30 Νοεμβρίου 2015
27 Νοεμβρίου 2015
«Αγωνιστικό Μέτωπο» ΟΤΟΕ: Χάλασε τη «σούπα» της συναίνεσης για το Ασφαλιστικό
Με τα συνθήματα «ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ φέρνουν συμφωνία, τσακίζουν το λαό για την πλουτοκρατία» και «Με αγώνες έχει γίνει η Ασφάλιση, δεν είναι για παζάρια και για διάλυση», οι ταξικές δυνάμεις του «Αγωνιστικού Μετώπου» (στηρίζεται από το ΠΑΜΕ) στις τράπεζες χάλασαν τη «σούπα» της «συναίνεσης και του διαλόγου», προκειμένου να περάσουν τα βάρβαρα μέτρα στο Ασφαλιστικό, στη διάρκεια του 31ου Εκλογοαπολογιστικού Συνεδρίου της ΟΤΟΕ, την ώρα που στο βήμα του Συνεδρίου βρισκόταν ο Ανδρέας Νεφελούδης, γγ του υπουργείου Εργασίας.
71 χρόνια από τον ηρωικό Δεκέμβρη του '44
Με αφορμή τα 71 χρόνια που συμπληρώνονται φέτος από τον ηρωικό Δεκέμβρη του 1944, το ΚΚΕ ετοίμασε και έδωσε στην δημοσιότητα ιστορικό βίντεο.
Οι μαχητές του ΕΛΑΣ στην Αθήνα και το Πειραιά έδωσαν τη μάχη για 33 μέρες ενάντια στην αστική τάξη και τους μηχανισμούς της.Στις δολοφονικές ομάδες των Ταγμάτων Ασφαλείας και άλλων παρόμοιων σωμάτων, ενάντια στα πάνοπλα βρετανικά στρατεύματα. Στο πλάι του ΕΛΑΣ πολεμούσε ολόκληρος ο λαός.
26 Νοεμβρίου 2015
ΠΑΜΕ:3 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ-ΝΑ ΒΟΥΛΙΑΞΕΙ Η ΧΩΡΑ
«Να βουλιάξει κάθε πόλη από τη λαϊκή διαμαρτυρία. Να σταματήσει η παραγωγή στα εργοστάσια, στους χώρους δουλειάς. Κανείς στη δουλειά! Σε πανελλαδικό-πανεργατικό απεργιακό ξεσηκωμό», καλεί το ΠΑΜΕ για την απεργία την Πέμπτη 3 Δεκέμβρη, ενάντια στη διάλυση της Κοινωνικής Ασφάλισης και τη νέα φοροεπιδρομή.
Η απεργιακή συγκέντρωση στην Αθήνα είναι στις 10 το πρωί στην Ομόνοια.
«3 Δεκέμβρη όλοι στην απεργία!
Να βουλιάξει κάθε πόλη από τη λαϊκή διαμαρτυρία. Να σταματήσει η παραγωγή στα εργοστάσια, στους χώρους δουλειάς. Κανείς στη δουλειά!
Πανελλαδικός-πανεργατικός απεργιακός ξεσηκωμός!
Η απεργιακή συγκέντρωση στην Αθήνα είναι στις 10 το πρωί στην Ομόνοια.
«3 Δεκέμβρη όλοι στην απεργία!
Να βουλιάξει κάθε πόλη από τη λαϊκή διαμαρτυρία. Να σταματήσει η παραγωγή στα εργοστάσια, στους χώρους δουλειάς. Κανείς στη δουλειά!
Πανελλαδικός-πανεργατικός απεργιακός ξεσηκωμός!
Επανάσταση και αντεπανάσταση (ver.2, διορθώσεις προσθήκες και επεξηγήσεις)
Δημοσιεύω ξανά το άρθρο με διορθώσεις και προσθήκες
Διάβαζα πριν από λίγο καιρό την 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη,
το είχα αγοράσει συμπωματικά λίγο πριν το φέρει στην επικαιρότητα τη
μέρα του debate η μεγάλη μαρξίστρια Μάρω Ζαχαρέα. Κράτησα αρκετές
σημειώσεις διαβάζοντας το και θα με ενδιέφερε κάποια στιγμή να κάνω μια
σύνοψη. Προς το παρόν θα περιοριστώ μονάχα σε κάποια σημεία του,
ενω στο τέλος θα παραθέσω κάποια αποσπάσπατα από ένα άρθρο της Ρόζα
Λούξεμπουργκ σχετικό με τη Οκτωβριανή επανάσταση, προκειμένου να γίνουν
κάποιες συγκρίσεις.
Πριν προχωρήσω παρακάτω θα δώσω μια σύντομη περιγραφή, σε μια πρόταση, όσον αφορά στο τι πραγματεύεται το συγκεκριμένο «πόνημα» του Μαρξ. Στη 18η Μπρυμαίρ ο Μαρξ αναφέρεται και αναλύει την περίοδο από την Γαλλική επανάσταση του Φλεβάρη του 1848, που ανέτρεψε τον Λουδοβίκο Φίλιππο(και έφερε την Β’ Γαλλική Δημοκρατία), μέχρι το μοναρχικό πραξικόπημα στις 2 του Δεκέμβρη 1851 από τον Πρόεδρο Λουδοβίκο Βοναπάρτη, στα πλαίσια του οποίου αυτοανακηρύχθηκε αυτοκράτορας.
