Quero comezar a andadura deste blog mostrando en imaxes o que, ó longo da tempada 2006, foron os mellores momentos que vivin.
Gustaríame comezar co primeiro día da tempada. Os meus compañeiros de aventuras (os cales pronto coñeceredes) decidiron ir ó Liñares, flamante río que desemboca na zona de Santeles no Ulla, o rei de reis da zona. Pero eu non as tiña todas comigo, xa que este mesmo ano, Medio Ambiente decidíu abrir o río dende 100 metros arriba na súa desembocadura ata a praia fluvial da Asociación de pesca e caza Río Ulla, zona que levaba máis de 6 ou 7 anos vedada. Eu estaba máis ca seguro que case tódolos troiteiros da zona irían a molla-la miñoca e máis a culleriña ó Liñares, co que preferín escoller o río do Viso, regato afluente do Liñares, e que sempre me deu algunha que outra alegría.
Ben, alí encontreime cunha agradable sorpresa. Fun o único en toda a mañá que tocou o río, e logrei quitar (creo lembrar) preto dunhas 7 ou 8 troitas, aínda que só unha da medida. Non estaba mal, xa que o meu bagaxe troiteiro non é moi bó que digamos.
Xa a media maña, decidín ir ver ós meus compañeiros ó Liñares, e alí atopeime cun rapaz de cando ibamos á escola, e comentou que a praia fluvial do Liñares estaba aberta, que llo habían dito os guardas. E sen pensalo dúas veces, alá fun a probar a culleriña (unha Ranger do 1 de cobre, que tan bos resultados me deu en toda a tempada).
Xa na praia, atopeime cos guardas, e por si acaso, preguntei. Estes confirmaron o rumor, e de cabeza boteime o río. Xamáis na vida 300 metros de río me deron para tanto. Foi botar a culleriña e picar unha tras doutra. E alá foron unhas 10 troitas, das cales 8 foron da media. Seica andaban rabiadas por picar, xa que endexamáis no primeiro día pillei preciosa bandexa de troitas que vos amoso a continuación:
Cunha ledicia que non lembraba dende que era un cativo, marchei para casa, e saquei esta preciosa toma, que espero que se repita moitas veces ó longo da miña vida.
