Απο καιρο ηθελα να γραψω και τωρα γινεται αυτο. Ποσο μικροι ειμαστε οι ανθρωποι μεσα στην μεγαλοσυνη μασ. Δεν ξερω αν πιστευω σ αυτην την μεγαλοσυνη σημερα. Ολοι φαινονται πολυ μικροι. Εκεινοι που εκτελουν, οι αλλοι που συμμετεχουν, εκεινοι που διαταζουν και ολοι εμεις που δεν κανουμε τιποτα. Στην μικρη καθημερινοτητα του πηγαινε ελα, στον ποθο και την απογοητευση. Στην μοναξια ντυμενοι. Και σ ενα μελλον τοσο αβεβαιο, τοσο κοντινα μακρινο και τοσο πεγκοσμια προσωπικο. Που θα με βρει το αυριο. Γερναω που παει να πει λιγοστευω. Με τα ιδια λαθη. Ξανα.
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα politics. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα politics. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2013
Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2013
Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012
Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012
Παρασκευή 15 Ιουνίου 2012
what real journalism looks like*
μαθηματα ιστοριας του αυριο οταν θα ειναι αντικειμενικος παρατηρητης του σημερα
click the title and enjoy
click the title and enjoy
*in case we forget
Δευτέρα 28 Μαΐου 2012
Ensaio sobre a Lucidez
Ενας απο τους προφητες του 21ου αιωνα που εφυγε προτου καλα καλα τον χορτασουμε. Τετοια πνευματα γεννιουνται μια στις τοσες, σκορπισμενα στα περατα του κοσμου. Οι εκλογες θα βγαλουν τα οριστικα τους αποτελεσματα την ημερα που συμπληρωνονται δυο χρονια απο το θανατο του συγγραφεα. Ας διαβασουμε τα βιβλια του. Μια απο τις σπανιες φορες που η διανοια, η πολιτικη, η τεχνη συναντιουνται σε ενα τελεια κυκλικο αγκαλιασμα.
Πέμπτη 24 Μαΐου 2012
time to wake up
Flow flow to make the fascist man know
That unity is here and unity will grow
Open your eyes
Time to wake up
Enough is enough is enough is enough
Give the fascistman a gunshot
Τρίτη 15 Μαΐου 2012
where is the law ?
Μαλλον ζουμε σε εκεινους τους καιρους που μετα απο μερικα χρονια τα εγγονια της γενιας μας θα διαβαζουν και θα δινουν εξετασεις στο μαθημα της ιστοριας. Ειναι δυσκολο τελικα να ζεις την ιστορια που αλλαζει. Δεν το συνειδητοποιεις πως ειναι δυνατον να ξανα-συμβαινουν τα ιδια και τα ιδια πραγματα. Πιστευα πως ειναι χαρακτηριστικο μας να μαθαινουμε και να εξελισσομαστε. Να μην κανουμε τα ιδια λαθη. Αν ομως ο Θουκιδιδης ειναι σαν να γραφτηκε σημερα ποσο να περιμενεις να εχουμε αλλαξει ή ποσα να εχουμε μαθει. Το λαθος ειναι ισως πως μετραμε το χρονο στα μικρα ψιχουλα που διαρκει μια, δυο, τρεις γενιες. Εαν η ολοτητα του κοσμου και της ανθρωποτητας ηταν ενας μοναχα ανθρωπος [ας τον πουμε ο ανθρωπος Χ] που δεν εχει ηλικια, που ζει και υπαρχει απο το πλην στο συν απειρο [ας το παρουμε ως δεδομενο εφοσον το απειρομετρησιμο του συμπαντος ειναι πρακτικα "απειρο" για τον κοινο μας νου] πως να περιμενουμε να εξελισσεται σε χρονο συμβατικο της δικη μας αριθμητικης του βιου.
Στο χρυσο κλουβι της Ευρωπης μπορει να πολεμαμε τις ανισοτητες, αλλα η πλειοψηφια του κοσμου λιμοκτονει, ειναι αναφαλβητη, εχει καστες, εχει παιδια να πολεμουν με αληθινα οπλα, εχει γυναικες να βασανιζονται μονο και μονο επειδη γεννηθηκαν γυναικες.. Εξω απο το χρυσο κλουβι παραμενουμε τοσο πρωτογονοι. Κι οπως αποδεικνυεται τα τελευταια χρονια, μετα τους τεραστιους εορτασμους για τη νεα χιλιετια, παμε ολοενα προς τα πισω. Δεν αντιλαμβανομαι τα περιπλεκομενα των οικομικων. Ποτε δεν μου αρεσαν και ποτε δεν προσπαθησα να τα καταλαβω. Αυτο που βιωνω ειναι μια αυξημενη εντροπια. Φοβο. Μισος. Ρατσισμο. Βια. Απελπισια. Θανατο. Απληστια. Πορνεια. Ψεμα. Αμαθεια.