Το άρθρο ξεκινάει με την εξής δημοφιλή πρόταση:
«Ο Χέγκελ κάνει κάπου την παρατήρηση ότι όλα τα μεγάλα κοσμοϊστορικά γεγονότα και πρόσωπα παρουσιάζονται, σαν να λέμε, δυο φορές. Ξέχασε όμως να προσθέσει: τη μια φορά σαν τραγωδία, την άλλη σαν φάρσα.»[1]
Και με αυτή τη ρήση αρχινά μια σύγκριση της Γαλλικής [αστικής] Επανάστασης του 1848, με την -μητέρα όλων των επαναστάσεων- την Γαλλική [αστική] Επανάσταση του 1789. Μεταξύ των δυο αυτών καθοριστικών επαναστάσεων ο Μαρξ εντοπίζει μια κρίσιμη ποιοτική διαφορά η οποία [ίσως και] να προσδιορίζει τον ξεχωριστό τους προσανατολισμό. Η διαφορά αυτή, για να το πούμε χοντρικά, οφείλεται κατά τον Μαρξ στο γεγονός ότι η αστική κοινωνία βρίσκονταν σε διαφορετική φάση το 1848, σε σχέση με αυτήν που βρίσκονταν το 1789. Πιο συγκεκριμένα, το 89, η αστική τάξη όντας προοδευτική έκανε το παν για να ξεθεμελιώσει την γαλλική αριστοκρατία και τα δικαιώματα της. Αντίθετα, το 48, έχοντας η αστική τάξη κυριαρχήσει τόσο στην οικονομία όσο και στην πολιτική(δηλαδή έχοντας γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίδη), ο ρόλος της ήταν συντηρητικός, κάτι που αποτυπώθηκε στην επανάσταση του 48 και καθόρισε εξέλιξη και τον εκφυλισμό της.
Ο Λουδοβίκος Βοναπάρτης |
Πριν προχωρήσω παρακάτω θα δώσω μια σύντομη περιγραφή, σε μια πρόταση, όσον αφορά στο τι πραγματεύεται το συγκεκριμένο «πόνημα» του Μαρξ. Στη 18η Μπρυμαίρ ο Μαρξ αναφέρεται και αναλύει την περίοδο από την Γαλλική επανάσταση του Φλεβάρη του 1848, που ανέτρεψε τον Λουδοβίκο Φίλιππο(και έφερε την Β’ Γαλλική Δημοκρατία), μέχρι το μοναρχικό πραξικόπημα στις 2 του Δεκέμβρη 1851 από τον Πρόεδρο Λουδοβίκο Βοναπάρτη, στα πλαίσια του οποίου αυτοανακηρύχθηκε αυτοκράτορας.
Το άρθρο ξεκινάει με την εξής δημοφιλή πρόταση:
«Ο Χέγκελ κάνει κάπου την παρατήρηση ότι όλα τα μεγάλα κοσμοϊστορικά γεγονότα και πρόσωπα παρουσιάζονται, σαν να λέμε, δυο φορές. Ξέχασε όμως να προσθέσει: τη μια φορά σαν τραγωδία, την άλλη σαν φάρσα.»[1]
Και με αυτή τη ρήση αρχινά μια σύγκριση της Γαλλικής [αστικής] Επανάστασης του 1848, με την -μητέρα όλων των επαναστάσεων- την Γαλλική [αστική] Επανάσταση του 1789. Μεταξύ των δυο αυτών καθοριστικών επαναστάσεων ο Μαρξ εντοπίζει μια κρίσιμη ποιοτική διαφορά η οποία [ίσως και] να προσδιορίζει τον ξεχωριστό τους προσανατολισμό. Η διαφορά αυτή, για να το πούμε χοντρικά, οφείλεται κατά τον Μαρξ στο γεγονός ότι η αστική κοινωνία βρίσκονταν σε διαφορετική φάση το 1848, σε σχέση με αυτήν που βρίσκονταν το 1789. Πιο συγκεκριμένα, το 89, η αστική τάξη όντας προοδευτική έκανε το παν για να ξεθεμελιώσει την γαλλική αριστοκρατία και τα δικαιώματα της. Αντίθετα, το 48, έχοντας η αστική τάξη κυριαρχήσει τόσο στην οικονομία όσο και στην πολιτική(δηλαδή έχοντας γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίδη), ο ρόλος της ήταν συντηρητικός, κάτι που αποτυπώθηκε στην επανάσταση του 48 και καθόρισε εξέλιξη και τον εκφυλισμό της.
22 Νοεμβρίου 2015
Ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ: Απεμπλοκή τώρα από τους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς
Ανακοίνωση του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ του ΚΚΕ
Απεμπλοκή τώρα από τους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς
Το ΚΚΕ καταδίκασε τις πολύνεκρες εγκληματικές επιθέσεις στο Παρίσι και εξέφρασε τα βαθιά του συλλυπητήρια στις οικογένειες των θυμάτων και την αλληλεγγύη του στο γαλλικό λαό.
