Γιατί ρε φίλε???

Όταν όλα περιστρέφονται από τα αποτελέσματα, την διεκπεραίωση και χάνεται το σημαντικότερο, η ανθρωπιά τότε ήρθε η ώρα να την κάνεις με ανάλαφρα πηδηματάκια…

Το χειρότερο βέβαια αλλά ταυτόχρονα εκείνο που σε κάνει σίγουρο για την επιλογή σου είναι, που δεν ακούγεται έστω και ένα γιατί ρε φίλε? Τότε γίνεσαι αυτομάτως κακός με όλους και με σένα.

Φταις εσύ φταίει ο δίπλα, δεν έχει σημασία. Τουλάχιστον ας γίνεται κάποια αυτοκριτική για να γινόμαστε καλύτεροι. Που τέτοια μεγαλεία όμως όταν είμαστε βολεμένοι;

Η άλλη νοημοσύνη

Την αποκαλώ διαύγεια, κρυστάλλινη διαύγεια. Όταν την έχεις μέσα σου, μια φορά είναι αρκετή για να πετύχεις σε ότι κάνεις.

Σου δίνει φτερά για να καταλάβεις προβλήματα, να ακούσεις και να βοηθήσεις άμα χρειάζεται τον συνάνθρωπο σου, άνετα και αβίαστα. Είναι τότε που οι λύσεις αρχίζουν με έναν περίεργο τρόπο να εμφανίζονται μετέωρες μπροστά σου, λες και η απάντηση υπάρχει ήδη μέσα σου πριν ακούσεις το ερώτημα. Εκείνη την ώρα δεν αναρωτιέσαι πως είναι δυνατόν να βλέπω την ολότητα του προβλήματος και ταυτόχρονα την αποδόμηση του, τόσο ακοπίαστα. Την δέχεσαι όπως είναι.

Όμως το θέμα με την διαύγεια είναι πως σου παρουσιάζεται όποτε της κατέβει, εντελώς απρόσκλητη. Για ελάχιστο χρόνο την έχεις δίπλα σου, μετά έρχονται πάλι τα μαύρα σύννεφα της ενσυνείδητης σκέψης και σε απομακρύνουν από την πραγματική νοημοσύνη σου.

Κάπως θα μπορεί να γίνεται πιο προγραμματισμένα αυτή η επαφή με την άλλη μας νοημοσύνη. Γιατί όχι;

Επιχειρηματικότητα…

Λένε πως κάποιοι το έχουν και κάποιοι δεν το έχουν. Είναι χάρισμα ή είναι επίκτητο; Υπάρχει σωτηρία για αυτούς που δεν το έχουν να το αποκτήσουν; Το είχα από πάντοτε αλλά το δημοσιοϋπαλληλικό περιβάλλον που ζω δεν το αποδέχεται.

Ο ορισμός της επιχειρηματικότητας είναι ο παρακάτω (wikipedia):

Επιχειρηματικότητα είναι η προσπάθεια μετατροπής της πρωτοβουλίας σε αποτέλεσμα και από αυτή τη διαδικασία να προκύψει και οικονομικό κέρδος. Περιλαμβάνει σαν βήματα την Καινοτομία, την ηγεσία, τη διαχείριση και την ανάπτυξη της πρωτοβουλίας.

Τέσσερα στοιχεία χρειάζεσαι για να βγεις από την υπαλληλική φιλοσοφία και να μπεις στην επιχειρηματική. Χρειάζεται να έχεις  όραμα, και να γνωρίζεις όλα τα απαραίτητα βήματα να μετατρέψεις αυτό το όραμα σε πράξη. Αν μη τι άλλο όποιος με γνωρίζει λίγο αναρωτιέται πότε θα κάνω την υπέρβαση. Το ίδιο και εγώ.

Βρίσκομαι σε μια ενδιάμεση κατάσταση μεταξύ πολυεθνικής και επιχειρηματία. Πρέπει να επιλέξω σύντομα γιατί φέτος κουράστηκα περισσότερο από ποτέ να πατώ σε δυο βάρκες.