Kulağımı dayıyorum, kalp atışlarını duyuyorum
Ve bir bakıyorum sen yoksun.
Alışamıyorum senden sonra; garip ama
Senin sensizliğine
Bir varmışsın bir yokmuşsun
Ama her yerde kendini unutmuşsun
Kokunu
Saçını
Mendilini mesela
Ve ben bunları toplarken
Neden seni yok ediyormuşum gibi hissediyorum?
Dağınıklığını bile görmek istiyorum.
Yalandan bir sümüklü mendilini etrafımda görmeye razıyım.
Ve isyankarım artık çok fazla.
Kal...
Yeter ki kal artık yanımda!

Özledim seni delice.

Her şeyin başladığı yerdeyiz...
O zaman bana demiştin ki bak her şey orada kaldı
Hayatın, arkadaşların, korkuların...
Ve bana göre o gün sana göre üç gün gecikmeli
Yine yeniden,  en güzellikler içinden
En güzeli oldu
"Evet"

24.01.2012

çirkindi her şeyiyle.

Bazen sana kendine yaptığın kötülük için kızıyorum
Ve belki bu çok saçma ama
Kendine zarar verdiğin için sana daha çok zarar verme enerjisiyle doluyorum.
Sen bilirsin demek isterdim.
Diyemiyorum.
Nokta.

Otobüs kokusu hem nasıl bu kadar mide bulandırıcı hem de nasıl bu kadar mutluluk verici olabilir?
Yersiz uzayan bir yolun sonunda bekleyen mis kokulu bir sen varken neden mümkün olmasın?