Θεός όποιος το έφτιαξε. pic.twitter.com/IMh4wz8qEr
— Φαήλος Κρανιδιώτης (@failosK) February 19, 2025
Παρακολουθώ με αμείωτο ενδιαφέρον τη σύγκρουση της κ. Κωνσταντοπούλου με το ΚΚΕ. Διεκδικούν το έπαθλο του «αντισυστημισμού». Να μία ακόμη λέξη για τη συλλογή όσων ενδιαφέρονται να καταγράψουν την «αγλωσσία» του δημόσιου βίου μας. Οπου με την αγλωσσία δεν εννοώ τη λεξιπενία, τις ασυνταξίες ή ακόμη και τα γραμματικά λάθη. Ακόμη κι όταν λες «στην οδός τάδε», ο συνομιλητής σου καταλαβαίνει ότι αναφέρεσαι σε κάποια οδό.
Η αγλωσσία είναι η χρήση λέξεων που έχουν χάσει τη σημασία τους. Και δόξα τω Θεώ η ελληνική γλώσσα διαθέτει χιλιάδες λέξεις που μπορούν να την τροφοδοτήσουν.
Αλήθεια, τι σημαίνει η λέξη «αντισυστημικός»;
Σημαίνει ότι κάποιος είναι εναντίον του «συστήματος». Η δυσκολία προκύπτει όταν προσπαθείς να ορίσεις το «σύστημα». Κι αν το «σύστημα» είναι η κοινοβουλευτική δημοκρατία, τότε «αντισυστημικός» είναι όποιος είναι αντίπαλός της.
Λυπάμαι, κ. Κωνσταντοπούλου, αλλά σε αυτήν την περίπτωση στο βάθρο του νικητή ανεβαίνει το ΚΚΕ. Είναι ένα κοινοβουλευτικό κόμμα που περιέχει στο καταστατικό του την κατάργηση του συστήματος το οποίο του επιτρέπει να υπάρχει και το ίδιο υπηρετεί με την παρουσία του στη Βουλή. Παράλογο ή όχι, δεν έχει σημασία.
Αναρωτιέμαι τι εννοεί η κ. Κωνσταντοπούλου ότι είναι «αντισυστημική».
Εννοεί, υποθέτω, ότι φωνάζει «συγκάλυψη» στην εκλογή του ΠτΔ και αποχωρεί θεαματικά με τον κ. Μπιμπίλα. Οσο λιγότερη πολιτική σημασία παράγει, τόσο υψώνει τη φωνή της.
Οταν την πρωτογνωρίσαμε ήταν και λίγο φοβιστική. Δεν ξέραμε έως πού μπορεί να φτάσει η ορμή της. Ως πρόεδρος κράτησε μια συνεδρίαση της Βουλής έως το ξημέρωμα. Τώρα ξέρουμε ότι δεν την πήγε έως το απόγευμα ή την επομένη το πρωί. Το ουσιώδες είναι που τους εξάντλησε. Ομως ξέρουμε και τα όριά της.
Ο κ. Ανδρουλάκης, ο οποίος έχει ευαίσθητες κεραίες, πιάνει τα μηνύματα των καιρών – ασχέτως αν οι καιροί δεν πιάνουν τα δικά του. «Εχω χάσει την εμπιστοσύνη μου στη Δικαιοσύνη», δήλωσε για να συμμετάσχει κι αυτός στον αντισυστημικό διαγωνισμό. Αρα, αν γίνει πρωθυπουργός, όπως ευελπιστεί, θα καταργήσει την αναξιόπιστη Δικαιοσύνη για να την αντικαταστήσει με μιαν άλλη στην οποία θα έχει εμπιστοσύνη;
Λέξεις πετάει, λέξεις χωρίς σημασία, λέξεις όμως. Σαν εκείνο το «καλώς ή κακώς» του βουλευτή της Ν.Δ. κ. Γιόγιακα για τους νεκρούς στα Τέμπη. Ή το ξυλόλιο του Βελόπουλου, πολιτική μετάφραση της κηραλοιφής του.
Και για να μην αφήσω κανέναν παραπονεμένο: Ο κ. Καραμέρος δήλωσε πως η επίθεση του «Ρουβίκωνα» στην οικία του Κώστα Τασούλα ήταν «παρέμβαση». Δεν έσπασαν οι άνθρωποι, δεν έβαλαν εκρηκτικά, δεν υπήρξαν θύματα.
Θα ήθελα να μου εξηγήσει με δικά του λόγια ο κ. Καραμέρος …
τι σημαίνει η λέξη «παρέμβαση» στην ιδιωτική ζωή και σε τι διαφέρει από την επίθεση. Ζητάω πολλά, θα μου πείτε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου