"Księga Sandry" - Tamora Pierce - recenzja

Tamora Pierce (ur. 13 grudnia 1954) to autorka literatury fantasy dla młodzieży. Oprócz „Kręgu Magii” ma na swoim koncie ponad 20 wydanych książek, w tym także kilka serii. Jedną z bardziej znanych jest „Pieśń o lwicy”

„Księga Sandry” to pierwsza część serii „Krąg Magii”, opowiadającej o czwórce dzieci: Sandrilene, Tris, Daji i Briarze. Każde z nich pochodzi z zupełnie innego świata i jest w jakiś sposób odrzucone przez swoich rodaków. Ale też każde z nich jest obdarzone magicznym talentem. 

Talentem nietypowym, bo nie potrafią komunikować się telepatycznie, ani walczyć magią. Ich moce są związane z nieco bardziej przyziemnymi sprawami: roślinami, obróbką metali, tkactwem. Losy dzieci splatają się ze sobą w Wietrznym Kręgu, gdzie powoli uczą się panować nad sobą oraz swoimi talentami i odnajdują akceptację. Jednak czeka ich jeszcze próba – nie tylko mocy, ale i wzajemnego zaufania…

Ta książka to opowieść o poszukiwaniu akceptacji przez młodych ludzi, pracy nad sobą oraz o tym, że nie warto trzymać się stereotypów i szufladkować innych ze względu na pochodzenie.

Tamora Pierce pisze żywym, barwnym językiem, który łatwo wprowadza nas w Krąg Magii, ale jednocześnie skłania do zastanowienia. Naprawdę polecam!

Maggie, 14 lat

Wydawnictwu Initium dziękuję za fajną rozrywkę podczas czytania tej książki.

"Otchłań. W potrzasku" - Alexander Gordon Smith - recenzja

Alexander Gordon Smith (urodzony w 1979, w Anglii) autor powieści fantasy dla dzieci i młodzieży. Jego debiutancką książką był poradnik twórczego pisania, a pierwszymi powieściami seria „Wynalazcy”.

„Otchłań. W potrzasku” to  historia siedemnastoletniego Alexa Sawyer’a, złodzieja, który zostaje wrobiony w morderstwo przyjaciela. Dostaje wyrok w więzieniu dla nastolatków skazanych na dożywocie. Ukryta wiele kilometrów pod ziemią, zapomniana przez świat, Otchłań rządzi się własnymi prawami. Tu o życiu i śmierci decydują młodzieńcze gangi, nieludzcy strażnicy, psy-mutanty i bezduszny (dosłownie?) Naczelnik. Praca ponad siły, głodowe racje żywności i ciągły strach sprawiają, że mało kto dożywa pełnoletniości. Nikomu także nie udała się ucieczka.

W tym miejscu Alex znajduje przyjaciół. Mając w pamięci wspomnienia o świecie na powierzchni, decydują się dokonać niemożliwego – uciec z dna piekieł.

Książka ukazuje życie w odizolowanym świecie, gdzie nie ma miejsca na litość. Pokazuje walkę z bezsensownym okrucieństwem, to aby nie ulegać nawet wtedy, gdy na pozór nie ma już nadziei. Opowiedziana z punktu widzenia nastoletniego chłopaka, napisana jest prostym językiem a jednocześnie przerażająco prawdziwie.

Naprawdę serdecznie polecam tę powieść każdemu – niezależnie od wieku, płci, wykształcenia. Przeczytałam ją jednym tchem i niecierpliwie czekam na kolejne części!

Maggie, 14 lat

Za pasjonującą powieść dziękuję Wydawnictwu Otwarte. 

"Księga rzeczy utraconych" - John Connolly - recenzja

John Connolly – Irlandczyk, jego pierwsza powieść ukazała się w 1999r. Kiedyś opisywałam książkę Connolly’ego pt. „Wrota”.  Teraz prezentuję jego siódme dzieło.

