dinsdag 26 april 2005
Ridders
Alaaf!
Ridders aller landen, verenigt u!
Deze zaterdag is het onze Jeroen (zie www.photoblog.be/sintmattheus ) zijn comuniefeest en deze supertoffe, onverwoestbaar coole (ahem) tante gaat er een onvergetelijk ridderfeest van maken!
Als er iemand nog last-minute, ridderlijke, easy-to-make tips heeft om het nog superder te maken (zal moeilijk zijn, maar toch :) : één adres!
Dit werd al voorzien:
- een (spring)kasteel
- schilden
- zwaarden
- kransen voor de meisjes
- vilten vlaggetjes in ridderlijke kleuren
- mooie bloemen
- "ridderlijk" eten: kippenbouten, gehakt met kriekskes, brood, druiven, kaas..
- geldbuideltjes met (chocolade) munten
- een ballonnenboom
- een (gebreide) maliënkolder voor de opper-ridder (dank u mama)
- een echte oorkonde (lees: perkament-achtig papier met kalligrafie en rode zegel)
- ...
Gegroet,
tante Sarah (die zelf zenuwachtiger voor het feest gaat zijn dan dat klein manneke zelf denk ik.. tss - hoe onnozel kunt ge zijn)
donderdag 21 april 2005
De politie, je vriend
YEAH RIGHT!
150 euro boete omdat we niét exact 5 meter tussen het zebrapad en ons geliefd camionnetje gelaten hadden.
Bedankt, agent Michiels, omdat jij toch o zo nauwkeurig, pietluttig en
muggenziftend je job uitoefent.
Een benefiet-actie wordt in allerijl op touw gezet, met als special guest agent Michiels himself, op een schavotje, om te bekogelen met rotte tomatten.
dinsdag 19 april 2005
9
Onze Bram (oudste zoon van mijn oudste zus, waar ik meter van ben dus) wordt vandaag negen. Negen, kunt ge u dat voorstellen?? Ik vind het ongelofelijk. Ik zal hier eens een gedichtje placeren dat ik voor hem gemaakt heb, ik geef het hem vanavond af. Misschien een beetje melig, maar zo ben ik he :)
Gelukkige verjaardag, ventje!
Lieve Bram, allermooiste dames, stoere heren,
Gelieve uw aandacht naar mij te keren
Want het is heden
Exact negen jaar geleden
Dat omi, tante Joke en ikzelf
Over de snelweg raasden tegen 211
Om naar onze pasgeboren Bram te gaan kijken,
Hoe zou hij eruit zien, op wie zou hij lijken?
Het was warm, de zon scheen hard
Niet alleen buiten maar ook in mijn hart
Want zesendertig weken
Hadden we naar hem uitgekeken
Uren lang heb ik tegen Lies haar buik verteld
Centimeters bij elkaar opgeteld
Tot we een prachtjongetje zagen
We waren op slag verkocht, dat moet je niet vragen!
Ik weet nog hoe een fiere papa belde
Ons het mooie nieuws vertelde
En toen ik uiteindelijk als kersverse meter
Bram mocht pakken, werd het alleen maar beter!
Toen je mijn vinger vastnam met je hand
Was dat het begin van een supersterke band
De tijd verstreek
En wat bleek:
Onzen Bram, dat was nen rappe,
Op tien maanden tijd kon hij al stappen!
Niet zo lang daarna
Kwam Jeroen hem achterna
Konden ze met z’n tweeën spelen
Ze zouden zich nooit vervelen!
Bram werd nu al twee jaar
En hij had steeds een antwoord klaar
Hij babbelde ons de oren van onze kop
Dat hield gelukkig nog niet op
Ergens in de zomer bij omi op bezoek
Maakte jij een serieuze toek
Je viel van de trap
Je stapte te rap
De uitslag op spoed
Was niet zo goed:
Een hersenschudding, ocharme ocharme
Gelukkig geen gebroken benen of armen
Nu konden je tantes je verwennen
Je kon de volgende dag alweer flink rennen
Je was ongeveer vijf jaar,
Stond er een nieuw zusje klaar!
Onlangs kwam onze Robbe, hij is nog helemaal “nief”
En voor hem ben je ook al zo ontzettend lief
Nu ben je al drié keer grote broer,
Zeg nu zelf, is dat niet stoer?
