Chick Corea

Armando Anthony Corea, a.k.a. Chick Corea.

(1941 - 2021)

foto Jan Person, 1969.

Pharoah Sanders "Live in Paris 1975"

Día Internacional do Jazz, así que imos con algo do xénero.

A recomendación de hoxe é dun dos grandes do jazz espiritual. Pharoah Sanders. A historia de Sanders é unha desas de loita contra os elementos, ata convertirse nun dos máis grandes, evolucionando dende o bebop cara o free jazz e o modal, e incorporando a rítmica africana nas súas composicións. Sen dúbida considerado un dos saxofonistas máis grandes da historia.

Nos seus primeiros anos chegou a grabar con Sun Ra, pero a comezos dos 60s pasou á primeira liña da man de John Coltrane, e trala súa morte continuou como pilar fundamental da banda de Alice Coltrane.

Dende ahí evolucionou ao jazz espiritual, plasmado en álbumes coma "Tauhid" ou "Karma" lanzados con Impulse! en 1967 e 69 respectivamente. Precisamente 'The Creator Has A Master Plan', a base do álbum "Karma", é unha das pezas centrais deste "Live in Paris 1975" que hoxe vos recomendamos, pero sen a parte vogal.

O álbum foi gravado polo Pharoah Sanders Quartet o 17 de novembro de 1975 no Grand Aditorium de Paris, sede do Studio 104 da Maison da Radio pública. A formación estaba composta por Sanders ao saxo, Danny Mixon piano e órgano, no contrabaixista Calvin Hill, e o baterista Greg Bandy. 

O repertorio daquela note repasaba algunhas das coposicións máis exitosas dos seus primeiros álbumes coma frontman: dúas partes de 'Love is Here', 'Farrell Tune', 'The Creator...', a suave 'IWant to talk about you', e o apoteósico final de 'Love is Everywhere' incorporando as voces cerimoniais, e rematando cun fantástico solo de Sanders.

Un concerto icónico, moitas veces mencionado, pero que nunca ata o de agora vira a luz coa suficiente calidade. Dende marzo xa o tedes dispoñible no selo Transversales Disques.

PHAROAH SANDERS "Live in Paris 1975 (Lost ORTF Recordings)"

(Transversales Disques, 2020)

50 anos do "Bitches Brew" de Miles Davis

Hoxe cúmprense 50 anos dun dos álbumes máis impresionantes da historia.

O "Bitches Brew" de Miles Davis. Como se ten dito moitas veces, de non ser porque é un disco de jazz, sería un dos mellores álbumes de rock de tódolos tempos.

Xa volo temos recomendado noutras ocasións (ver entrada do 2013), pero hoxe vos recomendamos recuperar a lectura do artigo Bitches Brew: viaje alucinante a la mente de Miles Davis, de Emilio de Gorgot para a Jot Down en novembro do 2015.

Un imprescindible!.

MILES DAVIS "Bitches Brew"

(Columbia CBS, 1970)

McCoy Tyner

McCoy Tyner

(1938 - 2020)

foto: David Redfern.

The Jazz Defenders "Scheming"

Máis recomendacións para esta semana.

Hoxe presentámosvos a The Jazz Defenders, un quinteto de soul jazz de Bristol, apaixoado polos son máis clásicos da escudería Blue Note, sobre todo inspirados polos sons que imaxinaron a mediados dos 60s Lee Morgan, Wayne Shorter e compañía, evolucionando o hard bop cara o soul jazz. 

Para o seu debut deixáronse en mans de Haggis Records, selo da banda británica The Haggis Horns, unha das cabeceiras do acid jazz británico actual, que por primeira vez editan material que non sexa da súa propia banda. 

The Jazz Defenders formáronse no 2015, en torno á figura do pianista George Cooper, un xovencísimo pianista que en pouco tempo conseguíu atraer a atención da industria, conseguindo funcionar en diferentes planos, reclamado  para proxectos tan diferentes coma Hans Zimmer, U2 ou The Haggis Horns. Cinco anos despois, chega o seu fantástico debut, "Scheming".

