Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2010

Το παράδειγμα της γέφυρας

ΕΞΗΓΩΝΤΑΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΓΙΑΤΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΜΟΡΦΕΣ ΖΩΗΣ Σ'ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ.

Εδώ και 14 χρόνια που διδάσκω αγγλικά όταν θέμα του μαθήματος ήταν τα είδη ζώων ή φυτών σε κίνδυνο εξαφάνισης και προσπαθούσα να εξηγήσω γιατί όλα είναι απαραίτητα για να διατηρηθεί ισορροπία πάνω στον πλανήτη βρισκόμουν αντιμέτωπη με τις ίδιες απορίες.
- Γιατί χρειάζονται τα φίδια; Αφού το δηλητήριό τους μπορεί να σκοτώσει!
- Οι ακρίδες να εξαφανιστούν. Τι καλό κάνουν;
- Τι μας λέτε, κυρία; Είναι χρήσιμες κι οι κατσαρίδες; Μπλιαχ!!
- Είναι τα έντομα απαραίτητα;; Εγώ τα σιχαίνομαι!
Ενω μπορούσα να το εξηγήσω σ'έναν ενήλικο, δυσκολευόμουν να κάνω το ίδιο με τα παιδιά.
Κατέληξα στο παράδειγμα με την γέφυρα:





Δείτε αυτή τη γέφυρα. Πως σας φαίνεται, παιδιά; Ωραία; Μεγάλη; "Ναιαιαι" Για ελάτε πιο κοντά. Πως σας φαίνεται; "Καλή"
Να σας ρωτήσω κάτι. Αυτή η γέφυρα είναι ένα αντικείμενο ή αποτελείται από διάφορα υλικά; "Από διάφορα υλικά". Μπορείτε να μου ονομάσετε κάποια από αυτά, παιδιά; "πέτρες, καρφιά, σιδερόβεργες. κλπ" Αν βγάλω ένα καρφί από τη γέφυρα, τι θα γίνει; Τίποτα μάλλον. Αν πάρω μια πέτρα από μια κολώνα; Μήπως η γέφυρα θ'αρχίσει να έχει πρόβλημα; Ίσως. Αν βγάλω και ένα κομμάτι μέταλλο; Και μετά κι άλλο, κι άλλο; Τότε μάλλον η γέφυρα θα έχει σοβαρό πρόβλημα. Θ' αρχίσει να ταλαντεύεται, έτσι; Ναι. Αν βγάλω όλα τα καρφιά, τι θα συμβεί; Μήπως θα καταρρεύσει ένα τμήμα της γέφυρας; Αν αφαιρέσω κι άλλα κομμάτια, τα υπόλοιπα δε θα μπορούν να στηριχτούν και θα πέσουν, έτσι δεν είναι; "Ναι, κυρία."
Σκεφτείτε, λοιπόν, τώρα ότι η γέφυρα αυτή είναι ο πλανήτης μας, η Γη. Τα υλικά που την αποτελούν δεν είναι άλλα από τα ζώα και τα φυτά πάνω στη Γη. Αν κάποια από αυτά εξαφανιστούν (ακόμη κι αυτά που δεν συμπαθείτε), τότε ο πλανήτης (η γέφυρά μας) δε θα καταρρεύσει; Εμείς οι άνθρωποι που είμαστε άλλο ένα κομμάτι της 'γέφυρας' δε θα υποφέρουμε; Δε θα καταρρεύσουμε κι εμείς;
Να γιατί όλα τα είδη είναι σημαντικά για τη φύση. Κανένα, ακόμη και το πιο ανατριχιαστικό ζωύφιο, δεν πρέπει να κινδυνέψει. Γιατί τότε κινδυνεύουμε όλοι.

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010

No news equals good news

Δημιουργία σάιτ και μπλογκ του σχολείου, πολλή δουλειά με τους Ο.Π., πολλές εκθέσεις για διόρθωση, ασταμάτητο ξενύχτι με διάβασμα, κοινωνικές υποχρεώσεις, κλπ, κλπ.

Τι είναι όλα αυτά; Κάποιες από τις δικαιολογίες που θα μπορούσα να πω!

Τα διαγράφω, όμως, και προχωρώ! Καλώς σας όρισα και πάλι.

Έτσι θα είμαι. Σαν κομήτης θα εμφανίζομαι στην μπλογκόσφαιρα και σαν αστεράκι που σβήνει θα σας φεύγω.

Είμαι καλά, λοιπόν. Είμαι καλά και είμαι εδώ και πάλι. Μη μου γκρινιάξετε! Μόνο να με δείτε σαν την άσωτη κόρη που επιστρέφει στον πατέρα. Σφάξτε και ένα μόσχο σιτευτό... αν και κρέας δεν τρώω πια.

Οι αγκαλιές δεκτές πάντα. Κι οι ερωτήσεις για το που χάθηκα επίσης!

Σας φιλώ,
Το Αμελοδημητράκι σας!
Να σας γλυκάνω;

Με διαβάζουν;;;

Η κραυγή ενός παιδιού

Χαμογελω οταν βλεπω...