Ondertussen is onze kleine meneer
Helemaal zo klein niet meer
De tijd gaat nu eenmaal snel
Ik weet het wel
Maar toch vind ik het ongelofelijk dat je al negen wordt
En naar het vierde studiejaar binnenkort
Je kent al grotemensenwoorden
En wij maar denken dat je ons niet hoorde
Sommige dingen begrijp je zonder meer
Als ik je zie besef ik het keer op keer
Je bent geen kleine jongen meer.
(maar mag ik je af en toe nog knuffelen?)
Gelieve uw aandacht naar mij te keren
Want het is heden
Exact negen jaar geleden
Dat omi, tante Joke en ikzelf
Over de snelweg raasden tegen 211
Om naar onze pasgeboren Bram te gaan kijken,
Hoe zou hij eruit zien, op wie zou hij lijken?
Het was warm, de zon scheen hard
Niet alleen buiten maar ook in mijn hart
Want zesendertig weken
Hadden we naar hem uitgekeken
Uren lang heb ik tegen Lies haar buik verteld
Centimeters bij elkaar opgeteld
Tot we een prachtjongetje zagen
We waren op slag verkocht, dat moet je niet vragen!
Ik weet nog hoe een fiere papa belde
Ons het mooie nieuws vertelde
En toen ik uiteindelijk als kersverse meter
Bram mocht pakken, werd het alleen maar beter!
Toen je mijn vinger vastnam met je hand
Was dat het begin van een supersterke band
De tijd verstreek
En wat bleek:
Onzen Bram, dat was nen rappe,
Op tien maanden tijd kon hij al stappen!
Niet zo lang daarna
Kwam Jeroen hem achterna
Konden ze met z’n tweeën spelen
Ze zouden zich nooit vervelen!
Bram werd nu al twee jaar
En hij had steeds een antwoord klaar
Hij babbelde ons de oren van onze kop
Dat hield gelukkig nog niet op
Ergens in de zomer bij omi op bezoek
Maakte jij een serieuze toek
Je viel van de trap
Je stapte te rap
De uitslag op spoed
Was niet zo goed:
Een hersenschudding, ocharme ocharme
Gelukkig geen gebroken benen of armen
Nu konden je tantes je verwennen
Je kon de volgende dag alweer flink rennen
Je was ongeveer vijf jaar,
Stond er een nieuw zusje klaar!
Onlangs kwam onze Robbe, hij is nog helemaal “nief”
En voor hem ben je ook al zo ontzettend lief
Nu ben je al drié keer grote broer,
Zeg nu zelf, is dat niet stoer?
Ondertussen is onze kleine meneer
Helemaal zo klein niet meer
De tijd gaat nu eenmaal snel
Ik weet het wel
Maar toch vind ik het ongelofelijk dat je al negen wordt
En naar het vierde studiejaar binnenkort
Je kent al grotemensenwoorden
En wij maar denken dat je ons niet hoorde
Sommige dingen begrijp je zonder meer
Als ik je zie besef ik het keer op keer
Je bent geen kleine jongen meer.
(maar mag ik je af en toe nog knuffelen?)
maandag 18 april 2005
Auch
Don't you just looove monday mornings...
Aan iedereen: veel sterkte, veel zon, weinig werk, een goei koffieke, een tof klapke over het weekend, een lekker boke dezemiddag, veel moed en volhouden!!
dinsdag 12 april 2005
Museaalalalaaa
Vandaag meegedaan aan examen bij de Stad Antwerpen voor een vacature als "deskundige communicatie voor pers en promotie van de Antwerpse musea". Hele mond vol, dus enneuh.. ik vrees dat mijn cursussen een beetje té diep onder het stof lagen om het er goed vanaf gebracht te hebben..
Nou ja, wie niet waagt.. (blijft maagd, zoals die van de massale lezersbrieven in den humo deze week!)
Vreemd hoe snel je vergeten bent waarvoor je drie jaar gestudeerd hebt. Of maybe I just suck at it.
Anywayzzz, ondertussen blijf ik lustig fietsroutekes verkopen en de website updaten en luisteren naar madammekes die nog een broche van de bomma hebben gekregen omdat hun nicht gestorven was aan den tbc (en veel andere kinderen aan roodvonk in diejen tijd, madam) en die thuis een ouwe kerkstoel (bijna vur niet gekregen!) hebben staan met daarop een mandje met een zilveren paternoster en de gebedenboek van hun moemoe zaliger.
Maar verder gaat het héél goed met mij!
Nou ja, wie niet waagt.. (blijft maagd, zoals die van de massale lezersbrieven in den humo deze week!)