[...] η ιστορια συνεχιζεται
Παρασκευή 6 Απριλίου 2012
Πέμπτη 5 Απριλίου 2012
Τετάρτη 25 Μαΐου 2011
Πέμπτη 14 Απριλίου 2011
Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011
Ανθρωπινα Δικαιωματα
Ερχοντας σε επαφη καθε μερα με "ανθρωπους" που σε εκπλησσει η απιστευτη αναλγησια, αναισθησια και χρηματοθηριας τους
τετοια βιντεο και η υπαρξη τετοιων των ανθρωπων σε κανουν να συνεχισεις να ονειρευεσαι.
Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010
Η μεγάλη παρέλαση των ασφαλιτών [15/12/2010]
Η μεγάλη παρέλαση των ασφαλιτών from Jaquou Utopie on Vimeo.
Ναι υπαρχουν.
Ναι βρισκονται αναμεσα μας.
Ναι διαπραττουν εγκληματα.
Ναι δεν εχουν κανεναν ενδοιασμο να βανδαλισουν, να σκοτωσουν και να χτυπησουν.
Αλλα ολοι αυτοι ειναι λιγοι και εμεις τοσοι πολλοι.
Ας κανουμε να το καταλαβουν επιτελους.
Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010
Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010
Greece: The Battle For Attica Square [english version]
October 2010
It's the first time that an EU country has seen its treatment of refugees described as a humanitarian crisis by the UNHCR. This report gets to the heart of the escalating tensions in Greece.
"I've seen too many. They cross the river like bees", sighs a local fisherman. With as many as 400 people crossing the Evros river each day, arrests of illegal immigrants in Greece have exploded from 3,500 to 20,000 in a year. Most choose to turn themselves in, but they have no idea what awaits them. Infested with rats, Greece's detention centres are now critically overcrowded. Those who try to avoid this fate end up on the streets, such as in Attica Square, home to hundreds of Afghan refugees. With no government support, crime is rife here, and as frustration builds, racial attacks by local vigilantes are escalating beyond control. Ghulam's family sleep on a bench in the square - his four-year-old son was recently attacked in the middle of the night. "If I'd stayed in Afghanistan I might have been beaten, but they would have at least spared my children. I cannot believe this is Europe."
κανενα σχολιο. .δειτε το βιντεο
Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010
Racistic Games: Athens 2010
Ο ρατσισμος ειναι θεμα προσωπικης παιδειας σε μεγαλυτερο βαθμο και οχι συλλογικης συνειδητοτητας της ιστοριας. Ουτε γονιδιακης συνεχειας μιας πολυττολιτισμικης κουλτουρας. Μεσα σ' εναν κοσμο που οι κουλτουρες, οι ανθρωποι, οι γλωσσες πλαθονται, πεθαινουν, μπερδευονται ειναι πολυ δυσκολο να καθορισεις τι ειναι εθνικο, διεθνικο και τι παγκοσμιο. Μια απλοικη ισως, αλλα βασικη αρχη, ειναι πως για να θεωρηθεις κομματι φυλετικο, εθνικο, εντοπιο μιας χωρας ειναι να γνωριζεις τη γλωσσα και να εχεις κανει βιωμα σου τα ηθη, τα εθιμα και τις συνηθειες αυτης της χωρας.
Δυστυχως καθε χωρα εχει τη δικη της εκδοχη ρατσισμου. Ποσο μαλλον η Ελλαδα που αντιμετωπιζει ρατσιστικα, ως κρατος, καθε μειονοτητα του πληθυσμου της. Την αναπηρια. Την ανυπαντρη μητερα. Τα ατομα με ειδικες αναγκες ή με χρονιες παθησεις. Ενα τετοιο κρατος, με ελλειπη παιδεια και με διδασκαλια μιας στρεβλωμενης εικονας του παρελθοντος και της ιστοριας, δεν θα μπορουσε παρα να γεννησει τετοιους πολιτες. Ημιμαθεις, αγανακτισμενους, φανατισμενους απεναντι στη διαφορετικοτητα. Το πολιτειακο-πολιτικο συστημα ασκει "βια" στους πολιτες του και οι πολιτες ασκουν βια σε εκεινους που μπορουν. Το πιο εντυπωσιακο ειναι βεβαια το πως μια γυναικα φωναζει σε μικρα, παιδια μα φυγουν, τρομαζοντας τα και ποσο ευκολα η σωματικη κακοποιηση συμβαινει οταν το πρωτο και βασικοτερο αξιωμα των Ανθρωπινων Δικαιωματων ειναι η ισοτητα και η ισαξια ολων των ανθρωπων.
