Διάλεξε να περάσει στη σκοτεινή πλευρά.
Ακόμα και εκεί όμως, παρέμεινε …κυνηγός
Σκηνοθεσία: Hong-jin Na
Σενάριο: Won-Chan Hong Shinho Lee Hong-jin Na
Μουσική : Yongrock Choi
Φωτογραφία : Min-bok Lee
Παίζουν:
Yun-seok Kim,
Joong-ho Eom,
Jung-woo Ha,
Young-min Jee,
Yeong-hie Seo,
Mi-jin Kim
Είδος: Θρίλερ, αστυνομικό
Γλώσσα: Κορεάτικα
Ετος Παραγωγής : 2008
Χώρα Παραγωγής: Νότια Κορέα
Διάρκεια: 124'
Ακατάλληλο
Ιστοσελίδα : http://www.thechaser.co.kr/
Σύνοψη:
Ο Τζουνγκ-Χο είναι ένας προαγωγός που έχει στο βιογραφικό του και θητεία στην κορεατική αστυνομία. Περνάει δύσκολους καιρούς, καθώς χρωστάει χρήματα στο μισό υπόκοσμο, ενώ κάποια από τα «κορίτσια» του έχουν χαθεί από προσώπου γης. Κάπως έτσι, αναγκάζει ένα από τα «κορίτσια» που του έχουν μείνει, την Μι-Τζιν, να κάνει μια επίσκεψη σε έναν τακτικό πελάτη, παρά το γεγονός πως είναι βαριά άρρωστη στο κρεβάτι. Την ώρα που η Μι-Τζιν ετοιμάζεται να συναντήσει τον πελάτη, ο Τζουνγκ-Χο βρίσκει το κινητό τηλέφωνο μιας από τις εξαφανισμένες. Ψάχνοντας τις τελευταίες κλήσεις της, ανακαλύπτει πως ο τελευταίος πελάτης της ήταν και ο τελευταίος πελάτης και των υπόλοιπων γυναικών και, τι ειρωνεία, και αυτός της Μι-Τζιν... Υποψιάζεται πως αυτός ο άντρας τις έχει πουλήσει κάπου. Στην πραγματικότητα όμως, αυτός ο άντρας είναι ένας μανιακός δολοφόνος και η Μι-Τζιν βρίσκεται στο έλεός του, σε ένα απομακρυσμένο σπίτι όπου δεν έχει καν σήμα στο κινητό της τηλέφωνο... Η μοίρα, όμως, φέρνει πάντα τα πράγματα αλλιώς: Ο Τζουνγκ-χο συναντά αυτόν τον άντρα σε ένα μικρό τροχαίο δυστύχημα και, συμπτωματικά, καταλαβαίνει την ταυτότητά του και τον πιάνει μετά από καταδίωξη, αλλά δεν έχει υπολογίσει την αστυνομία που είναι παρούσα και οδηγεί και τους δυο στο Τμήμα. Εκεί οι αστυνομικοί θα βρουν τις ενδείξεις για τον κατά συρροήν δολοφόνο που αναζητούσαν για καιρό. Ο Τζουνγκ-Χο, όμως, θα επιμείνει στο αρχικό του σενάριο. Και οι δυο μεριές θα ξεκινήσουν ξεχωριστές έρευνες για να βρουν αποδείξεις. Μόνο που αυτό αποδεικνύεται μια υπόθεση πολύ πιο δύσκολη και ψυχοφθόρα απ' ό,τι είχαν σκεφτεί αρχικά...
Το σενάριο είναι βασισμένο στην ιστορία του Yoo Young-Chul, ενός δολοφόνου που ευθύνεται για το θάνατο εικοσιενός ανθρώπων στο χρονικό διάστημα από το Σεπτέμβριο του 2003 ως τον Ιούλιο του 2004. Ο Υοο, που είναι καταδικασμένος σε θάνατο, δολοφονούσε ως επί το πλείστον μασέζ που έκαναν επισκέψεις κατ΄οίκον και τις κακοποιούσε στο δωμάτιο του μπάνιου. Οι έρευνες της Αστυνομίας οδήγησαν σε αυτόν μετά από τις καταγγελίες των προαγωγών που πρόσεξαν πως τα κορίτσια εξαφανίζονταν μετά από την απόκρισή τους σε κάποια κλήση συγκεκριμένου τηλεφώνου.
Η ταινία έκανε τεράστια εμπορική επιτυχία στη χώρα της (έκανε συνολικό τζίρο 20 εκατομμυρίων δολαρίων την πρώτη εβδομάδα προβολής του), ενώ η Warner έχει ήδη αγοράσει τα δικαιώματα για τη Χολιγουντιανλη βερσιόν της. Την προσαρμογή του σεναρίου θα αναλάβει ο William Monahan, ο ίδιος άνθρωπος που έκανε την πρσαρμογή του σεναρίου του «Infernal Affairs» για το «The Departed» του Μάρτιν Σκορσέζε, ενώ το όνομα του Λεονάρντο Ντι Κάπριο ήδη συζητιέται για τον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Η δήλωση του σκηνοθέτη:
«Δεν ήθελα να κάνω ένα φιλμ νουάρ απλώς και μόνο για να κάνω φιλμ νουάρ. Για μένα είναι η ιστορία που έρχεται πρώτη και το στυλ ακολουθεί... Οι φόνοι ιερόδουλων, σαν κι αυτόν που αναπαριστώ στην ταινία, είναι δυστυχώς πολύ συχνό φαινόμενο στην Κορέα. Οι άνθρωποι μιλούν συχνά για αυτές τις γυναίκες, αλλά ο ίδιος εκπλήσσομαι με τις κατηγορίες που τους προσάπτουν... 'Οσο για τα κίνητρα για αυτούς τους φόνους; Ακόμα και αν οι θεατές θέλουν να ξέρουν ποια είναι τα κίνητρα του δολοφόνου γαι το έγκλημα, κανείς δεν μπορεί να προσποιηθεί πως έχει το κλειδί. Για μένα ο ίδιος ο Γιουνγκ Μιν δεν ξέρει γιατί διαπράττει τα εγκλήματα. Έχω ηθελημένα αφήσει πολλά περιθώρια ερμηνείας ανοιχτά για το θεατή. Δεν υπάρχει απόλυτη αλήθεια... Με ρωτούν συχνά για το ποιες είναι οι κινηματογραφικές αναφορές μου, αλλά αποφάσισα να μην απαντώ σε αυτήν την ερωτηση. Πιστεύω πως ένας δημουργός μαθαίνει καινούρια πράγματα από όποια ταινία κι αν δει. Θα είναι δύσκολο να ονομάσω απλώς μερικές. Όταν ήμουν μικρότερος, διάβαζα πολλή αστυνομική λογοτεχνία. Σήμερα δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Αυτό που με εμπνέει πλέον περισσότερο είναι αυτά που διαβάζω στις εφημερίδες, αντλώ ιδέες από την επικαιρότητα.»