Σήμερα, λίγες μέρες μετά, βλέπουμε πως αυτές οι επιθέσεις, στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, επιδιώκεται να γίνουν το άλλοθι για την παραπέρα ιμπεριαλιστική εμπλοκή στη Συρία και, ταυτόχρονα, για την ενίσχυση της αστυνομοκρατίας, της καταστολής, του ρατσισμού και της ξενοφοβίας στην Ευρώπη.
Για τις εξελίξεις αυτές, που απαιτούν την επαγρύπνηση των εργαζομένων και την ανάπτυξη της λαϊκής πάλης, γίνεται αναγκαίο να θέσουμε τα εξής:
1. Ο πόλεμος, που εδώ και 5 χρόνια μαίνεται στη Συρία κι έχει στοιχίσει τη ζωή σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, ενώ έχει ξεριζώσει από τις εστίες τους εκατομμύρια άλλους, είναι μέρος της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας και των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Δείχνει πως ο καπιταλισμός, που αυξάνει τα πλούτη μιας «χούφτας» εκμεταλλευτών, «γεννά» την ίδια ώρα κρίσεις, κοινωνικά προβλήματα, τον πόλεμο, την προσφυγιά, με οδυνηρές συνέπειες για εκατομμύρια λαϊκούς ανθρώπους.
Απεμπλοκή τώρα από τους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς
Το ΚΚΕ καταδίκασε τις πολύνεκρες εγκληματικές επιθέσεις στο Παρίσι και εξέφρασε τα βαθιά του συλλυπητήρια στις οικογένειες των θυμάτων και την αλληλεγγύη του στο γαλλικό λαό.
Σήμερα, λίγες μέρες μετά, βλέπουμε πως αυτές οι επιθέσεις, στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, επιδιώκεται να γίνουν το άλλοθι για την παραπέρα ιμπεριαλιστική εμπλοκή στη Συρία και, ταυτόχρονα, για την ενίσχυση της αστυνομοκρατίας, της καταστολής, του ρατσισμού και της ξενοφοβίας στην Ευρώπη.
Για τις εξελίξεις αυτές, που απαιτούν την επαγρύπνηση των εργαζομένων και την ανάπτυξη της λαϊκής πάλης, γίνεται αναγκαίο να θέσουμε τα εξής:
1. Ο πόλεμος, που εδώ και 5 χρόνια μαίνεται στη Συρία κι έχει στοιχίσει τη ζωή σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, ενώ έχει ξεριζώσει από τις εστίες τους εκατομμύρια άλλους, είναι μέρος της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας και των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Δείχνει πως ο καπιταλισμός, που αυξάνει τα πλούτη μιας «χούφτας» εκμεταλλευτών, «γεννά» την ίδια ώρα κρίσεις, κοινωνικά προβλήματα, τον πόλεμο, την προσφυγιά, με οδυνηρές συνέπειες για εκατομμύρια λαϊκούς ανθρώπους.
20 Νοεμβρίου 2015
Χρυσή Αυγή: Δηλώνει έτοιμη για κυβέρνηση ειδικού σκοπού, για στήριξη του κεφαλαίου, ανάπτυξη και επενδύσεις
Για την ετοιμότητα της Χρυσής Αυγής για συμμετάσχει σε κυβέρνηση ειδικού σκοπού ενημερώνει ανακοίνωση της νεοναζιστικής οργάνωσης με αφορμή συνέντευξη του Νίκου Μιχαλολιάκου στο περιοδικό CRASH.
«Έτοιμος να συμμετάσχει σε κυβέρνηση ειδικού σκοπού εμφανίσθηκε ο Γενικός Γραμματέας της Χρυσής Αυγής, Νίκος Μιχαλολιάκος, μιλώντας στο CRASH, υπογραμμίζοντας ότι είναι ανοικτός σε συνεργασία με άλλα κόμματα -ακόμα και τη Νέα Δημοκρατία - αρκεί οι ηγεσίες τους να καταγγείλουν τα μνημόνια» αναφέρει χαρακτηριστικά η ανακοίνωση της Χρυσής Αυγής επικαλούμενη τις απαντήσεις του αρχηγού της στη συνέντευξη.
Συγκεκριμένα, σε ερώτηση αν «υπάρχει περίπτωση να συμμετάσχετε σε κάποιου είδους συγκυβέρνηση», ο Ν. Μιχαλολιάκος απαντάει: «Με τα δεδομένα που υπάρχουν σήμερα, το θεωρώ εξαιρετικά δύσκολο και μάλλον αδύνατον. Θα μπορούσε να συμμετάσχει η Χρυσή Αυγή, σε μια κατάσταση ανάγκης και με μοναδικό στόχο την καταγγελία των μνημονίων».
