Υπάρχει μια ομάδα ανθρώπων που:
1. Πιστεύει πως όσο δυνατότερα φωνάξεις ή όσο περισσότερες αιχμηρές φράσεις και επιτηδευμένες λέξεις χρησιμοποιήσεις, τόσο πειστικότερος γίνεσαι.
2. Γνωρίζει πολύ καλά τι δεν πρέπει να κάνει, αλλά εξακολουθεί να το κάνει γιατί έχει την αίσθηση πως θα μπορεί το ατόπημα να παραγράφεται συνεχώς, ελπίζοντας σε μια δικαιολογία του τύπου "δε βαριέσαι, όλοι τα ίδια κάνουνε".
3. Αυτός που θα διορθώσει τα λάθη τους και θα προσπαθήσει να τους εξηγήσει πως να τα αποφύγουν στο μέλλον, έχει πιθανότατα περάσει πολύ περισσότερες ώρες απελπισίας προσπαθώντας να τα καταλάβει απ' ότι οι ίδιοι κάνοντάς τα. Επίσης, η προσπάθειά του είναι αμφιβόλου αποτελεσματικότητας.
4. Περιλαμβάνει και μια μικρή μειοψηφία η οποία αποτελεί την εξαίρεση στον κανόνα και επιτρέπει μια μικρή αισιοδοξία πως τελικά η ανθρωπότητα ίσως να μην επιστρέψει τόσο σύντομα στη Νεολιθική εποχή.
Αναφέρομαι, ασφαλώς, στους προπτυχιακούς φοιτητές με των οποίων τις εκλεκτές δημιουργίες παλεύω τις τελευταίες μέρες.