Vreemd hoe snel je vergeten bent waarvoor je drie jaar gestudeerd hebt. Of maybe I just suck at it.
Anywayzzz, ondertussen blijf ik lustig fietsroutekes verkopen en de website updaten en luisteren naar madammekes die nog een broche van de bomma hebben gekregen omdat hun nicht gestorven was aan den tbc (en veel andere kinderen aan roodvonk in diejen tijd, madam) en die thuis een ouwe kerkstoel (bijna vur niet gekregen!) hebben staan met daarop een mandje met een zilveren paternoster en de gebedenboek van hun moemoe zaliger.
Maar verder gaat het héél goed met mij!
vrijdag 8 april 2005
Ching chang chong
Yesss de vloekende onverstaanbare West-Vlamingen liggen eruit in Peking Express! Nu niet dat ik echt iets tegen hen had, maar er moest iemand uit, dan maar liever zij. Zo'n ruziemakers. Ik denk dat die heel de weg naar Nepal hebben liggen mekkeren tegen mekaar in plaats van rond te kijken. Onbegrijpelijk! (Hoewel, je weet natuurlijk niet wat montage allemaal kan doen)
En die trees van een Manja heeft toch wel die vlag kunnen kopen zeker. Yech.
Van mij mogen de twee meisjes winnen hoor! Ik heb het begin van de reeks niet gezien en daarin waren ze naar 't schijnt nogal trutterig. Maar nu vind ik het wel toffe chickies.
Of Just en Brechtje. Met zo'n prachtige instelling en verwondering surfen ze rustig door China en ze blijven bij de eersten, je moet het hen nageven.
Kan je niet volgen? Kijk efkes op http://www.pekingexpress.vt4.be/kandidaten.htm .
Awel, dat zou ik nu nog wel eens willen doen se: meedoen aan Peking Express met Svennieboy. Ik denk dat wij dat nog zo slecht niet zouden doen. Vloeken doen we raar of zelden, we komen meestal goed met iedereen overweg, we zouden onze plan best kunnen trekken, er zit nog een talenknobbel verborgen in ons, Sven kan goed kaartlezen, ik heb mijn vrouwelijke charmes :) .. Nee dat zou ik nog wel zien zitten. Alleen nog aan onze conditie werken dan :)
Toch wel vreemd dat tijdens zo'n race alles zo uit perspectief getrokken wordt he? Beginnen ruziën omdat iemand een vlag naar u gezwaaid heeft! Lastig worden omdat iemand -goedbedoeld- een lift naar iemand anders laat gaan! Twee weken later nog boos zijn omdat iemand zijn middelvinger naar je heeft opgestoken!
Maar ja, van varkensneuzen en ossenpiemels eten zou ik nu ook niet bepaald gelukkig worden hoor :)
En tóch zou ik het graag eens meemaken.
En die trees van een Manja heeft toch wel die vlag kunnen kopen zeker. Yech.
Van mij mogen de twee meisjes winnen hoor! Ik heb het begin van de reeks niet gezien en daarin waren ze naar 't schijnt nogal trutterig. Maar nu vind ik het wel toffe chickies.
Of Just en Brechtje. Met zo'n prachtige instelling en verwondering surfen ze rustig door China en ze blijven bij de eersten, je moet het hen nageven.
Kan je niet volgen? Kijk efkes op http://www.pekingexpress.vt4.be/kandidaten.htm .
Awel, dat zou ik nu nog wel eens willen doen se: meedoen aan Peking Express met Svennieboy. Ik denk dat wij dat nog zo slecht niet zouden doen. Vloeken doen we raar of zelden, we komen meestal goed met iedereen overweg, we zouden onze plan best kunnen trekken, er zit nog een talenknobbel verborgen in ons, Sven kan goed kaartlezen, ik heb mijn vrouwelijke charmes :) .. Nee dat zou ik nog wel zien zitten. Alleen nog aan onze conditie werken dan :)
Toch wel vreemd dat tijdens zo'n race alles zo uit perspectief getrokken wordt he? Beginnen ruziën omdat iemand een vlag naar u gezwaaid heeft! Lastig worden omdat iemand -goedbedoeld- een lift naar iemand anders laat gaan! Twee weken later nog boos zijn omdat iemand zijn middelvinger naar je heeft opgestoken!
Maar ja, van varkensneuzen en ossenpiemels eten zou ik nu ook niet bepaald gelukkig worden hoor :)
En tóch zou ik het graag eens meemaken.
Abonneren op:
Posts (Atom)