Ο Τύπος έγραψε:
«Μόλις είδα το φιλμ, κατάλαβα γιατί έγινε τέτοια επιτυχία στη χώρα του. Το «Chaser» είναι απλώς μια σπουδαία ταινία. Ανατρέπει τις συμβάσεις του είδους αρκετά για να το αναζωογονήσει και κρατά τη στιγμή της αγωνίας από την πρώτη ως την τελευταία σκηνή της ταινίας χάρη σε ένα έξυπνο καλογραμμένο σενάριο και μια καταπληκτική δουλειά στις ερμηνείες. Αν και διατηρεί ομοιότητες με άλλες ταινίες, καταφέρνει να διαχωρίσει τη θέση του από τα υπόλοιπα προβλέψιμα θρίλερ που βγήκαν τον τελευταίο καιρό.»
G.J. Prince, Passport Cinema
«Το “The Chaser” είναι απροσδόκητο από κάθε άποψη: δεν ακολουθεί τη πεπατημένη που έχουν χαράξει τα περισσότερα φιλμ με σίριαλ κίλερς, δεν είναι ένας ύμνος στη δουλειά της αστυνομίας, παρουσιάζει έναν κατά συρροήν δολοφόνο που είναι τρομακτικά φυσιολογικός και, το πιο απίστευτο όλων, είναι η πρώτη απόπειρα του Χονγκ-τζιν Να στη σκηνοθεσία. Κατά κάποιο τρόπο, όλα φαίνονται να λειτουργούν για να κάνουν μια ταινία που είναι μοναδική και σε απορροφά πλήρως. Μην περιμένετε για το ριμέικ, αναζητήστε την και ζήστε την εμπειρία όπως θα της έπρεπε, για να γίνετε μάρτυρες της αφετηρίας μιας καρίερας που θα μπορούσε να γίνει το ίδιο σημαντική με αυτήν του Τσαν-γουκ Παρκ ή του Τζουν-χου Μπονγκ.»
Kamui, The Screaming Demon
«Το “The Chaser” , σκηνοθετικό ντεμπούτο του Χονγκ-τζιν Να, είναι ένα συναρπαστικό και κομψά δοσμένο αστυνομικό δράμα που οδηγείται πέρα από τα υπόλοιπα στο να εκθέτει στο κοινό του την αστική απομόνωση μια σκοτεινή αίσθηση του καλού... Φέρνοντας στη μνήμη το Memories of a murder του Τζουν-χου Μπονγκ, σε ό,τι αφορά την αλλαγή στους τόνους του, την απόλυτα απαισιόδοξη οπτική του και το κεντρικό θέμα του, είναι διπλά εντυπωσιακό... Ανακυρήσσει τον σκηνοθέτη Χονγκ-τζιν Να ως ένα δημιουργό πρόθυμο να οδηγηθεί σε μέρη απ' όπου οι υποτιθέμενα ταινίες τρόμου... θα έτρεχαν να κρυφτούν!»
Jeremy Heilman, moviemartyr.com
O Να σκηνοθετεί με σθένος και νεύρο, και δεν ικανοποιεί μόνο τους λάτρεις του είδους, αλλά δίνει στη βία και μια άβολη οικειότητα. Τεχνικά είναι άριστη, από την ευκίνητη κάμερα, έως τα συχνά ανατριχιαστικά εσωτερικά σκηνικά της παραγωγής.
Justin Chang, Variety
..η σφιχτή σκηνοθεσία δίνει στο άριστο καστ την δυνατότητα να παίξει με ένταση, και κάνει ακόμη και τους ειδήμονες του είδους να κρατούν την αναπνοή τους..
Maggie Lee, The Hollywood Reporter
Ιδιαίτερα επιδέξια παρουσίαση από τον 34χρονο σκηνοθέτη, του οποίου ο χειρισμός των ηθοποιών και της κάμερας είναι μακράν ανώτερη από το ίδιο το σενάριο.