THE JAZZ DEFENDERS "Scheming"

(Haggis Records, 2019)

"Scheming" ábrese con 'Top Down Tourism', co veloz piano de Cooper, adictivo como as tonadas do mellor Dave Brubeck, para alternar protagonismo con saxo e o baixo, nunha estrutura a modo de starndard de jazz. 'Everybody's Got Something' e a propia 'Scheming' lévanos directamente a eses anos dourados do soul jazz de Blue Note que antes comentabamos, cunhas melodías fantásticas e unha factura impecable a base de cambios de ritmo. Para pechar esta primeira parte temos dúas pezas de jazz con moita elaboración, 'I bought it on the Moon' e 'Late', mantendo as melodías soul pero cunha base de ritmo frenético.
Na segunda parte preséntannos unha secuencia máis ou menos inversa. Dende o modern jazz máis clásico cara o soul: 'Hawkeye Jorge', a rítmica latina de 'Costa del Lol', e a pausa delicada de 'Rosie Karima'. Para rematar ben arriba, seguen con 'She'll Come Around', que retoma a rítmica con tempos máis rápidos, case de baile, e as melodías máis pegadizas, e pechan con 'Brown Down', outra peza salientable cunha melodía que non poderedes quitar da cabeza e unha evolución chea de cambios que teredes que darlle unhas cantas voltas para non perdervos nada.
Ritmo e melodías, isto son The Jazz Defenders, tomadas directamente dos grandes doutra época que levan anos sen ser reivindicados como se merecen, para eso están os Defensores do Jazz.

"Scheming" no bandcamp de The Jazz Defenders.

The Jazz Defenders na web de WillWork4Funk.

Sons of Kemet "Burn"

E imos con outra recomendación de jazz, que coa de onte quedámonos con gañas de máis. Outra das formacións que máis estamos a escoitar nos últimos tempos son os londinenses Sons of Kemet, un dos moitos proxectos liderados polo saxofonista Shabaka Hutchings, un dos tipos cos propostas máis interesantes da actualidade, e colaborador en moitas das sesións de Makaya McCraven que vos recomendamos onte. 
En Sons of Kemet mestura diferentes paus do jazz con rock e música tradicional caribeña e africana. Están considerados como unha das propostas máis orixinais da escea post jazz londinense, cun son moi particular pola súa peculiar formación. Os seus integrantes son o propio Shabaka Hutchings, Tom Skinner na tuba, e dous bateristas, Theon Cross e Eddie Hick, unha auténtica tolemia rítmica.

O éxito da figura de Hutchings como saxofonista, e a fama dos seus intensos directos os levaron a lanzar o seu último traballo "Your Queen is a Reptile" do 2018 co mítico selo Impulse!.

Pero hoxe imos a recomendarvos o seu primeiro lanzamento, "Burn" do 2013, no que aparecían as fantásticas 'The Godfather', 'Beware', ou as enérxicas 'And will surely burn' e 'Inner Babylon'. Debaixo tedes un par delas en directo no Vortex Jazz Club de Londres no 2014.

SONS OF KEMET "Burn"

(Naim Jazz, 2013)

Makaya McCraven "In the moment"

30 de abril: Día Internacional de Jazz, así que imos un álbum do pau, que xa hai tempo que non recomendamos nada desto por aquí.

Nesta ocasión escollemos a Makaya McCraven, un xoven batería e productor de jazz que con só 36 anos xa ten unha enorme carreira ás súas espaldas.

É fillo do tamén baterista Stephe McCraven, e dende moi novo formou parte das bandas de primeiras figuras coma Archie Sheep, Yusef Lateef ou Marcus Strickland, época na que se destacaba o seu orixinal son que mesturaba técnicas de vangarda co son máis poderoso do jazz moderno. 

No 2010 comezou a súa carreira como lider da súa propia banda, e xirando nos últimos anos como teloneiro de Kamasi Washington, aínda que segue a ser moi cotizado como músico de sesión ou de estudo, e nos últimos anos tamén como productor.

Logo de uns lanzamentos en pequeno formato e o seu debut no 2012, no 2015 publicou o seu primeiro lp, este "In the Moment" no que recollía unha seleccion de pezas de case un ano de gravacións de directos no estudio con improvisacións, cortadas e editadas ao seu gusto. Entre os seus acompañantes habitais o guitarrista Jeff Parker e o trompetista Marquis Hill. 

Os seus seguintes álbumes chegarían no 2017 e 2018, o último foi o fantástico "Universal Beings", gravado en diferentes sesións por todo o mundo, e xa incorporando elementos do rock, electrónica, hip-hop... 

