ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ρέιμοντ ντε Φελίτα
ΣΕΝΑΡΙΟ: Ρέιμοντ ντε Φελίτα ΠΑΙΖΟΥΝ: Άντι Γκαρσία, Έμιλυ Μόρτιμερ, Τζουλιάνα Μαργκούλις, Άλαν Άρκιν, Στήβεν Στρέιτ, Ντόμινικ Γκαρσία-Λορίντο, Έζρα Μίλερ
ΜΟΥΣΙΚΗ: Γιαν Κατσμάρεκ (Jan A. P. Kaczmarek)
ΧΩΡΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: ΗΠΑ
ΓΛΩΣΣΑ: Αγγλικά
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 100’
ΕΠΙΣΗΜΟ SITE: http://www.cityislandmovie.com/
Δραματική Κωμωδία
Ο δεσμοφύλακας Βινς Ρίτσο έχει πολλά μυστικά –τόσα πολλά, που δεν ξέρει ποιό απ’ όλα είναι το μεγαλύτερο. Καταρχάς, αυτός ο καθημερινός, απλοϊκός μεσήλικας από το Μπρονξ καλλιεργεί εδώ και καιρό ένα επονείδιστο όνειρο: θέλει να γίνει πετυχημένος ηθοποιός στο πανί, κάτι που φυσικά δεν μπορεί να ομολογήσει στη γυναίκα του και τα ανήλικα παιδιά του. Γι’ αυτό και δεν τους αποκαλύπτει ότι αυτό που αποκαλεί εβδομαδιαία «βραδιά πόκερ» με τους φίλους του, είναι στην πραγματικότητα μαθήματα υποκριτικής. Όμως αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά στο πραγματικά μεγάλο του μυστικό: όταν ήταν 19 χρονών έγινε πατέρας, φυσικά εκτός γάμου. Και τώρα το παρελθόν του επιστρέφει και έρχεται κατά πάνω του με απειλητικές διαθέσεις.
Η ζωή του Βινς θα αλλάξει δραματικά όταν ο Τόνι Ναρντέλα μεταφέρεται στη φυλακή του. Ο νεαρός κλέφτης αυτοκινήτων έχει τη δυνατότητα να αποφυλακιστεί υπό όρους, μόνο εάν βρεθεί κάποιος συγγενής του έξω για να τον υποδεχτεί. Κι έτσι ο Βινς έχει την ευκαιρία να επανορθώσει, κάνοντας το σωτήριο βήμα για τον γιο του: μπορεί να τον πάρει στο σπίτι του και να τον σώσει από μια ζωή βουτηγμένη στην παρανομία. Πώς όμως θα τα εξηγήσει όλα αυτά στην οικογένειά του;
Όχι δηλαδή ότι τα παιδιά του, η Βίβιαν και ο Βινς Τζούνιορ, θα του δώσουν και πολλή σημασία. Η Βίβιαν έχει χάσει την υποτροφία της για το κολλέγιο εξαιτίας ενός μπλεξίματος με ναρκωτικά και τρέμει ότι η οικογένειά της θα πάρει χαμπάρι ότι τα βράδια κάνει στριπτίζ για να κερδίζει τα προς το ζην. Ο 17χρονος αδερφός της δεν νοιάζεται και πολύ για την άποψη που έχει η υπόλοιπη οικογένεια γι’ αυτόν, ωστόσο δεν είναι ακόμα έτοιμος να ομολογήσει το κρυφό του ερωτικό φετίχ –ένα φετίχ που περιλαμβάνει 24ωρη χρήση της webcam του και την υπέρβαρη γειτόνισσα Ντενίζ. Η γυναίκα του Βινς, η Τζόις, είναι από άλλο ανέκδοτο: ακόμα δραστήρια και ελκυστική, παρά τα 40 της χρόνια, δεν πιστεύει λέξη από το παραμύθι που της πουλάει ο άντρας της για τις «βραδιές πόκερ» και φυσικά δε θα ήταν σε θέση να κατανοήσει τη φιλία του Βινς με τη Μόλι, τη νέα του συμμαθήτριά στα μαθήματα υποκριτικής –όμως αυτό είναι ένα από τα πολλά μυστικά του συζύγου της που δεν έχουν ακόμα υποπέσει στην αντίληψή της. Εκτός όλων των άλλων, είναι και αρκετά καχύποπτη απέναντι στον Τόνι, αυτόν τον τυχάρπαστο ξένο που ο Βινς λέει πως φιλοξενεί στο σπίτι τους για να ανταποδώσει μια παλιά χάρη. Βέβαια, μετά από έναν ολόκληρο χρόνο χωρίς να έχει μοιραστεί το κρεβάτι της με το σύζυγό της, η εμφάνιση ενός γυμνασμένου νέου που κυκλοφορεί στον κήπο χωρίς μπλουζάκι, είναι μάλλον ευπρόσδεκτη για τη Τζόις..
