daar was de lente...

wat vooraf ging:

't werd goed weer. Zelfs zo goed, dat ge op terras kunt gaan zitten. Gelijk 't welke. In de zon. Met blote benen.
Dus ge besluit een kleedje te maken voor Ida. Voor uzelve ziet ge dat nog niet zitten. Dus ge kiest een stofke dat al geweldig veel lente uitstraalt. En ge besluit uw vorig succesnummer ewa te pimpen. Met ne strik. Da's geweldig lente.

wat vooraf ging, werd vervolgd:

Tegen dat het kleedje klaar was, besloten de wolken voor de zon te komen, de wind wat venijniger te waaien,...allez kortom 't was weer bewezen dat ge wat beter naar de Frank moest luisteren.

Dus ziet het vervolg er als volgt uit:
binnenshuis met blote benen zitten...en peizen dat het ne lange én goeie lente gaat worden...

sfeerlicht

Ziet ge het? Kijkt ne keer goed:


Onze dressoir is een wereld op zich. Ge vindt er een beteke Europa, Afrika en Zuid - Amerika op terug. Van't een al wat meer als van't ander.
En sinds kort ook een beteke Azië.
Helaas niet door een reis van onszelf, maar wel van mijn zus. Zij trok naar Nepal en Tibet en bracht een stofke mee. Dankzij Hilde en Fien werd dat een sfeerlicht. (op het moment van maken was het eerder een donderlicht, maar dat zijn we alweer vergeten)


Maar dat kunde niet zien, want ik had geen passende lamp meer.

over madammen

En madammen... die hebben toch sjakossen?
En die dragen die toch rond hun lijf?

Awel,zo gepeist, zo gedaan:







En die doen dat met een boleo, ahja, uw tweede.
Zonder dochter ziet die er zo uit:




Zonder boleo ziet uw dochter er zo uit:



...tja ;)

feest voor kleine M.

Een jongen uit mijn klas werd grote broer van zijn mini broer. Gejuich! Hoort u het ook? Van Molenbeek tot daar? De kinderen wouden een pyjama maken. Applaus voor de creativiteit. Bravo!!!

En toen een slik. ikkandanie.
Echt niet.

Dus werd er hulp in geroepen van "bonneke". Een echte. Met een stikmachine. En engelengeduld*.
En wat toen volgde was een les in nederheid. Aan mezelf.
Bonneke maakte een pyjama, in ongeveer een uur. Met drie kinders rond haar, die ondertussen ook zakskes maakte. Met een juf rond haar die met haar ogen tips stal. Met een grote broer die zo snel mogelijk een pyjama wou voor zijn kleine broer.

Bonneke lachte en stikte dit schoon in elkaar.



En dan nu: une petite fête pour M.
Alors...on danse :)


* waarvoor dank!

tfijftig voor van katoen

Ge gaat een uitdaging aan. of 't is te zeggen: ge daagt uzelve uit. Of 't is te zeggen: Ge daagt een ander uit. Daar zijt ge goe in. En omdat ge een schijtluis zijt, betrekt ge er direct iemand bij. Anneleen.

En dus daagt ge heel de tirettenploeg uit. Dat ge wel 50 grote tassen wou maken. Samen hé.
De voorbereidingen waren niet niet echt efficiënt maar wel plezant.



En dan is't serieus.
Ge staat daar met loden schoenen uw organisatorisch talent tentoon te spreiden.
En de anderen keken en deden. Serieus, iedereen snapte ons ingenieus uitgedokterd fabrieksysteem. Waarvoor dank!



En bleven maar doen. De een al wat serieuzer dan de ander, dan moeten we toegeven.





Na een kwartier hebt ge er al dertien. Dertien. Na een kwartier.
Dat kan beter, dus na een hele avond tirettengewijs u best te doen, klopt ge af.
Ge klopt af op zeventachtig.
Grote tassen.


Ge zijt geweldig bedankt teken-,knip-, strijk-, naai- en overlockteam. You're the best!



Astemblieft van katoen