«Έτοιμος να συμμετάσχει σε κυβέρνηση ειδικού σκοπού εμφανίσθηκε ο Γενικός Γραμματέας της Χρυσής Αυγής, Νίκος Μιχαλολιάκος, μιλώντας στο CRASH, υπογραμμίζοντας ότι είναι ανοικτός σε συνεργασία με άλλα κόμματα -ακόμα και τη Νέα Δημοκρατία - αρκεί οι ηγεσίες τους να καταγγείλουν τα μνημόνια» αναφέρει χαρακτηριστικά η ανακοίνωση της Χρυσής Αυγής επικαλούμενη τις απαντήσεις του αρχηγού της στη συνέντευξη.
Συγκεκριμένα, σε ερώτηση αν «υπάρχει περίπτωση να συμμετάσχετε σε κάποιου είδους συγκυβέρνηση», ο Ν. Μιχαλολιάκος απαντάει: «Με τα δεδομένα που υπάρχουν σήμερα, το θεωρώ εξαιρετικά δύσκολο και μάλλον αδύνατον. Θα μπορούσε να συμμετάσχει η Χρυσή Αυγή, σε μια κατάσταση ανάγκης και με μοναδικό στόχο την καταγγελία των μνημονίων».
19 Νοεμβρίου 2015
17 Νοεμβρίου 2015
Ο θάνατος μας τραγωδία, ο θάνατος σας στατιστική...
Αυτές τις μέρες γίνεται μια προσπάθεια νοηματοδότησης των τρομοκρατικών χτυπημάτων του Isis, που από την μια να εξυπηρετεί την απομάκρυνση από την «ουσία» και από την άλλη να εξυπηρετεί την δημιουργία, στη συνείδηση των λαών της Ευρώπης[1], δύο στρατοπέδων όπου στο ένα βρίσκονται οι πολιτισμένοι και στο άλλο οι απολίτιστοι, στο ένα βρίσκεται ο Διαφωτισμός, στο άλλο το σκότος, στο ένα η δημοκρατία, στο άλλο η ανελευθερία και ο συντηρητισμός, στο ένα βρίσκονται οι «καλοί» και στο άλλο οι «κακοί». Όλοι αυτοί οι διαχωρισμοί εξυπηρετούν την δημιουργία μιας τέτοιας πόλωσης και πώρωσης που θα δικαιολογούσε την ένταση των ευρω-νατοικών επεμβάσεων, και τη λήψη μιας σειράς από [απολυταρχικά] μέτρα –νόμους και διατάξεις- μέσα στην Ευρώπη, που αφορούν στο μεταναστευτικό, στην αστυνόμευση και στην παρακολούθηση των πολιτών και των [κινηματικών] οργανώσεων τους κ.α.
Στην πραγματικότητα ούτε οι καλοί δεν είναι τόσο καλοί, μην ξεχνάμε τις αποικίες, τη δουλοκτησία, και τους πολέμους των «Διαφωτισμένων», αλλά ούτε και οι κακοί τόσο κακοί … ή, για να το πούμε πιο σωστά, δεν πρόκειται για μια αναμέτρηση του καλού με το κακό, αλλά για μια αναμέτρηση μεταξύ οικονομικών συμφερόντων η οποία ντύνεται τον μανδύα της «δημοκρατίας» και τον μανδύα της «θρησκευτικής πίστης», προκειμένου να μπορέσει να πουλήσει τον εαυτό της στις μάζες.
Φυσικά αυτός ο μανδύας δεν είναι επιφανειακός, είναι ιστορικά προσδιορισμένος και δεμένος μέσα στην κουλτούρα των δύο διαφορετικών λαών[2], έχει γίνει ένα με το πετσί τους, όπως ακριβώς η προβιά του Ηρακλή. Αυτό βεβαίως δεν αναιρεί το ότι ο κινητήριος μοχλός για όλο αυτό το μακελειό βρίσκεται πρωτίστως στην οικονομία, και όχι στις όποιες αντιθέσεις κουλτούρας μεταξύ δυο πολιτισμών. Στο κάτω κάτω, ο Δυτικός λεγόμενος πολιτισμός (ή πιο σωστά τα Δυτικά οικονομικά συμφέροντα) κανένα πρόβλημα δεν είχε, για όσο καιρό αυτό εξυπηρετούσε τα σχέδια του, να εξοπλίζει και να εκπαιδεύει αυτούς τους πολέμαρχους, που σήμερα φαίνονται να του αντιτίθενται. Τις περισσότερες φορές η παρέμβαση της Cia και άλλων Αμερικάνικων και ευρωπαϊκών υπηρεσιών, ήταν η αιτία που οι φονταμενταλιστές εδραίωσαν την εξουσία τους, στο Αφγανιστάν, στη Συρία, και αλλού, εμποδίζοντας με αυτόν τον τρόπο την πολιτισμική φιλελευθεροποίηση των χωρών αυτών ή ανατρέποντας την. Στο κάτω κάτω ο Isis και οι άλλες φονταμενταλιστικές οργανώσεις, είναι πρωτίστως αγκάθι για τους τους λαούς στις χώρες των οποίων δρουν.
