Pagina's

zaterdag 20 april 2013

Liberty Give Away

Ik maakte 3 cirkelsjalen (of tunnesjalen, gelijk ge wilt) uit restjes Liberty stof.

De hoedoe'kdatzelf - mensen gaan naar DIY. (zij maakte dat ook al maar anders)

De ikwildieinmijnkast - mensen lezen verder want ik deel ze uit. 't is te zeggen. Ik deel er 2 van de drie uit, de derde hou ik voor mezelve.

Ne sjaal? Maar Sofie toch, nu dat het eindelijk goed weer is.
Awel mensjes, 't is uit Liberty-stof, licht, katoen en zacht enal wat ge wilt. Ideaal voor in uw sjakos.
Als ge dan op ne BBQ zit, 't wordt wat frisser, haalt gij gezwind een luchtig sjalleke boven.
Of voor als ge aan het fietsen zijt aan hoge snelheid en niet tegen diene trok kunt.
Of ge spaart die voor de herfst.

- ge wordt volger (vanaf nu ook op dat bloglovingedoe, 't is gelijk dat ge zelf wilt) of ge zijt dat al  (waarvoor dikke merci)
- ge zegt welk nummerke dat ge wilt
- ge wacht geduldig af...tot 1 mei.

nummer 1: okerkleurig met rode en roze fijne bloemen. 

 nummer 2: lichtblauw/grijs kleurig met okeraccentjes (gestileerde bloemen)

Geweldig veel succes!

donderdag 18 april 2013

life is a bitch

sometimes...

Ge had wat goed te maken tegenover uwe Wilfried.

En dus peist ge: kook ne keer. Ge kunt dat niet. Koken. Echt niet. Ge doet dat ook niet graag. Maar de liefde van een man gaat dwars door de maag, dus om het goed te maken, uw eigenste mankementen aan kant zetten, 't zou gene kwaad kunnen. Ge besluit iets simpels te maken. Want nogmaals. Ge kun dat niet.
Ge maakt quiche.

De Wilfried schrijft voor u een stappenplan uit. Zodat ge gewoon moet lezen en uitvoeren. Iets dat ge wel kunt.
Bij stap 6 lacht ge ne keer in uw zelve. "Zoeteke, zoeteke, zoeteke toch. Een schoon stappenplan maken maar dan de bloem vergeten. Sjans dat ik hier wat nadenk."
En ge doet bij uwe quiche 40 g bloem.
Waarom 40g? Eu?
Waarom bloem? Eu?
Waarom niet gewoon volgen wat er staat? Tja
Aan't tafel grinnikt ge nog wat na. En ge zegt: zoeteke, zoeteke, zoeteke toch, schoon stappenplan maar een sjans dat ik aan de bloem dacht. De ogen van uwe Wilfried gaan wat wijder staan. Bloem, leest ge verschrikt af.
Dus ge verdedigt uwzelve door te zeggen: ja maar, ik heb er 40 g ingedaan dus da's oké hé.
In quiche zit geen bloem. Geen. Bloem.
Ge kijkt verschrikt terug.
Geen? Geen!
Ah, maar 40 g bloem dat zult ge wel niet smaken zeker?

Neen, dat smaakt ge niet. Maar gij hebt suiker gepakt. En dat smaakt ge wel.

En toen werd het een pak friet. Met veel liefde omgereden. Want de liefde gaat dwars door de maag...en die kan maar beter goed gevuld zijn.

Z.A. Van Elders

wat is me dat hier allemaal?

Follow my blog with Bloglovin


dinsdag 16 april 2013

en nu zingt gij allen van...

is het een boterham? Is het een vliegenmepper?
Neen dat is het niet!
Het is een aaipedhoes* dat je op de tafel ziet.

(melodie: Mega Mindy)


* stofje zag je al hier (maar die verloor ze) en hier en hier verschijnen
* patroon: Stof voor durf het zelvers...maar waarom dat op een boterham lijkt, geen idee!

zaterdag 13 april 2013

landleven (of zoiets...)

Lente!
Buiten spelen!
Zon!
Blote benen!
Barbecue! (of nieje dat was voor in de zomer zeker?)

Ik moet eerlijk bekennen dat ik misschien als enige Belg het niet erg vond dat het nog niet zo warm was (als zwangere heb ik de neiging nogal te zwellen bij goed weer, maar echt, zwellen, zodat zelfs een gezwollen zeekoe er jaloers van wordt)
Maar voor de dochter vond ik het jammer. Maar kijk, leve Frank, want da's nu gedaan. De zon is er (soms) en 't kind zal niet moeten lopen puffen in haar dikke winterjas.

Ahneen want moeders volgende deadline was... maak een lentejas tegen dat de zon er is. (ah voila nu komt het uit, twas allemaal zodat ik ne deadline kon halen dat die zon maar niet kwam)
En bij deze...

bij gebrek aan eigen label, dat van de dochter gebruiken.
zelf knopen gemaakt
de buitenkant: stevig katoen, Modecoupon Sint - Niklaas
de binnenkant: rood met witte bollekes, stoffenspektakel.
hier is het patroon te verkrijgen
En zowaar...ik volgde bijna perfect het patroon. Bijna. Perfect. Ik maakte van de dubbele knopen bovenaan één rij, kwestie van geen openwaaiende jas te hebben. En hoe ge die mouwen moest doen, begreep ik niet. Maar echt niet. Dus gebruikte ik maar een biais om die binnenkant met die buitenkant te verbinden.

Maar omdat een jas op ne kapstok niet zoveel zegt als een jas met een kind in...






Als't kind nog wat rozig ziet, blame de windpokken (of het feit dat haar moeder niet goed kan mikken met eosine)

donderdag 11 april 2013

het zwarte gat

U bent hier weer massaal aanwezig om alweer een avontuur te lezen van uw teerbeminde Zulma. Waarvoor mijn oprechte dank.

En U vraagt zich af: waar is ze de hele tijd gebleven. Donderdagen zonder dat er iets gebeurd, het zou toch niet waar zijn? Zo waar ik hier zit en schrijf: d' er is vanalles gebeurd. Helaas.

En één van die dingen bezorgde u een zwart gat. Maar nu vertel ik al de clou van't verhaal.

Ge had beiden congé. Wilfried en gij. Na zo wat jaren huwelijk kijkt ge daar niet meer echt naar uit. Ge zijt azo wat uitgeblust. Allebei hé. Dat ligt verzekerst niet alleen aan u. Ahneen.

Maar ge had een plan bedacht. Allemaal de schuld van diene boek. Vijftig tinten. Ge ging het ne zwoele donderdag maken. Azo met uw innerlijke godin enal. Van 's morgens vroeg. Als dat in diene boek marcheert, moet dat voor u zelve ook marcheren. Vond ge.

Dus ge besloot u al vast te prepareren. Kijk, op ne bepaalde leeftijd moet ne mens daar al wat moeite voor doen. Dus ge nam ne douche, ewa cremmekes en ge smeert u lijf in. Met alles dat u wat optrekt en schoonder maakt. Of ze maken u dat toch gralijk hard wijs. Ge zwiert u haar in uwe nek en ge gromt: innerlijke godin, kom tot mij.

Ge roept met u liefelijk doch geweldig sexy stem de Wilfried uit zijn bed. Diene laat daar een ochtelijke scheet van jewelste, maar ge laat dat niet aan u eigen komen.
Ahneen. Vuur en passie. 't is enige waar dat ge nog aan kunt peizen.
Ge duwt hem in de zetel, hij kijkt natuurlijk geweldig verbaasd en met ne zwier laat ge uwe handdoek vallen op de grond.
Heel verleidelijk bukt ge u om diene weer op te rapen want ge had precies toch beter 't vuur op gezet en een vrouw in kiekevel....wie vindt dat nu sexy?

En dan gebeurt het hé. Terwijl dat ge dat doet, valt ge op de rand van uw gazettenmand. Knal op de rand. Met uw gat. En uw benen in de lucht en uw tieten, ge wilt niet weten waar.

Ge probeerde er nog een oergeluidje uit te kreunen maar 't kwaad was geschiet. Uw gat deed zeer en was aan't bloeden.

De innerlijke godin droop af. Ahja. De Wilfired met ontsmettingsmiddel aan uw gat, ge had het u wel anders voorgesteld.

En ge hoopt van u hetzelfde.
Z.A. Van Elders

zondag 7 april 2013

Oh...dear

't gaat hier niet gaan over mijn zwart gat. Letterlijk. Dat lees je donderdag. De lichtaangepaste maarkernvanwaarheidachtige donderdag.

't gaat hier over deadlines.
Nummer 1. Want er zijn er een aantal. Zo ben ik nu eenmaal.

We kregen een aantal weken geleden een uitnodiging in onze virtuele brievenbus voor een feestje. Eén van mijn oudste vriendinnen (figuurlijk) werd 30. ('t was echt figuurlijk hé)

Feest! Slingers! Toeters en bellen!

Maar wat geef je aan iemand die alles al heeft, inclusief een schoon huis/man/dochter (niet dat ik één van dat alles cadeau zou doen, maar kom, ge verstaat mij wel) dus werd er wat overenweer gemaild.

En 't zou een jurkje worden.
In't rood of in 't blauw. Dat maakte niet veel uit. Maar liefst een jurkje. Rond maatje 86.

Vrijdag om stof, gisteravond stikken en vandaag afwerken. En de deadline verstreek om 14u.
Man, ik ben goed. ;)

(nu op naar de volgende deadline: eindwerk af tegen morgen. Schrapt bovenstaande zin maar al)

een rood hertje
 schoon afgewerkt. (op de meeste plaatsen toch ;)