Ψέμα Νο1: Η ΔΕΗ είναι υπερχρεωμένη
Κατ' αρχάς, αυτό το "υπερ-" είναι ψευδές και το "-χρεωμένη" προβοκατόρικο. Κάποιος που χρωστάει 500 ευρώ στην πιστωτική του κάρτα δεν θεωρείται χρεωμένος (πόσο μάλλον υπερχρεωμένος) αν έχει εισοδήματα 3.000 τον μήνα. Αν, όμως, είναι άνεργος σκυλομπατίρης, τότε αυτό το πεντακοσάρικο γίνεται θηλειά στον λαιμό του. Η αλήθεια είναι ότι η ΔΕΗ έκανε πέρυσι τζίρο κοντά στα 6 δισ. κι έβγαλε κέρδη κάπου 1 δισ. Αν κέρδη 16-17% επί τζίρου δεν φτάνουν για να μη βγει μια επιχείρηση στο σφυρί, τότε χάνουν την σημασία τους και η λογική και η οικονομική επιστήμη.
Ψέμα Νο 2: Η πώληση θα λειτουργήσει υπέρ του ανταγωνισμού κι αυτός με την σειρά του υπέρ του καταναλωτή διότι θα μειωθούν οι τιμές.
Ένα κάρο ψέμματα σε συσκευασία τού ενός. (α) Η ΔΕΗ είναι (συγγνώμη: ήταν) Δημόσια Επιχείρηση Κοινής Ωφελείας, δηλαδή λειτουργούσε με γνώμονα την κοινωνική προσφορά και όχι την αύξηση των κερδών της. Βάσει ποιάς λογικής, λοιπόν, θα μειωθούν οι τιμές με την είσοδο κερδοσκοπικών κεφαλαίων σ' αυτήν; (β) Από τότε, στις αρχές τής περασμένης δεκαετίας, που ο Σημίτης άρχισε να τεμαχίζει την ΔΕΗ και να παραχωρεί κομμάτια της σε ιδιώτες, η αύξηση των οικιακών τιμολογίων έχει αγγίξει το 100%. Πώς εξηγείται, λοιπόν, η αισιοδοξία ότι τώρα που αυξάνεται η επιρροή των ιδιωτικών κεφαλαίων στην ΔΕΗ, θα μειωθούν οι τιμές; (γ) Αυτό που γίνεται τώρα στον τόπο μας με την ΔΕΗ, έχει ήδη γίνει σε πολλές χώρες τού εξωτερικού, εντός ή εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πουθενά (κι όταν λέμε πουθενά, εννοούμε πουθενά!) δεν σημειώθηκε μείωση των τιμών ενέργειας για λαϊκή κατανάλωση. Παραδείγματα υπάρχουν δεκάδες, με χαρακτηριστικώτερα αυτά της ιταλικής Enel και της περιβόητης πολιτειακής Enron. Όσο για τα θεωρητικά ευεργετικά αποτελέσματα του ανταγωνισμού, ας μη ξεχνάμε ότι εξαφανίζονται όταν αυτός ο ανταγωνισμός καταργείται στην πράξη με την δημιουργία καρτέλ.
Ψέμα Νο 3: Με την αύξηση των επενδύσεων δίνεται ώθηση στην ανάπτυξη.
Θεωρητικώς, ναι. Μόνο που εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με παραγωγική επένδυση αλλά με καθαρή κερδοσκοπία. Κανείς από τους υποψήφιους αγοραστές δεν προγραμματίζει κατασκευή καινούργιων μονάδων. Όλοι διεκδικούν την εκμετάλλευση των ήδη υφισταμένων μονάδων τής ΔΕΗ. Εξ άλλου, αυτό το ψέμα αναδεικνύει και μια αντίφαση: ενώ από την μια -υποτίθεται πως- η ΔΕΗ πουλιέται
Κατ' αρχάς, αυτό το "υπερ-" είναι ψευδές και το "-χρεωμένη" προβοκατόρικο. Κάποιος που χρωστάει 500 ευρώ στην πιστωτική του κάρτα δεν θεωρείται χρεωμένος (πόσο μάλλον υπερχρεωμένος) αν έχει εισοδήματα 3.000 τον μήνα. Αν, όμως, είναι άνεργος σκυλομπατίρης, τότε αυτό το πεντακοσάρικο γίνεται θηλειά στον λαιμό του. Η αλήθεια είναι ότι η ΔΕΗ έκανε πέρυσι τζίρο κοντά στα 6 δισ. κι έβγαλε κέρδη κάπου 1 δισ. Αν κέρδη 16-17% επί τζίρου δεν φτάνουν για να μη βγει μια επιχείρηση στο σφυρί, τότε χάνουν την σημασία τους και η λογική και η οικονομική επιστήμη.
Ψέμα Νο 2: Η πώληση θα λειτουργήσει υπέρ του ανταγωνισμού κι αυτός με την σειρά του υπέρ του καταναλωτή διότι θα μειωθούν οι τιμές.
Ένα κάρο ψέμματα σε συσκευασία τού ενός. (α) Η ΔΕΗ είναι (συγγνώμη: ήταν) Δημόσια Επιχείρηση Κοινής Ωφελείας, δηλαδή λειτουργούσε με γνώμονα την κοινωνική προσφορά και όχι την αύξηση των κερδών της. Βάσει ποιάς λογικής, λοιπόν, θα μειωθούν οι τιμές με την είσοδο κερδοσκοπικών κεφαλαίων σ' αυτήν; (β) Από τότε, στις αρχές τής περασμένης δεκαετίας, που ο Σημίτης άρχισε να τεμαχίζει την ΔΕΗ και να παραχωρεί κομμάτια της σε ιδιώτες, η αύξηση των οικιακών τιμολογίων έχει αγγίξει το 100%. Πώς εξηγείται, λοιπόν, η αισιοδοξία ότι τώρα που αυξάνεται η επιρροή των ιδιωτικών κεφαλαίων στην ΔΕΗ, θα μειωθούν οι τιμές; (γ) Αυτό που γίνεται τώρα στον τόπο μας με την ΔΕΗ, έχει ήδη γίνει σε πολλές χώρες τού εξωτερικού, εντός ή εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πουθενά (κι όταν λέμε πουθενά, εννοούμε πουθενά!) δεν σημειώθηκε μείωση των τιμών ενέργειας για λαϊκή κατανάλωση. Παραδείγματα υπάρχουν δεκάδες, με χαρακτηριστικώτερα αυτά της ιταλικής Enel και της περιβόητης πολιτειακής Enron. Όσο για τα θεωρητικά ευεργετικά αποτελέσματα του ανταγωνισμού, ας μη ξεχνάμε ότι εξαφανίζονται όταν αυτός ο ανταγωνισμός καταργείται στην πράξη με την δημιουργία καρτέλ.
Ψέμα Νο 3: Με την αύξηση των επενδύσεων δίνεται ώθηση στην ανάπτυξη.
Θεωρητικώς, ναι. Μόνο που εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με παραγωγική επένδυση αλλά με καθαρή κερδοσκοπία. Κανείς από τους υποψήφιους αγοραστές δεν προγραμματίζει κατασκευή καινούργιων μονάδων. Όλοι διεκδικούν την εκμετάλλευση των ήδη υφισταμένων μονάδων τής ΔΕΗ. Εξ άλλου, αυτό το ψέμα αναδεικνύει και μια αντίφαση: ενώ από την μια -υποτίθεται πως- η ΔΕΗ πουλιέται
