Drukkerdedruk....;)

Nieuwe lapjes
Ik was vorige week helemaal vergeten mijn nieuwe lapjes te laten zien, die ik gekocht heb bij het Quiltfestival in Luxemburg. Het is altijd goed om wat voorraad bij te vullen voor de Tula Pinkquilt.

Tula Pink
Vandaag heb ik onder andere weer een blokje voor mijn Tula Pink gemaakt en wel blokje 26.

Dit is de stand tot nu toe:

Hunter's star
Eindelijk had ik weer zin om te quilten, dus heb ik mijn top van de Hunter's star afgemaakt.

Ik ben er wel blij mee! Hopen, dat ik 'm morgen kan sandwichen.

Opruimen
Na onze actie met de nieuwe kledingkasten was er nog wel wat rommel achtergebleven in de slaapkamer :) Dat heb ik gisteren en vandaag opgeruimd! Wat geeft dat altijd een lekker gevoel!

RoPaRun
Dit jaar is de 25ste editie van de RoPaRun. Ik heb vijf keer (verspreid over een aantal jaren) met de RoPaRun meegedaan. De laatste keer, in 2014, was wel heel speciaal: naast collega's ging ook mijn vader mee. Begin van dat jaar had dochterlief weer een zware behandeling ondergaan en die stond ons op de Coolsingel op te wachten. Vorig jaar en dit jaar deed mijn werkgever niet meer mee, jammer genoeg. Dat maakt dat ik er iets minder mee bezig ben. Maar een dierbare collega van mij doet wel mee, samen met veel buren uit zijn straat.

RoPaRun 2014

Morgen gaan we even kijken naar de binnenkomende teams, waarschijnlijk ergens op Rotterdam Zuid.

Zó geweldig! Het is zwaar om mee te gaan, maar aan de andere kant is het ook één groot feest! Je weet waar je het voor doet.

Ik wens jullie een hele fijne week en 

hopelijk komt de zon ons snel weer verwarmen!

RoPaRun 2014 -Hamburg-

Voorgaande keren
In 2000, 2001, 2002 en 2007 ben ik mee geweest met de RoPaRun. De eerste keer als chauffeur bij de catering en de andere keren als chauffeur bij een team. Dan ben je ècht op de route en dat vind ik het leukst! De eerste drie keren vertrokken we uit Rotterdam, uitgezwaaid door familie, vrienden, bekenden en collega's en aankomen in Parijs en dan 's avonds waanzinnig feesten!!! Ik bewaar er hele goede herinneringen aan.
Mijn laatste keer vertrokken we uit Parijs om in Rotterdam te finishen. Opgewacht door familie, vrienden en bekenden. Ook leuk, maar toch anders..., minder.
Toen een aantal jaren niet meer mee geweest. Wel ieder jaar in Barendrecht gestaan om de teams aan te moedigen en bekenden te begroeten.

Hamburg
Dit jaar besloot ik om me weer op te geven en toch weer mee te gaan. Toevallig mochten wij vanuit Hamburg vertrekken, wat het voor alle teamleden weer spannend en nieuw maakte! Want de lopers en fietsers die al jaren vanuit Parijs komen kennen alle weggetjes, valkuilen en "valse" honden op de route.

Vrijdagmiddag verzamelden we voor ons kantoor in Rotterdam centrum om alle spullen in te laden en op ons gemak naar Hamburg te reizen.

Onderweg nog even bij een bekende "fast"foodketen een whopper gegeten en toen naar het hotel in Hamburg om nog één nacht goed te slapen en nog één ochtend zalig te douchen....

Zaterdag
Om half acht moesten we ontbijten, dan nog even tanden poetsen en op naar het startterrein.

Niet echt een heel gezellig terrein met zacht gras en prachtig uitzicht :), maar gelukkig wel met leuke, lieve mensen van een ander team:

Na ons ontbijt van half acht, konden we vanaf tien uur een pastamaaltijd gebruiken van de organisatie... Ja, ik hoor je denken "Om tien uur?????" Tja, RoPaRun :). Toch maar een klein vorkje meegeprikt voor de gezelligheid.

Daarna werd het tijd snel voor vertrek!

En dan zijn we ècht van start! Door de dure winkelstraten van Hamburg waar mensen toch verbaasd staan te kijken naar deze optocht:)

Even wat plaatjes van onderweg: 

Wisseling van de lopers

Onze superfietster voorop die nooit de weg kwijt raakt!

Na het lopen en fietsen is het tijd om te relaxen. Op dit moment in de RoPaRun is het nog te vroeg om te slapen, maar lekker liggen is al fijn!

Alle zere en/of geblesseerde spieren worden onder handen genomen

En dan gaan we weer vrolijk verder! Onderweg maak je eens een fotootje. Dit keer van twee van onze lopers:

Als je vanuit Parijs eindelijk de Nederlandse grens passeert ben je gevoelsmatig bijna thuis. Als je vanuit Hamburg de Nederlandse grens passeert ben je zo'n beetje op de helft....

Zondag en maandag
In Zutphen had de caterploeg een prachtig plekje gevonden om neer te strijken. Op de kade aan de IJssel stond de ploeg klaar met een zalige boeuf bourguignon. Op de kade hadden we wat veldbedjes neergezet.

Ik lig in die groene slaapzak :)

Wat een prachtig uitzicht vanuit mijn bedje (toen ik mijn ogen nog open had).

Er was ook een collega mee die foto's maakte en stukjes schreef op onze Facebookpagina. Ze heeft zich zelfs al liftend een weg gebaand door de RoPaRunkaravaan om ons team te bereiken zodat ze zich weer bij ons aan kon sluiten! Petje af, hoor!! Dat werd toch enorm gewaardeerd.

Het is werkelijk een prachtige route!! Geweldige natuurschoon, heel veel mooie huizen, leuke mensen, veel publiek langs de kant en af en toe zelfs een heus feestje. Maar het is toch het allermooist als je in Rotterdam aan komt! Op de Erasmusbrug maakt onze PR-kanjer nog een foto:

Dan gaan we in colonne de brug over richting het stadhuis, maar dat duurt wel even. Ik was chauffeur tijdens de RoPaRun, maar doordat we nog een extra fiets hadden, besloot ik de laatste zeven kilometer mee te fietsen. Dat is wel geweldig, hoor! Door Rotterdam Zuid, langs de Daniël den Hoedkliniek en dan over de brug... Kippenvel.

Dan is toch echt de finish in zicht.

Het hele team samen op de Coolsingel

Als we net over de finish zijn wordt loper Bram, die al voor de 18e keer mee is geweest als loper, innig omhelst door Nelli Cooman :)! Zij begroet de teams en sommige lopers herkent ze, zoals ook onze Bram.

Vlak voor de finish staat mijn grote kanjer te wachten: dochterlief!!! Maar ook mijn moeder en manlief. Na de finish konden we elkaar goed in de armen sluiten. Ik moest er gewoon van huilen. Toen ik onderstaande foto vandaag zag, moest ik ook weer een traantje wegpinken:

Wat het voor mij dit jaar extra bijzonder maakte, is dat mijn vader ook mee was als chauffeur! We zaten beiden in een ander subteam, dus kwamen elkaar onderweg alleen kort tegen voor een knuffel, maar de verhalen gaan van de week wel komen! Nu eerst slapen, slapen, slapen!

Gisteren was na thuiskomst eerst Cooper begroeten, dan thee drinken, dan eten en douchen en dan... slapen!! Om acht uur lag ik al in bed en om één minuut over acht sliep ik vast al;) Vandaag wordt het ook geen latertje, want de baas wilde mij vandaag heel graag weer op kantoor zien om het MT te notuleren :(. Ik viel bijna in slaap tijdens de vergadering, maar zometeen weer lekker op tijd naar bed. Morgen nog een dagje werken en dan vier dagen vrij!

Prachtige eerste Pinksterdag

Twintig jaar geleden
was ik druk bezig met het gevoel dat mijn kindje moest gaan komen. Ik moest nog even wachten, maar dan zou uiteindelijk op 21 mei onze zoon geboren worden.

wat een klein kereltje, hè?

Vandaag moest hij werken en morgen is iedereen ook aan het werk of naar school, dus hadden we besloten om het op zondag te vieren. Inclusief BBQ.

Alles in huis gehaald. Hoor ik zaterdagochtend het weerbericht voor zondag: regen! Nog maar even langs de Karwei om een partytent te halen en meteen opgezet met dochterlief.

Toen ik zondagochtend de gordijnen open schoof, zag ik alleen maar zon! We hebben de hele dag in de tuin gezeten en zelfs kunnen barbecueën. Sommigen gingen wel binnen eten, maar dat mocht de pret niet drukken.

de hele familie in de tuin

De partytent hebben we niet echt nodig gehad, dus die kon 's avonds weer afgebroken worden.

RoPaRun 2013
Vandaag gingen we, traditiegetrouw, naar Barendrecht om de doorkomst van enkele RoPaRunteams te zien. In ieder geval team 166 (Vestia) en team 238 van Claudia. Ze hebben met z'n allen weer een geweldige prestatie neergezet en ik denk er toch hard over om volgend jaar zelf ook maar weer eens mee te gaan...

Cocktails

Afscheid nemen
Sinds het begin 2012 goed mis ging bij Vestia zijn we steeds bezig met een beetje afscheid nemen. Afscheid van vertrekkende collega's, van je vertrouwde werkplek en nu ook van mijn tijdelijke werkplek. Sinds 1 oktober 2012 had ik, tijdelijk, mijn werkplek in Nieuwerkerk aan den IJssel bij Vestia Zuid Nederland. Dit kantoor wordt opgeheven en daarom namen we met een feestelijk tintje alvast afscheid. 6 juni aan het eind van de middag, sluiten daar de deuren.

Beachclub People
De organisatrices hadden natuurlijk gerekend op goed worden, want het oorspronkelijke programma was Powerkiten en beachgolf. Maar de weergoden lieten ons enorm in de steek. Het leek wel herfst! Het alternatieve programma was zeker niet minder leuk: workshop pokeren en een workshop cocktails maken. Ik ging natuurlijk voor de cocktails!

Als eerste maakten we Sex on the Beach. Nou daar is helemaal niets mis mee! Erg lekker. Ik zie me van de zomer al op mijn loungeset zitten met een groot glas Sex on the beach.

Wat zit er allemaal in... Peachtree, Bacardi, jus d'orange, ijsblokjes, cranberrysap. En maar shaken! Haha, ik had al visioenen van gooien met die mixbeker, achter je rug langs enzovoort, maar dat was niet de bedoeling.

Als tweede maakten we de cocktail Blue Hawaiian. Ondanks dat ik Blue Curaçao altijd wel lekker vond, was dit toch mijn minst favoriete cocktail. Naast Blue Curaçao zat er onder andere ook kokosmelk in. Ach het ziet er wel smurfig uit, toch?

Als laatste maakten we de Mojito. Naast o.a. Bacardi en munt kon je er ook nog wat aardbeienlikeur in doen. We zijn eerst begonnen met de normale.

En nadat ik die geproefd had, heb ik er wat aardbeienlikeur in gedaan, zodat ik dat ook kon proeven. Was zeker niet verkeerd! Het maakte het wat zoeter.

En na afloop van deze workshops konden we nog lekker eten en mochten we naar huis met meeneming van een VZN-goodiebag. Een Vestiatas, -pennen, -pepermuntjes, -muts en een fles wijn en het (voor VZN) traditionele uiltje.
Mijn 'eigen' directeur (bij de ontwikkelingsmij voor R'dam van Vestia) verzon altijd een knuffeldier als er iemand weg ging. Toch ben ik wel benieuwd wat voor knuffel hij voor mij bedacht zou hebben...

Pinksteren
Nu eerst de voorbereiding voor het Pinksterweekend. Op zondag vieren we de verjaardag van zoonlief. Als het weer een beetje meezit, willen we maandag nog even naar de doorkomst van de RoPaRun kijken.

Als je nog iets bijzonders wilt aanschaffen èn de RoPaRun wilt sponsoren, kijk dan even op deze site. Daar staan allemaal leuke dingen die je kunt kopen en het komt allemaal volledig ten goede aan de RoPaRun!!

Wat een zalig weekend!

Wat een zalig weekend hebben we achter de rug! Gisteren gingen we naar Barendrecht om naar de doorkomst van de RoPaRun te kijken. We waren nog maar net gearriveerd, toen we buurman Willem op de motor voorbij zagen komen. Al jarenlang gaat hij mee als motorrijder bij de organisatie. Dit keer is hij in Hamburg gestart en zijn taak was om bij het eerste team te blijven.

Daarna moesten we wel een poosje wachten eer er bekenden voorbij kwamen, maar dat resulteerde in een uitgebreide knuffelpartij! Zowel met Richard, als met Claudia en naderhand ook met twee van mijn collega's en aloude Bram!

Helemaal super wat ze hebben gedaan! Ik weet uit ervaring dat een warme RoPaRun heel erg vermoeiend is, maar ook heel erg gezellig. Petje af voor al deze kanjers!!

Jarig (vervolg)

Tjonge, wat een geweldige dag gisteren! Zo leuk, dat je tegenwoordig via zoveel verschillende manieren gefeliciteerd kan worden: persoonlijk, telefonisch, kaarten, via Facebook, Twitter, sms, Whatsapp, zelfs via Draw Something en Word Feud.
De zon scheen (en schijnt vandaag weer) enorm uitbundig! 's Ochtends eerst vlaai gehaald en toen kon de party beginnen! Via de reguliere post krijg ik al een paar dagen kaarten:

Om even over acht werd er al aangebeld: de bezorgdienst van de bloemist met een prachtig boeket van mijn werk. Het laatste boeket van deze werkgever..., maar is het niet prachtig?

Gedurende de dag zag je de pioenrozen uitkomen.
Maar ik kreeg ook nog allemaal cadeaus èn geld:

Urenlang kijkplezier, lezen en mediteren, weer lekker smoothies kunnen maken en mijn e-reader middels het stopcontact op kunnen laden. S*U*P*E*R!!!

Pinksterweekend - RoPaRun
Al heel wat jaren doen er één of meerdere teams van mijn werkgever mee aan de RoPaRun. Zelf ben ik ook vier keer mee geweest. Het is één groot feest, kan enorm afzien zijn, het is erg gezellig en je doet iets voor een goed doel en voor de saamhorigheid. Ik moet eerlijk zeggen, dat ik de RoPaRun met vertrekpunt Rotterdam en eindpunt Parijs leuker vond om te doen dan andersom, zoals het nu gaat.
De eerste jaren puur primitief, later werden er mobiele telefoons van directeuren geleend (andere personeelsleden hadden er nog geen), later weer een laptop mee met hopelijk een internetverbinding onderweg, nu verschijnen er op Facebook, Twitter en hun eigen website regelmatig updates. Het is dan ook zò leuk om gewoon thuis de vorderingen te volgen. Ik ben enorm trots op deze kanjers!! Ik hoop dat ze er een eigen feestje van maken, want deze RoPaRun zal voor hun toch best ook wel wat beladen zijn.

Zet 'm op kanjers!! Tot morgen in Barendrecht!