Να σας συστήσω : Στέφανι η Lili, Lili η Στέφανι

Διάβασα για τη Στέφανι Κλάιν στο in.site.rs. Αφορμή για την αναφορά του Naftilos ήταν ένα κείμενο του Γιώργου Αγγελόπουλου στα "ΝΕΑ".

Η Στέφανι είναι 29 ετών, ζει στη Νέα Υόρκη, είναι κατά το ένα τέταρτο Ελληνίδα, εργάζεται ως αρτ νταϊρέκτορ, μοιάζει συμπαθητική και έχει ένα μπλογκ που ονομάζεται "Greek tragedy". Το μπλογκ της είναι ένα από τα πιο πετυχημένα στον κόσμο, δέχεται πολλές επισκέψεις και πρόσφατα μου εκμυστηρεύτηκε στο τηλέφωνο πως όταν μεγαλώσει, ελπίζει να καταφέρει να με φτάσει. Της το εύχομαι ολόψυχα - τους συναδέλφους πρέπει να τους ενθαρρύνουμε.

Στο μπλογκ της η Στέφανι γράφει για τη ζωή της, τους έρωτές της και όλα όσα αγαπάει. Το γεγονός πως αναφέρεται ακόμα και στα πιο προσωπικά της θέματα με ειλικρίνεια την έχει κάνει εξαιρετικά δημοφιλή. Τον Απρίλιο θα κυκλοφορήσει το πρώτο της βιβλίο και ήδη ετοιμάζει το δεύτερο. Λέγεται πως η προκαταβολή που έλαβε για το βιβλίο από τον εκδοτικό οίκο ήταν 500.000 δολάρια. Επίσης ετοιμάζεται από το NBC μια κωμική τηλεοπτική σειρά με θέμα τη ζωή της.

Όταν διάβασα αυτό το άρθρο σκέφτηκα αμέσως τη Lili. Νομίζω πως κάνει ακριβώς ό,τι κάνει και η Στέφανι. Βέβαια η Lili μάλλον το κάνει καλύτερα, γιατί είναι περισσότερο από ένα τέταρτο Ελληνίδα, αλλά ούτε εκεί είναι το θέμα μου. Απλά περιμένω με αγωνία ένα βιβλίο της Lili και ο λόγος είναι απόλυτα ιδιοτελής : έχω βάλει ένα στοίχημα εδώ και δυο μήνες πως η Lili θα γράψει ένα μπεστ σέλερ και θέλω να το κερδίσω.

Υ.Γ.1 Όπως βλέπετε στη φωτογραφία, η Στέφανι τραγουδάει - όπως ακριβώς και η Lili.
Υ.Γ.2 Αξίζει να ρίξετε μια ματιά στο μπλογκ της Στέφανι και στα σχόλια που κάνουν οι αναγνώστες. Για παράδειγμα η Στέφανι γράφει τι επίδραση είχε στη ζωή της το άρθρο των New York Times που αναφέρεται σ' αυτήν. Οι αναγνώστες περιέργως δεν τη ...βρίζουν, αλλά χαίρονται μαζί της για όσα καλά της έχουν συμβεί - όπως ακριβώς συμβαίνει και στην Ελλάδα. Εδώ.

Όταν η Ελλάδα ταξιδεύει

Κορυφώθηκε αυτό το Σαββατοκύριακο η έξοδος των Αθηναίων καθώς οι αδειούχοι του Αυγούστου ξεκίνησαν τις διακοπές τους, διατρανώνοντας τη θέλησή τους να μιμηθούν τους τουρίστες και να ζήσουν τον μύθο τους στην Ελλάδα και όχι σε κάποιους εξωτικούς προορισμούς του εξωτερικού, όπως συνήθιζαν μέχρι πέρυσι.

Η Τροχαία βρέθηκε επί ποδός πολέμου και οι εκδρομείς το διαπίστωσαν ιδίοις όμμασι, αφού οι άντρες της Τροχαίας έκαναν αισθητή την παρουσία τους πίνοντας φραπέ και παίζοντας ζάρια στα διόδια, ενώ δεν παρέλειπαν να φτύνουν και να ξύνουν τον ποπό τους, κοιτώντας βέβαια συνέχεια τα ρολόγια τους με αγωνία για το πότε θα τελειώσει η ρημαδοβάρδια ώστε να πάνε επιτέλους να ξεκουραστούν.

Αυξημένη κίνηση παρατηρήθηκε στο λιμάνι του Πειραιά και η πληρότητα στα δρομολόγια των πλοίων άγγιξε το 300% με αποτέλεσμα οι επιβάτες να χρειαστεί να τραβάνε κουπί με βάρδιες. Ένταση δημιουργήθηκε την Παρασκευή λόγω βλάβης που παρουσιάστηκε στα πλοία «Ρομίλντα», «Ροδάνθη», «Ρονάλντο» και «Ρόδα, τσάντα και κοπάνα», αλλά τελικά διαπιστώθηκε πως οι καπετάνιοι είχαν απλά ξεχάσει να σηκώσουν τις άγκυρες.

Εκατοντάδες επιβάτες ξέμειναν στον Πειραιά, αφού απαγορεύτηκε λόγω βλάβης ο απόπλους του πλοίου «Παναγία Πάρου», που επρόκειτο να εκτελέσει το δρομολόγιο Σύρο, Πάρο, Νάξο, Ίο, Σίκινο, Φολέγανδρο, Θήρα, Ανάφη, Ίμβρο, Μάλτα και Γη του Πυρός.

Περασμένα ξεχασμένα

Το τελευταίο διάστημα όλο και πιο συχνά ακούγονται σενάρια για μελλοντική συνεργασία του ΠαΣοΚ με τον Δημήτρη Τσοβόλα, ενώ δεν αποκλείεται ακόμα και η επάνοδος του στο κόμμα. Προφανώς ο κ. Τσοβόλας έκρινε πως η συνεργασία του ΠαΣοΚ με τους κ.κ. Μάνο και Ανδριανόπουλο σηματοδοτεί την επιστροφή του κόμματος στις κοινωνικές του ρίζες, όπως ο ίδιος επιθυμούσε, και δεν θα ήθελε να απουσιάζει από μια τέτοια παλλαϊκή προσπάθεια. Από τη μεριά του ΠαΣοΚ το πιθανότερο είναι να σκέφτηκαν πως με τη Νέα Δημοκρατία στην κυβέρνηση δεν αποκλείεται να στηθεί ξαφνικά κάνα Ειδικό Δικαστήριο, οπότε, σου λέει, καλό είναι έχουμε στις τάξεις μας κάποιον με εμπειρία σε τέτοιες καταστάσεις.

Έκτακτο δελτίο ειδήσεων

Η μεγάλη πυρκαγιά που κατέκαψε χτες 3.000 στρέμματα πευκοδάσους στην Ανατολική Αττική δεν ήταν έργο εμπρηστών. Σύμφωνα με απόλυτα έγκυρες πληροφορίες των δημοσιογράφων του Star ο εμπρησμός οφείλεται στα ποτά "μπόμπες" που σερβίρονται στα κλαμπ και τα μπαρ της παραλιακής. Τα ποτά "μπόμπες" δεν προκαλούν μόνο κώφωση, τύφλωση και σε κάποιες περιπτώσεις τον θάνατο. Σε μεγάλες ποσότητες μπορούν να προκαλέσουν φαινόμενα όπως αυτό της φωτογραφίας, αφού ο άτυχος καταναλωτής πέρδεται ασύστολα και από τον ποπό του ξεπηδούν φωτιές, γνωστές ως και "κωλοφωτιές". Οι δυο νεαροί που συνελήφθησαν από την αστυνομία αφέθησαν ελεύθεροι γιατί διαπιστώθηκε πως πέρδονταν φλόγες σε δασώδη έκταση παρά τη θέλησή τους. Τώρα καταζητούνται οι ιδιοκτήτες του κλαμπ που τους σερβίρισε τα ποτά "μπόμπες" και μόλις συλληφθούν θα τους αποδοθούν κατηγορίες εμπρησμού.

Best seller

Το βιβλίο του Χίτλερ "Ο Αγών μου" συνεχίζει να είναι μπεστ σέλερ στην Τουρκία. Μη φανταστείτε τίποτα τρελά νούμερα πωλήσεων - για να γίνει ένα βιβλίο μπεστ σέλερ στην Τουρκία δεν απαιτούνται παρά δυο τρεις χιλιάδες αντίτυπα. Οι αναλυτές έχουν προσπαθήσει να προσεγγίσουν το φαινόμενο της επιτυχίας του εν λόγω βιβλίου από κοινωνιολογική άποψη αλλά η πραγματικότητα είναι μάλλον πολύ πιο απλή : η Τουρκία φοβήθηκε να λάβει μέρος στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και τώρα οι νεαροί Τούρκοι προσπαθούν να καλύψουν τα ιστορικά κενά που έχουν.

Κλείστε την πόρτα - μπάζει

«Ο κ. Μάνος κι ο κ. Ανδριανόπουλος σωστά κατά τη γνώμη μου ήρθαν. H παρουσία τους εμπλουτίζει το ΠΑΣΟΚ με ιδέες. Το ΠΑΣΟΚ πάντα ήταν ένα πολυτασικό κίνημα, είχε πολλά ρεύματα μέσα. Αυτό δεν είναι αρνητικό για τα κόμματα». Αυτή η δήλωση του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη βάζει επιτέλους τα πράγματα στη θέση τους : το ΠαΣοΚ επιθυμεί να γίνει Συνασπισμός. Στις 45 τάσεις και στα 60 ρεύματα θα το έχει πετύχει - το 3%.

Επέτειος

-Καλά, οι Τούρκοι γιόρταζαν την εισβολή - εσείς τι ακριβώς γιορτάζατε;
-Το "δεν ξεχνώ"!