Όλοι τους κρυφοί καπνιστές, τα μέλη της οικογένειας Ρίτσο μπορεί να μοιράζονται μια κοινή στέγη, όμως ζουν χωριστές ζωές -μέχρι που ο Τόνι μπαίνει στην καθημερινότητά τους. Όλα τους τα μυστικά βγαίνουν τότε στη φόρα –ενώ συγχρόνως ένα παθιασμένο φιλί ανάμεσα στον Τόνι και την Τζόις κρατιέται κρυφό στο παρά πέντε, ο Βινς αξιοποιεί τα κρυφά ταλέντα του νόθου γιου του για να πετύχει σε μια οντισιόν και ο Τόνι αλλάζει τα παράνομα σχέδιά του για να βοηθήσει σε μια «επιχείρηση διάσωσης» στο νυχτερινό κέντρο που δουλεύει η Βίβιαν.
Η οικογένεια Ρίτσο δεν είναι διαφορετική από όλες τις άλλες οικογένειες: πολύ συχνά είναι εκείνα που δεν λέγονται αυτά που κάνουν τη μεγαλύτερη ζημιά, παρά εκείνα που εκφράζονται προς τα έξω. Κι όταν αυτό τελικά γίνεται, είναι μάλλον πιο εύκολο για έναν ξένο να κατανοήσει τι πραγματικά συμβαίνει, παρά για τους ανθρώπους που μας περιτριγυρίζουν καθημερινά. Για την οικογένεια Ρίτσο, ο Τόνι είναι ο καταλύτης που με την εμφάνισή του θα προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις που θα ξεσκεπάσουν μισοειπωμένες αλήθειες και υπεκφυγές.
Ακολουθώντας το παράδειγμα των σκληροτράχηλων ηθοποιών που θαυμάζει κρυφά, ο Βινς θα πρέπει να καταλάβει ότι το να είσαι σκληρός δεν σημαίνει υποχρεωτικά πως πρέπει να παραμένεις και σιωπηλός.
TIPS:
Ο τίτλος της ταινίας αναφέρεται στην ομώνυμη περιοχή του Μπρονξ στην οποία διαδραματίζεται το έργο.
Ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Ρέιμοντ ντε Φελίτα έχει κερδίσει στο παρελθόν το βραβείο κοινού του Φεστιβάλ του Sundance για το φιλμ «Two Family House» (2000) (ελληνικός τίτλος «Το Ρίσκο»).
ΦΕΣΤΙΒΑΛ:
Βραβείο κοινού στο Tribeca Film Festival 2009,( Heineken Audience Award)
ΔΙΕΘΝΗ MEDIA:
“Ακόμα μια εξαιρετικά καλογραμμένη δημιουργία από τον ανεξάρτητο σκηνοθέτη Ρέιμοντ Ντε Φελίτα, που μας μεταφέρει με ευκολία από την καταπίεση των ξεροκέφαλων τοπικιστών του Μπρονξ στη λυτρωτική αυτογνωσία, το City Island είναι μια ταινία που μπορεί εύκολα να κατακτήσει και το ευρύ κοινό.”
(Ronnie Scheiss, Variety)
“Χαριτωμένη κωμωδία γύρω από μια δυσλειτουργική οικογένεια, με ανατροπές και εξαιρετικό σενάριο που δίνει σάρκα και οστά σε απρόβλεπτους και ασυνήθιστους χαρακτήρες (…) έφυγα από την αίθουσα με ένα χαμόγελο στα χείλη, και είμαι σίγουρη ότι κι εσείς θα κάνετε το ίδιο.”
(Pamela Skillings, About.com)
Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΕΡΒΟΠΟΥΛΟΣ απο το διαδικτιακό
Η Ανταρσία του Garcia!
του zerVo
Ε, αυτός είναι ο διάδοχος του Pacino. Θυμάμαι ακριβώς τα λόγια που είχα πει βλέποντας στο πανί τον Andy Garcia, να κολλάει το περίστροφο στο μέτωπο του Σιν Connery, στο πολλοστό αριστούργημα του De Palma, The Untouchables. Και δεν ήμουν ο μόνος, Για πολύ καιρό μάλιστα αυτή η εντύπωση πλανιόταν στον αέρα, μέχρι να δοκιμαστεί εντέλει στον τρίτο Νονό, όπου αποδείχτηκε τελικά πως ο Μεγάλος Al, παραμένει ερμηνευτικά άκληρος. Όχι πως δεν το πάλεψε ο Κουβανός, το αντίθετο μάλιστα, εκμεταλλευόμενος την ιταλιάνικη κοψιά της φάτσας του, αλλά στην 25ετή διαδρομή του δεν κατάφερε να ξεπεράσει τον πήχη του ικανότατου, πλην όμως αξιοπρεπή ρολίστα. Ίσως να φταίει και η εμμονή του στο χουντικό παρελθόν της πατρίδας του - ειδικά μέσω του απαράδεκτου The Lost City - που στα μάτια μου τον κατέστησε φασίστα πρώτης κατηγορίας. Το τελευταίο που θα περίμενα μετά το τεράστιο Χ, που τον είχε διαγράψει στην εκτίμηση μου, ήταν ο Αβανέζος να πραγματοποιήσει επιτυχημένο come back. Και μάλιστα δια μέσου μιας καυστικής κοινωνικής σάτιρας σαν το indie City Island... Λέγεται Βινς Ρίζο, είναι γέννημα θρέμμα του Μπρονξ και αυτό αποτελεί τιμή του και καμάρι του. Ενώ όμως στην εργασία του, στο σωφρονιστικό ίδρυμα της Νέας Υόρκης, έχει κτίσει το προφίλ του αυστηρού και φανατικού της πειθαρχίας δεσμοφύλακα, δεν συμβαίνει το ίδιο και στο σπίτι, όπου γυναίκα, γιος και κόρη έχουν σηκώσει μπαϊράκι. Μοναδική του διέξοδος από την καθημερινότητα, τα μαθήματα υποκριτικής που παρακολουθεί κρυφά από όλους, ένα απωθημένο που είχε από μικρός, ελπίζοντας πως κάποια στιγμή θα γίνει ηθοποιός... Από μόνο του το θεματάκι φαντάζει αρκετό, για να κτιστεί πάνω του μια συμπαθητική ίντριγκα. Όχι όμως και στην λογική του σκηνοθέτη και σεναριογράφου Raymond De Felitta, που παίρνει το ρίσκο να το διανθίσει με αμέτρητες υποιστορίες, που αφορούν σε κάθε μέλος της οικογένειας Ρίζο ξεχωριστά. Και που άπασες έχουν να κάνουν με τα μυστικά που κρύβει κάθε ένας από τους έξι πρωταγωνιστές του στόρι. Κι αν τους τέσσερις τους έχεις μετρήσει ήδη, πρόσθεσε ακόμη δύο, που θα παίξουν τον ρόλο των καταλυτών της αποκάλυψης της αλήθειας. Από όλες τις κατευθύνσεις. Ο πρώτος είναι ένας νεαρός μικροκακοποιός, που βρίσκεται πίσω από τα κάγκελα εξαιτίας της έφεσης του να ξαφρίζει ακριβά αυτοκίνητα και που - ω της μοίρας - τυγχάνει νόθος γιος του Βινς, σπέρμα ενός παλιού νεανικού του έρωτα. Η δεύτερη είναι μια συμμαθήτρια του wannabe Marlon Brando στα σεμινάρια, που με τις φιλελεύθερες απόψεις της, θα ξυπνήσει το δημιουργικό ένστικτο του.Βασικό στοιχείο της εξέλιξης η παράνοια και οι φρενήρεις ρυθμοί. Πίστεψε με το ιδιόρρυθμο τέμπο θα σε παρασύρει σε τέτοιο βαθμό, που μπορεί μέσα σου να αναρωτηθείς πολλές φορές για το τι διάολο σχιζοφρένεια είναι αυτή που παρακολουθείς, μα το ρολόι σου, ουδέποτε θα το κοιτάξεις από βαριεστημάρα. Οι δορυφόροι που κινούνται γύρω από τον πάτερ φαμίλια είναι δοσμένοι με μια σουρεάλ διάθεση, που δεν απέχει όμως και πολύ από την πραγματικότητα. Η κυρά απογοητευμένη που μικροπαντρεύτηκε, μοιάζει να ζητά την παραμικρή αφορμή συζυγικής απιστίας τους αντρός της, για να τον πληρώσει με το ίδιο νόμισμα. Η κόρη, υποτίθεται άριστη φοιτήτρια με τις υποτροφίες της, για να βγάλει τα έξοδα της χορεύει στις μπάρες σαν στριπτιτζού. Ο μικρός γιος, ένα κυνικό πνεύμα αντιλογίας και εξυπνάδας, διακατέχεται από μια απίστευτη έλξη για τις υπέρβαρες κυρίες και ο μεγάλος - που δεν το ξέρει βέβαια - παρασύρεται κι αυτός από το γαϊτανάκι της παράνοιας. Μια πολαρόιντ δηλαδή των κατοίκων των μοντέρνων προαστίων της Μητρόπολης, όπως την θυμάσαι πιθανότατα από το American Beauty, μα δοσμένη με πιο ηθογραφικό τρόπο, πιο ανθρώπινο, πιο απτό...Για πες: Το παράξενο είναι πως ενώ στο φινάλε, δεν γίνεται ο κακός χαμός που σου υπόσχεται η έκθεση του reality, συνεπώς από μαλλιοτραβήγματα πάπαλα, εντούτοις δεν νιώθεις πως έχεις πέσει μέσα σε μια φιλμική τρύπα στο νερό. Αντίθετα νιώθεις πλήρης που είδες στο πανί, τα πιπεράτα εν οίκω, που περπάτησαν εν δήμω και είναι πιθανό σε κάποιο ποσοστό να αντικατοπτρίζουν σε κάποιο ποσοστούλι αλήθειες από τις ζωές όλων μας. Αναμφίβολα η μορφή του Garcia μαγνητίζει με την μολιερική θεατρικότητα που αποδίδει τον χαρακτήρα του καταπιεσμένου μεσήλικα. Ο Κουβανέζος σολάρει, υποδυόμενος έναν τύπο εκτός της γνώριμης μανιέρας του και κερδίζει το παλαμάκι έχοντας άξιους παραστάτες δίπλα του, την πραγματική του κόρη Dominik, που είναι πανέμορφη και δύσκολα θα αποτραβήξεις το βλέμμα σου από τα τεχνηέντως φουσκωμένα της μεμέ, την κλισαρισμένη ως χαρωπή βρετανίδα Emily Mortimer, τον αγριωπό και σωματώδη Steven Strait και την Julianna Margulies, που σαν 45άρα σκίζει, αποδίδοντας τον πλήρη ορισμό της έννοιας milfy! Μια υποκριτική ομάδα που ξεχειλίζει από ενέργεια, καλύπτοντας με την ευδιαθεσία της τις αμέτρητες απορίες της εξέλιξης της υπόθεσης, προσφέροντας εντέλει μια δροσερούλα πατενταρισμένη Νεοϋορκέζικη Allenική σάτιρα, που στις λεπτομέρειες πιότερο θα σου φτιάξει την ημέρα, παρά θα στην χαλάσει...