Dan Fainaru, Screendaily
Σχόλιο:
Πώς μπορεί μια ταινία από την Κορέα να γίνεται μία από τις μεγαλύτερες εισπρακτικές επιτυχίες των τελευταίων ετών στη χώρα της, χωρίς να εφαρμόζει εύκολους εντυπωσιασμούς και να κάνει παιχνίδια του ματιού; Πώς καταφέρνει ένα θρίλερ να παραμένει συναρπαστικό μέχρι το τελευταίο του λεπτό, ακόμα κι αν η ταυτότητα του δολοφόνου γίνεται γνωστή από τα πρώτο τέταρτο της ταινίας; Πώς έχει τη δύναμη ένας πρωτοεμφανιζόμενος σκηνοθέτης να ακροβατεί στη γραμμή που άλλοτε ενώνει και άλλοτε χωρίζει διάφορα κινηματογραφικά είδη χωρίς να χάνει λεπτό την ισορροπία του; Ο σκηνοθέτης διαλέγει να αφηγηθεί μια κλασική ιστορία εγκλήματος με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο: Θέτει στο επίκεντρο της ιστορίας του την ανθρώπινη ψυχή, τις εντάσεις της, τις βίαιες πτυχώσεις της, τους φόβους (και τον τρόμο!), τη θλίψη και την αγωνία που ξυπνούν, ακριβώς επειδή ξέρει πως αυτό είναι το πιο συναρπαστικό πεδίο, αυτό που μπορεί να κάνει το θεατή να στέκεται στην άκρη της θέσης του. Η φιγούρα που κυριαρχεί είναι αυτή ενός «διώκτη». Ένας άντρας που συγκεντρώνει όλα τα χαρακτηριστικά ενός αντι-ήρωα, γίνεται ο μοχλός ανάπτυξης της ιστορίας. Βλέπουμε έναν κόσμο διαβολικό και μαύρο, μέσα από τα μάτια ενός ανθρώπου που έζησε στη «φωτεινή πλευρά» και έχει γνωρίσει την πτώση. Βλέπουμε αυτόν, και μαζί του κυνηγάμε την καλή πλευρά του εαυτού μας. Γιατί αυτό που κάνει ο σκηνοθέτης, είναι να αναρωτιέται -υπάρχει άραγε κόσμος δίχως τη σκοτεινή του πλευρά; Και το καλό, πού μπαίνει σε όλα αυτά;
Διεφθαρμένοι αστυνομικοί, υπάλληλοι του κράτους που πολλοί αποκαλούν μπάτσους, άνθρωποι της νύχτας, μοναχικές πόρνες που φτιάχνουν τις δικές τους, παράξενες οικογένειες, πολίτες που ζουν σε υπόγεια παλιών κτιρίων, πολιτικοί που ξεσηκώνουν φασαρίες και εκδηλώσεις μίσους, σχιζοφρενείς δολοφόνοι που κρύβουν καλά το πρόσωπό τους πίσω από μια μάσκα κανονικότητας. Όσοι από εσάς που διαβάζετε αυτό το κείμενο, αναγνωρίζετε αυτές τις φιγούρες από τις λογής αφηγήσεις στην pulp λογοτεχνία, τα φιλμ νουάρ, τα ασπρόμαυρα κόμιξ που τυπώνονται σε φθηνό, λεπτό χαρτί, ίσως να τις θεωρείτε αρχετυπικές, μπορεί και στερεότυπες. Ίσως όμως να αγνοείτε την ανθρώπινή τους διάσταση. Όσοι τις αναγνωρίζετε ως ένα ζωντανό κομμάτι κάθε αστικού περιβάλλοντος, ως τμήμα της δικής μας καθημερινότητας, ίσως να ξεχνάτε τις μαγικές, σκοτεινές διαστάσεις αυτών των μορφών, που γεμίζουν τον κόσμο της φαντασίας με εκρήξεις. Αυτός ο κόσμος, που τόσο γοητεύει μέσα στη νοσηρότητά του, είναι αγαπημένο θέμα της έβδομης τέχνης. Άλλοι σκηνοθέτες βλέπουν αυτόν τον κόσμο πιο γραφικά, προτιμώντας το στιλιζάρισμα, άλλοι πάλι προτιμούν το ρεαλισμό. Λίγοι όμως μπορούν να δέσουν το στιλ με το περιεχόμενο, το πορτρέτο ενός ψυχισμού με το πανόραμα ενός ευρύτερου περιβάλλοντος, τη βία με τη δύναμη, το αίμα που κυλάει στις φλέβες και αυτό που καταλήγει να πέφτει στο πάτωμα. Αναζητήστε τα ίχνη της παράδοσης που έχει πρόσφατα δημιουργηθεί στον κινηματογράφο της Άπω Ανατολής, έτσι όπως τα «κυνηγά», τα καταδιώκει μια ταινία που ανατρέπει όλες τις συμβάσεις του είδους, και γίνετε μάρτυρες στα πρώτα βήματα του νέου, μεγάλου ταλέντου που έρχεται από Ανατολάς. Είναι κι αυτό μια άλλου είδους, συναρπαστική επι-δίωξη!
Βραβεία / φεστιβάλ / διακρίσεις:
Συμμετοχή στο 61ο Φεστιβάλ των Καννών (μεταμεσονύκτια προβολή εκτός συναγωνισμού)
Βραβείο καλύτερου Μοντάζ στα Asian Film Awards 2009 στον Sun-min Kim
Πρώτη προβολή στην Ελλάδα , στις Νύχτες Πρεμιέρας της Αθήνας το 2008
14 σχόλια:
ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΟ, ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΙΚΟ ΘΡΙΛΕΡ, ΑΙΦΝΙΔΙΑΖΕΙ ΜΕ ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΑΚΟ ΡΕΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΙΚΟΥΣ ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΟΥΣ ΡΥΘΜΟΥΣ ΤΟΥ. ΕΠΙΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΙΜΟΝΗ, ΦΡΕΝΗΡΗ ΚΑΤΑΔΙΩΞΗ, ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΤΗΝ ΕΥΦΥΪΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΖΕΤΑΙ ΣΤΙΓΜΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΠΙΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΣΦΙΧΤΟΔΕΜΕΝΗΣ ΠΛΟΚΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΜΑ ΤΗΝ ΚΟΜΨΟΤΗΤΑ ΝΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΕΤΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΠΟΛΥΕΠΙΠΕΔΟΥ ΠΑΖΛ.
***Χρήστος Μήτσης ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ
Ο Τζουνγκ-Χο είναι ένας προαγωγός που έχει στο βιογραφικό του επεισοδιακή θητεία στην κορεατική αστυνομία, η οποία έληξε με αποπομπή του από το σώμα. Είναι στριμωγμένος, καθώς χρωστάει χρήματα στον μισό υπόκοσμο, ενώ κάποια από τα «κορίτσια» του έχουν χαθεί από προσώπου γης. Κάπως έτσι, αναγκάζει μια από τις πόρνες που του έχουν μείνει, τη Μι-Τζιν, να κάνει μια επίσκεψη σε έναν τακτικό πελάτη, παρά το γεγονός πως είναι βαριά άρρωστη στο κρεβάτι.Την ακολουθεί, αλλά χάνει τα ίχνη της και υποψιάζεται πως ο πελάτης την έχει πουλήσει. Η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική. Χωρίς να το καταλάβει, βρίσκεται πολύ κοντά στον φονιά γυναικών που τρομοκρατεί την περιοχή. Τον κυνηγάει κατά λάθος και τον συλλαμβάνει, οδηγώντας τον στο τμήμα της περιοχής. Ο δράστης είναι ψυχοπαθής, η πόρνη βρίσκεται αιμόφυρτη στο διαμέρισμά του, η κόρη της την περιμένει στο σπιτάκι τους, η αστυνομία μένει άναυδη με το κελεπούρι που προσγειώθηκε στο πιάτο της και είναι ζήτημα υπερηφάνειας να τον ενοχοποιήσουν για τα εγκλήματα που ομολογεί μέσα στην παράνοιά του, ενώ ο νταβάς δεν έχει ακόμη καταλάβει το μέγεθος της ανακάλυψής του. Ο σκηνοθέτης Χονγκ Τζι Να μπλέκει άψογα τα παράλληλα κίνητρα και ποντάρει με επιτυχία στο ένστικτο του ήρωα: ο λαχανιασμένος προαγωγός νομίζει πως οι γυναίκες τον πουλάνε, ενώ η απωθημένη φωνή του κυνηγού τον οδηγεί στην εξαιρετικά παρακινδυνευμένη, σχεδόν αυτοκτονική αποστολή εντοπισμού του διαβόλου με το νεανικό πρόσωπο. Και να σκεφτεί κανείς πως ο Να σκηνοθετεί για πρώτη φορά μεγάλου μήκους ταινία! Η σωματική ερμηνεία του πρωταγωνιστή είναι απολαυστική, η σάτιρα που επιχειρεί ο σκηνοθέτης στο αστυνομικό σώμα είναι δηκτική, αν και κάπως υπερβολική, και οι επιπλοκές του σεναρίου προσφέρουν ένταση, σε συνδυασμό με ένα στυλιζάρισμα που δίνει λούστρο και υπογραφή σε αυτό το κατά βάση b-movie, που όπως διαβάζω έχει κινήσει το ενδιαφέρον του Σκορσέζε και του Ντι Κάπριο (πάμε για έναν νέο Πληροφοριοδότη;).
***Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος LIFO
Πολύ καλό θρίλερ ιντριγκαδόρικου "σεναρίου" με ανατροπές, ένταση και κοινωνικά μηνύματα. Απρόβλεπτο και συγκλονιστικό. Ένα μοντέρνο φιλμ νουάρ, σκληρό, άγριο κι αισθητικά προκλητικό. Πολύ καλές οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών χάρη και στην καθοδήγηση του βιρτουόζου σκηνοθέτη Να Χονγκ-Τζιν, που επιβεβαιώνει την ανοδική πορεία και το υψηλότατο επίπεδο της εθνικής κινηματογραφίας της χώρας του - πιστεύω, διευρύνοντας τον κύκλο θαυμαστών της αγαπημένης μου Ασιατικής Σχολής.
**** Δημήτρης Παπαμίχος www.myfilm.gr
Πώς μπορεί μια ταινία από την Κορέα να γίνεται μία από τις μεγαλύτερες εισπρακτικές επιτυχίες των τελευταίων ετών στη χώρα της, χωρίς να εφαρμόζει εύκολους εντυπωσιασμούς και να κάνει παιχνίδια του ματιού;
Πώς καταφέρνει ένα θρίλερ να παραμένει συναρπαστικό μέχρι το τελευταίο του λεπτό, ακόμα κι αν η ταυτότητα του δολοφόνου γίνεται γνωστή από τα πρώτο τέταρτο της ταινίας;
Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι ότι η Warner Bros ήδη τσίμπησε το The Chaser για αμερικανοποιηση υπό τον σεναριογράφο του The Departed, William Monahan.
Ένας νταβατζής (Kim Yun-seok) που έχει στο βιογραφικό του και θητεία στην κορεατική αστυνομία, περνάει δύσκολους καιρούς καθώς χρωστάει χρήματα στο μισό υπόκοσμο, ενώ κάποια από τα κορίτσια του έχουν χαθεί από προσώπου γης.
Κάπως έτσι, αναγκάζει μια απο τις κοπελες ...
...που του έχουν μείνει (Seo Yong-hie) να κάνει μια επίσκεψη σε έναν τακτικό πελάτη, παρά το γεγονός πως είναι βαριά άρρωστη στο κρεβάτι.
Την ώρα που η κοπέλα ετοιμάζεται να συναντήσει τον πελάτη, εκείνος βρίσκει το κινητό τηλέφωνο μιας από τις εξαφανισμένες και, ψάχνοντας τις τελευταίες κλήσεις της, ανακαλύπτει πως ο τελευταίος πελάτης της ήταν και ο τελευταίος πελάτης και των υπόλοιπων γυναικών αλλά και αυτός που πρόκειται να συναντήσει η τελευταία.
Υποψιάζεται trafficking αλλά στη πραγματικότητα, αυτός ο άντρας είναι ένας serial killer και η κοπέλα βρίσκεται στο έλεός του, σε ένα απομακρυσμένο σπίτι όπου δεν έχει καν σήμα στο κινητό της τηλέφωνο...
Η μοίρα, όμως, φέρνει πάντα τα πράγματα αλλιώς:
Ο προαγωγός συναντά αυτόν τον άντρα σε ένα μικρό τροχαίο δυστύχημα και συμπτωματικά, καταλαβαίνει την ταυτότητά του και τον πιάνει μετά από καταδίωξη, αλλά δεν έχει υπολογίσει την αστυνομία που είναι παρούσα και οδηγεί και τους δυο στο Τμήμα.
Εκεί οι αστυνομικοί θα βρουν τις ενδείξεις για τον κατά συρροή δολοφόνο που αναζητούσαν για καιρό, αλλά ...είναι έτσι;
Όλα αυτά συμβαίνουν στο πρώτο μισάωρο της 2ωρης κορεατικής ταινίας του πρωτοεμφανιζόμενου Hong-jin Na και έτυχε θετικότατης υποδοχής στο φεστιβάλ Κανών, στους κριτικούς αλλά και στη χώρα της, αφού με 20 εκ. δολάρια τη πρώτη εβδομάδα προβολής της θεωρείται μεγάλη εμπορική επιτυχία.