Είμαστε όλοι τουρίστες (updated)

Always look on the bright side of life

Οι βομβιστικές επιθέσεις στη Μαδρίτη και το Λονδίνο, αρχικά σοκάρισαν τους Ευρωπαίους οι οποίοι όμως φαίνεται να προσαρμόζονται γρήγορα. Οι εκρήξεις βομβών σε τουριστικά θέρετρα της Τουρκίας και της Αιγύπτου αντιμετωπίστηκαν με ψυχραιμία και δεν είναι λίγοι οι Ευρωπαίοι τουρίστες που δεν διέκοψαν, αλλά αντίθετα παρέτειναν τις διακοπές τους στους τόπους των επιθέσεων. Χάρη σε αυτές τις πολύνεκρες επιθέσεις, πολλοί Ευρωπαίοι θα έχουν κάτι να θυμούνται τα κρύα βράδια του χειμώνα. Πόσο άλλο να αντέξει πια ο έρμος ο τουρίστας το ξενέρωτο μοντέλο διακοπών ξενοδοχείο-πισίνα-μπαρ-δωμάτιο, αν δεν διανθιστεί και με μερικές βομβιστικές ατραξιόν; Τι σόι διακοπές είναι αυτές που δεν περιέχουν κάποιο απρόοπτο;




Από εδώ και στο εξής, όσοι αναχωρούν για τουριστικούς προορισμούς θα κάνουν πρώτα τη διαθήκη τους και θα αποχαιρετούν τους φίλους και τους γνωστούς τους σαν να είναι η τελευταία φορά που τους βλέπουν. Συγκινητικές σκηνές θα εξελίσσονται σε λιμάνια και αεροδρόμια προσδίδοντας το απαιτούμενο πάθος, τον ηρωισμό και τις δυνατές συγκινήσεις που πρέπει να έχουν αυτές οι στιγμές. Κανείς δεν είχε υπολογίσει πως οι νερόβραστες και ανιαρές ζωές των πολιτών του δυτικού κόσμου θα αποκτούσαν επιτέλους κάποιο νόημα μέσα από τόσο τραγικά γεγονότα. Αλλιώς είναι να το κάνεις στις τουαλέτες του μπαρ ενός τουριστικού θέρετρου με μια Νορβηγίδα κομμώτρια, έχοντας παράλληλα την αγωνία μπας και σκάσει καμιά βόμβα και σας κάνει κομμάτια, κι αλλιώς αν ξέρεις πως θα μπορούσες να το κάνεις και αύριο. Όσο να 'ναι ανεβαίνει ο λίμπιντος, αν και το άσχημο είναι πως αναμένεται να παρουσιαστεί το πρόβλημα της πρόωρης εκσπερμάτισης.

Σε λίγο οι βόμβες θα σκάνε σε όλα τα θέρετρα του κόσμου επί καθημερινής βάσεως και θα διαφημίζονται από τηλεοράσεως ώστε να δελεάζονται οι τουρίστες που αναζητούν την περιπέτεια. Οι χώρες που δεν θα έχουν τρομοκρατικές επιθέσεις δεν θα προσελκύουν τουρίστες και θα εξοντωθούν οικονομικά. Ήδη η ελληνική κυβέρνηση σκέπτεται να απελευθερώσει τα μέλη της 17Ν και να επιδοτήσει οικονομικά την οργάνωση, αξιοποιώντας την πολυετή εμπειρία των στελεχών της, αλλά και την τεχνογνωσία τους σε θέματα ανατινάξεων, ενώ μελετάται και η αξιοποίηση της διεθνούς εμπειρίας με τη μετάκληση πετυχημένων βομβιστών του εξωτερικού που θα φροντίσουν να εκπαιδεύσουν τους επίδοξους Έλληνες συναδέλφους τους. Ο ανταγωνισμός προβλέπεται σκληρός και ήδη οι μετρ των βομβιστικών επιθέσεων έχουν καπαρωθεί από τις μεγάλες πολυεθνικές. Οι γαλάζιες σημαίες στις παραλίες θα αντικατασταθούν από μαύρες κι από εδώ και πέρα το ζητούμενο για κάθε παραλία δεν θα είναι τα καθαρά νερά αλλά το πόσες αιματηρές επιθέσεις έχουν γίνει σε κάθε μια απ’ αυτές.


Τα δελτία ειδήσεων μεταδίδοντας τις τρομοκρατικές ενέργειες θα λειτουργούν σαν δωρεάν διαφημιστικά τρέιλερ για τον τουρισμό της κάθε χώρας. Οι διαφημιστές προτείνουν οι βόμβες να σκάνε κατά τη διάρκεια των δελτίων, ώστε με τις αναγγελίες των εκρήξεων να προσελκύεται όλο και μεγαλύτερος αριθμός ανθρώπων που έχουν βαρεθεί τη ζωή τους και θέλουν να της δώσουν αυτό το κάτι που θα την κάνει ξεχωριστή. Όσοι θα έρχονται στην Ελλάδα που θα έχει 40 βόμβες την ημέρα θα κοιτάνε υποτιμητικά αυτούς που θα πηγαίνουν στην Ιταλία με τις 20 βόμβες. Φυσικά οι τιμές των πακέτων διακοπών θα διαμορφώνονται ανάλογα με την επικινδυνότητα της κάθε χώρας. Όσο πιο πολλές οι εκρήξεις, τόσο πιο ακριβά τα πακέτα. Κάποιες προηγμένες χώρες εξετάζουν το ενδεχόμενο οι εκρήξεις να ξεκινούν από τα αεροδρόμιά τους, ώστε οι τουρίστες να ενθουσιάζονται τόσο κατά την άφιξή τους όσο και κατά την αναχώρησή τους.




Από την άλλη τουρίστες θα χρησιμεύσουν επιτέλους σε κάτι, αφού τόσα χρόνια το μόνο που έκαναν ήταν να βρωμίζουν τον κόσμο όλο και να αφήνουν σκουπίδια στο πέρασμά τους λες και ήταν αρουραίοι. Η λέξη «τουρίστας» δεν θα έχει πια αρνητική έννοια και θα αποκτήσει πια την έννοια του «ήρωα» αναγκάζοντας τον καθηγητή Μπαμπινιώτη και τους ξένους συναδέλφους του να αναθεωρήσουν τα όσα αναφέρουν μέχρι σήμερα στο σχετικό λήμμα.

Ήδη πολλοί οικονομολόγοι έχουν αρχίσει να επαινούν ανοιχτά την διεθνή τρομοκρατία και να διακηρύττουν πως η απώλεια ανθρωπίνων ζωών έχει και τα καλά της. Κάθε Ευρωπαίος που σκοτώνεται από κάποιο τρομοκρατικό χτύπημα προκαλεί και μια νέα θέση εργασίας, μια θέση πάρκινγκ, την αποφυγή καταβολής της σύνταξης και βέβαια έτσι πετυχαίνεται και η πολυπόθητη αποκέντρωση – προς τους ουρανούς μεν, αποκέντρωση δε. Επίσης θα πρέπει να συνυπολογίσουμε τις θέσεις εργασίας που απελευθερώνουν οι βομβιστές που ανατινάσσονται, προσφέροντας με αυτόν τον τρόπο διπλή ευεργεσία στην ανθρωπότητα. Παράλληλα τονώνεται η οικοδομική δραστηριότητα, αφού στη θέση των κτιρίων που ανατινάχτηκαν θα χτιστούν νέα κι έτσι θα απασχοληθούν πολλές ειδικότητες που περνούν κρίση, όπως μπετατζήδες, χτίστες, σοβατζήδες, μπογιατζήδες, ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί, ξυλουργοί και άλλοι. Τρελές δουλειές επίσης θα κάνουν τα γραφεία κηδειών μιας και η Ευρωπαϊκή Ένωση σκοπεύει να ψηφίσει ειδική ρύθμιση, ώστε οι ανατιναγμένοι τουρίστες που τα κακάρωσαν να θάβονται στη χώρα που συνέβη το μοιραίο. Με αυτόν τον τρόπο θα προσελκύονται τα επόμενα χρόνια και οι συγγενείς τους που θα επισκέπτονται τους τάφους των δικών τους ανθρώπων. Το μέλλον της παγκόσμιας οικονομίας περνάει μέσα από τις βομβιστικές επιθέσεις και τώρα αποδεικνύεται πόσο είχαν παρεξηγηθεί όλα αυτά τα χρόνια οι τρομοκράτες.

The payback

Πριν από αιώνες οι Ευρωπαίοι «ανακάλυψαν» την Αμερική, την Αυστραλία, την Ινδία, την Αφρική και άλλους μαγικούς τόπους. Βέβαια αυτοί οι τόποι είχαν ήδη «ανακαλυφθεί» από τους ανθρώπους που έμεναν εκεί για χιλιάδες χρόνια, αλλά αυτό δεν επηρέασε τους Ευρωπαίους εξερευνητές που προφανώς θεωρούσαν πως μια χώρα «ανακαλύπτεται», μόνο όταν την αντικρίσουν τα δικά τους μάτια ή τέλος πάντων τα μάτια κάποιου λευκού ανθρώπου. Ο εκπολιτισμός των ιθαγενών έγινε με γρήγορο και πολιτισμένο τρόπο: το ξεπάστρεμα. Οι αποικιοκράτες ξεζούμισαν τις χώρες που «ανακάλυψαν» και τις άφησαν στη μοίρα τους. Τα τελευταία χρόνια, οι κάτοικοι των αποικιών «ανακάλυψαν» με τη σειρά τους την Ευρώπη και πολλοί απ’ αυτούς εγκαταστάθηκαν σ’ αυτήν. Κάποιοι απ’ αυτούς μιμούνται με επιτυχημένο ομολογουμένως τρόπο τα όσα έκαναν στους προγόνους τους οι σπουδαίοι Ευρωπαίοι εξερευνητές.


Οι μουσουλμάνοι στη Μεγάλη Βρετανία είναι σχεδόν 2 εκατομμύρια και αποτελούν το 3% του πληθυσμού. Είναι ολοφάνερο πως οι άνθρωποι αυτοί στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές αντιμετώπισαν μεγάλο πρόβλημα, μιας και τα μεγάλα πολιτικά κόμματα υποστήριζαν τον πόλεμο στο Ιράκ. Οι πρόσφατες βομβιστικές επιθέσεις στο Λονδίνο το αποδεικνύουν έμπρακτα. Μήπως έφτασε η ώρα για τη δημιουργία ενός ισλαμικού κόμματος στη Βρετανία, ώστε να εκπροσωπηθούν έτσι όλοι οι Βρετανοί πολίτες όπως επιτάσσει η εύρυθμη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος;

(Ευχαριστώ τον Βασίλη για την διόρθωση στο κείμενο)

Η φωτογράφος που μου έκλεψε την καρδιά

Πρόσφατα γνώρισα μια φωτογράφο. Μέρος της δουλειάς της, που σύντομα θα παρουσιαστεί σε έκθεση, βλέπετε στις ανωτέρω φωτογραφίες. Εγώ από φωτογραφίες και Τέχνες δεν κατέχω, καθότι είμαι παιδάριον, αλλά μπορώ να σας διαβεβαιώσω πως είναι πανέμορφη κι άμα με περιμένει να μεγαλώσω θα την παντρευτώ.

