Huishoudtrucjes

Dit is een heel openhartig blogje. Ik ga namelijk een bekentenis doen. Ik leg mijn ziel bloot en laat een stukje van 'the real me' zien. Zet je schrap, hier komt ie.........

Ik kook nog al eens over......en dat bedoel ik letterlijk. Oh jee, dan kan het nog steeds twee dingen betekenen. Mijn opvliegerige karakter of mijn kookvaardigheden. Nou......eh....hoe zal ik het zeggen....ik....eh......ben niet zo'n keukenprinses. Dat heb ik volgens mij al eerder gemeld, dus het komt vast niet als verrassing ;-)

Laatst was ik weer eens aan het grasduinen op Pinterest en daar zag ik het ei van Columbus. Dè oplossing voor mijn vreselijke (over)kookafwijking. Echt, al sta ik er met mijn neus bovenop....ik laat de patattekes overkoken. Komt natuurlijk omdat ik aardappelen helemaal niet lekker vind. Mijn pasta kookt nooooooooit over.
Kijk eens wat voor prachtige oplossing er voor is.......

Maarrrrrr......er zit een keerzijde aan deze oplossing. Hij is niet echt goedkoop en levering duurt minstens een week of drie. En dan ga ik afwegen, want ik ben ook een vreselijke krent. (Ja Belgische lezers, ik ben een stereotype Hollander...zuinig dus.....lol) Is het fornuis schoonpoetsen eigenlijk wel zo'n rotkarwei. Er komen bijna altijd wel wat vetspetters op het roestvrijstaal dus ik moet er toch met een doekje over.
En toen.......herinnerde ik mij een ander foefje. Ik weet niet waar ik die tip vandaan heb, maar vandaag heb ik het uitgeprobeerd en het werkt!!! Kostte mij helemaal niks en het poetsen van het fornuis was een fluitje van een cent. Geen aangekoekte zetmeelsmurrie. Ik heb gewoon een houten lepel over de pan gelegd en de aardappelen zijn NIET overgekookt. Geweldig. Al moet ik snel op zoek naar een plat model lepel, want het deksel gleed een paar keer van de pan..........

Voor iedereen die voor de eerste oplossing gaat. Hier is hij te koop: www.huis-en-comfort.nl

Was weer een zware bevalling om dit blogje te produceren. Oorzaak: gebrek aan inspiratie, andere verplichtingen en het mooie nazomerweer (oke, dat is sinds vandaag voorbij). En met mooi weer......zit ik buiten.......

 Oh wat heb ik dit vandaag gemist. Regen ben je zo snel beu. Zucht.....

Ik ben er achter hoor......

Da's wat....vakantie voorbij, mooi weer (tijdelijk) foetsie en mijn inspiratie ook al verdwenen. En moe....oh jongens, wat was ik moe de afgelopen dagen. En ik kan precies zeggen waarom. Dat ligt aan het boodschappen doen en koken. Kan gewoon niet anders. Als mijn man thuis is neemt hij het kokkerellen voor zijn rekening. Ik ben de afgelopen 3 weken dus dagelijks verwend. Maar maandag en dinsdag moest ik volop aan de bak....eh...kook. En dat is natuurlijk niet alles, want een huisvrouw heeft meerdere taken in haar pakket. Terwijl manlief enkel boodschappen haalt, kookt, de stofzuiger bedient en zo nu en dan een fiets repareert, heb ik  het poetsen, wassen, strijken en opruimen erbij. Als daar dan de boodschappen, het eten voorbereiden (piepers jassen, groente schoonmaken) en het koken zelf bovenop komen, kan dat wel eens teveel zijn. Vooral na 3 weken luieren. Niks meer gewend.

Daarom is het voor het normale ritme goed dat ik morgen weer ga werken. Vooral omdat ik mijzelf betrapte op een beetje vreemd gedrag. Ik was met een tandenstoker de moeilijke randjes van de wasmachine aan het schoonmaken.........

Vandaag was de derde dag op rij dat ik niet lekker buiten kon zitten/leven. Baal, baal, want daardoor was het vakantiegevoel in 1 klap verdwenen. Als die-hard fietste ik toch maar naar de stad met mijn ma en wat denk je....juist toen we weer naar huis wilden gaan stopte het met zachtjes regenen en kwam het er met bakken uit. Tja.....dat is dan weer schadelijk voor mijn portemonnee, want we maakten nog een rondje Wibra en Xenos. Daarom hangen er nu visjes aan mijn pallet en is het rieten hart verplaatst.....