Διαβάζω ότι πρόκειται για ένα γρήγορου ρυθμού θρίλερ (αυτό φαίνεται και από το ...’run Korean guy, run’ trailer) με σφικτή σκηνοθεσία και απίστευτες ανατροπές, ενισχύοντας έτσι την αρχική συμπάθεια μου στο Κορεατικό σινεμά.
Kostas Blog www.kostasblog1.blogspot.com
Ο πρωτοεμφανιζόμενος νοτιοκορεάτης Na Hong-jin μπαίνει δυναμικά στο χώρο, πατώντας στα χνάρια του ήδη αναγνωρισμένου συμπατριώτη του Park Chan-wook («Old Boy»), με αυτό το εντυπωσιακό σκηνοθετικά μετά-νουάρ που έχει ως θέμα του το κυνήγι γάτας-ποντικού ανάμεσα σε έναν διεφθαρμένο πρώην αστυνομικό και έναν διεστραμμένο κατά συρροήν δολοφόνο. Με άλλα λόγια, ο «Κυνηγός», χωρίς να υπολείπεται αδυναμιών, έχει την ατμόσφαιρα, τον (ασιατικό) ρυθμό και τη σκηνοθετική δύναμη για ν’ αποδειχτεί ένα στυλιστικό joyride που θα ενθουσιάσει τους λάτρεις της συγκεκριμένης κινηματογραφικής σχολής, αλλά μάλλον θα αφήσει απλά ικανοποιημένους όλους τους υπόλοιπους. Για τα πρακτικά, αναφέρουμε πως η ταινία αποτέλεσε τεράστια εμπορική επιτυχία στη χώρα της, δίνοντας το πράσινο φως σε ένα επερχόμενο αμερικάνικο remake.
ΣΠΥΡΟΣ ΘΩΜΟΠΟΥΛΟΣ www.nooz.gr
Μικρά αιματοβαμμένα «διαμάντια» εξ Ανατολής κατακλύζουν τα τελευταία χρόνια τις σκοτεινές αίθουσες και η Δύση προσπαθεί να αποκωδικοποιήσει τη στροφή μιας κουλτούρας ευγένειας και ευμάρειας στον ωμό κινηματογραφικό ρεαλισμό και την καταιγιστική βία. Η Άπω Ανατολή έχει προ πολλού ασπαστεί το νουάρ και το κοινό αναρωτιέται ποιες κοινωνικές συνθήκες συντέλεσαν σε αυτή τη πρωτοφανή ανασύσταση του είδους. Το οικονομικό ασιατικό «θαύμα» , που συνέβαλλε στην καλπάζουσα ανάπτυξη της ανατολικής τεχνολογίας , αποδεικνύεται πως έχει πλέον παρέλθει, ενώ οι ανισότητες και οι κοινωνικοί τριγμοί αναδύονται πιο έντονοι από ποτέ..
Ακλουθώντας τα χνάρια του Παρκ Τσαν Γουκ, ο πρωτοεμφανιζόμενος Κορεάτης σκηνοθέτης Χονγκ-Τσιν Να αποπειράται και εν μέρει καταφέρνει να μας συστήσει μια φιλόδοξη κινηματογραφική πρόταση, η οποία δυνητικά θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως παράδειγμα προς μίμηση για τους Αμερικανούς συναδέλφους του.. Ένας σκηνοθέτης με πλήρη έλεγχο των εκφραστικών του μέσων προσφέρει μια ανανεωτική πνοή στο νέο-νουάρ και μέσα από ένα αριστοτεχνικό κράμα περιπέτειας καταδίωξης, ταινίας τρόμου και κοινωνικού δράματος αποτυπώνει ανάγλυφα μια τοιχογραφία της σκιώδους κορεατικής κοινωνίας.
Αποφεύγοντας τα εύκολα κλισέ και την αυστηρή ηθικολογία, ο σκηνοθέτης επενδύει σε μια ανορθόδοξη πλοκή και εδράζει το ενδιαφέρον της αφήγησης στην τραγικότητα της ύπαρξης του κεντρικού ήρωα , παρά στην αγωνιώδη προσπάθεια αποκάλυψης του serial killer (που μας συστήνεται από τα πρώτα μόλις λεπτά της δράσης). Ένας αποτυχημένος πρώην αστυνομικός , καταδικασμένος για τις βάναυσες μεθόδους του, κυνικός και με αντισυμβατική ηθική συγκρότηση, ο αυθεντικά νουάρ αντι-ήρωας του Να κινείται στο μεταίχμιο του κοινωνικού φάσματος, ενώ αναγκάζεται να αναθεωρήσει τη σχέση του με τους ανθρώπους όταν εμπλέκεται συναισθηματικά με κάτι που μέχρι πρότινος θεωρούσε κεκτημένο και αναλώσιμο.
Ο Κορεάτης σκηνοθέτης δεν φοβάται να στηλιτεύσει την ανικανότητα και την αδιαφορία των αστυνομικών και διοικητικών αρχών προωθώντας το καυστικό του σχόλιο μέσα από σεκάνς γεμάτες τραγελαφικά περιστατικά και πικρό μαύρο χιούμορ που αγγίζει τα όρια της κοινωνικής σάτιρας.
Εμπνεόμενος από την αισθητική πρόταση που καθιέρωσε ο Ιάπωνας Τακέσι Κιτάνο και προάγει τον ακραιφνή νατουραλισμό της βίας, ο Να αναδεικνύει μια σπάνια βιρτουοζιτέ μέσα από την άρτια διάρθρωση των πλάνων του, την σφιχτοδεμένη κινηματογραφική αφήγηση και τους φρενήρεις ρυθμούς στο μοντάζ , με συνέπεια ο θεατής να του συγχωρεί μικρά κινηματογραφικά «πταίσματα» όπως τα παροδικά δραματουργικά πλατιάσματα και τις μικρές μελοδραματικές του εξάρσεις.
Μαρίνα Θεοδωροπούλου www.myfilm.gr
«Ο κυνηγός» (Chugyeogia) του Χονγκ Γιν Να. Από Κορέα. Όπου πρώην μπάτσος και νυν προαγωγός επιδίδεται σε κάθε τι εγκληματικό.Να σκοτώσει με σφαίρα το πιο αθώο και αγνό. Από βιασμούς μέχρι λειώμα με σφυρί και πριόνι. Κρεοπωλείο. Ούτε από μίλια μακριά. Κάτι μεταξύ σπαγγέτι τρόμου και ιστορίας φρίκης!