Pero hoxe quedámonos con este dobre lp "In the Moment". Unha xoia recente.

MAKAYA McCRAVEN "In the Moment"

(International Anthem Recording Company, 2015)

Kamasi Washington 'Hub-Tones'

Novo clip de Kamasi Washington. 'Hub-Tones' pertence ao seu xigantesco álbum "Heaven and Earth" (Young Turks Recordings, 2018). 
Videoclip hipnótico dirixido por Jenn Nkiru.

JUZZ "Juzz"

Máis GZ Canibal. Hoxe presentámosvos o lp doutro proxecto de Virxilio da Silva.

JUZZ é unha banda de jazz rock na que Da Silva se acompaña por Rosolino Marinelo ao saxo tenor, Alex Salgueiro e Xan Campos nos teclados, Felix Barth ao baixo e Iago Fernández na batería. Sonan a azz, a rock progresivo, a experimentación pura de diferentes sons. Soan a bandas do Canterbury Sound, aos primeiros King Crimson ou a algunha das propostas de John Zorn. É coma unha volta de torca máis aló do álbum "ESD" de Xan Campos (Free Code, 2016), dous proxectos que comparten moitos dos seus membros.

O álbum lanzouse a finais de abril, pero aínda agora nos fixemos con el.

Abre co espectacular comezo de 'Rathenow Towers', segue con 'Lamento Fuzz', 'Outro Tempo' e 'Dead Water', catro temas que enchen as dúas caras e que deberedes escoitar de tirón. Experimentación de texturas, cambios de ritmo imposibles e tóda-las posibilidades que desenrola o sexteto. Unha auténtica marabilla. A edición a cargo do propio Da Silva. Se tedes a ocasión facédevos con el.

Aínda dispoñible no bandcamp de JUZZ.

JUZZ "Juzz"

(autoeditado, 2018)

John Coltrane "Both Directions at Once: the Lost Album"

A semana pasada presentouse un novo álbum con temas inéditos do xigante John Coltrane: "Both sides at Once: The Lost Album" que sairá o próximo 29 de xuño, por suposto a través de Impulse! Records.

O material desta sesión foi rexistrado en 1963, nos estudios de Englewood co enxeñeiro Rudy Van Gelder, en New Jesey, nun momento de continuas e intensas sesións de traballo, que durante 15 días alternaron cunha estancia no mítico Birdland de NYC. Durante aquelas semanas tamén gravaron as sesións do que sería o álbum de baladas "John Coltrane and Johnny Hartman" ao que Impuse! lle deu preferencia absoluta. As gravacións que agora se publican desapareceron do rexitro do productor, e se recuperaron hai uns anos entre o material conservado pola familia de Coltrane.

As sesións deste "Both directions at once" foron gravadas polo cuarteto máis lembrado de Coltrane, con McCoy Tyner ao piano, Jimmy Garrison ao contrabaixo e o baterista Elvin Jones.

Neste traballo se inclúen dous temas inéditos, que manteñen os créditos do rexistro sen título 'Untitled Original 11383' e 'Untitled Original 11386'. Ademáis inclúe pezas que só se tiñan publicado en directo, coma 'Slow Blues' ou 'One Up, One Down', ou unha variación de 'Impressions' sen piano. Son un total de sete pezas, das que se conservan 14 tomas diferentes, e estarán dispoñibles en varias edicións, en formato sinxelo e con tódalas tomas alternativas.

Kamasi Washington "Harmony Of Difference"

30 de abril, día internacional do jazz. Este ano en vez de recomendarvos un clasicazo, imos con algo do último que chegou as nosas máns.

Kamasi Washington pasa por ser nestes momentos a gran figura do jazz contemporáneo. Comezou autoeditando os seus propios traballos dende moi novo, con tres lanzamentos entre o 2005 e o 2008 cos que se gañou o recoñecemento como saxofonista e compositor. O éxito tería que agardar moito tempo, ata o 2015 cando lanzou o xigantesco "The Eipc" (Brainfeeder, 2015), un disco triple que é demoledor, se non o ceñecedes, xa vos digo que é de escoita obrigatoria, facédevos con el como sexa (a edicion en vinilo é unha auténtica barbaridade).

No 2017 volveu moito máis relaxado, con este "Harmony Of Difference", un traballo moito menos ambicioso, un mini álbum de pouco máis de 30 minutos pero que xa lles gustaría a moitos. Son seis pezas, cinco de duración breve, todo enlazado de corrido coma unha suite, e maís centrado no bebop e no west coast jazz que nas alucinacións de The Epic. Comeza pausado con 'Desire', e estoupa coa velocidade intensa de 'Humility'. Tamén atoparedes os ritmos latinos de 'Integrity', ou 'Knowledge' que remite directamente a Coltrane. Todo remata desembocando en 'Truth', a peza final de 13 minutos que condensa todo o anterior no musical, e engade coros soul para darlle o toque solemne.

Se non o coñecedes poñedevos con el, e este traballo é unha boa vía de entrada para que logo vos atrevades con "The Epic".

KAMASI WASHINGTON "Harmony Of Difference"

(Young Turks / XL Recs, 2017)

Tony Allen "A Tribute to Art Blakey"

O incansable Tony Allen está de volta con novo álbum aos seus 77 anos.

Un dos bateristas referentes da súa xeración, revolucionario da percusión do afrobeat nas formacións de Fela Kuti, e logo como frontman da súa propia carreira, sempre atendendo a múltiples colaboracións de case calquer estilo que se lle puxera por diante, e co afrobeat e o funk como vehículo principal das súas propias composicións.

Agora lanza un álbum de homenaxe a outro dos grandes do seu instrumento, Art Blakey (cabeza visible dende a batería dos eternos The Jazz Messengers) que tamén se deixara influenciar polos ritmos da música africana en varios dos seus álbumes de finais dos 50s e comezos dos 60s. 

"A Tribute to Art Blakey and The Jazz Messengers" está lanzado por Blue Note, e son catro temas, todo gravado en directo en Paris, en formato sexteto baixo a dirección de Allen, e coa producción de Vincent Taurelle. Ao máis puro estilo bebop, inclúe 'Moanin', 'A Night in Tunisia', 'Politely' e por último 'Drum Thunder Suite' convertida nunha peza de auténtico afrobeat.

Unha auténtica xoia.

TONY ALLEN "A Tribute to Art Blakey and The Jazz Messengers"

(Blue Note, 2017)

Día internacional do jazz

30 de abril: Día internacional do Jazz. Bó día para lembrar un deses shows que tivemos no local e facer un pouco de revival.

Hoxe escollemos unha das pezas de JAZZ STANDARDS WORKSHOP!, un trío formado polo compostelán Valentín Caamaño á guitarra, Alberto Ríal ao contrabaixo, e o mestre Paco Charlín á batería, naquela ocasión camuflado como Nilrahc Satrop para aporrear ben a gusto os tambores. 

Foi o 18 de novembro do 2011.

Xan Campos "ESD"

Tamén vos recomendamos un dos discazos dos GZ Canibal de finais de ano, pero que non puidemos facernos con él ata hai un par de semanas.

Falamos do novo proxecto de Xan Campos, un dos referentes da escena do jazz galego, que agora explora outras historias, e ven de lanzar o seu último traballo con Free Code Jazz Records.

ESD é unha banda de jazz rock, formada por Virxilio da Silva e Wilfried Wilde nas guitarras, a batería de Iago Fernández, e o propio Campos nos teclados, ademáis o cuarteto conta coa colaboración habitual do guitarrista Yoel Molina. Todo gravado en Copenhage xa no 2015, pero que ata a última semana do ano pasado non tivemos dispoñible. 

O álbum "ESD" son nove temas, cunha marcada base de jazz, pero nos que todo o formal é rock progresivo e psychodelia, a base de guitarras e sintetizadores. Arranca cos desenrolos de 'Perspectiva' e vaise artellando entorno a 'Gama de Grises', 'Gama de Cálidas' e 'Gama de Negros'. Pechan a cara A os enormes oito minutos de 'Cando fun planta'. A cara B abre coa enérxica 'Extremos', e contén dúas pezas non consecutivas que se continúan 'Isto é Berlín' e 'Recordos de Berlín' para chegar á despedida máis rockeira de 'Nada que engadir' e rematar ben arriba.

Un discazo, ben arriscado polo contido, e todo un luxo na edición, en vinilo amarelo transparente (ademáis inclúe cd), e coidado ata o último detalle.

Xa o tedes dispoñible no seu bandcamp.

Recomendadísimo!.

XAN CAMPOS "ESD"

(Free Code Jazz Records, 2016)

Al Jarreau

Alwyn López "Al" Jarreau

(1940 - 2017)

Sun Ra "Singles. The Definitive 45s collection Vol.1: 1952-61"

Nova recopilación do extraterrestre SUN RA, que nos chega dende Strut Records, que parecen empeñados en que non quede nada sen reeditar da súa desproporcionada carreira de jazz intergaláctico.

Preséntase en varios formatos diferentes ao gusto de todo tipo de coleccionistas. O 25 de novembro lanzáronse dúas edicións diferentes en vinilo, que reúnen os seus singles entre 1952 e 1961: "Singles. The definitive 45s collection Vol.1: 1952-61". A primeira e máis exclusiva é un box set con 10x7'' a 45rpm, réplicas dos singles orixinais, auténticas rarezas con 20 cortes en total, do que só se lanzaron 500 unidades e parece que xa está esgotado. Ademáis un triple vinilo con 35 temas en total. Ahí atoparedes os seus delirios espaciais con tóda-las formacións da época: Sun Ra, Le Sun Ra & His Arkistra, The Qualities, Yochanan, The Space Age, The Cosmic Rays e Sun Ra & His Astro Infinity Arkestra. O volumen 2 destas edición sairán xa en marzo do 2017 comprendendo o período 1962-1991.

Pero se non queredes agardar, xa lanzaron a edición completa en tres cds, un volumen único que comprende dende 1952 ata 1991.

En tódo-lo formatos, e a gusto de todos!.

SUN RA "Singles. The definitive 45s collection Vol.1: 1952-61"

(Strut Records, 2016)

[Revival 2011]: JAZZ STANDARDS WORKSHOP!

Comezamos a semana cunha de Revival:

En novembro do 2011 comezamos cun pequeno ciclo de jazz: as Jazzerz Series do Rif-Rock. Nesta entrada tedes a presentación do ciclo na prensa. 

Para inaugura-las xornadas contamos co directo dos JAZZ STANDARDS WORKSHOP!, un trío formado polo compostelán Valentín Caamaño á guitarra, Alberto Ríal ao contrabaixo, e o mestre Paco Charlín á batería, naquela ocasión camuflado como Nilrahc Satrop para aporrear ben a gusto os tambores. Pasóuno mellor que ninguén aquela noite, iso seguro...

Os JSW ofrecéronnos dous pases con moitos temas, na lista de reproducción só recollimos nove pezas. Unha maravilla.

Foi o 18 de novembro do 2011. 

Cinco anos xa...

Bobby Hutcherson

Bobby Hutcherson

(1941-2016)

Gregory Porter "Take me to the Alley"

Uns cantos álbumes máis, pensando xa na sesión de Black Grooves de mañan.

De primeiro o novo traballo de Gregory Porter. Aínda que sexa jazz creo que sobran as presentacións. "Take me to the Alley" é o seu cuarto álbum de estudio con 12 temas que seguen a mesturar jazz e soul como ninguén nestes últimos anos. Esta entrega é un pouco máis pausada que o anterior "Liquid Spirt", pero seguirá a poñervos en pé coas tremendas 'Don't Lose your Steam', 'Fan in Flames' ou a final 'French African Queen'. Recomendadísimo!!

GREGORY PORTER "Take me to the Alley"

(Blue Note, 2016)

Miles Davis & Robert Glasper "Everything's Beautiful"

O mes pasado xa vos comentamos algo deste álbum, cando vos recomendamos o filme sobre Miles Davis Miles Ahead. Ademáis da banda sonora, Robert Glasper, propúxose lanzar un novo álbum para conmemorar o 90 aniversario de Davis. 

Este "Everything's Beautiful", é a reinterpretación de 11 temas de Miles Davis, empregando algúns masters orixinais editados de xeito diferente, e algún descarte. E para elo conta ademáis coas colaboracións de Erykah Badu, Stevie Wonder, KING, Laura Mvula, Phonte, Illa J. ou Georgia Anne Muldrow.
Dispoñible dende a próxima semana.

MILS DAVIS & ROBERT GLASPER "Everything's Beautiful"

(Columbia/Legacy, 2016)