verrassend mooie dwaling in het begijnhof van Mechelen, arriveerde ik (natuurlijk te laat) bij Aurore haar gezellig huisje met een naaimachine en beautycase vol werkmateriaal die ik niet had moeten meenemen. 

Als sportleerkracht  ben ik altijd blij als ik eens wat anders kan dragen dan loopschoenen en een sportieve outfit.  Toegegeven, op die kasseien in het begijnhof heb ik gevloekt met mijn hakken.  Waar zijn die loopschoenen nu?

Uitgezweet en na mijn glas water begon ik eraan.  Ik koos via de site op voorhand al mijn stofje.  Stap voor stap werden we bijgestaan door Aurore.  We maakten het hemdje wat smaller, want de loïc is nogal een breed model.

Het was een gezellig dagje, met dank aan de deskundige hulp van Aurore..

 Ik stel je voor:  Stan zijn Loïc hemdje...

Ik kwam tevens thuis met een nieuw stofje.  Het is ook  niet evident om je te beheersen als je een hele dag op die leuke stofjes hebt zitten kijken...