Δεν ξέρω τη πρέπει να γράψω για αυτά τα παιδιά.
Τους γνώρισα πριν 3-4 χρόνια όταν έστηνα το line up για
την Ευρωπαϊκή Γιορτή της Μουσικής περιφέρειας
δυτικής Ελλάδος. Εντύπωση σε εκείνο το live μου είχε κάνει η ενσωμάτωση του φλάουτου
μέσα στα κομμάτια τους καθώς και η δυναμική τις μπάντας.Οκ..... μπορεί να μην ήταν η super μπάντα μπορεί
να ήθελαν αρκετές ώρες πρόβας ακόμα αλλά ήμουν σίγουρος ότι είχε μέλλον αυτή η παρέα.
Ένα χρόνο αργότερα στήνοντας ξανά ένα line up για
την Ευρωπαϊκή Γιορτή της Μουσικής (για άλλη
πόλη αυτή τη φορά) ξανά είδα τη παρέα on stage. Μεγάλη πρόοδος!! Έβλεπα μια μπάντα δεμένη που μπορούσε να υποστηρίξει
αυτό που έπαιζε στο 100%.
Καλοκαίρι του 2013.Οι Yuri’s έχουν έτυμη τη πρώτη τους ολοκληρωμένη δουλειά. Ο Θάνος μου κάνει
τη τιμή και μου εμπιστεύεται το demo τους.
Ήταν πραγματική έκπληξη αυτο που ακουγα!!Ωραίες ενορχηστρώσεις,μελωδίες,στίχοι,παραγωγή. Ενδεχόμενος στη παραγωγη να έπαιξε ρόλο ότι το εν λόγο εγχείρημα στήθηκε
στην Αγγλία.
Οι Yuri’s είχαν
κάνει αρκετά βήματα παρά πέρα.
Δεν νομιζω οτι είναι η κατάλληλη στιγμη να πω ένα ένα για τα κομμάτια του δίσκου.Δεν θα είχε άλλωστε νόημα κάτι τέτοιο στη παρουσα φαση.Θα το κάνω όμως μαζί με τα παιδιά όταν κυκλοφορήσει επίσημα
η ολοκληρωμένη δουλειά τους.
Πριν δυο ήμερες κυκλοφόρησαν ιντερνετικα ένα νέο τους κομμάτι το “Light (On Her Eyes)”
και ένα παλιότερο -επίσημα ομως αυτη τη φορα- “ No Correlation”
με διαφορετική παραγωγή.
Με αφορμή του νέου τους single ο Θάνος (κιθάρα)
και η Ειρήνη (τύμπανα) είναι σήμερα στο Spychedelic Sally απαντώντας σε πιο προσωπικές ερωτήσεις.
"No Correlation" DIY Ep .
Δεν μπορείς να ζεις ούτε μια μέρα χωρίς….
Θ: Mega γεγονότα
Ε: Το Stereomood. Είναι δεξαμενή μουσικής, έχει
και πιο ουδέτερα πράγματα αλλά και πολύ ενδιαφέρουσες εκπλήξεις.
Ποιος θα ήταν ο καλύτερος ορος/τρόπος να
περιγράψεις τη μουσική που γράφετε ?
Θ: Post punk/garage neopsychedelia
Ε: Αυτή η ερώτηση πάντα με δυσκόλευε! Νομίζω post
punk με ολίγη από garage.
Τι ήταν το πιο πρωτοποριακό πράγμα που άκουσες
πρόσφατα ?
Θ: 2 πράγματα: Django Django and La Luz
Ε: La Luz και Dakhabrakha!
Ποια είναι η άποψη σου για τα net labels και το digital downloading ?
