Het was me wat de voorbije maanden.
De jongens hadden meerdere keren te maken met een plaag.
Je hebt ze vast ook al meegemaakt, de "kapotteknieënplaag".
Er is hier een bepaalde slogan die nogal vaak naar boven gehaald wordt
door de man des huizes: "de latste slete ej vor nietn"
of schoon gezegd: de laatste slijtage heb je gratis.
Dus, gedurende de voorbije maanden, hield ik al die broeken netjes bij.
Nu er net wat meer vrije tijd is, dankzij het groot verlof,
pakte ik de zak in mijn hand(en, twas nogal een zware ;) ).
Gisteren zat ik nog met de gedachte "het zijn solden, tijd om korte broeken in te slaan",
zit ik vandaag blij te kijken naar de grote stapel.
Van de 15 broeken waren er 4 waar de jongste zoon niet meer in kon.
Daar maakten we een meisjesversie van en Emma koos mee.
Zij is alvast fan van haar nieuwe korte broeken en de jongens ook!
