In a year (or so)

Beirut says it all.

Happy 2009...

Με τον μαύρο κι άραχλο καζαμία του Niall Ferguson - ή πώς από ιστορικός μπορείτε να γίνετε μάντης...

Late morning trip to work

Side I
1. Good Morning - Dandy Warhols 5.00΄ Ισως, μετά τον πρώτο espresso.

2. Nature Boy – Nick Cave 4.54΄ Για όσους αναζητούν την κάθαρση από συνηθισμένες σφαγές και καθημερινές θηριωδίες.

3. Photographic – Depeche Mode 3.13΄ Αθησαύριστο στιγμιότυπo από τη δεκαετία των μικρών pop διαμαντιών.

4. Pigs and their farms – The Unisex 3.15΄ Μια μικρή φάρμα των ζώων σε ένα γραφείο γύρω σας.

5. Post Blue – Placebo 3.11΄ Τα blues της μετανεωτερικότητας.


Side II

1. Accelerate – R.E.M. 4.29΄ Άλλωστε η επιτάχυνση είναι η απαραίτητη αρχή για την κατανόηση της θεωρίας της σχετικότητας (και του ότι είσαι incomplete).

2. Carmen Queasy – Maxim feat. Skin 4.01΄ Money making is a wonderful thing, of course.

3. Reckoner – Radiohead 4.50΄ Το ιδανικό του απογεύματος, watching ripples in a blank shore.

4. Blind Willie McTell – Bob Dylan 5.53΄ Τα blues της κλασικής περιόδου.

5. Walk on the Wild Side – Lou Reed 4.15΄ Κάθε εργασιακός χώρος έχει κάτι από wild side (έστω κάποια looking for soul food and a place to eat).

Historia Naturalis

"Ισχυρή κυβέρνηση" στο φυσικό της περιβάλλον.

Riot Police

Η Κατάσταση εξαίρεσης του Giorgio Agamben αποτελεί μια ανάλυση των κινδύνων της σταδιακής διολίσθησης των δημοκρατικών πολιτευμάτων στον 20ό αιώνα από τον κοινοβουλευτισμό σε αυταρχικές μορφές επιβολής στους πολίτες μέσω της επίκλησης εκτάκτων καταστάσεων που δικαιολογούν την αναστολή του νόμου. Ο χαρακτήρας της σημερινής ελληνικής αστυνομίας διαμορφώθηκε σε συνθήκες μιας τέτοιας «κατάστασης εξαίρεσης», του ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου, όταν η χωροφυλακή πρωτοστάτησε στην καταστολή των Δεκεμβριανών, όπως και στα «έκτακτα» μέτρα που ακολούθησαν. Η μετακατοχική ελληνική αστυνομία σπάνια λειτούργησε ως αυτό καθαυτό όργανο αστυνόμευσης. Δημιουργήθηκε και έδρασε αποτελεσματικά ως όργανο αντιμετώπισης του κομμουνισμού για τέσσερις περίπου δεκαετίες, έχοντας σχεδιαστεί ουσιαστικά για να αποτελεί την ασπίδα ενάντια στον Άλλο – τον αντίπαλο που απειλούσε τη διασάλευση της υφιστάμενης πολιτικής και κοινωνικής τάξης. Γι’ αυτό και οι κατασταλτικές της ικανότητες δεν θριάμβευσαν μόνο στον εξαναγκασμό αντιφρονούντων σε κατάποση ρετσινόλαδου τη δεκαετία του ’30, αλλά και στους ξυλοδαρμούς των φοιτητικών διαδηλώσεων της δεκαετίας του ’50, όταν η πολιτική ηγεσία αποφάσισε το κυπριακό ζήτημα να φύγει από τους δρόμους και να ακολουθήσει τη διπλωματική οδό, στην ανάδειξη σε στυλοβάτη του καθεστώτος την περίοδο της επταετίας και στην κυνηγεσία μεταναστών με μηχανές στα ‘00s. Η επί Μεταξά και Μανιαδάκη εμφυσηθείσα νοοτροπία που τη θέλει μια μορφή εξουσίας χωρίς αναφορές στο κοινωνικό σώμα που υποτίθεται ότι προστατεύει εκφράστηκε εκ νέου με την εξίσωσή της με τους praetores urbis από τον διανοούμενο των κακοχωνεμένων ιδεολογημάτων Βύρωνα Πολύδωρα. Αν χρειάζεστε ένα αντίδοτο για τα φαντάσματα που κατατρύχουν κατά καιρούς το συλλογικό φαντασιακό της ελληνικής κοινωνίας η ΕΛ. ΑΣ. είναι το ιδανικό σας. Αν προτιμάτε ένα σώμα που θα εφαρμόζει απλώς το νόμο, αποταθείτε αλλού.

P.S. Η επίσημη δικαιολογία από τον αναπληρωτή κυβερνητικό εκπρόσωπο Κωνσταντίνο Μαρκόπουλο για την πλήρη αστυνομική αδράνεια στη διάρκεια των ανεξέλεγκτων επεισοδίων ήταν ως πριν από λίγο ότι "αν επέμβει μια διμοιρία ΜΑΤ θα έχουμε νεκρούς". Με άλλα λόγια η ΕΛ. ΑΣ. ή παρακολουθεί ή σκοτώνει, μέση λύση δεν υπάρχει...

Coffee stains

Περισσότερες ιστορίες για καφέ και χαρτοπετσέτες πριν από τον απογευματινό espresso...