Σκοπός αυτού του άρθρου δεν είναι να αναλύσει σε βάθος το «μεσανατολικό», και να ήθελα δεν έχω άλλωστε τις κατάλληλες γνώσεις. Κυρίως θέλω να παραθέσω μερικές σκέψεις σχετικές με το γιατί μια τρομοκρατική επίθεση όπως αυτή στη Γαλλία έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο σε εμάς τους Δυτικούς –ή καλύτερα στους Έλληνες στο βαθμό που θεωρούμε τους εαυτούς μας Δυτικούς- από ότι οι πολύ περισσότερο πολύνεκρες επεμβάσεις και παρεμβάσεις του ΝΑΤΟ με βομβαρδισμούς, με χρήση μισθοφορικών δυνάμεων, με υποκίνηση εμφυλίων, στη Συρία, στη Λιβύη, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν και όπου αλλού. Παραθέτω λοιπόν κατά κατηγορία τις σκέψεις μου:
16 Νοεμβρίου 2015
Ένας είναι ο εχθρός... για τους "αντιεξουσιαστές"
Θαυμάστε "αντιεξουσιαστές", θαυμάστε βάθος θεωρητικής κατάρτισης, θαυμάστε πολιτικό κριτήριο, θαυμάστε αγωνιστικότητα
(από σχόλια στο indymedia σχετικά με την τραμπούκικη επίθεση των "παιδιών" σε διαδηλωτές στο πολυτεχνείο)
ΚΚΕ= Χρυση Αυγη
1574246
από @ 16/11/2015 8:46 πμ.,
σιγά ρε παιδιά πώς κάνετε έτσι
1574247
από ένας που δεν ήταν εκεί 16/11/2015 8:49 πμ.,
14 Νοεμβρίου 2015
Επανάσταση και αντεπανάσταση
*σημ: Ξεκίνησα να γράφω το άρθρο πριν από τα χτυπήματα των «τζιχαντιστών» στην Γαλλία.
Διάβαζα πριν από λίγο καιρό την 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη, το είχα αγοράσει συμπωματικά λίγο πριν το φέρει στην επικαιρότητα τη μέρα του debateη μεγάλη μαρξίστρια Μάρω Ζαχαρέα. Κράτησα αρκετές σημειώσεις διαβάζοντας το, θα με ενδιέφερε κάποια στιγμή να κάνω μια σύνοψη. Αυτή τη φορά,όμως, θα περιοριστώ μονάχα σε κάποια σημεία του, στο τέλος θα παραθέσω κάποια αποσπάσπατα από ένα άρθρο της Ρόζα Λούξεμπουργκ σχετικό με τη Οκτωβριανή επανάσταση προκειμένου να γίνουν κάποιες συγκρίσεις.
Πριν προχωρήσω παρακάτω θα δώσω μια σύντομη περιγραφή, σε μια πρόταση, όσον αφορά στο τι πραγματεύεται το συγκεκριμένο «πόνημα» του Μαρξ. Στη 18η Μπρυμαίρ ο Μαρξ αναφέρεται και αναλύει την περίοδο από την Γαλλική επανάσταση του Φλεβάρη του 1848, που ανέτρεψε τον Λουδοβίκο Φίλιππο(και έφερε την Β’ Γαλλική Δημοκρατία), μέχρι το μοναρχικό πραξικόπημα στις 2 του Δεκέμβρη 1851 από τον Πρόεδρο Λουδοβίκο Βοναπάρτη, στα πλαίσια του οποίου αυτοανακηρύχθηκε αυτοκράτορας.
Το άρθρο ξεκινάει με την εξής δημοφιλή πρόταση:
«Ο Χέγκελ κάνει κάπου την παρατήρηση ότι όλα τα μεγάλα κοσμοϊστορικά γεγονότα και πρόσωπα παρουσιάζονται, σαν να λέμε, δυο φορές. Ξέχασε όμως να προσθέσει: τη μια φορά σαν τραγωδία, την άλλη σαν φάρσα.»[1]
Ο Λουδοβίκος Βοναπάρτης |
Πριν προχωρήσω παρακάτω θα δώσω μια σύντομη περιγραφή, σε μια πρόταση, όσον αφορά στο τι πραγματεύεται το συγκεκριμένο «πόνημα» του Μαρξ. Στη 18η Μπρυμαίρ ο Μαρξ αναφέρεται και αναλύει την περίοδο από την Γαλλική επανάσταση του Φλεβάρη του 1848, που ανέτρεψε τον Λουδοβίκο Φίλιππο(και έφερε την Β’ Γαλλική Δημοκρατία), μέχρι το μοναρχικό πραξικόπημα στις 2 του Δεκέμβρη 1851 από τον Πρόεδρο Λουδοβίκο Βοναπάρτη, στα πλαίσια του οποίου αυτοανακηρύχθηκε αυτοκράτορας.
Το άρθρο ξεκινάει με την εξής δημοφιλή πρόταση:
«Ο Χέγκελ κάνει κάπου την παρατήρηση ότι όλα τα μεγάλα κοσμοϊστορικά γεγονότα και πρόσωπα παρουσιάζονται, σαν να λέμε, δυο φορές. Ξέχασε όμως να προσθέσει: τη μια φορά σαν τραγωδία, την άλλη σαν φάρσα.»[1]
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ
Σε ανακοίνωσή του για τις πολύνεκρες επιθέσεις στο Παρίσι,
το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει:
«Το ΚΚΕ καταδικάζει τις πολύνεκρες επιθέσεις στο Παρίσι και εκφράζει τα συλλυπητήριά του στις οικογένειες των θυμάτων και την αλληλεγγύη του στο γαλλικό λαό, που θρηνεί εκατοντάδες θύματα.
Η ιστορία έχει αποδείξει ότι τέτοιου είδους τρομοκρατικές επιθέσεις ρίχνουν "λάδι στη φωτιά" και αξιοποιούνται από όσους σχεδιάζουν πολεμικές ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και νέα μέτρα καταστολής σε βάρος των λαών. Γι' αυτό και οι λαοί πρέπει να είναι σε ετοιμότητα για επικίνδυνες εξελίξεις».
12 Νοεμβρίου 2015
11 Νοεμβρίου 2015
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΩΝ
"Για μένα είναι σχεδόν μια αντίληψη του κόσμου.
Ο κινηματογράφος είναι φορέας της κίνησης.
Ο κινηματογράφος είναι τόλμη.
Ο κινηματογράφος διαδίδει ιδέες".
Β. Μαγιακόφσκι
Ο κινηματογράφος είναι τόλμη.
Ο κινηματογράφος διαδίδει ιδέες".
Β. Μαγιακόφσκι
Τα τελευταία χρόνια γίνεται ακόμα πιο
έντονα ολομέτωπη επίθεση στο χώρο της τέχνης και του πολιτισμού, και
ιδιαίτερα στον κινηματογράφο. Για τα μονοπώλια ο κινηματογράφος είναι
απλά μια κερδοφόρα “μπίζνα”. Αυτός είναι ένας σοβαρός λόγος που εδώ και
χρόνια, τόσο οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, όσο και σήμερα, η «αριστερή –
αντιμνημονιακή» κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, έπαιρναν και παίρνουν μέτρα σε
βάρος των δημιουργών, ενώ παράλληλα προσπαθούν να δημιουργήσουν
προϋποθέσεις για κερδοφόρες επενδύσεις του μεγάλου κεφαλαίου υλοποιώντας
την στρατηγική της ΕΕ στο οπτικοακουστικό, με ολέθριες επιπτώσεις στον
κινηματογράφο και τους ανεξάρτητους δημιουργούς.
Αν ρίξει κανείς μια ματιά στα μέτρα που πάρθηκαν τα τελευταία χρόνια και ειδικότερα στα χρόνια της κρίσης, θα διαπιστώσει ότι ο χώρος του κινηματογράφου και του οπτικοακουστικού βάλλεται από όλες τις πλευρές:
· Την κατάργηση των κρατικών Βραβείων Κινηματογράφου.
· Το 1,5% που χρωστούν οι καναλάρχες στον κινηματογράφο χρόνια τώρα και δεν καταβάλλεται.
· Τον νόμο-ταφόπλακα 3905/2010, του οποίου τα καταστροφικά αποτελέσματα είναι πλέον ορατά
· Την υποχρηματοδότηση των ταινιών και την υπολειτουργία του ΕΚΚ.
· Τον νόμο 4254/2014 που μπορεί να βαφτίσει δημοσιογράφους – ρεπόρτερ σε Οπερατέρ, Ηχολήπτες κτλ μειώνοντας παραπέρα «θέσεις και "κόστος" εργασίας» για τους εργοδότες.
·Την πρόθεση από την πλευρά της κυβέρνησης για την ίδρυση του ΕΚΟΜΕ που δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά για την προοπτική και το πιθανό κλείσιμο του ΕΚΚ.
Στο ζοφερό τοπίο έρχεται και η κατάργηση του «ειδικού φόρου εισιτηρίων για την ανάπτυξη της κινηματογραφίας» από την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, ανάμεσα σε όσα προβλέπει το αντιλαϊκό μνημόνιο που ψηφίστηκε και από ΝΔ, Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ. Η κυβέρνηση της «αριστεράς» κατάργησε το μοναδικό φόρο που από την δεκαετία του '80 και κάτω από προϋποθέσεις θα μπορούσε να κάνει τον κινηματογράφο αυτοχρηματοδοτούμενο.
Αν ρίξει κανείς μια ματιά στα μέτρα που πάρθηκαν τα τελευταία χρόνια και ειδικότερα στα χρόνια της κρίσης, θα διαπιστώσει ότι ο χώρος του κινηματογράφου και του οπτικοακουστικού βάλλεται από όλες τις πλευρές:
· Την κατάργηση των κρατικών Βραβείων Κινηματογράφου.
· Το 1,5% που χρωστούν οι καναλάρχες στον κινηματογράφο χρόνια τώρα και δεν καταβάλλεται.