Αμνησία

Η Άννα Διαμαντοπούλου επανήλθε κατηγορώντας την κυβέρνηση για υποκρισία με αφορμή την επίσκεψη του πρωθυπουργού στον Αη-Στράτη. "Δεν μας είπε η κυβέρνηση επί ποιας κυβέρνησης έγινε ο Αη-Στράτης τόπος εξορίας", είπε η κ. Διαμαντοπούλου. Ομολογώ πως δεν θυμάμαι. Μήπως ήταν η ίδια κυβέρνηση που εμπνεύστηκε τη Μακρόνησο, τον "Παρθενώνα του 20ου αιώνα" κατά τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο; Αλήθεια ποιος ήταν υπουργός σε εκείνη την κυβέρνηση; Έχει ένα πασίγνωστο ονοματεπώνυμο. Σήμερα αδειανό...

Ο πειρασμός της αθωότητας

-Είμαστε αθώοι. Όπως κι εσείς.


(Το βιβλίο "Ο πειρασμός της αθωότητας" του Πασκάλ Μπρικνέρ κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "Αστάρτη".)

Είμαστε όλοι Λονδρέζοι

Δυο εβδομάδες μετά τις πολύνεκρες εκρήξεις στο Λονδίνο, είχαμε σήμερα και νέες εκρήξεις στο μετρό και σε ένα λεωφορείο, ευτυχώς χωρίς θύματα αυτή τη φορά. Ο ελληνικός λαός περιμένει με αγωνία να μάθει αν είμαστε όλοι Λονδρέζοι και πάλι ή αυτό συμβαίνει μόνο όταν έχουμε νεκρούς. Αν σκάσουν τίποτα βόμβες και τον Αύγουστο, θα έχουμε περάσει ένα κοσμοπολίτικο καλοκαίρι . Ούτε Έλληνες, ούτε τέτοιες βλαχιές – μόνο Λονδρέζοι. Χαϊλίκια. Παρακαλούνται πάντως οι τρομοκράτες να περιορίσουν τη δράση τους στο Λονδίνο. Σε άλλη περίπτωση μπορεί να χρειαστεί να γίνουμε όλοι Άγγλοι (ugly).

Μήπως είμαι ΠαΣοΚ;

«Δεν είμαι ΠαΣοΚ» δήλωσε ο Στέφανος Μάνος και αυτό ήταν το μόνο κέρδος που είχαμε εμείς οι εργαζόμενοι κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή του νομοσχεδίου για τα εργασιακά. Ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος μιμήθηκε τον κ. Μάνο και έκρινε σκόπιμο να διευκρινίσει πως ούτε αυτός είναι ΠαΣοΚ. Αυτό προκάλεσε εκνευρισμό στους βουλευτές του ΠαΣοΚ- που ούτε αυτοί είναι ΠαΣοΚ, γιατί κανείς δεν ξέρει πια τι είναι ΠαΣοΚ, αλλά ντρέπονται να το πουν-επειδή ζήλεψαν τον Μάνο και τον Ανδριανόπουλο που μπορούν να το λένε φόρα παρτίδα. Οι δυο βουλευτές εξελέγησαν ως βουλευτές Επικρατείας του ΠαΣοΚ και αφού δεν είναι ΠαΣοΚ και μπορούν να λένε και να κάνουν ό,τι θέλουν, στις επόμενες εκλογές είναι πιθανό όλα τα ψηφοδέλτια του κόμματος να στελεχωθούν με πρόσωπα που δεν θα ανήκουν σε αυτό. Τώρα πολλοί βουλευτές του ΠαΣοΚ σκέφτονται να δηλώσουν πως ούτε αυτοί είναι ΠαΣοΚ, για να έχουν πιθανότητες να βρεθούν ξανά στο κοινοβούλιο μετά τις επόμενες εκλογές. Κανείς δεν κρατάει πια τα προσχήματα και όταν οι βουλευτές του ΠαΣοΚ βρίζονται μεταξύ τους λένε ο ένας στον άλλο : «Είσαι ΠαΣοΚ».

Ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος –που ούτε αυτός είναι ΠαΣοΚ αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να γίνει στο μέλλον – έστειλε επιστολή στον ευρωπαίο επίτροπο παίρνοντας θέση εναντίον του νομοσχεδίου για τα εργασιακά. Ο επίτροπος είδε με συμπάθεια τις θέσεις του αρχιεπισκόπου και επιφυλάσσεται να τις ικανοποιήσει αλλά ζητάει για αντάλλαγμα τη δυνατότητα να προβαίνει η ευρωπαϊκή επιτροπή σε αγιασμό και ρασοευχή.

Αποχαιρετισμός στα όπλα

Διακήρυξη κατά της οπλοχρησίας πρόκειται να υπογραφεί απόψε στα Ανώγεια της Κρήτης, παρουσία του υπουργού Δημόσιας Τάξης Γ. Βουλγαράκη. Με την πρωτοβουλία αυτή εκτιμάται πως θα μπει ένα τέλος στο έθιμο των μπαλωθιών. Κατά τη διάρκεια των γάμων οι Κρητικοί καλούνται να βαράνε παλαμάκια και να χτυπάνε τα κουτάλια στα ποτήρια. Από εδώ και πέρα δικαίωμα οπλοχρησίας στην Κρήτη θα έχουν μόνο οι Αμερικανοί στρατιώτες της βάσης της Σούδας.

(προς φίλους αναγνώστες που ανησυχούν δια αλληλογραφίας : καλά είμαι - πολλή δουλειά, πολύ γράψιμο - ευχαριστώ)

Δεν ξεχνώ

Δεν ξεχνώ - απλά δεν θυμάμαι πια. Τίποτα.

Ξενομανία

Στη συζήτηση που γίνεται στη Βουλή για τα νομοσχέδια που αφορούν τα εργασιακά και το ωράριο των καταστημάτων ο Στέφανος Μάνος έριξε το γάντι στο ΠαΣοΚ που επιμένει στην απόσυρση των νομοσχεδίων, λέγοντας : «Στη Σουηδία, που για το ΠαΣοΚ φαίνεται πως αποτελεί χώρα-υπόδειγμα τον τελευταίο καιρό, τα καταστήματα την Κυριακή είναι ανοικτά.». Η Άννα Διαμαντοπούλου σήκωσε το γάντι και του απάντησε: «Αυτή δεν είναι μόνο η χρονιά του Αϊνστάιν, όπως ειπώθηκε πριν στην αίθουσα, αλλά και η χρονιά του μεγάλου παραμυθά, του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, του οποίου πρόξενος στην Ελλάδα είναι ο κ. Μάνος». Ο κ. Μάνος ανταπάντησε θυμίζοντας στην κ. Διαμαντοπούλου το βιβλίο του Άντερσεν "Τα καινούργια ρούχα του αυτοκράτορα". Κακώς χαλάνε τις καρδιές τους τα εκλεκτά στελέχη του ελληνικού κοινοβουλίου και δεν υπάρχει λόγος να ανατρέχουν σε αλλοεθνείς κι αλλόθρησκους για να στηρίξουν τα επιχειρήματά τους. Το 2005 είναι η κατ’ εξοχήν χρονιά που ο καθένας μπορεί να λέει και να κάνει ό,τι θέλει - είναι, βλέπετε, και «έτος Μίκη Θεοδωράκη».

Σε μαγικά νησιά

Με προφορική εντολή του υπουργού Αιγαίου Αριστοτέλη Παυλίδη, σταμάτησαν οι μελέτες και τα έργα για την ανάδειξη του ιστορικού χώρου της Γυάρου σε μνημείο της Δημοκρατίας. Η απόφαση για την ανάπλαση της Γυάρου ελήφθη το 2001, όταν ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης επισκέφθηκε το νησί. Ο κ. Καραμανλής επισκέφθηκε πρόσφατα τον Άγιο Ευστράτιο, αλλά δεν πρέπει να συγχέονται οι περιπτώσεις των δυο αυτών τόπων εξορίας. Τα κονδύλια για τη Γυάρο θα διατεθούν για έργα σε άλλους τόπους μαρτυρίου των νεοελλήνων, όπως η Αράχωβα και η Μύκονος.

Ομοιότητες

«Κάθε μέρα και πιο πολύ ο Καραμανλής μοιάζει με τον Μητσοτάκη του '90 - '93», δήλωσε ο Κώστας Σκανδαλίδης στον "Κόσμο του Επενδυτή". Αν δεχτούμε πως αυτό συμβαίνει, δεν βλέπω σε τι μπορεί να φανεί χρήσιμο στην προσπάθεια του ΠαΣοΚ να επανέλθει στην εξουσία, αφού κάθε μέρα όλο και λιγότερο ο Γ. Παπανδρέου μοιάζει στον Α. Παπανδρέου. Όχι μόνο της περιόδου '90 - '93 αλλά και κάθε άλλης περιόδου - πλην της νεκρής ίσως.

Η Εκκλησία στην πρωτοπορία!

Ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος - του οποίου τη σεπτή μορφή βλέπετε στη φωτογραφία - καταφέρθηκε εναντίον του προέδρου του Συνασπισμού Αλέκου Αλαβάνου, με αφορμή την πρόταση του τελευταίου για νομιμοποίηση του γάμου μεταξύ ομοφυλοφίλων. «Όσοι υποστηρίζουν τη νομιμοποίηση των σχέσεων των ομοφυλοφίλων είναι 'δήθεν' προοδευτικοί», δήλωσε ο σεβάσμιος ιεράρχης. Είμαι αναγκασμένος να συμφωνήσω μαζί του. Κρίνοντας από τις αποκαλύψεις που προηγήθηκαν και αφορούσαν τις σεξουαλικές προτιμήσεις των ιερέων μας, είναι ολοφάνερο πως οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις έχουν μεγαλύτερο πάθος όταν είναι παράνομες - άρα είναι προοδευτικότερες.