„Księga rzeczy utraconych” to lektura fantasy, której bohaterem jest dwunastoletni David, niedawno osierocony przez matkę. Jego ojciec zakłada nową rodzinę. Podczas nalotów bombowych na Londyn, chłopiec -  za pomocą czarów? - przenosi się do dziwnej krainy. Aby się z niej wydostać musi odnaleźć  tajemniczego króla posiadającego „Księgę rzeczy utraconych”. Ścigany przez krwiożercze stwory – pół ludzi, pół wilki – David przemierza tajemniczy świat, spotykając ludzi (i nie tylko), rzadko przyjaźnie nastawionych. Tajemniczy Garbus chce pomóc  młodemu podróżnikowi, ale jego zamiary nie są do końca dobre…

Bohater – zaledwie dwunastoletni – musi zmierzyć się z wieloma „dorosłymi ” problemami, przestać być dzieckiem i stoczyć walkę, w której stawką jest życie, nie tylko Davida, ale i jego bliskich.

W tej książce wiele rzeczy nie jest powiedzianych wprost. Jednocześnie można tam znaleźć dosadne opisy przedmiotów i zdarzeń wręcz obrzydzających, które sprawiły, że chwilami miałam ochotę po prostu odłożyć tę powieść na półkę.

Jednym z ciekawszych wątków jest tan, pojawiający się na początku, kiedy chłopiec słyszy…  książki!  Te zawierające baśnie, fakty historyczne i naukowe – każda na swój sposób do niego mówi.

Przyznaję, że ten utwór niezbyt mi się podobał – jak już wspomniałam zawierał zbyt dużo rzeczy, oględnie mówiąc, nieprzyjemnych. Natomiast mogę go polecić osobom o gustach czytelniczych kompletnie odmiennych od mojego i mocnych nerwach!

Maggie, 14 lat

Książkę przeczytałam dzięki Wydawnictwu  Niebieska Studnia

"Wrota" - John Connolly - recenzja

John Connonlly – irlandzki pisarz, znany głównie z serii powieści o detektywie Charliem Parkerze. Jego debiutem, a jednocześnie pierwszą częścią z wyżej wymienionego zbioru jest książka „Wszystko martwe”, bardzo pozytywnie oceniana przez krytyków.

„Wrota” to opowieść fantasy, w którą autor zręcznie wplata dużą dawkę naukowych faktów, podaną w ciekawy i niekonwencjonalny sposób. 

W niewielkim miasteczku Biddlecombe jedenastoletni Samuel i jego jamnik są świadkami otwarcia Wrót Piekieł. Niestety, nikt nie chce uwierzyć opowieściom chłopca. Tymczasem Wrota poszerzają się i pierwsze prymitywne demony ruszają przygotować Ziemię dla Jego Złowrogości, który zamierza ją opanować. Celem ich morderczych ataków staje się także Samuel. Ale inni mieszkańcy miasteczka również nie poddadzą się tak łatwo…

Czy jednak każdy demon jest na wskroś zły?

Co robić, kiedy umarli wstają z grobów, a diabelska horda tratuje twój ogród?

Ile aniołów mieści się na łebku szpilki?

I co z tym wszystkim ma wspólnego Wielki Zderzacz Hadronów?

Kto z Was uwierzyłby w wywody jedenastolatka o Piekle ? A co, jeśli okazują się one prawdą?

Prosty język sprawia, że naukowe wywody na temat czarnych dziur czyta się równie łatwo, jak wymianę zdań pomiędzy jedenastolatkiem i jego mamą.

Fantastyczna historia o inwazji demonów na planetę przedstawiona na ściśle naukowym tle, to powieść dla każdego dociekliwego człowieka, który tak jak bohater książki dąży do celu mimo przeszkód. Takich jak np. potężny demon usiłujący cię zabić…

Tę książkę bardzo przyjemnie mi się czytało i poznałam przy okazji całkiem sporo ciekawych naukowych faktów.

                                                                  Polecam!

Maggie, 13 lat

Wydawnictwu Niebieska Studnia gorąco dziękuję za możliwość przeczytania tej książki!