του zerVo
Ε, αυτός είναι ο διάδοχος του Pacino. Θυμάμαι ακριβώς τα λόγια που είχα πει βλέποντας στο πανί τον Andy Garcia, να κολλάει το περίστροφο στο μέτωπο του Σιν Connery, στο πολλοστό αριστούργημα του De Palma, The Untouchables. Και δεν ήμουν ο μόνος, Για πολύ καιρό μάλιστα αυτή η εντύπωση πλανιόταν στον αέρα, μέχρι να δοκιμαστεί εντέλει στον τρίτο Νονό, όπου αποδείχτηκε τελικά πως ο Μεγάλος Al, παραμένει ερμηνευτικά άκληρος. Όχι πως δεν το πάλεψε ο Κουβανός, το αντίθετο μάλιστα, εκμεταλλευόμενος την ιταλιάνικη κοψιά της φάτσας του, αλλά στην 25ετή διαδρομή του δεν κατάφερε να ξεπεράσει τον πήχη του ικανότατου, πλην όμως αξιοπρεπή ρολίστα. Ίσως να φταίει και η εμμονή του στο χουντικό παρελθόν της πατρίδας του - ειδικά μέσω του απαράδεκτου The Lost City - που στα μάτια μου τον κατέστησε φασίστα πρώτης κατηγορίας. Το τελευταίο που θα περίμενα μετά το τεράστιο Χ, που τον είχε διαγράψει στην εκτίμηση μου, ήταν ο Αβανέζος να πραγματοποιήσει επιτυχημένο come back. Και μάλιστα δια μέσου μιας καυστικής κοινωνικής σάτιρας σαν το indie City Island... Λέγεται Βινς Ρίζο, είναι γέννημα θρέμμα του Μπρονξ και αυτό αποτελεί τιμή του και καμάρι του. Ενώ όμως στην εργασία του, στο σωφρονιστικό ίδρυμα της Νέας Υόρκης, έχει κτίσει το προφίλ του αυστηρού και φανατικού της πειθαρχίας δεσμοφύλακα, δεν συμβαίνει το ίδιο και στο σπίτι, όπου γυναίκα, γιος και κόρη έχουν σηκώσει μπαϊράκι. Μοναδική του διέξοδος από την καθημερινότητα, τα μαθήματα υποκριτικής που παρακολουθεί κρυφά από όλους, ένα απωθημένο που είχε από μικρός, ελπίζοντας πως κάποια στιγμή θα γίνει ηθοποιός... Από μόνο του το θεματάκι φαντάζει αρκετό, για να κτιστεί πάνω του μια συμπαθητική ίντριγκα. Όχι όμως και στην λογική του σκηνοθέτη και σεναριογράφου Raymond De Felitta, που παίρνει το ρίσκο να το διανθίσει με αμέτρητες υποιστορίες, που αφορούν σε κάθε μέλος της οικογένειας Ρίζο ξεχωριστά. Και που άπασες έχουν να κάνουν με τα μυστικά που κρύβει κάθε ένας από τους έξι πρωταγωνιστές του στόρι. Κι αν τους τέσσερις τους έχεις μετρήσει ήδη, πρόσθεσε ακόμη δύο, που θα παίξουν τον ρόλο των καταλυτών της αποκάλυψης της αλήθειας. Από όλες τις κατευθύνσεις. Ο πρώτος είναι ένας νεαρός μικροκακοποιός, που βρίσκεται πίσω από τα κάγκελα εξαιτίας της έφεσης του να ξαφρίζει ακριβά αυτοκίνητα και που - ω της μοίρας - τυγχάνει νόθος γιος του Βινς, σπέρμα ενός παλιού νεανικού του έρωτα. Η δεύτερη είναι μια συμμαθήτρια του wannabe Marlon Brando στα σεμινάρια, που με τις φιλελεύθερες απόψεις της, θα ξυπνήσει το δημιουργικό ένστικτο του.