De tuinboekjes komen van Wibra. Voor een euro per stuk kon ik ze niet laten liggen. Waarschijnlijk blader ik ze 1 keer door om vervolgens te vergeten dat ik ze heb. Net als met tijdschriften.

Mijn dochter heeft nog snel mijn haren geverfd. Ga ik morgen tenminste niet als een grijze muis naar mijn werk. De bieb heeft toch al zo'n stoffig imago..........

De komende 3 dagen ben ik onder de pannen. Eerst eens geld verdienen voordat ik weer wat uit ga geven ;-))

Arrivals, departures and the beach (vakantie deel 5)

Woensdag, aankomst en vertrekdag. En heerlijk weer. Daar moest ik gebruik van maken. Manlief ook. Die sprong weer op zijn mountainbike voor een toertje en ik wandelde via de lange, toeristische route naar mijn ouders. Tijdens deze prachtige dagen waan ik mij in een tropisch vakantieoord. Geniet met volle teugen. Doe precies hetzelfde als al die jaren dat we wel op vakantie gingen. Maar nu is dat lekker dicht bij huis. Toen ik bij mijn ouders zat, kwam het verlossende sms-je van dochter met de verwachtte aankomsttijd. Rond 3 uur. Super om mijn meiske weer te zien en ook goed voor de balans. Als enige vrouw tussen de mannen voelde ik mij soms een beetje de onbegrepen vreemde eend. Mijn jongens beginnen al echte 'Mars'-mannen te worden.
Anyway, na een dikke knuffel kwamen de verhalen los. Ondanks de moeizame start (kapotmoe van de heenreis) heeft ze een hele leuke vakantie gehad. Maar ze gaat never nooit meer met de bus!!!!!

's Avonds was het gezellig druk aan tafel. Vriendje van dochter en vriendin van oudste zoon bleven mee-eten. Heerlijk......zo'n volle tafel. Oudste zoon werd 's avonds naar zijn opstapplek gebracht. Geen bus hoor. Hij reed met vrienden met de auto naar Lloret.

Donderdag nog een keertje ons alternatieve strand bezocht. Nu stond er wel een verkoelend briesje. Beter uit te houden dan afgelopen dinsdag. Ik had ditmaal mijn ligbed meegenomen, want dat kriebelgras is vreselijk irritant.

Er kwam nog een leuk schouwspel voorbij. Ruiters te paard die even een frisse 'duik' kwamen nemen.Ze waren er in alle formaten.......

En een belangrijke sms.....oudste zoon was veilig aangekomen in Lloret de Mar. Ze hadden er maar 13 uur op gereden. Ik heb een bang vermoeden dat ze laagvliegend over de Franse péages zijn gescheurd. Even voor de duidelijkheid: mijn zoon was niet de chauffeur.

Na zo'n 2 1/2 uur vonden manlief en ik het weer welletjes. We pakten onze spulletjes en reden naar huis. Bijna thuis, ECHT BIJNA THUIS, begon onze auto tegen te sputteren. Vlak voor ons woonerf stond ie helemaal stil. Na een paar keer proberen startte de auto gelukkig weer zodat we het pleintje op konden. Met het indraaien op de oprit viel ie weer stil en toen hebben we handmatig geparkeerd. Geduwd dus ;-)
Heb je een goedkope thuisvakantie (nou ja, I.ntratuin was vrij prijzig...hihi). krijg je onkosten aan de auto. Meteen maar de garage ingeschakeld. Dit betekent dat ik vrijdag mijn laatste ritje strand op mijn buik kan schrijven. Tenzij er volgende week nog wat mooie dagen voorbij komen. Dat hoop ik dan maar.

's Avonds de bbq weer aangeslingerd. Had ik dochter beloofd en belofte maakt schuld. Met 1 zoon op vakantie en 1 zoon werken waren we weer maar met zijn drietjes. Ook gezellig hoor. Dochter had nog veel meer verhalen te vertellen over haar vakantie. Natuurlijk weer teveel gegeten. Morgen maar een balansdag houden.....

Vacance de Jardin

Het zal wel krom Frans zijn wat hierboven staat, maar vakantie in mijn tuintje bevalt me goed......

Zaterdag nòg een rondje A.ction gedaan. Dit keer met vriendin Wicky...gewoon een dagje opgeschoven. Weer een tas vol natuurlijk. Funshoppen met een vriendin is altijd gezelliger (en duurder...lol) dan in je eentje.
's Middags kwam ik er achter dat ik een ernstige vorm van kringloop-moeheid onder de leden heb. Met manlief toog ik naar de Emmaus Stichting in Langeweg. Groot genoeg, volop spullen, maar er was helemaal niks wat mij kon bekoren. Ik vond alles 'ouwe troep'. En jullie weten wel hoeveel ouwe troep ik het afgelopen jaar bij elkaar vergaard heb en hoe blij ik daar toen mee was. Nu niet meer dus......
Terug thuis begon ik plannen te maken voor mijn pallet. Ik hoopte dat mijn manneke dat zondag aan de muur zou bevestigen. Tot mijn grote vreugde begon hij meteen in de schroevendoos te zoeken naar schroeven die lang genoeg waren. Samen hebben we dit klusje geklaard en nu heb ik een soort van prikbord voor de tuin. Maakt niet uit hoeveel spijkers ik erin jas en wat ik er aan hang......ik kan het telkens weer veranderen!!!

Speciaal voor de foto een paar spulletjes opgehangen. Ik weet nog steeds niet precies wat ik er mee ga doen. Misschien schilder ik er een vlindersilhouet op. Misschien ga ik lepels verzamelen en wordt het een lepelrek. En......ik heb nog een pallet. Staat op dit moment een beetje lambriseringachtig te wezen tegen de schutting. Best grappig.

Al zie ik hem eigenlijk wel naast de voordeur met heel groot ons huisnummer er op. Jammer genoeg ziet manlief dat niet zo zitten.

En zondag.....ahhhhhh ZONdag. Eindelijk werd het zomer. Omdat echtgenoot van fietsen houdt en ik van wandelen, hees hij zich in zijn lycra pakje (oh, wat vind ik dat vreselijk) en trok ik mijn wandelschoenen aan. Hihi, nu lieg ik dat ik barst want ik heb helemaal geen wandelschoenen. In mijn flaneerjurkje en gewone schoenen wandelde ik met een grote omweg naar mijn ouders. Was heerlijk......

Bakkie gedronken en samen met ma naar L.idl. Ik krijg op zo'n mooie dag altijd zin om te bbq-en en gelukkig zijn hier de supermarkten op zondag open. (Nog wel, ze gaan het weer terugdraaien...grrr) Meer mensen waren op dat idee gekomen, want het liep aardig vol in de L.idl. Gelukkig vond ik genoeg vlees en toebehoren voor een smakelijk 3-persoons bbq-festijn. Omdat ik te voet was, was het plan dat mijn ma haar fiets zou oppikken en de boodschappen naar mij zou brengen. Maar.....wat een bof.....mijn overbuurvrouw was ook bbq-boodschappen aan het doen. Die heb ik lief aangekeken en ik mocht met haar meerijden. Vond mijn ma helemaal niet erg.

Heel de middag in mijn tuintje doorgebracht en zonnestralen geabsorbeerd. GENIETEN in hoofdletters. Met als zeer smakelijke afsluiting: de barbecue.
Voor het eerst sinds hele lange tijd weer op briketten gebarbecued. We gebruikten altijd de electrische. Oh wat was het lekker. Ons oud beestje cued nog als de beste........even een actiefoto......proest.....

Omdat oudste zoon moest werken en dochter nog steeds in Lloret zit, waren we maar met zijn 3-en.  Ik begin mijn meisje missen.........is het nog geen woensdag.......

Bijzonder recept

Deze keer geen doktersrecept, maar een recept voor een overheerlijk gerecht.
Dit recept heb ik van mijn vriendin/buurvrouw bij mij uit de straat. Zij maakt zelf altijd pannen met eten voor de visite als er iemand jarig is uit haar gezin en dit gerecht vond ik zoooo lekker dat ik het zelf wilde leren maken. De eerste keer heeft zij mij geholpen met de bereiding. Was reuze gezellig in mijn kleine keukentje.

Het is een Somalische kipschotel. Een stoofschotel met een Afrikaans tintje. Mijn buurvrouw is dus geboren in Somalië. Het grappige is, dat toen zij naar Nederland kwam (vluchtte) zij niet eens kon koken. Dat heeft ze weer geleerd van haar Somalische vriendinnen hier in Nederland. Maar daar merk je niks van. Wat mij betreft is zij een superchef!!

Omdat ik nogal een gemakzuchtige kokkin ben, heb ik het recept een klein beetje aangepast. I.p.v. een hele kip in stukken te hakken, gebruik ik tegenwoordig liever drumsticks en vleugeltjes. Scheelt de helft van het werk.

Wat heb je nodig voor dit overheerlijk gerecht:
1 hele kip (in stukken hakken en ontvellen) OF drumsticks en vleugeltjes
4 aardappeltjes
4 middelgrote uien
bosje verse koriander
groene paprika
grote eetlepel paprikapoeder
2 teentjes knoflook
2 kippenbouillonblokjes
(room)boter

Voorbereiding:
Vel en vet van kip verwijderen (of net als ik gemakkelijk doen) en in stukken snijden
Aardappelen schillen en in kleine blokjes snijden net als de uien en paprika
Koriander onder de kraan schoonspoelen en klein snijden

Bereiding:
(Room)boter in pan smelten en uien fruiten. Kipstukken toevoegen en rondom aanbraden. Regelmatig omroeren. Vervolgens gaat er ongeveer 150 ml water bij, 2 blokjes kippenbouillon, de stukjes aardappel, de koriander en een grote eetlepel paprikapoeder (naar smaak). Geheel weer goed doorroeren en aan de kook brengen. De paprika en knoflook (geperst) toevoegen. Even op een hoog vuur doorkoken.
Daarna het geheel ongeveer 3 kwartier tot een uur op een klein vuur laten stoven. Regelmatig roeren.

Het is zo ontzettend lekker. Officieel hoor je er pannenkoeken bij te eten, maar die kan ik niet maken zoals mijn buuf ze maakt. Mijn man eet het meestal met rijst en ik met een Turks broodje of gewoon stokbrood. Een oer-Hollandse boterham smaakt er zelfs bij
Een groene salade of tomatensalade en voila....je hebt een heerlijk maaltje!!

De foto heb ik een keer halverwege de bereiding gemaakt en vergat toen het eindresultaat op de gevoelig plaat vast te leggen......ik had het te druk met opeten...hihi...

Koken in etappes

Het huishouden lijkt soms net een wielerwedstrijd. Een bergetappe met hoge toppen en diepe dalen. Je denkt dat het makkelijker wordt naarmate de kids ouder worden. Dat je met het verstrijken der jaren minder werk krijgt. Helaas, niets is minder waar. Je moet regelmatig een tandje bijzetten om het zaakje draaiende te houden.

Pubers douchen het liefst meerdere keren per dag en dat houdt in dat je bergen wasgoed voor je kiezen krijgt. En een badkamer die nooit schoon is.
Vijfhonderd paar schoenen die her en der in huis verspreid staan. Met enige regelmaat slingeren er een stuk of 4 vesten in de woonkamer rond. Tic van oudste zoon. Hij trekt beneden zijn vest uit en gooit het ergens neer, loopt naar zijn kamer en komt later met een ander vest aan naar beneden, gaat op pad, komt thuis en gooit dat vest ook weer ergens neer. Vaak ben ik te laat met roepen dat ie zijn vesten mee naar boven moet nemen en ik vertik het om ze op te ruimen. Dan maar het juiste moment afwachten.....grrrr.

Maar het meeste werk is toch wel om voor iedereen een warme maaltijd te bereiden. Vooral omdat ik moeilijke eters heb. Jongste zoon moet een paar avonden per week werken  en dus vroeg weg, oudste zoon studeert en is pas laat thuis. Dochter zit op Streetdance en daar moet ook rekening mee gehouden worden. Zelden zitten we met zijn vijven tegelijk aan tafel.

Laatst heb ik in 3 etappes eten klaar staan maken. (Manlief had late dienst en had 's middags iets warms gegeten.)
Ik weet, pasta is handig, maar dat hadden we pas op. In de magnetron opgewarmde aardappelen zijn niet te vreten en de frietpan wil je niet iedere dag aanzetten. Dus moet je met alternatieven komen. Ovenwerk dus. Daphne en Nils aten eerst want Nils moest gaan werken. Ik kon pas daarna eten omdat mijn kabeljauwburger op een lagere oventemperatuur moest dan de pommes duchesses voor de kids. Ik eet wel vaker iets anders dan de rest want ik kan niet overal tegen. Nu had ik geluk dat oudste zoon 1 uur eerder thuis kwam dan verwacht en dat betekende dat ik op een redelijke tijd zijn eten kon klaarmaken en de tafel eindelijk afgeruimd kon worden.

't Is een gedoe hoor, het avondeten. Maarrrrr....het kan altijd erger. Moet je je voorstellen dat je een heerlijke maaltijd hebt bereid, je ziel en zaligheid erin hebt gegooid en je krijgt een telefoontje of smsje met de mededeling: IK KOM NIET THUIS ETEN..........en dat kan dus ook gebeuren in een puberhuishouden.........