Θ: Καταρχάς θετική. Το digital downloading έκανε τη μουσική πιο “προσβάσιμη” και μέσα σε
λίγα χρόνια έδωσε βήμα στους μουσικούς και τις δισκογραφικές “εκτός ρεύματος”
(πιο γνωστό παράδειγμα η Domino και οι Arctic Monkeys), αλλάζοντας τελικά τα δεδομένα της προώθησης
της μουσικής παγκοσμίως, σε μία εποχή που οι mainstream δισκογραφικές κυριαρχούσαν και καθόριζαν τα ακούσματα. Οπότε από αυτή tην πλευρά μιλάμε για επανάσταση. Πλέον διανύουμε την “μετά-επαναστατική”
περίοδο όπου το digital downloading, τα net labels και το youtube δείχνουν πλέον ο “κατεστημένος” τρόπος μουσικής
επικοινωνίας παγκοσμίως. Παράλληλα όμως βλέπουμε να αναδύεται και μία νοσταλγία
για το βινύλιο και την κασσέτα. Νοσταλγία με την οποία συμφωνώ, όχι μόνο από
πλευράς ήχου ή αισθητικής, αλλά υπό την έννοια ότι η μουσική ακρόαση εκείνες
τις μέρες ήταν υπόθεση προσωπική. Αγόραζες το βινύλιο/cd/κασσέτα, η μουσική ήταν στα χέρια σου, χάζευες το artwork, στόλιζες τα ράφια σου, διάβαζες τους στίχους απο το booklet, και η στιγμή που έβαζες την ακίδα ή πατούσες το play διέθετε χαρακτήρα ιεροτελεστίας. Επομένως ίσως να εκτιμούσες και περισσότερο τη
μουσική δημιουργία όταν αυτή ήταν απτή και όχι απλά διασκορπισμένα tracks στα
megabytes ενός σκληρού δίσκου, που μπορείς με το πάτημα ενός κουμπιού να τα
κάνεις copy, paste ή και delete.
Ε: Είναι σίγουρα ένας πιο γρήγορος τρόπος να
μοιραστείς, να ακούσεις και να προωθήσεις τη μουσική σου – σε σχέση με μια
κασσέτα που μπορεί να στη μασίσει το μηχάνημα, να τη χάσεις ή να σου την κρύψει
ο πατέρας σου “γιατί είναι του διαβόλου πράματα αυτοί οι Άηρον Μέηντεν!”. Το
θέμα του artwork για εμένα είναι αυτό που με προβληματίζει
περισσότερο. Οι εικόνες που προσλαμβάνει το μάτι κάθε μέρα online είναι πραγματικά ανυπολόγιστες, έτσι ένα φοβερό artwork δίσκου η μια υπέροχη φωτογραφία συγκροτήματος περνούν σε δεύτερη μοίρα-
ενώ παλαιότερα μπορεί και να καθόριζαν την επιτυχία ενός ολόκληρου μουσικού project. Αυτό μου λείπει πολύ σήμερα, να συνδιάζω δηλαδή ένα συγκρότημα με το artwork και να θυμάμαι εξίσου καλά και τα δύο (μουσική και εικόνα) όταν περάσει ο
καιρός.
Ποιο είναι το πιο τρελό πράγμα που σας έχει
συμβεί κατά τη διάρκεια ενός Live ?
Θ: Να έχουμε μαζέψει πάνω από 80 άτομα κοινό.
Ε: Σε live με αρκετά άτομα που όμως δεν εξωτερίκευαν τα πάθη τους ιδιαίτερα,
εμφανίστηκε ένας κύριος γύρω στα 55-60, μόνος, και άρχισε να χορεύει σαν τρελός
μπροστά στη σκηνή. Μας
αποθέωσε και έφυγε -κανείς δεν έμαθε ποιος ήταν. Την επόμενη εβδομάδα
απόκαλύφθηκε πως ήταν regular και ανιδιοτελής groupie πολλών καλλιτεχνών, καθώς
εμφανίστηκε ξαφνικά πάνω στη σκηνή σε live των Dub Inc. ενώ λίγες μέρες πριν
ήταν στις ειδήσεις των 8 (Star) στη σκηνή μαζί με το Σάκη Ρουβά. Στη δική μας
τη σκηνή ντράπηκε να ανέβει!
Μπάντες που θα θέλατε να κάνετε κάποια Live μαζί ?
Θ: Φανταστικά σενάρια Nirvana, Τhe Clash, Τhe
Who, Τhe Talking Heads
Λιγότερο φανταστικά σενάρια, Jack White, Queens
of the Stone age, The Black Keys, The Good the Bad and The Queen
Ε: Η αλήθεια είναι ότι θα έπαιζα με οποιαδήποτε
μπάντα μας πρότεινε, πόσο μάλλον γνωστούς καλλιτέχνες – πουλάω το μουσικό μου
τομάρι φτηνά, αλλά ειλικρινά δεν θα έλεγα όχι σε κανέναν! Μεγάλο όνειρο είναι
και για εμένα ο Jack White, οι Gogol Brodello (τρελο παρτυ) και o John Frusciante.
Πότε κάνατε το πρώτο σας live και που ?
Θ. + Ε.: 2010 στο Μπαρ Αφανείς, στου Ψυρρή.
Νομίζω ότι δεν υπάρχει πια.
Ποιο κομμάτι σας θεωρείς ότι είναι το καλύτερο
σας ?
Θ:Δύσκολο να διαλέξω, τα “Lights (On Her Eyes)” και “No Correlation” που κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή στο single “Lights”. Αλλά και το Saga Story το οποίο θα εμπεριέχεται στον επερχόμενο δίσκο
μας.
Ε: Το No Correlation σίγουρα- αλλά για εντελώς ιδιοτελής σκοπούς!
Κάπως έγινε η χημεία και το κομμάτι έχει ραφτεί στα μέτρα μου.
Μελλοντικά σχέδια ?
Θ. + Ε.: Κυκλοφορία του παρόντος single, live στην Αγγλία, όπου πλέον είναι και η βάση μας,
κυκλοφορία του πρώτου μας δίσκου. Καινούργια τραγούδια.
Top 5
album
Θ: Δύσκολο...
The Beatles- Sgt Pepper's Lonely Hearts Club Band
Marvin Gaye- What's Going On
Pink Floyd- The Dark Side of the Moon
The Clash- London Calling
Nirvana- Nevermind
Ε: Radiohead – The Bends / The
Cure – Kiss me,Kiss me, Kiss me / The Clash- London Calling / The Velvet Underground and Nico – The
Velvet Underground / Television- Marquee Moon
Top 5 singles
Θ: Πολύ δύσκολο
Τhe Rolling Stones- Paint It Black
το riff, το sitar, τα guitar chords, τα drums του
Watts, η φωνή του Jagger
John Lennon- Working Class Hero
η dreamy απλότητα απο συνδιασμο φωνής και κιθάρας και οι στίχοι που σε κάνουν να
κλαίς
Bob Dylan- One More Cup Of Coffee
λατρεύω το κλαψιάρικο νιαούρισμα της φωνής του Dylan, καθώς και το βιολί που στάζει πόθο
The Clash- Guns of Brixton
η αλητεία, η ενορχήστρωση και η μπασογραμμή
The Radiohead- 2+2= 5
η φωνή του Yorke, το ξέσπασμα στο 1'50 και η παραγωγή
Ε: David Bowie – Let's dance /
Suede – So young / Leonard Cohen – Who by fire / The
Smiths – How Soon Is Now / Television-
Elevation
Top 5 films
Θ: The Godfather (1972)
The Shawshank Redemption (1994)
Schindler's List (1993)
The Life Of Others (2006)
This Must Be The Place (2011)
E: The Secret In Her Eyes /
This Must Be The Place / Velvet Goldmine / Peeping Tom / High Fidelity
Taste :
Yuri's Accident - Lights (on her eyes)
By Electric Looser
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου