Αν είχατε διαβάσει την ανάρτηση για το ταξίδι που δεν έγινε λόγω βροχών και πλημμυρών, θα θυμόσαστε ίσως ότι στο δρόμο μας είχαμε συναντήσει μια συμπαθητική φάρμα από αυτές που είναι ανοιχτές για το κοινό. Δύο μέρες αργότερα επιστρέψαμε για να την επισκεφτούμε.
Τέτοιου είδους φάρμες είναι αρκετά συνηθισμένες στην Αγγλία. Πρόκειται για μικρές αγρο-κτηνοτροφικές μονάδας που δέχονται επισκέπτες είτε για να ψωνίσουν προϊόντα κατευθείαν από τον παραγωγό, είτε για να δουν και να ταΐσουν τα ζώα. Είναι χώροι φιλικοί προς τα παιδιά, κάτι μεταξύ παιδικής χαράς και ζωολογικού κήπου, και πολύ δημοφιλείς τα σαββατοκύριακα.
Τη μέρα που πήγαμε εμείς, παρότι ήταν Σάββατο, υπήρχαν ελάχιστοι επισκέπτες, μάλλον λόγω των αντίξοων καιρικών συνθηκών.
Μέσα το μαγαζί ήταν κάπως ρουστίκ αλλά αρκετά συμπαθητικό, με καλή ποικιλία φρέσκων προϊόντων. Επίσης μάλλον λόγω της εποχής είχε πολλά ποτά, αλκοολούχα και μη.
Ωραία λαχανικά εποχής. Βρήκαμε μέχρι και παντζάρια με φύλλα (πράγμα σπάνιο γιατί εδώ τα φύλλα των παντζαριών τα πετάνε) ήταν όμως πολύ ταλαιπωρημένα και δεν πήραμε. Δεν έχω μπορέσει ποτέ να βρω παντζαρόφυλλα της προκοπής στην Αγγλία.
Έχετε δει ποτέ πώς φυτρώνουν τα λαχανάκια Βρυξελλών; Πάνω σε μίσχο!!
Μου άρεσαν και αυτά τα μικρά καροτάκια.
Εκτός από φρέσκα φρούτα, λαχανικά και κρέατα (που δεν τα φωτογράφησα) υπήρχαν προς πώληση διάφορα άλλα προϊόντα όπως 1001 είδη αλευριών σε πατριωτικές σακούλες...
...και διάφορα βαζάκια με μαρμελάδες, μουστάρδες, τουρσιά και κάθε είδους σάλτσα.
Με εντυπωσίασε πολύ αυτό το βαζάκι με αχλάδια και ρόδια, αλλά με πληροφόρησαν ότι ήταν απλά διακοσμητικό. Κρίμα γιατί πολύ τα λιγουρευόμουνα τα φρουτάκια!
Ίσως δεν φαίνεται από τις φωτογραφίες, πάντως είχε τόση λάσπη που όταν επιστρέψαμε στο σπίτι ό,τι φορούσαμε από τη μέση και κάτω, καθώς και τα μισά μπουφάν, γάντια, κασκώλ, μπήκαν κατευθείαν στο πλυντήριο. Ναι, καλά καταλάβατε, κάποιοι από μας γλίστρησαν στη λάσπη! Ευτυχώς όχι εγώ, γιατί περιορίστηκα στις περιοχές που είχε τσιμέντο.
Τέτοιου είδους φάρμες είναι αρκετά συνηθισμένες στην Αγγλία. Πρόκειται για μικρές αγρο-κτηνοτροφικές μονάδας που δέχονται επισκέπτες είτε για να ψωνίσουν προϊόντα κατευθείαν από τον παραγωγό, είτε για να δουν και να ταΐσουν τα ζώα. Είναι χώροι φιλικοί προς τα παιδιά, κάτι μεταξύ παιδικής χαράς και ζωολογικού κήπου, και πολύ δημοφιλείς τα σαββατοκύριακα.