Η πρώτη φορά (άνδρες)

-Ρε Νίκο θυμάσαι την πρώτη σου φορά;
-Ξεχνιούνται αυτά τα πράγματα Γιάννη μου;
-Πόσων χρονών ήσουνα;
-Δέκα! Ψέματα, δέκα και μισό!
-Στο δημοτικό ρε συ;
-Και άργησα μπορώ να σου πω. Εσύ;
-Εγώ στα εννιά!
-Με ποια ρε συ;
-Με τη δασκάλα! Με γούσταρε απ’ τα εφτά!
-Δεν το πιστεύω!
-Αλήθεια σου λέω. Πήγαινε να τη ρωτήσεις!
-Δηλαδή τι να της πω; «Κυρία Πετρακάκη σας πήδηξε ο Χατζημηνάς στην Τετάρτη Δημοτικού»; Εξάλλου αυτή θα είναι γριά τώρα.
-Πέθανε πέρσι.
-Τότε τι μου λες να πάω να τη ρωτήσω;
-Τρόπος του λέγειν ρε Νίκο. Εσύ με ποια πήγες πρώτη φορά;
-Κι εγώ με την Πετρακάκη!
-Με δικιά μου γκόμενα πήγες ρε Νίκο;
-Δεν το ήξερα –δεν μου είχες πει τίποτα.
-Καλά δεν πειράζει. Ο γιος σου πόσο είναι;
-Έντεκα.
-Την πήδηξε τη δασκάλα του ή ακόμα;

Η πρώτη φορά (γυναίκες)

-Μαρία πότε το έκανες για πρώτη φορά;
-Ποιο;
-Το παστίτσιο! Για σεξ λέω!
-Στα 19!
-Καλά και με το Γιώργο στο Λύκειο τι κάνατε;
-Αυτό δεν μετράει –ήμασταν παιδιά!
-Μωρή αυτός δεν σε άφησε έγκυο και τρέχαμε να το ρίξεις μη σε πάρει χαμπάρι ο πατέρας σου;
-Που το θυμήθηκες αυτό τώρα; Εσύ πότε το έκανες για πρώτη φορά;
-Στα 22!
-Με ποιον βρε Λουκία;
-Δεν μπορώ να σου πω –είναι επώνυμος!
-Γιατί εγώ με ποιον το έκανα; Με τον Άγνωστο Στρατιώτη;
-Δεν σου λέω –κινδυνεύει η θέση του.
-Κινδυνεύει η θέση του επειδή σε πήδησε; Σιγά μην τον εξορίσουν κιόλας! Λέγε ποιος ήταν!
-Θες να μάθεις;
-Ναι!
-Ο πατέρας σου!
-…
-Είσαι καλά Μαρία;
-Πήγες με τον πατέρα μου;
-Ναι…
-Πως ήταν;
-Χάλια.
-Χάλια ο πατέρας μου; Η μάνα μου άλλα λέει!
-Τελείωσε αμέσως…
-Ποιος ξέρει τι κόλπα του ‘χες κάνει! Να σου πω κι εγώ κάτι;
-Σ’ ακούω.
-Κι εγώ πήγα με τον πατέρα σου!
-Το ξέρω – εγώ γιατί νομίζεις πως πήγα με τον δικό σου;

Δεν υπάρχουν αθώα θύματα στο ημισφαίριο που ζούμε, Δόνα μου.

Πριν δέκα μέρες, την επομένη των γεγονότων του Λονδίνου έγραψα πως είμαστε όλοι ένοχοι. Σήμερα ο "ΚΑΙΡΟΣ" της "Ε" γράφει ακριβώς το ίδιο πράγμα. Με την ελπίδα πως δεν θα βρεθούν κάποιοι λίγοι blogger που θα του στείλουν οργισμένα (ακόμα και υβριστικά) mail, γράφοντάς του πόσο βλάκας είναι, παραθέτω ένα απόσπασμα από το άρθρο του Γ. Παπαδόπουλου Τετράδη μπας και καταλάβουν και οι πολύ ...αθώοι.

Ακούω και βλέπω διαρκώς να μιλούν για αθώα θύματα. Κοίταξε μέσα σου και γύρω σου, Δόνα μου. Δεν υπάρχουν αθώα θύματα εδώ, σ' αυτό το ημισφαίριο. Μόνο τα παιδιά και οι σαλεμένοι είναι αθώοι. Ολοι οι άλλοι Συμμετέχουμε. Από τη μία με έπαρση διατυμπανίζουμε ως κορυφαία αξία τη Δημοκρατία και την κατάκτηση να έχουμε και να λέμε τη γνώμη μας. Κι από την άλλη, μόλις πληρώνουμε το τίμημα αυτής της γνώμης κρυβόμαστε πίσω από το ότι είμαστε αμέτοχοι.

Τελικά συμμετέχουμε ή όχι; Εχουμε γνώμη ή όχι; Ζούμε τη Δημοκρατία με ευθύνη ή όχι; Εχουμε ευθύνη;

Γιατί αν συμμετέχουμε είμαστε άξιοι αυτού που ζούμε. Κι αν δεν συμμετέχουμε είμαστε, πάλι, άξιοι αυτού που ζούμε.

Δεν υπάρχουν αθώα θύματα στο ημισφαίριο που ζούμε, Δόνα μου.Υπάρχουν μόνο θύματα. Θύματα και θύτες ταυτοχρόνως. Σε ένα σιχαμερό παιχνίδι εκείνων, που έχουν στα χέρια τους την ισχύ του χρήματος και την ισχύ της επιβολής των επιθυμιών τους. Σιχαμερό, όχι τόσο για τα χαμερπή ελατήρια των πράξεών τους. Αλλά, γιατί η μεγαλύτερη ισχύς τους είναι η ανοχή, η αδιαφορία, ο ευνουχισμός των υπόλοιπων μελών της κοινωνίας. Αυτών όλων που Συμμετέχουμε στα δικά τους εγκλήματα, φορώντας τα ρούχα αυτών των εγκλημάτων, αγοράζοντας τα αγαθά αυτών των εγκλημάτων, εργαζόμενοι για να προωθηθούν αυτά τα εγκλήματα, ψηφίζοντας ή -το χειρότερο- απέχοντας για τους εκπροσώπους αυτών των εγκλημάτων και όχι για τους εκπροσώπους των πραγματικών αναγκών των Ανθρώπων. Των δικών μας αναγκών.

Κι αν ο Τζιμάκος είχε blog ;

Άκουσα τη ραδιοφωνική εκπομπή του Τζίμη Πανούση στον Σκάι. Φυσικά αναφέρθηκε και στα γεγονότα του Λονδίνου. «Όποιος δεν είναι δούλος βαφτίζεται 'τρομοκράτης'», «βρέθηκαν κάποιοι να σώσουν την τιμή μας» και διάφορα άλλα ανάλογα εκστομίστηκαν από το Πανούσειο στόμα. Εδώ και κάποια χρόνια δεν με συναρπάζει όσο κάποτε, αλλά τον παρακολουθώ που και που. Δεν είναι θέμα αν συμφωνώ ή διαφωνώ μαζί του – η Ελλάδα έχει έλλειμμα στη σάτιρα και κατ’ εμέ κάθε σατιρικός καλλιτέχνης τέτοιου επιπέδου είναι απαραίτητος.


Φυσικά ο Τζιμάκος είναι παρών και συνεχίζει να σπέρνει τρόμο με τα λεγόμενά του σε γέρους πάσης ηλικίας, που νομίζουν πως ζουν, αλλά στην πραγματικότητα έχουν πεθάνει εδώ και χρόνια και σας παρακαλώ να μην τους το πείτε γιατί θα στενοχωρηθούν.

Σκέφτηκα τι θα γινόταν αν ο Πανούσης είχε blog. Όταν ο μέσος blogger δεν διανοείται να ακούσει πως για την κατάντια του κόσμου γύρω μας έχουμε κι εμείς ευθύνη με τις πράξεις και τις επιλογές μας και πως δεν είμαστε αθώοι, φανταστείτε τι θα πάθαινε αν διάβαζε κάποιον, που πιστεύει πως «οι 'τρομοκράτες' δεν είναι τρομοκράτες, αλλά ελεύθεροι άνθρωποι». (Επειδή διαβάζουν και καθυστερημένοι : αυτός το πιστεύει, όχι εγώ.) Από τη στιγμή που ο μέσος blogger (ο blogger του μεσαίου χώρου) αρέσκεται μόνο στη γκρίνια και στο πως του φταίνε όλα και σταματήστε τη Γη να …κατέβουν, θα πάθαινε ντουβρουτζά με τον Τζιμάκο και θα ήθελε να τον επαναφέρει στον ίσιο δρόμο –μέχρι κάνα σόκιν ανέκδοτο το πολύ-πολύ δηλαδή.

«Δεν έπρεπε να το γράψεις αυτό», «πάρ’ το πίσω», «είσαι βλάκας», «γράφεις μαλακίες», «μου μου μου, σου σου σου, ψου ψου ψου» «τι πράγματα είναι αυτά;» «σα δεν ντρέπεσαι!», «άντε γαμήσου», είναι μερικά (τα πιο light) απ’ αυτά που θα γράφονταν εναντίον του από τους εξεγερμένους blogger πριν εξορμήσουν στο «Ρομέο» για να κάνουν την επανάστασή τους στα μπούτια της Ουκρανής.

Το θέμα είναι πως γίνεται να είναι ανατρεπτικός κάποιος που δεν είναι και στην πρώτη νιότη του, ενώ δεκάδες νέοι, υποτίθεται, άνθρωποι γράφουν αναπαράγοντας αναχρονιστικά κλισέ, θέλουν «κανόνες καλής συμπεριφοράς» και παράλληλα πιστεύουν πως είναι πρωτοπόροι και μοναδικοί. Και δώσ’ του η επανάσταση στο σαλόνι ή στο νοικιασμένο με τα λεφτά του μπαμπά σπίτι. Αλλά ξέχασα : ο blogger του μεσαίου χώρου πιστεύει πως ο Τζιμάκος (και όλοι οι άλλοι βέβαια) λέει μαλακίες.

Αυτές τις σκέψεις έκανα και σκέφτομαι πως θα ήθελα πολύ να είχε blog ο Τζιμάκος.

Τζιμάκο αν …ακούς, φτιάξε blog. Θα σε βάλω στα links μου και θα έχεις πολλές επισκέψεις!

(Η εκπομπή του Τζίμη Πανούση, κάθε Σάββατο και Κυριακή 13.00- 14.00 στον Σκάι 100,3 ,προσφέρεται για νεκρούς πάσης ηλικίας –βλέπετε, πιστεύω και στην Ανάσταση.)

Άξιος!

"Ανησυχώ για την Εκκλησία...τη δική μου...τη δική σας, ειδικά όταν η ίδια η ηγεσία της την υπονομεύει", δήλωσε χτες ο Γ. Παπανδρέου κάνοντας ευθεία επίθεση στον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο. Τα πράγματα είναι απλά : συνειδητοποίησε πως δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει πρωθυπουργός και έβαλε στόχο να γίνει Αρχιεπίσκοπος.

Θέλω να με διαβάζουν και να με αγαπάνε ΟΛΟΙ

Έχοντας ξεπεράσει τις 21.000 επισκέψεις σε διάστημα μικρότερο των 2 μηνών ας πω ποια είναι η επιθυμία μου :

Θέλω να με διαβάζουν όλοι οι κάτοικοι του πλανήτη. Θέλω οι Κινέζοι να «χάνονται» στη μετάφραση για να διαβάσουν τι έγραψα. Θέλω οι μανάδες να νανουρίζουν τα μωρά τους με κάτι που θα έχω γράψει εγώ. Θέλω τα αγόρια πριν φιλήσουν τα κορίτσια τους να τους λένε μια φράση από κάποιο κείμενό μου. Θέλω τα παιδιά να αποχαιρετούν για πάντα τους γονείς τους διαβάζοντας κάτι δικό μου. Θέλω ο Ζαγοράκης να σηκώσει το Παγκόσμιο Κύπελλο στη Γερμανία και να πει : «κι όπως λέει κι ο πιτσιρίκος …». Θέλω ο Οσάμα να διαβάσει κάτι που έγραψα και να κλάψει στην αγκαλιά του Τόνι Μπλερ – άμα ανατιναχτούν παρέα μετά ακόμα καλύτερα. Θέλω οι άνθρωποι να διαβάζουν όσα γράφω και να γελάνε. Θέλω να διαβάζουν όσα γράφω και να συγκινούνται –να κλαίνε για να καθαρίσει η ψυχή τους. Θέλω να με διαβάζουν, στο κομπιούτερ, στην τουαλέτα, στο διάστημα, στα κομμωτήρια, στα καφενεία, στον προθάλαμο των οδοντιατρείων, στις φυλακές, στην παραλία, στο γήπεδο και οπουδήποτε αλλού. Αυτή είναι η επιθυμία μου. Ψωνισμένη; Ψωνισμένη! Βλακώδης; Βλακώδης! Εγωιστική; Εγωιστική! Εγώ αυτό το λέω «αγάπη». Κι εν προκειμένω αυτή είναι η επιθυμία μου, την εκφράζω και ποιον βλάπτει; Σάμπως θα πραγματοποιηθεί; Εγώ την επιθυμία μου την είπα και δεν κάνει κακό σε κανέναν. Ας κοιτάξουν κι οι άλλοι μέσα τους να δουν τη δική τους.

Ευχαριστώ όλους τους αναγνώστες.

Ο φίλος στη δύσκολη στιγμή φαίνεται

-Τόνι, αφού οι τρομοκράτες ήταν από το Λιντς, πρέπει να βομβαρδίσεις το Λιντς.

Η πολυπολιτισμική κοινωνία είναι γεγονός

-My name is Bond... Muhammad Bond.

Allah Akbar Mr. Blair! Allah Akbar!

Βρετανοί οι βομβιστές! Η ζωή αντιγράφει την Τέχνη που αντιγράφει τη ζωή (και της κάνει χοντρή πλάκα).



Ο Λόρενς της Αραβίας


Ο Αμπντούλ της Βρετανίας



-Με λένε Λόρενς της Αραβίας!
-Κι εμένα Ομάρ της Βρετανίας! Θες να τα φτιάξουμε;

Η ώρα της αυτοκριτικής

-Ε, είχε κι η κωλοφαρδία μου τα όριά της!

Το μαγιό μου και μια παραλία

-Γιώργο μου;
-Ναι, μωρό μου;
-Ξέρεις τι θέλω;
-Όχι, εσύ;
-Αν ξέρω τι θέλεις;
-Όχι, αν ξέρεις τι θέλεις εσύ!
-Ξέρω!
-Τι;
-Θέλω το μαγιό μου και μια παραλία.
-Αυτό μου είπε χτες και ο Πέτρος.
-Θέλει το μαγιό μου ο Πέτρος;
-Όχι, το δικό του μαγιό θέλει και μια παραλία.
-Ε, αυτό θέλει και η Νάνσυ.
-Το μαγιό και την παραλία του Πέτρου;
-Όχι, το δικό της μαγιό και τη δική της παραλία.
-Και ο Κώστας στη δουλειά αυτό μου λέει εδώ και τρεις μήνες.
-Ξέρεις τι δείχνει αυτό Γιώργο μου;
-Τι;
-Οι πωλήσεις των μαγιό πρέπει να έχουν ανέβει τρελά.
-Και των παραλιών επίσης. Αχ τι δεν θα έδινα κι εγώ να ήμουν σε μια παραλία με το μαγιό μου…
-Γιώργο;
-Ναι μωρό μου.
-Αφού στο τέλος το μόνο που θέλουμε όλοι μας, είναι να είμαστε με το μαγιό μας σε μια παραλία, γιατί δουλεύουμε όλη μας τη ζωή σαν τα ζώα και αγοράζουμε συνέχεια ένα σωρό άχρηστα πράγματα;
-…

Φτου σας να μη βασκαθείτε!

Ο Averel και ο Κλαύδιος μας προτρέπουν να μην πτύουμε εις το έδαφος. Η ταινία "Οι εντιμότατοι φίλοι μου", η οποία προβάλλεται ξανά, είναι το τελευταίο τους θέμα. Κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι ωραίοι τύποι. Αν με φτύσουν κιόλας, θα είμαι σίγουρος! Διαβάστε τους!

Tony, Tony, Tony I know that you 're horny

Shoot the dog!


Σκοτώθηκαν αθώοι - σαν κι εμάς δηλαδή

Παρατηρείται ένα περίεργο φαινόμενο : όλοι αυτοί που διαμένουν, κάνουν τουρισμό ή σπουδάζουν σε χώρες οι οποίες έχουν στρατεύματα κατοχής σε άλλες χώρες, θεωρούνται «αθώοι πολίτες». (Δεν αναφέρομαι στους Έλληνες, αλλά στους υπόλοιπους. Όλοι εξάλλου γνωρίζουμε, πως το να είσαι Έλληνας είναι πιστοποιητικό αθωότητας.)


Γιατί θεωρούνται αθώοι; Δεν είναι ενήλικες; Επιλογή τους δεν είναι; Δεν γνωρίζουν τι συμβαίνει; Με το ζόρι πήγαν; Με το ζόρι μένουν; Μη γίνεσαι κυνικός πιτσιρίκο! Κυνικός; Δηλαδή αυτός που κάνει τουρισμό σε μια ιμπεριαλιστική χώρα ή σπουδάζει εκεί, αδιαφορώντας για τις δολοφονίες που διαπράττει η χώρα αυτή, τι είναι; Ευαίσθητος; Μήπως ανθρωπιστής; Τι λέτε ορέ κλεφτόπουλα; Τι λέτε ορέ ζαγάρια; Την πάρτη του και την καλοπέρασή του σκέφτεται και έχει χεσμένους όλους τους υπόλοιπους. Τους πήρε όλους τώρα ο πόνος για τους Βρετανούς. «Είμαστε όλοι Λονδρέζοι», «τι κρίμα», «σκοτώθηκαν αθώοι», «η τρομοκρατία δεν θα περάσει» και τέτοιες πίπες. Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο. Για την κρατική τρομοκρατία κουβέντα, η ατομική είναι το θέμα.


«Μα ρε πιτσιρίκο κινδυνεύει ο πολιτισμός μας!». Όπα ρε με τον πολιτισμό σου! Σιγά τον Αριστοτέλη! Ξέχνα τα λεφτά του Βρετανού μπεκρούλιακα και με το χέρι στην καρδιά πες μου ποιον προτιμάς; Αυτόν ή τον Παλαιστίνιο; «Μα είναι φανατικοί ισλαμιστές!». Ενώ εσύ είσαι φανατικός με την πάρτη σου! «Μα ανατινάζονται!». Αυτοί βρε όρνιο, αν ανατιναχτούν, ανατινάζουν αυτό που εσύ θεωρείς το κέντρο του κόσμου! Εκεί τρελαίνεσαι – θέλεις να διαλέξω ανάμεσά σ’ αυτούς και σ’ εσένα; Ποιος εξέλεξε τον φονιά Μπλερ για τρίτη φορά; Οι αθώοι; Αθώοι ήταν όσοι σπούδαζαν στη ναζιστική Γερμανία; Αθώοι είναι όσοι κάνουν τουρισμό στην Τουρκία και στη Ρωσία που λιανίζουν Κούρδους και Τσετσένους αντίστοιχα; Όσοι σπουδάζουν ή κάνουν τουρισμό στη Βρετανία δεν στηρίζουν τη βρετανική οικονομία;


"Ναι, αλλά εγώ ήμουν αντίθετος στον πόλεμο του Ιράκ!". Καλά, πρόσεξε μη σκίσεις κάνα καναπέ! Σιγά ρε μάγκα την εξάτμιση, μη θαμπώσει το λουστρίνι! Είμαστε συνειδητοποιημένοι πολίτες ή όχι; Ό,τι κάνουμε είναι επιλογή μας. Άρα, προς τι όλα αυτά τα δακρύβρεχτα λογύδρια, άρθρα και κείμενα περί «αθώων πολιτών που πήγαιναν στις δουλειές τους»; Οι σκοτωμένοι Ιρακινοί χαραμοφάηδες ήταν; Αυτοί που πήγαιναν όταν έτρωγαν τις βόμβες στο κεφάλι; Στις πουτάνες; Προς τι όλα αυτά τα αφελή «κατηγορώ»; Προς τι όλη αυτή η έκπληξη;


Όχι ρε κουτορνίθι, δεν χαίρομαι –απλά το ήξερα. Άμα τη γκαστρώσεις τη γυναίκα, το πολύ σε εννιά μήνες θα γεννήσει. Από την εισβολή στο Αφγανιστάν και μετά βούιξε ο τόπος όλος πως η Βρετανία θα υποστεί τα αντίποινα. Εσύ δεν το ήξερες πως το Λονδίνο είναι στόχος; Ως και ο …George Michael το είχε …προφητέψει πριν τρία χρόνια – πριν καν τον πόλεμο στο Ιράκ! Το τραγουδάκι δεν τ’ άκουσες; Το βίντεο δεν το είδες; Μάγκα μου γουστάρεις διακοπές, ψώνια και σπουδές σε ιμπεριαλιστικές χώρες; Ε λοιπόν , έχουν και τα τυχερά τους! Αθώε!



Το να ακούς και να διαβάζεις σήμερα, τις ίδιες ακριβώς ανοησίες που έπαιζαν παντού μετά την 11η Σεπτεμβρίου πάει πολύ. Εκείνες οδήγησαν σε πόλεμο, που οδήγησε σε «τρομοκρατία», που οδήγησε σε πόλεμο, που οδήγησε σε «τρομοκρατία». Ομαδικό Αλτσχάιμερ; Ετοιμάσου για πόλεμο –είναι η σειρά του! Πάντως άμα έχεις λίγο νιονιό, πάρε τους δρόμους και ούρλιαζε να λυθεί το παλαιστινιακό – αυτό είναι η ρίζα του κακού. Αλλά ξέρω –που να τρέχεις τώρα; Περίμενε τις βόμβες λοιπόν. Και βγάλε το σκασμό. SHUT THE FUCK UP!



(Οι νέοι φίλοι του blog ας κάνουν κι έναν κόπο να ψάξουν μόνοι τους - όχι mail με το παραμικρό. Αυτά που ψάχνετε από φόρουμ και mail φίλων σας είναι μάλλον στη δεξιά στήλη "Τα αγάπησε το πόπολο". Ευχαριστώ.)

Ας είμαστε σεμνοί και ταπεινοί

Αγαπητοί φίλοι, από σήμερα το πρωί βρίσκομαι στην Οία της Σαντορίνης. Φιλοξενούμαι στο σπίτι ενός φίλου εφοπλιστή και ήρθα εδώ για να διασκεδάσω τη στενοχώρια μου για τα τραγικά γεγονότα του Λονδίνου. Το ξημέρωμα βούτηξα στα παγωμένα νερά της Μάγχης και τώρα πίνω τον καφέ μου απολαμβάνοντας τη μαγική θέα που προσφέρει η Κόκκινη Πλατεία.

Με συγκίνησε το τηλεφώνημα που μου έκαναν πρωί-πρωί μερικοί πολύ αγαπημένοι μου bloggers :

«Πιτσιρίκο καλόχρονος!»
«Δεν γιορτάζω βρε παιδιά!»
«Ναι, αλλά οι επισκέψεις σου όπου να ‘ναι θα φτάσουν τις 20.000 σε χρόνο ρεκόρ»

Τώρα εγώ το είχα ξεχάσει εντελώς αυτό, γιατί όπως ξέρετε εγώ δεν τα παρακολουθώ αυτά τα πράγματα, αλλά παρ’ όλ’ αυτά χάρηκα γιατί με συγκίνησαν τα παλιόπαιδα. Δεν μπορώ να σας πω τα ονόματά τους, γιατί δεν θέλουν δόξα και διασημότητα και προτιμούν τα blogs τους να τα διαβάζουν καμιά δεκαριά φίλοι τους –ούτε εμένα δεν αφήνουν να τα διαβάζω για να μη «χαλάσουν». Τι κρίμα που δεν μπορώ να το κάνω κι εγώ αυτό. Πόσο τους ζηλεύω.

Τέλος πάντων, με παρεκάλεσαν να ανεβάσω ξανά όλα τα κείμενα που έχω γράψει από την αρχή που ξεκίνησα αυτό το ιστολόγιο, για να κάνω ένα εορταστικό weekend. Αυτό δεν μπορώ να το κάνω, γιατί αφενός έχω και πολυτελή ζωή να ζήσω και αφετέρου είμαι πολύ συγκλονισμένος –όπως όλοι σας άλλωστε- με τα όσα συνέβησαν στη Βρετανία και δεν θα ήταν σωστό. Τους υποσχέθηκα πάντως πως θα κάνω παιχνίδι με μερικά κείμενα για να χαρούν λίγο κι αυτά τα έρμα. Βλέπουν, λέει, το όνομα «πιτσιρίκος» στο monitor του Παναγιώτη –με τον οποίο μάλλον είχαμε και τον ίδιο Δάσκαλο- και χαίρονται τρελά. Άκου να δεις τα τρελόπαιδα! Σπουδαίο πράγμα να χαίρονται οι άνθρωποι με τις μικρές χαρές της ζωής. Μακάρι να μπορούσα κι εγώ…

Θέλω να αφιερώσω αυτό το εορταστικό πιτσιρίκειο weekend, που θα κρατήσει τρεις μήνες, στη Δέσποινα που ζει στο Λονδίνο και ήταν στο King's Cross όταν έσκασε η βόμβα. Καλή πατρίδα Δέσποινα και καλή πατρίδα σε όλους τους ξενιτεμένους.

(73 mail για ένα (1) ποστ πρώτη φορά έλαβα. Μάγκες κάντε και λίγο κράτει! Να γράφετε μόνο όσοι έχετε αρνητική γνώμη. Μόνο σε αυτούς θα απαντώ από εδώ και πέρα- έχουμε και δουλειές.)

Βάρδα στεναχώρια!

Αύγουστος στη Νίσυρο. Πριν τρία χρόνια. Βραδάκι. Στο Μανδράκι, στην Πλατεία Ηλικιωμένης, στο καφενείο του Αντρίκου. Βάρδα στεναχώρια!

Κόσμος πολύς. Τα τραπεζάκια γεμάτα και ο Αντρίκος να κρύβεται πίσω από το δέντρο για να μην τον βλέπουν οι πελάτες και του ζητούν κι άλλες …μπύρες. Όλες οι φυλές μαζί. Μόνιμοι κάτοικοι του νησιού, Νισύριοι της διασποράς, Αθηναίοι παραθεριστές, ξένοι τουρίστες και περιηγητές, καλλιτέχνες και διανοούμενοι. Ο Νίκος, η Όλια, η Ελένη. Και φυσικά οι μαστραπάδες. Τι είναι οι μαστραπάδες; Να πας στη Νίσυρο, να ρωτήσεις, να σου πουν. Εμείς πάντως είμαστε ταλιμπάδες – το λέει κι ο Αντρίκος .

Ο Παπάζογλου παίρνει το μπουζούκι και παίζει τρία-τέσσερα τραγούδια. Για πάρτη του. Σωπαίνουμε κι ακούμε. Φοράει ένα τζιν παντελόνι, γυμνός από τη μέση και πάνω. Δεν είναι στα κέφια του. Δίνει το μπουζούκι σε έναν Θεσσαλονικιό. Γύρω στα 35, ψηλός, αδύνατος με μουστάκι. Το μεσημέρι τον είδα στους Πάλους, στο Μάμη. Μας σερβίρισε στο εστιατόριο, δίπλα στη θάλασσα. Είπαμε δυο-τρεις κουβέντες. Φτωχαδάκι που έκανε διακοπές με την κοπέλα του και για να βγουν τα έξοδα έκανε δουλειές του ποδαριού. Λίγα λόγια, ωραίες ατάκες –κομμάτι πικρές.

Παίζει ρεμπέτικα και μόνον. Δίπλα του η κοπέλα του τραγουδάει. Καστανόξανθη με πρόσωπο και φωνή που παραπέμπουν σε παλιότερες εποχές. Το φουστάνι της είναι κι αυτό παλαιομοδίτικο. Τραγουδάει σαν μικρασιάτικο αηδόνι. Μυσταγωγία στην ομήγυρη. Ο Στέφανος, η Ιωάννα , ο Χρήστος, , η Νιόβη, ο John, η Mary και άλλοι πολλοί. Τα τραγούδια διαδέχονται το ένα το άλλο. Αυτός σοβαρός, η κοπέλα χαμογελαστή. Κάποιος ζητάει το «Σαν απόκληρος γυρίζω» του Τσιτσάνη.

«Το θυμάσαι;» ρωτάει ο Θεσσαλονικιός την κοπέλα του.
«Νομίζω ναι» του απαντά.

Το τραγούδι ξεκινάει και η κοπέλα λέει την πρώτη και τη δεύτερη στροφή.

Σαν απόκληρος γυρίζω
στην κακούργα ξενιτιά
περιπλανώμενος δυστυχισμένος
μακριά απ' της μάνας μου την αγκαλιά.

Κλαίνε τα πουλιά γι αέρα
και τα δέντρα για νερό
κλαίω μανούλα μου κι εγώ για σένα
που έχω χρόνια για να σε δω.

«Ξέχασα την τελευταία στροφή» την ακούω να λέει στο φίλο της, ενώ αυτός παίζει τη γέφυρα ανάμεσα στη δεύτερη και τρίτη στροφή.

Σηκώνει τα φρύδια του, θέλοντας να δείξει πως ούτε αυτός τη θυμάται. Σηκώνομαι και στέκομαι μπροστά της. Με κοιτάει απορημένη. Φοράω ένα μπλε τι σερτ που μπροστά έχει τυπωμένο το σκίτσο του Στάθη για το συγκεκριμένο τραγούδι από τα «33 εικονογραφημένα τραγούδια». Ένας ναυτικός χορεύει πάνω στο κατάρτι, γύρω του πετούν γλάροι και πάνω στο σκίτσο είναι τυπωμένοι οι στίχοι της τρίτης στροφής του τραγουδιού. Της δείχνω το στέρνο μου και χαμογελάει. Διαβάζει και τραγουδάει:

Πάρε Xάρε την ψυχή μου
ησυχία για να βρω
αφού το θέλησε η μαύρη μοίρα
μεσ' στη ζωή μου να μην χαρώ.