· Τον νόμο-ταφόπλακα 3905/2010, του οποίου τα καταστροφικά αποτελέσματα είναι πλέον ορατά
· Την υποχρηματοδότηση των ταινιών και την υπολειτουργία του ΕΚΚ.
· Τον νόμο 4254/2014 που μπορεί να βαφτίσει δημοσιογράφους – ρεπόρτερ σε Οπερατέρ, Ηχολήπτες κτλ μειώνοντας παραπέρα «θέσεις και "κόστος" εργασίας» για τους εργοδότες.
·Την πρόθεση από την πλευρά της κυβέρνησης για την ίδρυση του ΕΚΟΜΕ που δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά για την προοπτική και το πιθανό κλείσιμο του ΕΚΚ.
Στο ζοφερό τοπίο έρχεται και η κατάργηση του «ειδικού φόρου εισιτηρίων για την ανάπτυξη της κινηματογραφίας» από την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, ανάμεσα σε όσα προβλέπει το αντιλαϊκό μνημόνιο που ψηφίστηκε και από ΝΔ, Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ. Η κυβέρνηση της «αριστεράς» κατάργησε το μοναδικό φόρο που από την δεκαετία του '80 και κάτω από προϋποθέσεις θα μπορούσε να κάνει τον κινηματογράφο αυτοχρηματοδοτούμενο.
10 Νοεμβρίου 2015
Προκλητική επίθεση στο Παλλεσβιακό Εργατικό Κέντρο
Απροκάλυπτα ενάντια στο Παλλεσβιακό Εργατικό Κέντρο (ΠΕΚ) και τα σωματεία του στράφηκε σήμερα ομάδα αυτοαποκαλούμενων «αλληλέγγυων», που από το πρωί του Σαββάτου είχαν προχωρήσει σε κατάληψη του παλιού του κτιρίου, με πρόσχημα τη στέγαση προσφύγων και μεταναστών σε αυτό.
Αργά σήμερα το απόγευμα, ενώ η ευθύνη του κτιρίου είχε επανέλθει στη διοίκηση του Εργατικού Κέντρου, με στόχο να παρασχεθεί κάθε βοήθεια και φροντίδα στους πρόσφυγες που είχαν καταλύσει εκεί, οι αυτοαποκαλούμενοι «αλληλέγγυοι» απάντησαν με ανοιχτή επίθεση στους συνδικαλιστές.
Συνολικά η στάση τους, το γεγονός ότι στο χώρο που ήταν «κατειλημμένος» με ευθύνη τους σημειώθηκαν σοβαρές ζημιές μέσα σε μόλις τρεις μέρες και κυρίως το γεγονός ότι, με αφορμή το συγκεκριμένο περιστατικό προσπάθησαν να συκοφαντήσουν το Εργατικό Κέντρο και τα ταξικά σωματεία του νησιού, προκαλούν μια σειρά ερωτήματα για τις πραγματικές τους προθέσεις και το ποιους υπηρετούν.
8 Νοεμβρίου 2015
7 Νοεμβρίου 2015
2 Νοεμβρίου 2015
ΕΕΔΥΕΘ: Διαμαρτυρία ύπερ των Παλαιστίνιων
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ - ΚΑΛΕΣΜΑ
Η τραγωδία του παλαιστινιακού λαού δεν έχει τέλος. Ένας νέος κύκλος κλιμάκωσης της έντασης και της επιθετικότητας του ισραηλινού κράτους ενάντια στην ανυποχώρητο αγώνα των Παλαιστινίων βρίσκεται σε εξέλιξη. Μέσα σε λίγα μόνο ημέρες ο παλαιστινιακός λαός μετράει εκατοντάδες νέα θύματα της ιμπεριαλιστικής κτηνωδίας.
Μεθοδικά και χωρίς κανένα δισταγμό το κράτος-δολοφόνος σκοτώνει και τραυματίζει αδιάκριτα άντρες, νεολαίους που αγωνίζονται, έγκυες γυναίκες και μικρά παιδιά, κατεδαφίζει και καταστρέφει σπίτια και άλλες παλαιστινιακές υποδομές. Εφαρμόζει πιστά το ιμπεριαλιστικό σχέδιο για τη «Νέα Μέση Ανατολή», το σχέδιο του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ, για την καταλήστευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της περιοχής.
Γι’ αυτό στα εγκλήματά του αυτά έχει την αμέριστη συμπαράσταση και στήριξή των ιμπεριαλιστών. Παρούσα στο έγκλημα αυτό και η ελληνική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, οι οποία, ακλουθώντας πιστά την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, αναβαθμίζει ολόπλευρα τις οικονομικές, πολιτικές και στρατιωτικές σχέσεις της χώρας μας με το Ισραήλ. Οι πιλότοι της ισραηλινής αεροπορίας, που σκορπούν το θάνατο στα παλαιστινιακά εδάφη, εκπαιδεύονται μαζί με τους πιλότους των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, βαθαίνει η στρατιωτική συνεργασία των δύο κρατών.
Η Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη, πιστή στο διεθνιστικό της καθήκον, βρίσκεται σταθερά στο πλευρό του αγωνιζόμενου παλαιστινιακού λαού.
1 Νοεμβρίου 2015
ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΤΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟ ΔΡΑΣΗΣ
Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ σε συνεδρίασή της, εξέτασε τις εξελίξεις μετά τις εκλογές της 20ής Σεπτέμβρη, τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και την πορεία αναμόρφωσης του πολιτικού συστήματος με τις διάφορες διεργασίες που συντελούνται σε όλα τα αστικά και διάφορα οπορτουνιστικά κόμματα, στο φόντο της πορείας της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης στην ΕΕ και διεθνώς, την όξυνση των αντιθέσεων και ανταγωνισμών διεθνώς και κυρίως στην ευρύτερη περιοχή μας.
Το Κόμμα επωμίζεται το σύνθετο και δύσκολο καθήκον να ανανεώσει και να διευρύνει τις δυνάμεις του, κυρίως στις παραγωγικές ηλικίες, στους μεγάλους εργασιακούς χώρους, να διευρύνει την ιδεολογική - πολιτική επιρροή του, την επίδρασή του στο συνδικαλιστικό εργατικό κίνημα και τα λαϊκά κινήματα σε συνθήκες αρνητικού συσχετισμού δυνάμεων τόσο στην Ελλάδα, όσο και ευρύτερα.
Οι αντικειμενικοί παράγοντες, που επιδρούν στη διαμόρφωση του σημερινού συσχετισμού ανάμεσα στις δύο αντίπαλες τάξεις, δεν πρέπει να μας εμποδίσουν να εξετάσουμε σε βάθος τις υποκειμενικές μας αδυναμίες, να μετρήσουμε δείκτες βελτίωσης, με βάση τις Αποφάσεις του 19ου Συνεδρίου. Οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε κατάματα αδυναμίες, νέες δυσκολίες και να βρούμε τρόπους επίλυσης προβλημάτων που κυρίως σχετίζονται με:
Την ανασύνταξη του κινήματος, αξιοποιώντας τις εστίες αντίστασης που υπάρχουν μέσα στην εργατική τάξη, στα άλλα λαϊκά στρώματα, ενισχύοντας την πορεία της ταξικής πάλης, με βάση την πείρα που έχει συσσωρευτεί αυτά τα χρόνια.
Την οικοδόμηση του Κόμματος, ως επαναστατικής πρωτοπορίας, με ανανέωση και ισχυροποίηση των δεσμών του με εργατικές λαϊκές μάζες, ηλικιακά ενεργές και δυναμικές, με Οργανώσεις σε όλους τους σημαντικούς τόπους δουλειάς και κλάδους, σε στρατηγικής σημασίας υποδομές για την οικονομία, δικτυωμένου σε όλες τις εργατικές - λαϊκές γειτονιές και τους τόπους σπουδών στις πόλεις, αλλά και στην ύπαιθρο, με παράλληλες δυνατές Οργανώσεις της ΚΝΕ.
Το Κόμμα επωμίζεται το σύνθετο και δύσκολο καθήκον να ανανεώσει και να διευρύνει τις δυνάμεις του, κυρίως στις παραγωγικές ηλικίες, στους μεγάλους εργασιακούς χώρους, να διευρύνει την ιδεολογική - πολιτική επιρροή του, την επίδρασή του στο συνδικαλιστικό εργατικό κίνημα και τα λαϊκά κινήματα σε συνθήκες αρνητικού συσχετισμού δυνάμεων τόσο στην Ελλάδα, όσο και ευρύτερα.
Οι αντικειμενικοί παράγοντες, που επιδρούν στη διαμόρφωση του σημερινού συσχετισμού ανάμεσα στις δύο αντίπαλες τάξεις, δεν πρέπει να μας εμποδίσουν να εξετάσουμε σε βάθος τις υποκειμενικές μας αδυναμίες, να μετρήσουμε δείκτες βελτίωσης, με βάση τις Αποφάσεις του 19ου Συνεδρίου. Οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε κατάματα αδυναμίες, νέες δυσκολίες και να βρούμε τρόπους επίλυσης προβλημάτων που κυρίως σχετίζονται με:
Την ανασύνταξη του κινήματος, αξιοποιώντας τις εστίες αντίστασης που υπάρχουν μέσα στην εργατική τάξη, στα άλλα λαϊκά στρώματα, ενισχύοντας την πορεία της ταξικής πάλης, με βάση την πείρα που έχει συσσωρευτεί αυτά τα χρόνια.
Την οικοδόμηση του Κόμματος, ως επαναστατικής πρωτοπορίας, με ανανέωση και ισχυροποίηση των δεσμών του με εργατικές λαϊκές μάζες, ηλικιακά ενεργές και δυναμικές, με Οργανώσεις σε όλους τους σημαντικούς τόπους δουλειάς και κλάδους, σε στρατηγικής σημασίας υποδομές για την οικονομία, δικτυωμένου σε όλες τις εργατικές - λαϊκές γειτονιές και τους τόπους σπουδών στις πόλεις, αλλά και στην ύπαιθρο, με παράλληλες δυνατές Οργανώσεις της ΚΝΕ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)