Βασικό στοιχείο της εξέλιξης η παράνοια και οι φρενήρεις ρυθμοί. Πίστεψε με το ιδιόρρυθμο τέμπο θα σε παρασύρει σε τέτοιο βαθμό, που μπορεί μέσα σου να αναρωτηθείς πολλές φορές για το τι διάολο σχιζοφρένεια είναι αυτή που παρακολουθείς, μα το ρολόι σου, ουδέποτε θα το κοιτάξεις από βαριεστημάρα. Οι δορυφόροι που κινούνται γύρω από τον πάτερ φαμίλια είναι δοσμένοι με μια σουρεάλ διάθεση, που δεν απέχει όμως και πολύ από την πραγματικότητα. Η κυρά απογοητευμένη που μικροπαντρεύτηκε, μοιάζει να ζητά την παραμικρή αφορμή συζυγικής απιστίας τους αντρός της, για να τον πληρώσει με το ίδιο νόμισμα. Η κόρη, υποτίθεται άριστη φοιτήτρια με τις υποτροφίες της, για να βγάλει τα έξοδα της χορεύει στις μπάρες σαν στριπτιτζού. Ο μικρός γιος, ένα κυνικό πνεύμα αντιλογίας και εξυπνάδας, διακατέχεται από μια απίστευτη έλξη για τις υπέρβαρες κυρίες και ο μεγάλος - που δεν το ξέρει βέβαια - παρασύρεται κι αυτός από το γαϊτανάκι της παράνοιας. Μια πολαρόιντ δηλαδή των κατοίκων των μοντέρνων προαστίων της Μητρόπολης, όπως την θυμάσαι πιθανότατα από το American Beauty, μα δοσμένη με πιο ηθογραφικό τρόπο, πιο ανθρώπινο, πιο απτό...Για πες: Το παράξενο είναι πως ενώ στο φινάλε, δεν γίνεται ο κακός χαμός που σου υπόσχεται η έκθεση του reality, συνεπώς από μαλλιοτραβήγματα πάπαλα, εντούτοις δεν νιώθεις πως έχεις πέσει μέσα σε μια φιλμική τρύπα στο νερό. Αντίθετα νιώθεις πλήρης που είδες στο πανί, τα πιπεράτα εν οίκω, που περπάτησαν εν δήμω και είναι πιθανό σε κάποιο ποσοστό να αντικατοπτρίζουν σε κάποιο ποσοστούλι αλήθειες από τις ζωές όλων μας. Αναμφίβολα η μορφή του Garcia μαγνητίζει με την μολιερική θεατρικότητα που αποδίδει τον χαρακτήρα του καταπιεσμένου μεσήλικα. Ο Κουβανέζος σολάρει, υποδυόμενος έναν τύπο εκτός της γνώριμης μανιέρας του και κερδίζει το παλαμάκι έχοντας άξιους παραστάτες δίπλα του, την πραγματική του κόρη Dominik, που είναι πανέμορφη και δύσκολα θα αποτραβήξεις το βλέμμα σου από τα τεχνηέντως φουσκωμένα της μεμέ, την κλισαρισμένη ως χαρωπή βρετανίδα Emily Mortimer, τον αγριωπό και σωματώδη Steven Strait και την Julianna Margulies, που σαν 45άρα σκίζει, αποδίδοντας τον πλήρη ορισμό της έννοιας milfy! Μια υποκριτική ομάδα που ξεχειλίζει από ενέργεια, καλύπτοντας με την ευδιαθεσία της τις αμέτρητες απορίες της εξέλιξης της υπόθεσης, προσφέροντας εντέλει μια δροσερούλα πατενταρισμένη Νεοϋορκέζικη Allenική σάτιρα, που στις λεπτομέρειες πιότερο θα σου φτιάξει την ημέρα, παρά θα στην χαλάσει...
Υπόθεση:
Σχόλιο:
Δήλωση του Σκηνοθέτη:
