alweer vrijdag

Jepla dat maakt het tijd voor de 5 van vrijdag...

En deze keer laat ik u meelezen met een aantal wijsheden*. Jawel va mezelf en allemaal gedacht,gezegd,... in januari. Aha, nu gijlen!

- het is oké om op school te k*kken nadat ge een hele, grote, zak m&m's hebt opgegeten. Unicum! Van dat k*kken, in m&m's eten zijt ge nogal bedreven :)

- het is oké om te denken dat een fruit taart gezond is want 't is met fruit. Hetzelfde geldt voor chocolade, want da's van bonen en bonen da's gelijk noten. En noten da's ook nog gezond. 

- het is oké om tegen de kinderen in uw klas te zeggen dat ze, nadat ze er een heel luidruchtige, rumoerige, ruziemakende dag hadden van gemaakt, maar beter de dag nadien een boterham met choco konden meenemen om dat allemaal goed te maken. Enter 20 boterhammekes met choco...en of dat het goed gemaakt was ;)

- het is oké om een crèchedag te organiseren (met diezelfde kinderen) alleen maar om uw eierstokken het zwijgen op te leggen. Gelukkig zijn ze even zot als gij :)

- het is oké om ook af en toe gewoon het niet oké te vinden. 

*ahum

Het GEVECHT

Hij zit in de zetel. Kijkt lachend rond, hoort niet echt meer wat ze zeggen maar kan goed doen alsof. Of niet en de anderen doen alsof ze het niet doorhebben dat hij er geen jota van hoort.
Hij steekt een hapje in zijn mond. Of net naast. Mij kan het niets schelen maar hij krijgt er wel een opmerking over. Smalend gelach. Alsof hij nog maar 2 jaar is. Mocht hij nog maar 2 geweest zijn, had hij waarschijnlijk billenklets gekregen. Want in de tijd dat hij 2 was, was dat de pedagogische gang van zaken. Maar hij is geen 2. Dus hij krijgt geen billenklets maar wel hoongelach te horen. Hij weet niet wat hij het ergste vindt. Hij kijkt rond en lacht net iets minder uitbundig.
De volgende horde die hij moet nemen is eten. Met mes en vork. En zonder morsen, dat laten zijn omstaanders duidelijk horen. Meermaals zelf.
Hij prik heel traag en gericht in het vlees. Zijn vingertoppen worden wit met rood. Hij moet kracht zetten om zijn vork te krijgen precies waar hij het wil. Kracht die hij net niet meer heeft.
Alweer een opmerking. Deze keer over het tempo van eten. En dat hij toch vroeger zo ne beir was. En dat hij een heel leger kon verslaan in eten. Hij lacht. Hoort niet wat de anderen zeggen. Of net wel. En laat het over zich komen. Ik weet niet wat het ergste is.
Hij kan niet meer hetzelfde, hij hoort en ziet niet meer hetzelfde. Hij is niet meer dezelfde. Hij is oud geworden. En daar vindt hij niets aan.
Hij verliest zijn kracht, zijn trots, zijn zelfstandigheid. Hij krijgt er bibberende handen, oncontroleerbare winden en een hoop opmerkingen voor de in de plaats.

Hij levert een gevecht dat hij sowieso verliest. En hij weet dat. Dat maakt hem nog het meeste kwaad. Hij kan niet tegen zijn verlies.

Wie wel?

***

#oudworden (reeks geschreven voor mijn grootouders)

Ik ontsnap niet aan de druk om goede voornemens te nemen. Wat ik ook niet erg vind. Af en toe eens reflecteren over nieuwe uitdagingen, doelen,... Het kan ons maar deugd doen, toch?
En ook al kan ik me niet van de indruk ontdoen dat er net iets minder spontaniteit weerspiegeld wordt (of heeft dat met mijn leeftijd te maken?) op het wereldwijde web, ga ik voor mijn eigen spontane voornemens.
ohja, en het is menens (hoewel mijn voornemens betrekkelijk weinig met sporten te maken zullen hebben)
ohja, en naast mensen en alles, zijn het vooral voornemens waar ik keihard van ga genieten. (Dus sorry mevrouw de diëtiste, mijn kilo's daar werk ik ook aan, maar of ik daar ook echt van geniet...mmm het sociaal wenselijk antwoord laat ik in het midden, maar niet zonder nog eens nadrukkelijk met mijn ogen te draaien, uiteraard)

1. Eten

Het allerbelangrijkste in een mens zijn leven is, volgens mij (naast ademen en van die andere levensnoodzakelijk activiteiten die je normaal gezien spontaan doet), eten. Goed en lekker eten. En een trouwe lezer weet het al: ik mag vooral niet te veel eten (of gewoon minder snoepen, minder koolhydraten, minder ditjes en datjes, minder wegen vooral om toch wat gezonder BMI te krijgen) maar niets zal mij tegenhouden om er van te genieten. Hoewel, omdat ik graag veel eet (echt, ik ben zo iemand die geen stop kent) ga ik dit jaar vooral meer genieten van dat eten. Gaan eten, koken voor vrienden,... zo het goede leven maar dan niet met mijn eigen moestuin (want dat voornemen, herneem ik niet) en met mate. Dat moet toch lukken, niet?

2. Consuminderen

Voila mijn eerste schoon woord van 2018 staat online. Maar wel eentje waar we al even mee bezig zijn en eentje waar we nog veel werk voor de boeg hebben. Als ik kleren koop voor de kinderen probeer ik dit steeds in eer en geweten te doen. Geen grote ketens, zoveel mogelijk lokaal, niet steeds online,... Maar ik koop nog steeds graag veel kleren voor die sjarels van mij. En ja ze hebben genoeg. En ja, ze hebben dat eigenlijk niet nodig want ze dragen toch graag hetzelfde,... Dus ja, het kan minder, veel minder.
Daarnaast wil ik ook bewust consumeren: bio, verantwoord, liefst lokaal eten. En als er dan toch bananen moeten gegeten worden, dan fair trade bananen.

3. Zelf maken
Daarnaast hoop ik op een geweldig naaijaar. Hoewel ik me er ten volle van bewust ben dat ik dit zelf in de hand heb, noteer ik het hier toch maar even. Ter herinnering of ter stimulans, dat moet ik nog even voerdenken.
Ik wil voor de kinderen zelf dingen maken, eindelijk stof wegwerken, patronen gebruiken,... Allez ge kent het wel, de hele rimram.

4. workshop
Vorig jaar nam ik me voor om wat meer tijd voor mezelf te nemen. Af en toe een workshop. dingen al doende te leren. Ik volgende 2 keer zeefdrukken en een workshop fotografie met de smartphone. Het smaakt naar meer. Ik wil wat meer technieken in de vingers krijgen zonder er een heel jaar aan vast te hangen. Enter de workshops.
En hoewel dit een keigoed voornemen is, heb ik er nog geen enkele gepland. Ik heb nog wat tijd, lijkt me.

5. Genieten
Oh neen niet om melig te doen, maar in een wereld waar alles steeds door draait, waar leiders denken dat ze geniaal zijn, waar mensen ongezouten meningen spuien zonder nadenken,... kan ik maar beter af en toe in mijne zetel kruipen en gelukzalig zuchten.

Awel met de laatste ga ik nu meteen beginnen. :)

maandoverzicht

Genietend van de laatste dagen van het jaar, de ongelooflijke gezelligheid die je mocht ervaren,

proevend van het laatste dessertje en vooruit kijkend naar een vervolg van al dit moois, bedacht je dat een maandoverzicht terug in het leven roepen, misschien wel de rust doet weerkeren in jouw eigen vergeetkop.

mijn #drieopeenrij 

een herinnering aan een fijne driedaagse met de tofste, plezantste, liefste,... vrienden die ik ken

mijn #drieopeenrij crew

efteling, waar het veel te koud en nat was

kerst aan zee, enkel wij 5

♥ sneeuw

Jef en zijn eerste sneeuw, proevend, hoe anders?

wij

Jef met het enige wat ik maakte in december, en we speelden de wanten alweer kwijt.