Η χρονιά του Χάους

Άλλη μια χρονιά φεύγει. Μια χρονιά που «δεθήκατε» με το Πινάκιο κι αυτό δέθηκε μαζί σας.

Εσείς διαβάσατε τις σκέψεις μας, τα θέματα μας, τις συνεντεύξεις μας, τα αφιερώματα μας, μοιραστήκατε τους προβληματισμούς μας.

Εμείς νιώθουμε  ευγνωμοσύνη για όλους εσάς, καθώς μας δίνετε δύναμη να συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που πιστεύουμε.

Λίγες ώρες πριν το 2012 μας αποχαιρετήσει σε 5 από εσάς θα χαρίσουμε 5 ημερολόγια προσφοράς των εκδόσεων Παπαδόπουλου.

Πρόκειται για το Ημερολόγιο του Χάους...

Στην πραγματικότητα θα έπρεπε να λέγεται «Το ημερολόγιο του Χάους των Τελευταίων Τριών Ετών, με Έμφαση στα Γεγονότα που σχετίζονται με τη Οικονομική Κρίση», ή έστω «Το ημερολόγιο του Χάους περιορισμένης Εμβέλειας», καθώς ένα ολοκληρωμένο Ημερολόγιο Χάους περιλαμβάνει τα γεγονότα των τελευταίων 192 ετών και ο πραγματικός του τίτλος θα ήταν «Το ημερολόγιο Νεοελληνικής Ιστορίας».

Διαγωνισμός

Οι εκδόσεις Παπαδόπουλος προσφέρουν πέντε αντίτυπα του Ημερολόγιου του Χάους. Δεν έχετε από το να στείλετε e-mail στο pinakio.blogspot@gmail.com με την ένδειξη «Χάος». Οι νικητές θα ενημερωθούν με απαντητικό e-mail. Κάντε like στην σελίδα του Πινακίου στο facebook http://www.facebook.com/pinakio?ref=ts&fref=ts  γιατί έρχονται και άλλοι διαγωνισμοί. Ακολουθήστε μας και στο twitter, θα μας βρείτε ως pinakio1

Ο Κηφισός ωκεανός

Άλλες εποχές θύμισε σήμερα το πρωί ο Κηφισός ο οποίος σε πολλά σημεία του οδικού δικτύου πλημμύρισε. Πολλοί ήταν οι οδηγοί που έχασαν τον έλεγχο των οχημάτων τους ενώ οι υπόλοιποι που διέσχισαν το εθνικό οδικό δίκτυο εντός των πυλών της πρωτεύουσας δυσκολεύτηκαν. Το βίντεο που ακολουθεί είναι κατατοπιστικό της κατάστασης. Το μόνο που δεν καταφέραμε να καταγράψουμε με τον φακό –λόγω έντονης επικινδυνότητας- ήταν η έξοδος από το ρεύμα προς Πειραιά στην Ιερά Οδό, όπου το νερό είχε φτάσει τους 35 πόντους...σχηματίζοντας μια απροσπέλαστη λίμνη.

Πινάκιο (pinakio.blogspot.gr) Εθνική ποτάμι με... από Pinakio

Η φάτνη των... αστέγων !

Του Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλου 

Τελικά ακόμη και στην Ελλάδα της κρίσης η ουσία δεν υπάρχει κι αυτό που κυριαρχεί είναι το κακόγουστο περιτύλιγμα.

Τέσσερις μέρες μετά από τα Χριστούγεννα και λίγες ώρες πριν το νέο έτος, άστεγοι κοιμούνται στους δρόμους της ελληνικής πρωτεύουσας. Αυτό που διερωτώμαι είναι -κατά την άποψη μου πολύ απλό- αντί να στηθούν οι κιτς φάτνες και τα κιτς  δέντρα δεν θα μπορούσε να δοθούν αυτά τα χρήματα για να βρεθεί ένας χώρος για τους άστεγους της πόλης; 

Στο βίντεο που ακολουθεί θα διαπιστώσετε πως 2 άστεγοι κοιμούνται δίπλα από τη φάτνη που έχει στηθεί στην πλατεία Ομονοίας.

Ποιο είναι το νόημα των Χριστουγέννων, όταν πολίτες βρίσκονται στους υγρούς και βρώμικους δρόμους να κοιμούνται πάνω σε παλιά χαρτόκουτα; Τα χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια που στέκουν από τα ψηλά αμίλητοι μάρτυρες της κατάστασης απλώς συνθέτουν την ειρωνική διάσταση της εικόνας... 

Πινάκιο (pinakio.blogspot.gr) Άστεγος στην Ομόνοια από Pinakio

Βράβευσαν την συνοδοιπόρο των ονείρων μας

Λίτσα Ψαραύτη: Και «Το παιδικό βιβλίο είναι η φλόγα που θα ανάψει την εστία»

Στο πρόσωπο της Λίτσας Ψαραύτη τίμησαν την παιδική λογοτεχνία

Όσοι μεγαλώσαμε την δεκαετία του 90 σίγουρα αποκοιμηθήκαμε σε κάποιον καναπέ κρατώντας κάποιο από τα μυθιστορήματα της Λίτσας Ψαραύτη.

Όλοι τρομάξαμε με την ιστορία του Στέφανου από το «Αυγό της έχιδνας»...ενώ βιώσαμε μια  άγνωστη σελίδα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου μέσα από το «διπλό ταξίδι...». Τόσες άλλες ιστορίες ξεπήδησαν από τις σελίδες των μυθιστορημάτων της που μας συντρόφευσαν μέχρι και τα τέλη της εφηβείας μας.

Η λογοτέχνης των παιδικών μας χρόνων τιμήθηκε σήμερα με το Βραβείο του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη  για το σύνολο του έργου της.

Για τη βράβευσή της αυτή η συγγραφέας είπε:

Βρες και εσύ το δικό σου power song

Του  Ηλία Βερβαινιώτη

Επειδή στις γιορτές θα ξεφύγουμε λίγο… ας έχουμε στο μυαλό μας πως γυρνώντας πίσω θα το ρίξουμε στη γυμναστική για να εξιλεωθούμε από τις κραιπάλες των ημερών…

Για να γυμναστείς όμως χρειάζεσαι τη κατάλληλη μουσική, αυτή που θα σε εμπνεύσει, αυτή που θα σου δώσει ρυθμό και που θα σε σπρώξει όταν θες να σταματήσεις..

Η δύναμη της μουσικής είναι έμπνευση για το μυαλό, κίνητρο για να συνεχίσεις και ειδικά στο γυμναστήριο όταν τα πράγματα γίνονται δύσκολα στα τελευταία χιλιόμετρα ή στις τελευταίες έλξεις….

Για αυτό το λόγο φτιάχνουμε μία λίστα που θα μας δώσει κίνητρο προσθέτοντας τα δικά μας power songs…

Παρακαλώ αφήστε το σχόλιό σας με τα δικά σας αγαπημένα κομμάτια προπόνησης που μπορεί να έχουμε μείνει έξω από τη λίστα που ακολουθεί.

«ΑΓΑΠΩ ΣΕ»

Της Λαμπριάννας Κυριακού

Φέτος την Κύπρο την βρήκα αλλιώτικη. Κάθε χρόνο επιλέγω τα Χριστούγεννα να τα περνάω μόνο με συγγενείς και λίγους καλούς φίλους. Πάμε λοιπόν στην καθιερωμένη μας βόλτα στο κέντρο της πόλης, στη φημισμένη πεζοδρομημένη Λήδρας - κάτι σαν την Ερμού ένα πράμα - γεμάτη καφετέριες, εστιατόρια και τα όλα τα γνωστά καταστήματα.
Μου έκαναν πολλά εντύπωση!! Λες και είχε χρόνια να κατέβω στο νησί. Ναι απογοητεύτηκα δεν το κρύβω, αλλά νόμιζα ότι ήμουνα κάπου μεταξύ Φιλιππίνων -Σριλανκας - Τουρκίας. Πολλές Ρωσίδες - Βουλγάρες - ξανθές κυρίες που παντρεύτηκαν στο νησί με Κύπριους για να ζήσουν τη ζωή μιας χαμένης Βασίλισσας.

Αγάπησε τα Χριστούγεννα…

Της Μαρίας Ζέρβα

Μια μεγάλη γιορτή της χριστιανοσύνης ή μήπως μια εμπορική γιορτή για παιδιά; Σου αρέσουν τα Χριστούγεννα ή σε μελαγχολούν;

Τα Χριστούγεννα δεν είναι για παιδάκια μόνο… Πόσο σε αντιπροσωπεύει ο στίχος; 

Προσωπικά απαντώ απόλυτα.. Όταν η ζωή μας ακολουθεί την ίδια ρουτίνα και μάλιστα στους γρηγορότερους ρυθμούς, όλοι και όλα μας οδηγούν στην αποξένωση. Αποκοπή από φίλους, σχέσεις και όμορφες στιγμές. Τι μπορεί να μας φέρει πιο κοντά στους δικούς μας ανθρώπους; Ένα χαμόγελο, ένα τηλέφωνο, μία επίσκεψη; Ναι ξέρω θα με ρωτήσεις τα Χριστούγεννα περιμένεις για να δείξεις πως νοιάζεσαι; Έχω αναρωτηθεί κ εγώ πολλές φορές.

Ελένη Καρουσάκη: Μια Κυρία στα μπουζούκια

  Συνέντευξη στον Λευτέρη Χ.Θεοδωρακόπουλο

 

 Λίγες ώρες απομένουν πριν από τα Χριστούγεννα στην Ελλάδα του 2012 που βιώνει τις μεγαλύτερες κρίσεις της. Ωστόσο το καλούπι του Έλληνα δεν λυγίζει εύκολα κάθε άλλο... Άλλωστε η ιστορία και τα πολιτιστικά της κληρονομήματα αποδεικνύουν πως ο Έλληνας στα δύσκολα όχι δεν το βάζει κάτω, αντιθέτως διασκεδάζει και αντιμάχεται των κακουχιών με χορό και με τραγούδι.  Αυτή είναι και η ουσιαστική βάση του λαϊκού τραγουδιού.

Έψαχνα ανάμεσα σε πολλά άτομα το πρόσωπο του καλλιτέχνη που θα φιλοξενούσα στο Πινάκιο απόψε το βράδυ. Όταν ο νους μου πήγε στην Ελένη Καρουσάκη «κλείδωσε» με την μία η απόφαση μου. Οι λόγοι πολλοί. Καταρχάς η Ελένη είναι ένα ντόμπρο παιδί που με το χαμόγελο της σε αφοπλίζει. Όσο για τη φωνή της, ακόμη και οι «εχθροί» της υποκλίνονται σε αυτήν. Θυμάμαι ότι όσο ήμουν σε εφημερίδες «κίτρινες φυλλάδες» η Καρουσάκη ποτέ μα ποτέ δεν είχε πάρει τηλέφωνο και να ζητήσει το λόγο γιατί δεν την παίζουμε. Ποτέ δεν «έφτιαξε» ένα σκάνδαλο γύρω από το όνομα της για να κάνει ντόρο. Ό,τι έχει κάνει, το έχει καταφέρει με πολύ δουλειά και πείσμα και αυτό της το αναγνωρίζει το κοινό.

Όταν την πήρα τηλέφωνο με κάλεσε στο καμαρίνι της λίγο πριν εμφανιστεί στην πίστα του La Notte στο Μαρούσι.  Απλή και προσιτή με έκανε να νιώσω αμέσως άνετα. Συζητήσαμε, κάναμε την συνέντευξη και στην συνέχεια την είδα να τραγουδά. Δεν ξέρω πως τα κατάφερνε και έκανε ένα μαγαζί να χορεύει πάνω στα τραπέζια μόλις σε λίγα λεπτά. Αξίζει να διαβάσετε την συνέντευξη που ακολουθεί αλλά αξίζει να τη δείτε από κοντά στο La Notte όπου και εμφανίζεται με τον Πέτρο Ίμβριο.

Όταν η υποχρέωση για ευτυχία προκαλεί μελαγχολία

Της Μαριλένας Παππά

Έφτασαν οι γιορτές!! Και μαζί μ' αυτές έφτασε το προκαθορισμένο μας ραντεβού με το πιο εγκάρδιο χαμόγελό μας, την καλύτερή μας διάθεση, τις πιο θερμές ευχές, τα πιο όμορφα ρούχα κι οτιδήποτε άλλο σε υπερθετικό βαθμό (αλίμονο). Θα έπρεπε, κατά την άποψή μου, να θεσπιστούν κάποιες μέρες "πρόβας" καθόλη τη διάρκεια της χρονιάς, ώστε όλοι να είναι προετοιμασμένοι για την εορταστική περίοδο. (Αφού επιλέγουμε να παίζουμε κάθε χρόνο το ίδιο έργο, τουλάχιστον ας είναι καλοπαιγμένο!)

Ιδού οι σύγχρονοι βοηθοί του Άγιου Βασίλη

Ποιος είπε πως οι βοηθοί του Άγιου Βασίλη δεν υπάρχουν; Εμείς τους συναντήσαμε σήμερα το πρωί στα Σπάτα και συγκεκριμένα στο Smartpark, όπου με την συνδρομή του απλού κόσμου φρόντισαν περισσότερα από 10.000 παιδιά άπορα που ζουν στα ιδρύματα  να πάρουν από ένα παιχνίδι στα χέρια τους.

Ο κόσμος παραμέρισε τον άγριο καιρό και το τσουχτερό κρύο και πρόσφερε παιχνίδια για τα παιδιά που τα έχουν πραγματικά ανάγκη.

Εκεί οι εθελοντές του φορέα «Μαζί για το Παιδί» τακτοποιούσαν τον τεράστιο όγκο παιχνιδιών και τον έφτιαχναν έτσι ώστε να φθάσει σε κάθε παιδάκι το παιχνίδι που του αναλογεί.
Σίγουρα πρόκειται για αξιέπαινη προσπάθεια κόντρα σε ένα κράτος που εν έτη 2012 τα παιδιά αυτά τα έχει διαγράψει από το κοινωνικό του ιστό.  

Οι άνθρωποι που πρόσφεραν τα παιχνίδια, οι συντελεστές του φορέα, αλλά και οι εθελοντές ήταν αυτοί που πρόσφεραν σε  περισσότερα από 10.0000 άπορα παιδιά  απλόχερα το χαμόγελο.

Την προσπάθεια αυτή  στήριξαν ο ΣΚΑΪ και η Εθνική Τράπεζα.΄

Όσοι από εσάς θέλετε να χαρίσετε παιχνίδια δεν έχετε να πάτε αύριο μετά τις 11 το πρωί και μέχρι τις 14:30 στο Athens Heart στην Πειραιώς 180, στην Πλατεία Κοραή στον Πειραιά και στο Athens Mall στο Μαρούσι.

Ρεπορτάζ : Οργιάζει το λαθρεμπόριο τσιγάρων στην Αθήνα

Στην πλαϊνή πόρτα του Πολυτεχνείου οργιάζει το λαθρεμπόριο τσιγάρων: Φωτορεπορτάζ και βίντεο από το ΠΙΝΑΚΙΟ (pinakio.blogspot.gr)

Απροκάλυπτα και χωρίς κανέναν δισταγμό στα κεντρικά φανάρια της πρωτεύουσας το λαθρεμπόριο τσιγάρων έχει οργιάσει.

Δεκάδες πολίτες είναι αυτοί που καταφεύγουν στους πλανόδιους πωλητές προκειμένου να προμηθευτούν -τα αμφιβόλου ποιότητας-  πακέτα. Βλέπετε από την μία η κρίση και από την άλλη οι υψηλοί δασμοί στα τσιγάρα είναι οι βασικοί παράγοντες που προτρέπουν τους καπνιστές να στηρίξουν το λαθρεμπόριο τσιγάρων.

Άραγε τα τζιμάνια του Οικονομικών είχαν υπολογίσει τις απώλειες αυτές όταν επέβαλαν τους φόρους στα τσιγάρα. Δείτε τι κατέγραψε ο φακός του Πινακίου σήμερα το πρωί στις 10 και κάτι στην οδό Στουρνάρη, πίσω ακριβώς από το Πολυτεχνείο. Δείτε τις φωτογραφίες και το βίντεο που ακολουθεί.

Μαριλένα Παππά: Με όπλα την πέννα της και τα όνειρα της «χτίζει» το παραμύθι που εμείς ξεχάσαμε να ζούμε

Γευτήκαμε τις δικές της «Φεγγαροκουταλιές» στα σύνορα της Ελευθερούπολης και της Χώρας του Καπνού

 Του Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλου

Σίγουρα άλλες εποχές η είδηση πως μια νεαρή κοπέλα που δεν έχει κλείσει καν τα 25 της χρόνια, έχει γράψει 4 βιβλία και το τελευταίο της μάλιστα απευθύνεται σε μικρά παιδιά, θα πέρναγε στα ψιλά των εφημερίδων.

Σήμερα όμως τις ημέρες που διανύουμε αυτό είναι η πρώτη είδηση κι αυτό γιατί το κορίτσι δείχνει το δρόμο που πρέπει να βαδίσουμε όλοι οι υπόλοιποι και κυρίως οι νέοι. 

Ο δρόμος αυτός που έχει χαράξει η Μαριλένα Παππά απέχει πολύ από την μιζέρια των μνημονίων, ενώ ταυτόχρονα υποδεικνύει πως το μέλλον δεν πρέπει να μένει «παράλυτο» κάθε άλλο...

Η ίδια χαμογελαστή και ευδιάθετη άνοιξε την καρδιά της στο Πινάκιο.

Μίλησε για την τελευταία της δουλειά, τις περιβόητες «Φεγγαροκουταλιές», αλλά και για το πώς οραματίζεται το μέλλον της.

Βέβαια στην μίνι ανάκριση που της κάναμε, της ζητήσαμε να μας πει για την Ελευθερούπολη αλλά και για τη Χώρα του Καπνού, όπως τις αναφέρει στις «Φεγγαροκουταλιές» της, αλλά δεν σταματήσαμε εκεί καθώς της απαιτήσαμε να  παραλληλίσει τα δύο τοπωνύμια των  «Φεγγαροκουταλιών» με την ελληνική κοινωνία.

Πάντως όσοι ποντάρουν στον κατακερματισμό της Ελλάδας φαίνεται πως δεν έχουν υπολογίσει νέους όπως τη Μαριλένα Παππά! Η αφοσίωση της στα όνειρα της είναι το πιο ισχυρό όπλο κατά των μνημονίων, των δυνάμεων κατοχής αλλά και των κυβερνήσεων «Τσολάκογλου».
Δείτε το βίντεο με την συνέντευξη που ακολουθεί...

Λαμπερή Αθήνα από τη Βουλή έως το Hilton

Στο τιμόνι: Λευτέρης  Χ. Θεοδωρακόπουλος

Επιβάτης/πελάτισσα: Δήμητρα-Αριάδνη

Αντίστροφα μετράμε πλέον για τα Χριστούγεννα και κόντρα στα σημεία των καιρών η Αθήνα έχει «φορέσει» τα καλά της. Σήμερα τις πρώτες πρωινές ώρες και λίγο πριν βγει ο ήλιος, με το ταξί στρίψαμε από την Ακαδημίας στην Βασ.Σοφίας και αποτυπώσαμε την λαμπερή εικόνα της πρωτεύουσας από τη Βουλή έως το Hilton. Δείτε το βίντεο που ακολουθεί...

Πινάκιο (pinakio.blogspot.gr) Βασ... από Pinakio

«Πνοή» για τα παιδιά του Νέου Ηρακλείου

Η υπεύθυνη της Πνοής Ν.Ηρακλείου Γ. Δακουρά, η πρόεδρος της ΕΔΡΑΣ Μ.Κερασόγλου και ο επιστημονικά υπεύθυνος της ΕΔΡΑΣ Α. Οικονόμου

Την ώρα που το κράτος δείχνει το πιο σκληρό του πρόσωπο απέναντι ακόμη και στις ευπαθείς ομάδες όπως είναι τα παιδιά, έρχεται ένας Κοινωφελής Φορέας η «Έδρα» και υψώνει το ανάστημα του και απαντά με έργα ουσίας.

Συγκεκριμένα η «Έδρα» εγκαινίασε πριν λίγες ημέρες μια ακόμη δομή της στο Νέο Ηράκλειο. Πρόκειται για το Ψυχοπαιδαγωγικό Κέντρο Πνοή στο οποίο φοιτούν παιδιά δημοτών της πόλης τα οποία αντιμετωπίζουν μαθησιακές δυσκολίες.

Στο ΠΙΝΑΚΙΟ μίλησε η υπεύθυνη του Ψυχοπαιδαγωγικού Κέντρου Γεωργία Δακουρά και τόνισε πως πρόκειται για μια κίνηση της «Έδρας» κόντρα στις εποχές που διανύουμε αφού έχει ως γνώμονα το (ψυχικά) υγιές μέλλον των παιδιών.

Να ποιοι κρατούν την Ελλάδα όρθια...

Παρά τις αντιξοότητες ο Χρήστος Χρηστίδης επικεφαλής της Εορδαϊκής Δύναμης συνεχίζει με τους αθλητές του να γράφει ιστορία, αποκρούοντας την κρίση

Τρία μετάλλια κατέκτησαν οι τρεις αθλητές του Συλλόγου οι οποίοι ξεχώρισαν από τους 1000 που πάλεψαν στο τερέν

Το χαμόγελο τους έξω από το τερέν, η σοβαρότητα που επέδειξαν σε αυτό (αθλητές και προπονητής) δείχνουν το δρόμο που η Ελλάδα πρέπει να πορευτεί...αν υποθέσει κανείς πως το πεδίο μάχης του taekwondo είναι η μικρογραφία της εμπόλεμης ζώνης που βρίσκεται η χώρα αυτή τη στιγμή

Του Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλου

Το δικό της νόμο επέβαλε για ακόμη μια φορά η Εορδαϊκή Δύναμη Πτολεμαΐδας, η οποία σε αθηναϊκό έδαφος σάρωσε τα μετάλλια.

Συγκεκριμένα η Ειρήνη Μπουράκη κατέκτησε την 1η θέση και το χρυσό μετάλλιο  στην κατηγορία της, η Τριανταφυλλιά Σάκκου κατέλαβε την 2η θέση και το ασημένιο μετάλλιο, ενώ η Δήμητρα Αλεξανδρίδου ανέβηκε στο τρίτο σκαλί του βάθρου αποσπώντας την 3^η θέση και το χάλκινο μετάλλιο.

Αυτό το «κλικ» το ρημάδι σέρνει τη δυστυχία

 Του Φίλιππου Παπαθανασίου

Περπατώντας στο δρόμο κανείς εύκολα θα διαπιστώσει πως τα ζευγάρια είναι πλέον είδος προς εξαφάνιση... Δεν υπάρχουν πουθενά ή είναι κρυμμένα; Αν υπήρχε μια μηχανή του χρόνου και μπορούσαμε να γυρίσουμε πίσω έστω 10 χρόνια θα βλέπαμε εικόνες τελείως διαφορετικές, ζευγάρια πιασμένα χέρι-χέρι, κινηματογράφους ασφυκτικά γεμάτους από νέους που να αγκαλιάζονται στις σκοτεινές αίθουσες...Τι έφταιξε όμως...Φτάσαμε στο 2012 προς 2013 και ο κόσμος δεν ερωτεύεται πια, φοβάται να αγαπήσει, τι στο καλό συμβαίνει;

Η κρίση θα μπορούσε να πει κανείς πως είναι ένας παράγοντας ο οποίος έχει μεγαλώσει το χάσμα ανάμεσα στα ζευγάρια καθώς η σκληρή καθημερινότητα δεν χωρά έννοιες όπως τον...έρωτα.

Ωστόσο κατά την γνώμη μου, ένα μεγάλο μέρος του αντιερωτικού καθεστώτος που επικρατεί πλέον οφείλεται στις γυναίκες. Ναι, στις γυναίκες! Δεν ξέρουν τι θέλουν, τι ζητούν, δεν ξέρουν αν νιώθουν και τι νιώθουν...Άλλες περιμένουν τον πρίγκιπα δηλαδή τον Mr. Τέλειο...και αφήνουν τη ζωή να περνάει χαμένη, προσφέροντας απλόχερα πόνο και απογοήτευση σε αυτούς που αισθάνονται πράγματα για εκείνες.

Άλλες πάλι, είχαν ένα γκόμενο που τις παράτησε και ζουν με την ανάμνηση του, χρόνια...Βέβαια η συνηθισμένη ατάκα που λένε σε κάποιον που όντως ενδιαφέρεται για το εγώ τους και όχι για το κορμί τους είναι «ρε φίλε δεν μου κάνεις κλικ, δεν μπορώ να σε ερωτευτώ»...Αυτή η φράση τους να ξέρετε πως κρύβει όλη την ανασφάλεια και τους φόβους που έχουν κληρονομήσει από το παρελθόν και φυσικά φανερώνει την δυσκολία να αντικρίσουν το μέλλον κατάματα, γιατί πολύ απλά δεν πέταξαν ποτέ με τα φτερά του έρωτα.  Ωστόσο η όλη τους συμπεριφορά ευνουχίζει τους άνδρες και τους ρίχνει στην κατάθλιψη... Ας μην προχωρήσουμε σε επιμέρους αναλύσεις...το μόνο που θα πω είναι να ζήσουμε τη ζωή χωρίς πρέπει και κλικ