(Ο Αντρίκος είναι ο κύριος με το γαλάζιο μπλουζάκι –όρθιος στη φωτογραφία. Μην τον πείτε «κύριο» - θα σας στείλει στο διπλανό καφενείο του Αντώνη! «Αντρίκος – Βάρδα Στεναχώρια» ονομάζεται το καφενείο.)



Σε μια Κυρία που δεν κατάλαβε Χριστό. Δεν πειράζει καλή μου –καλή καρδιά. (Οι άσχετες Κυρίες να μη στέλνουν mail. Πότε πήγαμε στη Νίσυρο;)

Οιδίπους επί Νταλάρα

Η παράσταση

Δεκαεννιά χιλιάδες θεατές είχαν την τύχη να παρακολουθήσουν την παράσταση «Οιδίπους Τύραννος» που παίχτηκε στην Επίδαυρο. Την παράσταση σκηνοθέτησε ο Γιώργος Κιμούλης και πρωταγωνιστεί ο Γιώργος Νταλάρας στο ρόλο του Γιώργου Νταλάρα. Ο σπουδαίος Έλληνας τραγουδιστής φάνηκε φοβερά ανανεωμένος και οπωσδήποτε η Επίδαυρος ήταν παιχνιδάκι γι’ αυτόν μετά από τις κοινές εμφανίσεις του με τον Αντώνη Ρέμο στο «Αθηνών Αρένα». Ο Γιώργος Νταλάρας επέστρεψε στις παλιές του συνήθειες και δεν επέτρεψε τα λουλούδια κατά τη διάρκεια της εμφάνισής του, ενώ απαγορευόταν επίσης το κουμκάν, τα ζάρια και η Μονόπολι. Ο Γιώργος Κιμούλης κράτησε μια λιτή σκηνοθετική γραμμή που περιορίστηκε στην εμφάνιση λιονταριών, καμηλοπαρδάλεων και της Νόνικας Γαληνέα. Η κ. Γαληνέα στο ρόλο της Ιοκάστης εμφανίστηκε με ένα κατακόκκινο φόρεμα μέσα στο κατάμαυρο σκηνικό, σκορπίζοντας τον ενθουσιασμό στους φιλάθλους της Παναχαϊκής που διέκριναν σε αυτόν τον κορυφαίο συμβολισμό τα χρώματα της ομάδας τους και την πορεία της για την επάνοδό της στην Α΄Εθνική.




Ο Μύθος

Για όσους δεν γνωρίζουν την υπόθεση του δράματος θα πούμε μερικά λόγια, αν και μικρή σημασία έχουν, αφού κι αυτοί που την ξέρουν, αν δουν την παράσταση, θα την ξεχάσουν. Ο βασιλιάς της Θήβας, ο Οιδίποδας (Γιώργος Κιμούλης) έχει φαγωθεί να μάθει ποιος είναι ο αίτιος που έχει πέσει λοιμός στη Θήβα. Για να λέμε και την αλήθεια όμως, δεν του κατέβηκε έτσι αυθαίρετα στην καρκάλα πως κάποιος φταίει –είχε βάλει το χεράκι του το Μαντείο των Δελφών που έβγαλε χρησμό. Βέβαια δεν ήταν η πρώτη φορά που το Μαντείο πετιόταν σαν την τσουτσού μες τη μέση κι αναστάτωνε τις ζωές των ανθρώπων. Πολλά χρόνια πριν, όταν βασιλιάς της Θήβας ήταν ο Λάϊος, το Μαντείο είχε στείλει χρησμό που έλεγε πως το παιδί που γέννησε η Νόνικα Γαληνέα θα καταστρέψει και το Λάϊο και τη Νόνικα, οπότε θα έπρεπε να το αφανίσουν για να σωθούν κι αυτοί και η Θήβα, ώστε να τα φτιάξει μετά η Νόνικα με τον Αλέκο Αλεξανδράκη και να παντρευτεί μερικούς άλλους που δεν τους θυμάμαι τώρα. Αυτοί, αν και ήταν μεγάλοι άνθρωποι, τα πίστευαν αυτά τα πράγματα, γιατί ήταν προληπτικοί σαν τον Γιάννη Ιωαννίδη και έδωσαν το παιδί σε έναν υπηρέτη για να το πετάξει στον Κιθαιρώνα που ήταν η χωματερή της εποχής, αλλά δεν υπήρχε Αλέκος Αλαβάνος τότε για να το καταγγείλει. Ο δούλος όμως ήταν πολύ πονόψυχος άνθρωπος κι αντί να αφήσει το μωρό στο δάσος να το φάει ο κακός λύκος, το πήγε στην Κόρινθο κι εκεί το παιδί έγινε βασιλόπουλο. Έτσι ήταν παλιά η Κόρινθος –δεν είχε μόνο σουβλάκια αλλά και βασιλιάδες. Του μικρού Κιμούλη δεν του άρεσε στην Κόρινθο –ούτε εμένα μ’ αρέσει και τον καταλαβαίνω απόλυτα- γιατί ένιωθε μπάσταρδος κι αποφάσισε να πάει στους Δελφούς για να μάθει ποιοι είναι οι γονείς του, καθότι τότε ούτε τεστ DNA υπήρχε, αλλά ούτε και οι αναζητήσεις του Ερυθρού Σταυρού. Δεν ήταν δύσκολο να βρει το δρόμο, γιατί όταν τον πήγαινε ο υπηρέτης στην Κόρινθο ο Κιμούλης πετούσε κάτω ρεβίθια για να θυμάται το δρόμο. Εκεί που πήγαινε πέφτει πάνω σε έναν άρχοντα που τον σπρώχνει για να περάσει πρώτος, αφού από τότε έτσι ήμασταν εμείς οι Έλληνες –ανάγωγοι. Αρχίσαν τα σπρωξίδια, τα «και ποιος είσαι συ ρε;» και τα «ξέρεις ποιος είμαι ‘γω ρε;» και ο Κιμούλης, επειδή δεν ήξερε ποιος είναι, παρεξηγήθηκε και τον σκότωσε τον άλλο τον άνθρωπο, εκπλήσσοντας όσους πίστευαν πως μετά από τη σχέση του με τη Μαρία Δαμανάκη είχε πέσει σε νιρβάνα και τίποτα πια δεν θα μπορούσε να τον ταράξει. Τέλος πάντων τον σκότωσε τον ανθρωπάκο, που ήταν ο πατέρας του, αλλά τότε δεν υπήρχε θέμα –σκότωνες όποιον γούσταρες και δεν έτρεχε κάστανο με αστυνομίες και τα ρέστα . Μετά ο Κιμούλης, που μάλλον είχε πατήσει σκατά εκείνη τη μέρα, πάει και πέφτει πάνω στη Σφίγγα, ένα φτερωτό τέρας που είχε κεφάλι γυναίκας και σώμα λιονταριού κι έκανε όλο καταστροφές. Τη Σφίγγα μόλις τον είδε την πιάσανε τα δασκαλίστικά της κι αποφάσισε να του βάλει ένα αίνιγμα, που αν δεν το έλυνε θα τον έπνιγε και θα ησυχάζαμε κι εμείς και η Επίδαυρος. «Ποιο είναι εκείνο το ζώο που ενώ έχει πάντοτε την ίδια μορφή, γίνεται τετράποδο, δίποδο και τρίποδο», του λέει, και καλά σίγουρη πως ο Κιμούλης δεν έχει ιδέα. Έλα ντε όμως που ο Κιμούλης είχε δει την προηγούμενη τον «Εκατομμυριούχο» και ήταν τόσο κωλόφαρδος που του έπεσε η ίδια ερώτηση χωρίς να χρειαστεί καν να πάρει τη βοήθεια του κοινού! «Ο άνθρωπος!» λέει στην ανύποπτη Σφίγγα που της ήρθε ο ουρανός σφοντύλι και γκρεμοτσακίστηκε από τα βράχια της Ακρόπολης της Θήβας. Ε ρε γλέντια οι Θηβαίοι που γλίτωσαν από τη Σφίγγα! Τι Baygon είχαν δοκιμάσει, τι αυτά τα μπλιμπλίκια που τα βάζεις στην πρίζα και διώχνουν από κουνούπι μέχρι κροκόδειλο –την πουτάνα τη Σφίγγα δεν την έπιανε τίποτα! Ήθελε τον Κιμούλη της! Πήραν τέτοια χαρά οι άνθρωποι που την ξεφορτώθηκαν, που έφτασαν στο σημείο να δώσουν στο Γιώργο τη θέση του μπαμπά του ως βασιλιά της Θήβας. Αυτή η θέση εργασίας είχε αδειάσει, αυτή του έδωσαν. Και για να μη στενοχωριέται η Νόνικα που είχε μείνει χήρα, την παντρεύουν μαζί του, κάνουν και τα παιδάκια τους και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Καλά αυτοί οι αρχαίοι ήταν πολύ μπροστά! Τέλος πάντων δεν του έμελλε όμως του Κιμούλη να χαρεί για πολύ. Τα ‘θελε όμως κι αυτουνού ο κώλος του. Πιάνει και στέλνει τον κουνιάδο του τον Κρεόντα –που ήταν και θείος του- στο Μαντείο των Δελφών για να μάθει ποιος είναι ο αίτιος του λοιμού και πως θα σωθεί η Θήβα. Οι Δελφοί επειδή δεν ήταν κι εντελώς ρουφιάνοι δεν είπαν κατευθείαν το όνομα του υπαίτιου, αλλά είπαν πως φταίει ο φονιάς του Λάϊου. Ήταν και λίγο σαδιστές οι Δελφοί πάντως. Πλακώνεται λοιπόν ο Οιδίποδας-Κιμούλης να βρει το φονιά του Λάϊου, χωρίς να ξέρει, βέβαια, πως είναι αυτός ο ίδιος. Κάτι σα να φοράς τα γυαλιά σου και να ψάχνεις να τα βρεις δηλαδή. Ε, μετά μαθαίνει την μαύρη αλήθεια, πως ξεπάστρεψε δηλαδή το μπαμπά του και φιστικώνει τη μαμά του και τα βγάζει τα ματάκια του γιατί είναι κακό πράγμα η αλήθεια και να το ακούν αυτό όλοι αυτοί οι μπούρδες που στις συνεντεύξεις τους λένε πόσο αγαπάνε την αλήθεια και πόσο μισούν το ψέμα.