Τη μέρα που πήγαμε εμείς, παρότι ήταν Σάββατο, υπήρχαν ελάχιστοι επισκέπτες, μάλλον λόγω των αντίξοων καιρικών συνθηκών.
Μεγάλο μέρος της φάρμας ήταν κατάλληλο μόνο για λασπόλουτρα, ενώ αυτό που φαίνεται σαν λίμνη στο βάθος είναι στην πραγματικότητα δρόμοι και χωράφια. Αυτά που φαίνονται σαν θάμνοι στο μέσο της λίμνης είναι οι κορυφές δέντρων που έχουν καταποντιστεί.
Τα κακόμοιρα τα γουρουνάκια είχαν αλλάξει χρώμα...
Ευτυχώς οι κότες και οι χήνες ήταν σε καλύτερη κατάσταση.
Έξω από το μαγαζί υπήρχαν τεράστια κασόνια με μήλα και αχλάδια από τα οποία μπορούσες να αγοράσεις. Κάποια στιγμή ήρθε ένα άλογο και άρχισε να τρώει αμέριμνο μηλαράκια. Δυστυχώς ο ιδιοκτήτης το έδιωξε πριν προλάβω να το φωτογραφίσω.
Κάθε κασόνι είχε μια ταμπέλα που ανέφερε αναλυτικά το είδος του φρούτου (όχι μόνο τον τύπο αλλά και αναλυτική περιγραφή). Η συγκεκριμένη μου έκανε εντύπωση γιατί είχε διορθωμένη τιμή ...προς τα πάνω! Η νέα τιμή ήταν 1.75 λίρες δηλαδή γύρω στα 2.15 ευρώ το κιλό. Τζάμπα πράγμα.
Μέσα το μαγαζί ήταν κάπως ρουστίκ αλλά αρκετά συμπαθητικό, με καλή ποικιλία φρέσκων προϊόντων. Επίσης μάλλον λόγω της εποχής είχε πολλά ποτά, αλκοολούχα και μη.
Ωραία λαχανικά εποχής. Βρήκαμε μέχρι και παντζάρια με φύλλα (πράγμα σπάνιο γιατί εδώ τα φύλλα των παντζαριών τα πετάνε) ήταν όμως πολύ ταλαιπωρημένα και δεν πήραμε. Δεν έχω μπορέσει ποτέ να βρω παντζαρόφυλλα της προκοπής στην Αγγλία.
Έχετε δει ποτέ πώς φυτρώνουν τα λαχανάκια Βρυξελλών; Πάνω σε μίσχο!!
Μου άρεσαν και αυτά τα μικρά καροτάκια.
Εκτός από φρέσκα φρούτα, λαχανικά και κρέατα (που δεν τα φωτογράφησα) υπήρχαν προς πώληση διάφορα άλλα προϊόντα όπως 1001 είδη αλευριών σε πατριωτικές σακούλες...
...και διάφορα βαζάκια με μαρμελάδες, μουστάρδες, τουρσιά και κάθε είδους σάλτσα.
Με εντυπωσίασε πολύ αυτό το βαζάκι με αχλάδια και ρόδια, αλλά με πληροφόρησαν ότι ήταν απλά διακοσμητικό. Κρίμα γιατί πολύ τα λιγουρευόμουνα τα φρουτάκια!
Ίσως δεν φαίνεται από τις φωτογραφίες, πάντως είχε τόση λάσπη που όταν επιστρέψαμε στο σπίτι ό,τι φορούσαμε από τη μέση και κάτω, καθώς και τα μισά μπουφάν, γάντια, κασκώλ, μπήκαν κατευθείαν στο πλυντήριο. Ναι, καλά καταλάβατε, κάποιοι από μας γλίστρησαν στη λάσπη! Ευτυχώς όχι εγώ, γιατί περιορίστηκα στις περιοχές που είχε τσιμέντο.