Mama

Op mijn vijftigste verjaardag maakte onze jongste deze foto van de handen van mijn moeder en mijzelf. Dat inspireerde mij tot het maken van deze LO. Mijn moeder, ooit een creatieve duizendpoot, zou scrappen ook een fantastische liefhebberij gevonden hebben. Maar nu ze de ziekte van Alzheimer heeft zegt dit haar niets meer. Van Féamie is het volgende gedicht:

Nooit vergeet ik,
hoe jij was totdat,
vergrijsde cellen,
verward,
niet langer na konden vertellen.

Nooit vergeet ik,
wie jij was totdat,
gewone dingen,
gestaag,
in jouw herinnering vergingen.

Nooit vergeet ik,
hoe en wie jij bent,
nu anderen je verzorgen,
op weg naar morgen.