Ο απο μηχανής Νταλάρας

Τώρα, επειδή όλα αυτά ήταν πολύ θλιβερά πράγματα και υπήρχε ο κίνδυνος οι θεατές να νταουνιαστούν, ο σκηνοθέτης –Κιμούλης είχε τη φαεινή ιδέα να βάλει τον Νταλάρα-Νταλάρα κορυφαίο του χορού. Βέβαια ο Νταλάρας είναι ούτως ή άλλως κορυφαίος, οπότε η διευκρίνιση κρίνεται περιττή. Πάνω λοιπόν που πήγαιναν να «πέσουν» οι θεατές έριχνε ένα τραγούδι ο Νταλάρας και άρχιζαν τα «ρίξ’ τα Γιώργαρε», τα «όπα» και τα «βαγγελίστρα μου», με αποτέλεσμα να γίνει ο Οιδίποδας ένα ωραιότατο μιούζικαλ που θα το ζήλευε κι ο Δαλιανίδης. Τη μουσική την έγραψε ο Γκόραν Μπρέγκοβιτς και ήταν ξεπατικωσούρα από παλιότερες δουλειές του, που ήταν ξεπατικωσούρα από τις μουσικές των τσιγγάνων που κι αυτοί σίγουρα από τους αρχαίους Έλληνες θα τις είχαν πάρει, αφού όλα οφείλονται σε εμάς και άρα η μουσική ήταν αντιδάνειο και ο Γκόραν δεν θα πρέπει να πάρει φράγκο. Τους στίχους των τραγουδιών έγραψε η Λίνα Νικολακοπούλου και ήταν στο γνωστό της εσχάτως στιλ, «κανένας στίχος δεν έχει σχέση με τους υπόλοιπους», με αποτέλεσμα οι θεατές να μην καταλαβαίνουν τι λένε τα τραγούδια, αλλά αυτό τελικά λειτούργησε θετικά, αφού οι στίχοι ενίοτε προβληματίζουν το κοινό αποτρέποντάς το από το διονυσιασμό και τη μέγκλα.





Οι αντιδράσεις των θεατών

Οι θεατές επηρεάστηκαν βαθύτατα από την παράσταση και τους πιάσανε τα οιδιπόδειά τους, με αποτέλεσμα να αρχίσουν όλοι να το κάνουν αναμεταξύ τους στις κερκίδες χωρίς ταμπού και προκαταλήψεις, προκαλώντας τα χειροκροτήματα και τις επευφημίες των ηθοποιών, που φώναζαν «Όλο! Όλο!», αλλά και του Γιώργου Νταλάρα που τραγούδησε το «Μια βραδιά στο Λεβερκούζεν» από τη Μήδεια του Αριστοφάνη και φώναξε στον κόσμο «Δικό σας!», προκαλώντας απανωτούς οργασμούς στα πάνω διαζώματα και στις ταξιθέτριες. Στο τέλος της παράστασης κι ενώ το κοινό χειροκροτούσε μαζεύοντας παράλληλα τα παντελόνια του, ο Γιώργος Κιμούλης κάλεσε στην ορχήστρα τον Γκόραν Μπρέγκοβιτς, τον Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς και τον στρατηγό Μλάντιτς που γνώρισαν την αποθέωση και τραγούδησαν μαζί με τον Γιώργο Νταλάρα το «Προσκλητήριο»


Προσωπικότητες

Την παράσταση παρακολούθησαν μεγάλα ονόματα της Τέχνης, του Πολιτισμού, του Εφοπλισμού και του Γρήγορου Πλουτισμού όπως η Ζωζώ Σαπουντζάκη, ο Ροναλντίνιο, ο Βαγγέλης Ρωχάμης και ο Νίκος Αλιάγας που κράτησε την αναπνοή του για 32 μέρες μπαίνοντας έτσι στο βιβλίο ρεκόρ Γκίνες στην κατηγορία «τα έχω χάσει και δεν ξέρω πια τι κάνω». Αίσθηση δημιούργησε η παρουσία του Ντιέγκο Μαραντόνα που θα ανεβάσει του χρόνου στην Επίδαυρο την Αντιγόνη του Πελέ με πρωταγωνίστρια τη Χίλαρι Κλίντον, κορυφαία του χορού της κοιλιάς τη Μπέσσυ Αργυράκη και κορυφαίο του χορού του Ζαλόγγου τον Μίκαελ Σουμάχερ.


Η μάσα

Μετά την παράσταση οι θεατές και οι ηθοποιοί πήγαν στην πασίγνωστη ταβέρνα του "Λεωνίδα" στο Λυγουριό, επειδή τους είχε πιάσει λιγούρα, και έφαγαν μαγειρίτσα, κοκορέτσι και μελομακάρονα. Στην περιφορά του Επιταφίου που ακολούθησε, το κέφι ήταν μεγάλο και οι σερπαντίνες έδεναν υπέροχα με τις μπούρκες, τις φουστανέλες και τις σχολικές ποδιές «Τσεκλένης» που είναι το must του φετινού καλοκαιριού.




Στη DiS

Έτσι γαμάει ο Βοτανικός!

Η Λεωφόρος όσο γάμησε γάμησε!

Την περασμένη εβδομάδα, η δήμαρχος Αθηναίων Ντόρα Μπακογιάννη παρουσίασε στον πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή το σχέδιο για το νέο γήπεδο του Παναθηναϊκού στο Βοτανικό. Το σχέδιο προβλέπει 200 στρέμματα εκ των οποίων τα 80 προορίζονται για την κατασκευή γηπέδου 45.000 θέσεων, ενώ τα υπόλοιπα 120 για αγροτικές καλλιέργειες. Πιο συγκεκριμένα στα 60 απ’ αυτά θα καλλιεργηθεί βαμβάκι, στα 30 βότανα για να συνδεθεί ο χώρος με το ιστορικό όνομά του και στα υπόλοιπα 30 δενδρύλλια ινδικής κάνναβης για να μην τραβιούνται οι οπαδοί του Παναθηναϊκού στην Ομόνοια, στα Εξάρχεια και στο Ζεφύρι και χάνει έτσι η ΠΑΕ ένα σκασμό λεφτά. Το σύνθημα των οπαδών του Παναθηναϊκού θα είναι το «Μάγισσες φέρτε βότανα» και το παρασύνθημα «Του Βοτανικού ο μάγκας πέθανε την Κυριακή γιατί κέρδισ’ η Πανάθα κι είχε κάνει τουμπεκί». Με κάθε κιλό μαύρο θα προσφέρεται κι ένα διαρκείας για τριάντα χρόνια. Η ΠΑΕ Παναθηναϊκός είναι σύμφωνη με τα σχέδια του νέου γηπέδου αλλά επιμένει στον όρο «όλα τα κιλά-όλα τα λεφτά», κάτι που βρίσκει αντίθετο τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων κ. Ευάγγελο Μπασιάκο που αντιπροτείνει βιολογικές καλλιέργειες και σπαράγγια. Η κ. Μπακογιάννη διευκρίνισε πως το έργο εντάσσεται στο φάκελο διεκδίκησης των πλατινένιων Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2096 και θα είναι έτοιμο το 2093 προ Χριστού. Το νέο γήπεδο θα είναι υπόγειο και οι προδιαγραφές του θα είναι να αντέξει σε έναν πυρηνικό πόλεμο και, αν όλα πάνε καλά, ακόμα και σ’ ένα ντέρμπι Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού . Θα περιλαμβάνει υπόγειο πάρκινγκ και υπόγειο καζίνο, ενώ δεν αποκλείεται και η δημιουργία υπόγειου αεροδρομίου. Το μόνο υπέργειο στο νέο γήπεδο θα είναι οι τουαλέτες, οι οποίες θα είναι τούρκικες κι έτσι από μακριά ο τυχερός επισκέπτης θα νομίζει πως βλέπει αντικατοπτρισμό. Οι θεατές θα μπαίνουν στο γήπεδο από γιγαντιαίες βαζελινοτσουλήθρες και θα πέφτουν κατευθείαν στα καθίσματά τους, όπου και θα αλυσοδένονται αυτόματα χειροπόδαρα. Τα αναψυκτικά και οι μπύρες θα παρέχονται με ορούς, ενώ εξετάζεται ακόμα η χρήση καθετήρα και ολικής αναισθησίας. Η κατασκευή του νέου γηπέδου θα ξεκινήσει ανήμερα τον Δεκαπενταύγουστο και στα θεμέλια θα θαφτούν ζωντανοί έντεκα παλαίμαχοι παίκτες του Ολυμπιακού για να στεριώσει το έργο. Οι υποψήφιοι είναι πέντε χιλιάδες και θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

Η κ. Μπακογιάννη πρόσθεσε πως ο χώρος της Λεωφόρου Αλεξάνδρας θα αξιοποιηθεί, αφού θα δημιουργηθεί εκεί το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στο οποίο θα φιλοξενηθούν τα ταριχευμένα πτώματα όσων οπαδών του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού σκοτωθούν κατά τη διάρκεια των ντέρμπι. Οι οπαδοί δεν θα είναι χωρισμένοι κατά ομάδα, αλλά όλοι μαζί, για να αποδειχτεί έμπρακτα πως μόνο ο θάνατος μπορεί να ενώσει Ολυμπιακούς και Παναθηναϊκούς. Αμήν.


(Με αγάπη στους περισσότερους από 17.000 επισκέπτες των τελευταίων 48 ημερών. Είμαι ένα απλό, σεμνό και ταπεινό παιδί. Γεννήθηκα σε ένα πολυβολείο στην Κοκκινιά. Πατέρα δεν γνώρισα γιατί ήταν ρεμπέτης και είχε παράλληλα οικογένεια και στο Βέλγιο. Η μάνα μου δούλευε υπηρέτρια σε κάτι πλούσιους που ήταν κακοί ανθρώποι.Σχολείο δεν πήγα γιατί έπρεπε εγώ να φροντίζω τα 11 αδέλφια μου. Η μάνα μου μου έμαθε πόση σημασία έχει το καθαρό κούτελο, το καθαρό πουκάμισο και η καλή καρδιά. Είμαι πτωχούλης, αλλά είμαι τίμιος. Ευχαριστώ καλοί μου συνάνθρωποι. Η Παναγιά μαζί σας.)