Δημήτρης Δανίκας ΤΑ ΝΕΑ
Ν α μια ταινία που δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από την πιο άρτια αμερικανική παραγωγή και που προέρχεται από τη Νότια Κορέα, μεγάλη πλέον δύναμη του ασιατικού κινηματογράφου. Σύγχρονο νουάρ-θρίλερ, παρακολουθεί την παράξενη (ως και κωμική) σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα σε έναν κατά συρροήν δολοφόνο εταίρων ( Γιουνγκ Χο Εομ ) και σε έναν προαγωγό, πρώην αστυνομικό ( Γιουν Σέοκ Κιμ ) ο οποίος εντελώς τυχαία θα βρεθεί στο κατόπι του πρώτου. Σθένος, ρυθμός, καλοσκιαγραφημένοι ήρωες, σκηνοθετική ματιά- η ταινία τα έχει όλα. Και όλα ξεκινούν από το σενάριο που επίσης υπάρχει, με τις ανατροπές και τις αναπάντεχες εκπλήξεις του (είναι μάλιστα εμπνευσμένο από έναν πραγματικό serial killer, τον Γιου Γιουνγκ Τσουλ, υπεύθυνο για τη δολοφονία 21 ανθρώπων σε διάστημα ενός χρόνου). Εντυπωσιάστηκα, ξεγελάστηκα και ποτέ μα ποτέ δεν ένιωσα να βαριέμαι,μια μικρή έκπληξη από τη Νότια Κορέα
παρ΄ ότι το να παρακολουθείς μια ταινία 124΄ στα κορεατικά είναι τόσο εύκολο όσο το να θυμάσαι τα ονόματα των ηθοποιών που παίζουν. Σας πληροφορώ όμως ότι δεν υπάρχει ούτε ένα περιττό λεπτό. Αδημονώ για την καινούργια ταινία του πρωτοεμφανιζόμενου Χονγκ Τζιν Να.
Γιάννης Ζουμπουλάκης ΤΟ ΒΗΜΑ
Ενα ακόμη δείγμα του καλού κορεάτικου σινεμά είναι ο «Κυνηγός», που σκηνοθέτησε ο Χονγκ Τζιν Να. Καλογυρισμένο, με σασπένς, ρεαλισμό και ανατροπές, είναι ένα θρίλερ, που δικαιολογημένα τα δικαιώματά του αγοράστηκαν για αμερικανικό ριμέικ. Τα καλά του στοιχεία όμως δεν είναι μόνο το σενάριο, αλλά κυρίως η ατμόσφαιρα και η μελετημένη ένταση που μεταφέρει στον θεατή. Ενας πρώην αστυνομικός που έχει γίνει προαγωγός, παρακολουθεί την πορεία των «κοριτσιών» του, που χάνονται μία προς μία. Τα ίχνη τους δεν θα αργήσουν να τον οδηγήσουν σ' έναν σίριαλ κίλερ. Ομως το δυσκολότερο δεν θα είναι να συλληφθεί, αλλά να μείνει υπό κράτηση.
*** Παναγιώτης Παναγόπουλος Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Σαν ανάμνηση του πώς ήταν τα καλά θρίλερ παλαιάς κοπής, τότε που η δημιουργική τους διαδικασία ενδιαφερόταν περισσότερο για την πληρότητα των χαρακτήρων και το βάθος της πλοκής που τους αγκαλιάζει, παρά για τη διάρκεια του εύρους προσοχής του κοινού και τη μάρκα του κινητού που θέλει η εταιρία να του πλασάρει, το The Chaser βγαίνει στις ελληνικές αίθουσες (την εξής μία) δυο χρόνια και κάτι μετά την πρώτη της προβολή στο Βερολίνο, για να αναπαράγει τα παράγωνα πλάνα του γερμανικού ιμπρεσιονισμού του Fritz Lang, παντρεμένα με τα απότομα κοψίματα του Χονκγ-Κονγκέζικου μπατσοκυνηγητού, ένα ζευγάρωμα που δίνει στην εικόνα την ατμόσφαιρα του σφιχτοδεμένου μίτου που ξεδιπλώνει υπομονετικά η πλοκή ενός σεναρίου που δεν τσιγκουνεύεται το χρόνο του, απαιτεί όμως και τον δικό σου, για να σε βυθίσει σε ένα κινηματογραφικού εύρους police procedural που βασίζεται στη δύναμη της ιστορίας του και την στρωτή κι ευθύβολη αφήγησή της, για να στήσει πάνω της τον low-tech ιδρώτα του κυνηγητού του τίτλου της.
Κάτω απ’ τη βία και την ωμότητα των εικόνων του, το εξαιρετικό βλέμμα του Na Hong-jim, κρύβει ιδιαίτερη ευαισθησία και δυναμικότητα τόσο στις συνθέσεις των πλάνων που σου δείχνει, όσο και στη δύναμή τους να διαχειριστούν τις αντιδράσεις σου, σε μια εικονογράφηση που αναδεικνύει την αντισυμβατικότητα του σεναρίου στους αντιήρωες και τις αντιανατροπές των διαδρομών τους, ένα διαρκές παιχνίδισμα με τις προσδοκίες που σου έχει δημιουργήσει η συνεχής τηλεοπτική τριβή με το είδος, το οποίο μπορεί να μην σου ανατινάζει κιόλας, αλλά το κάνει πολύ πιο εθιστικό κι ιντριγκαδόρικο απ’ ότι έχεις συνηθίσει. Η απόσταση του σύμπαντος των (αντι)ηρώων απ’ τον πραγματικό κόσμο, υπογραμμίζεται απ’ την υποπλοκή μιας γελοιοποιητικής κοπρολαγνικής επίθεσης κατά του δημάρχου της Σεούλ κι η αγανάκτηση που προκαλεί στην αστυνομία η πολιτική πίεση να βρεθεί κάτι που ν’ αλλάξει τους τίτλους στις εφημερίδες, εκτός από μυρωδιά πολιτικοινωνικού υπόβαθρου, χαρίζει στον σκηνοθέτη και μια σειρά από αφορμές για slapstick ανακουφίσεις, τις οποίες εκμεταλλεύεται με διακριτικότητα, ενώ το εύρος των σκιών τόσο του δολοφόνου όσο και του κυνηγού του, θυμίζουν τις εποχές που θύμιζαν ταινίες όπως το Seven (1995) και η Σιωπή των Αμνών (1991), υπενθυμίζοντας πόσο ζωτικό είναι για το ρυθμό της ταινίας να έχει και λίγο δράμα να τον μαλακώσει, όταν χρειάζονται τα διαλείμματα απ’ τη δράση. Η διαχείριση του χρόνου δεν είναι ιδεώδης, αλλά είναι αξιέπαινα στιβαρή στην αυτοπεποίθησή της κι αν και θα σε κάνει να υποφέρεις στο άπλωμα της τρίτης πράξης της, και να σφίξεις τα δόντια στη μεγαλύτερη διάρκεια του μελό της ιστορίας του μικρού κοριτσιού που βρίσκεται να σέρνει μαζί του ο νταβατζής για να θυμάται ότι είναι κι άνθρωπος, το μεγαλειωδώς συγκρατημένο, σχεδόν αντικλιμακτικό φινάλε της σύγκρουσης των δυο ανταγωνιστών της ιστορίας, θα σου δώσει το καλύτερο επιχείρημα για το πώς ο ρεαλισμός μπορεί περίφημα να ενσωματωθεί και στα σκοτεινότερα των genre movies, δίνοντάς σου βαθύτερες κι ευρύτερες ματιές στο δράμα της ανθρώπινης κατάστασης, απ’ όλες τις ξεχαρβαλωμένες αντιδραματικές νταρντενικές δηθενιές μαζί.
www.mftm.blogspot.com
Ο Τζουνγκ Χο, προαγωγός με προϋπηρεσία στην κορεατική Αστυνομία, περνάει καιρούς οικονομικής στενότητας, καθώς κάποια από τα κολ γκερλ του έχουν εξαφανιστεί μυστηριωδώς τους τελευταίους μήνες.
Ελλείψει «προσωπικού», αναγκάζει ένα από τα εναπομείναντα κορίτσια να κάνει μια επίσκεψη σε έναν τακτικό πελάτη, παρά το γεγονός πως είναι κρεβατωμένη με γρίπη.
Ωστόσο, πριν ακόμα εκείνη φθάσει στον προορισμό της, ο Τζουνγκ Χο διαπιστώνει από τον αριθμό της τηλεφωνικής κλήσης, πως ο εν λόγω πελάτης είναι ο ίδιος που είχε ζητήσει και τις υπηρεσίες των αγνοούμενων κοριτσιών.
Κι ενώ υποπτεύεται πως πρόκειται για ανταγωνιστή του, που του κλέβει τις πόρνες και τις πουλάει σε άλλο «πρακτορείο», ο πελάτης ετοιμάζεται να βάλει μπροστά το νέο του δολοφονικό σχέδιο...
Οπως γίνεται αντιληπτό από το παραπάνω ρεζουμέ, που αφορά μονάχα το πρώτο 20λεπτο της δίωρης αυτής περιπέτειας-δυναμίτη, η ανατροπή που επιχειρεί ο σκηνοθέτης στους παραδοσιακούς κώδικες του αστυνομικού φιλμ είναι μια ανατροπή εξαρχής, καθώς τα πρόσωπα που θα πρωταγωνιστήσουν στην (εμπνευσμένη από αληθινά περιστατικά) δράση δεν είναι τυπικοί ήρωες του είδους, αλλά πειραγμένοι αντιήρωες ενός μετα-είδους που μόνο το ασιατικό σινεμά δείχνει να ξέρει να επεξεργάζεται τόσο δημιουργικά τελευταία (όπως κάνει εδώ και μία δεκαετία και με το σινεμά του φανταστικού).
Λοιπόν, ένας πρώην μπάτσος που έγινε προαγωγός για να βγάζει τα προς το ζην στη χαοτική Σεούλ, μια πόρνη (με παιδί) που σηκώνεται χλωμή κι εμπύρετη να πάει να εξυπηρετήσει πελάτη κι ένα παλικάρι που πίσω από το νορμάλ παρουσιαστικό του κρύβει έναν ψυχοπαθή δολοφόνο με σκαρπέλο! Το όνομα του σκηνοθέτη, Να Χονγκ - Τζιν, ετών μόλις 35 και νεοεμφανιζόμενος στη μεγάλου μήκους, που αμολάει τους παραπάνω σ’ ένα απίστευτο κυνηγητό γάτας και ποντικιού, με ρυθμούς αφήγησης που δεν επιδέχονται παραμικρής απόκλισης σε φλυαρίες, ελιγμούς στην πλοκή που μπορεί να σε εκνευρίζουν εδώ κι εκεί με την υπερβολή τους αλλά συντηρούν διαρκώς στα κόκκινα το σασπένς, εκρήξεις αιματηρής βίας που διακόπτουν τη δράση καίρια και αποτελεσματικά, όπως και ιδιότυπο χιούμορ, που, ακόμα και στο φλερτ του με το σλάπστικ, δίνει το στίγμα των χαρακτήρων, τόσο των αμήχανων μέχρι απελπισίας πρωταγωνιστικών όσο και των ανίκανων μέχρι βλακωδίας περιφερειακών. Από τις κορυφαίες φιλμικές απολαύσεις της χρονιάς.
Ρομπυ Εκσιελ ΕΘΝΟΣ
Το αμερικάνικο ριμέικ είναι ήδη στα σκαριά γι’ αυτό το αστυνομικό θρίλερ που σφυροκοπά (κυριολεκτικά) τις γνώριμες συμβάσεις των ταινιών με serial killers. Δείτε το πριν η εξαμερικανισμένη εκδοχή του ανταλλάξει κάθε ιδιοσυγκρασιακό χαρακτηριστικό του φιλμ –την αντιηρωική του φύση, την ενοχλητική βία, την κριτική στην αστυνομική ανικανότητα, την αμφιταλαντευόμενη ηθική του στάση– με μια clean cut προκατασκευασμένη φόρμουλα. Αυτό που δεν θα χρειαστεί να αλλάξει είναι η αίσθηση του σασπένς, που παραμένει πάντα παρούσα ακόμη κι αν το φιλμ έχει μια δική του αντίληψη για το σωστό κινηματογραφικό ρυθμό ενός θρίλερ, καθώς και οι συνεχόμενες ανατροπές – εκτός φυσικά από εκείνες που είναι πολύ σκοτεινές για τους θεατές των multiplex.
***Γιώργος Κρασσακόπουλος Athens Voice
Ενας πρώην μπάτσος, νυν νταβατζής, κυνηγά ένα σίριαλ κίλερ στους δρόμους της Σεούλ, σ' έναν βουτηγμένο σε μαύρη ατμόσφαιρα θρίλερ.
Από την εποχή που γυρίστηκε «Η νύχτα του κυνηγού» και «Ο ηδονοβλεψίας» μέχρι τη «Σιωπή των αμνών» και το «Seven», έχουν γυριστεί περισσότερες από εκατό ταινίες με θέμα τούς σίριαλ κίλερ. Ανάμεσα σ' αυτές ξεχωριστή θέση παίρνει και αυτός ο «Κυνηγός», πρώτη ταινία του Νοτιοκορεάτη Να Χονγκ-Τζιν.
Πρωταγωνιστής είναι ο Τζουνγκ-Χο, ένας πρώην αστυνομικός και νυν νταβατζής, ο οποίος προσπαθεί να ανακαλύψει τον άγνωστο πελάτη που πιστεύει πως απάγει και πουλάει τα κορίτσια, που κάθε τόσο του στέλνει. Στην πραγματικότητα, ο πελάτης αυτός είναι ένας σαδιστής κατά συρροή δολοφόνος, σεξουαλικά ανίκανος, που σκοτώνει τις νεαρές πόρνες με σφυρί και σκαρπέλο - την εξήγηση για τη χρήση των αλλόκοτων αυτών εργαλείων μάς τη δίνει αργότερα ένας ψυχολόγος.
Η πρωτοτυπία της ταινίας βρίσκεται στο γεγονός ότι ο σκηνοθέτης επέλεξε να την αφηγηθεί με ένα εντελώς ρεαλιστικό τρόπο, χωρίς παράλογα κυνηγητά με αυτοκίνητα ή τη χρήση ειδικών εφέ. Αντίθετα, τοποθετεί τα πρόσωπά του στη σύγχρονη Σεούλ, επιλέγοντας χώρους που αντλούν την έμπνευσή τους από το φιλμ νουάρ, ενώ τα κυνηγητά του εκτυλίσσονται στους σκοτεινούς, άλλοτε ανηφορικούς κι άλλοτε κατηφορικούς, δρόμους της Σεούλ, με κυνηγό και κυνηγημένο να τρέχουν με τα πόδια και με την κάμερα να τους παρακολουθεί από κοντά. Τα κυνηγητά, δοσμένα σε σκηνές έξοχες, βουτηγμένες σε μια απειλητική, κατάμαυρη ατμόσφαιρα, δείχνουν πώς ένας εμπνευσμένος σκηνοθέτης μπορεί να δημιουργήσει το σασπένς μέσα από το ρυθμό και την άνεση του απλού τρεξίματος και όχι με κάποιο γρήγορο μοντάζ, όπως επιμένουν να κάνουν, με τον ίδιο κουραστικό τρόπο, οι αμερικανικές ταινίες.
Ενα άλλο πολύ ενδιαφέρον στοιχείο της ταινίας είναι το σφιχτοδεμένο σενάριο, με ολοκληρωμένους, πειστικούς χαρακτήρες, ιδιαίτερα αυτόν του πρώην μπάτσου, που το μόνο που τον ενδιαφέρει αρχικά είναι να πάρει πίσω τα κορίτσια του, ενώ στη συνέχεια αρχίζει να νοιάζεται για το μικρό κοριτσάκι της πόρνης, που ο δολοφόνος κρατάει μισοπεθαμένη σ' ένα απομονωμένο σπίτι. Ενώ, ένα τρίτο στοιχείο, είναι ο τρόπος παρουσίασης της αστυνομίας: αδύναμης, ηλίθιας, που ασχολείται τόσο με μια επίθεση ενάντια στο δήμαρχο της πόλης όσο και με τους φόνους απλά για να καλύψει την ανικανότητά της. Ολα δοσμένα με δύναμη αλλά και ωμότητα, διανθισμένα με μαύρο χιούμορ.
*** Νίνος Φενεκ Μικελίδης ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Επιτέλους ένα θρίλερ μ αρχ…α .
Μια αστυνομική περιπέτεια μακράν αλλιώτικη απ τις άλλες .
Τελικά θα μας τρελάνουν αυτοί οι Κορεάτες.
Το 2003 η έλευση του Old Boy ( Chan-wook Park ) μας είχε αφήσει μ ανοιχτό το στόμα . 7 χρόνια μετά έρχεται ένας άλλος συμπατριώτης του ο Hong-jin Na να βάλει φωτιά στις νύχτες μας. Με απίστευτη μαεστρία δημιουργεί μια πρωτόγνωρη ασφυχτική ατμόσφαιρα στο θεατή ενώ παράλληλα του αφαιρεί κάθε δικαίωμα ελπίδας η πρόβλεψης του επόμενου 10λέπτου . Σκηνές ανυπέρβλητης βίας που όμως καλύπτονται περίτεχνα χωρίς να σοκάρουν . Η φρίκη έρχεται όχι τη στιγμή της συντριβή του κρανίου με το καλέμι αλλά σε σκηνές άηχες , αναίμακτες , αμήχανες όπως στο κλάμα ενός παιδιού πίσω απ το τζάμι . Εκπληκτική τραγική φιγούρα αυτή του πρωταγωνιστή που αρπάζει το ανυποψίαστο θεατή απ τα μαλλιά και τον εγκλωβίζει μέχρι τέλους στην επίγεια κόλαση της οθόνης .
Δεν θέλω ούτε να το φανταστώ σε αμερικανική version που θυμηθείτε το κάποια στιγμή θα γίνει
Δημοσίευση σχολίου