Wel doen...niet doen...

Binnekort gaan we in mei een dagje naar Plopsaland voor Liesje's verjaardag. Het is eens wat anders dan altijd al dat volk in je huis (de verplichting om toch alles even aan de kant te moeten doen, taart zoeken, liters drank in huis halen,...) en dingen gaan zoeken om de kids toch bezig te houden gedurende die lange namiddag. Maar vooral niet meer te hoeven denken aan wat je nu weeral als Kdo kan geven...

Maar dan komt de kostprijs van een toegangskaartje...via de website is het 3€ goedkoper dan aan de ingang en vermijd je een lange wachtrij aan de kassa. Voor een abonnement is het 75€ per persoon en 25€ tussen 85 cm en 1 m. Aagje zou nog gratis zijn.
Als je dan bekijkt wat je met een abonnement nog allemaal als voordeel hebt, dan zou je het toch even overwegen om die aan te schaffen, maar de ommezijde van dat plaatje is natuurlijk dat je al staat met Liesje die als een volwassene wordt aangerekend en Febe op haar kousevoeten aan het achterkomen is.

Dus, wel doen of niet doen? We gaan in de grote vakantie niet op reis en dan zou het natuurlijk wel leuk zijn als je op een dag niet weet wat gedaan, de auto kan inspringen richting De Panne en de kids daar zich wat kunnen uitleven gedurende een uurtje of 2. Dat je ook weet dat je voor de helft van de prijs binnen mag in Paradisio, Zoo Antwerpen, Zoo Planckendael, Bokrijk, Sea Life, Aquatopia, Earth Explorer, Monde Sauvage en nog een dierenpark in Nederland is meer dan meegenomen want zo kun je dan de 'ik weet niet wat gedaan vandaag' gaatjes invullen en ben je eens weg uit de alledaagse omgeving van huisje, tuintje,...

Dus het is het overwegen waard denk ik (en Lieve als je dan eens zin hebt om tijdens jullie verbouwingen, terwijl Karel aan het zwoegen is en jij even weg wil kunnen we er ook een uitstapje van maken hé) centjes sparen en laat dan maar komen die zonnige dagen in juli en augustus dan kunnen we er ten volle van genieten!!!!

Knijpermuisjes

Febe was jarig en de normale traktaties in school zijn een zakje met een koekje en een drankje in. Ik zou Fam niet heten als ik dat maar een saaie bedoening vond!!

Terug zitten snuffelen in al mijn knutselboeken en dit idee sprak mij énorm aan. Het vraagt wel enige tijd om het te maken, maar als je de reacties dan hoort van de juffen en hoe blij de kindjes waren, dan heb je al dat werk er wel voor over!!!

Ik had er nog een zakje met minicakejes aangehangen, die aten de kids op en met het muisje kan je nog alle kanten op.
Bij ons heeft hij lange tijd in een plant gehangen in huis.

De muisjes zijn gemaakt uit karton, vilt, wasknijper en hun snuit en staart (gevlochten)is een veelkleurig touw (gevonden in de banier). Wie patronen wil laat het me weten...of wie geen tijd heeft...ik wil ze ook zelf maken.

Mandarijn chinees

De buurjongen was jarig en zijn mama wou mandarijen geven. Ik dacht ik zal me maar eens voorzichtig moeien en vroeg of ze de mandarijntjes niet wat wou 'aankleden'. ze zag het idee wel zitten en na enkele doorbladeringen van traktatieboekjes kwam ik op de proppen met deze 'mandarijnchinees'.

Het origineel idee was met maar 1 mandarijntje, maar met 2 opeen is het veel mooier.

Hoe maken, heel simpel, 2 mandarijnen, een ijsparapluutje, touw en een zwarte stift.

Je maakt eerst de vlecht met 3 touwtjes, zorg ervoor dat het lang genoeg is. zet de mandarijnen op elkaar, steek de paraplu door je vlecht en dan door de twee mandarijnen. Teken met de zwarte stift (alcoholstift) de mond de schuine ogen en drie knoopsgaatjes en je chinees is klaar!!!!

Kids waren er dol op in de klas!!!

Trots...

Ik was hopeloos op zoek naar een broek voor Febe. De zon kwam piepen en winterbroeken zijn nu echt wel uit den boze.
Enkele weken geleden begon het weer te kriebelen, stoffen gaan kopen, patronen overgetekend en me aan het werk gezet.
Resultaat...vandaag heb ik haar de broek aangedaan (na enige weigering van Febe's kant) en ik ben er trots op!!!!

En ik die dacht dit is poepsimpel...

Ik dacht bij mezelf een blog maken lijkt me nog wel leuk dan kan ik aan iedereen die het wil zien al mijn creatieve gedachten laten tonen...
Het begin is niet moeilijk, mailadres ingeven, wachtwoord, naam voor je blog, enz... in enkele seconden is je blog online, maar dan, hoe begin je er dan aan...
Enkele blogs bekeken en vergeleken en dan maar aan het oefenen geslagen op de pc om deze blog toch te voorzien van enige tekst en uitleg.

Wat zegt het spreekwoord alweer...'al doende leert men'...