Το προβλημα των προσφυγων, μεταναστων ειναι προβλημα οικουμενικο. Συνεβαινε και συνεχιζει να συμβαινει. Καθε χωρα, ειτε απο εξωγενεις ειτε απο ενδογενεις παραγοντες, εχει διωξει, σκοτωσει, εξορισει εθνοτητες. Τελικα ως οντοτητες μας ικανοποιει να ζουμε σ' εναν διαρκη κυκλο βιας και θυμου συμμετεχοντας στο παιχνιδι των διαδοχικα μικροτερων ψαριων?
Ή ισως να προσπαθησουμε να στησουμε κοινωνιες προστασιας των μειονοτητων? Χωρες με ελευθερα συνορα αντι για ιδρυματοποιημενες χωρες? Δομες αφομοιωσης? Κρατη που να υποχρεωνονται να προστατευουν τον πολιτη και μια Ενωση που θα βοηθα τους "ακαθαρτους" αλλων χωρων σε αυτο το αιωνιο αλισβερισι πολιτισμων και μετακινησης συνορων?
Καιρος να αντιληφθουμε πως στο συνολο τους οι μειονοτητες αποτελουν την πλειονοτητα και η "κανονικοτητα" μια τραγικη, φανατισμενη, μισοσεβουμενη μειονοτητα η ιδια.
Αποτελουμε υποσυνολα ολοι μας, σε επιπεδο μοναδας και σε επιπεδο χωρων, ενος μεγαλου συνολου. Αυτου που ονομαζεται: Πλανητης Γη.
- See what's happening in this country. I have lived here for five years and they treat me like an animal, an Afghan screams in despair for us, before he sticks chased away from the park bench which is his home.
Παρασκευή 21 Μαΐου 2010
El empleo--Santiago Grasso [2008]
Που σταματαει η ψυχοδιανοητκη μας υπαρξη και που ξεκιναει η οντολογικη μας χρηστικοτητα?
Ενα εκπληκτικο animation απο την μακρινη Αργεντινη που φιλοσοφει ασυστολα και τοσο μα τοσο ομορφα. Απολαυστε το. Εξαιρετικο.
Παρασκευή 7 Μαΐου 2010
never send to know for whom the bell tolls
144.- Ἡ Διχόνοια ποὺ βαστάει
ἕνα σκῆπτρο ἡ δολερὴ
καθενὸς χαμογελάει,
"πάρ' τό", λέγοντας, "καὶ σύ".
145.- Κειο τὸ σκῆπτρο πού σας δείχνει
ἔχει ἀλήθεια ὡραῖα θωριά.
μὴν τὸ πιάστε, γιατί ρίχνει
εἰσὲ δάκρυα θλιβερά.
146.- Ἀπὸ στόμα ὀποῦ φθονάει,
παλληκάρια, ἂς μὴν πωθεῖ,
πῶς τὸ χέρι σας κτυπάει
τοῦ ἀδελφοῦ τὴν κεφαλή.
147.- Μὴν εἰποῦν στὸ στοχασμό τους
τὰ ξένα ἔθνη ἀληθινά:
"Ἐὰν μισοῦνται ἀνάμεσό τους
δὲν τοὺς πρέπει ἐλευθεριά".
"Tο έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθινό", λεει ο Σολωμος για να συμπληρωσει διακοσια χρονια αργοτερα ο Saramago, "Αλλα τις αληθειες πρεπει να τις επαναλαμβανει κανεις πολλες φορες για να μην πεσουν, οι καημενες, σε ληθη". Ζουμε σε μια χωρα που ο πολιτης δεν εχει εμπιστοσυνη στον πολιτικο πως θα πραξει τα δεοντα για την προασπιση των δικαιωματων της χωρας και των πολιτων της, δεν εχει εμπιστοσυνη στο γιατρο του, δεν εχει εμπιστοσυνη στα ΜΜΕ, στην αστυνομια, στα δικαστηρια. Ο γειτονας δεν εχει εμπιστοσυνη πως εαν φωναξει "βοηθεια" θα ερθει καποιος να τον βοηθησει οντως. Σε μια κατασταση τραβηγμενη απο τα μαλλια κανεις δεν βγαινει να πει τις αληθειες. Να παρει μια κιμωλια και να χαραξει τα ορια της αληθειας της καθε πλευρας. Γιατι οταν εστω κι ενα ψεμα βγαινει στο φως πλεον δεν μπορεις να εμπιστευτεις τιποτα απο τον αλλο. Tοτε oλα τα συστηματα καταρρεουν και φοβασαι. Και ο φοβος ειναι το πρωτο βημα προς την ανελευθερια. Σκεψης, δρασης, εκφρασης, ζωης.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)