ΚΛΥΣΤΟΝ ΛΟΓΟ ΔΓΙΑΚΩΠΟΝ

Το εκπομπικό μαγαζί μας κατεβάζει τα ρολά του, λόγω καλοκαιρινών δΓιακοπών. Τα ‘δΓιαμάντΓια’ θα λείψουν από την υπηρεσία, ποιώντας χρήση τής θερινής άδΓειας τους, από Δευτέρα, 24 Ιουλίου 2006 έως και Παρασκευή, 11 Αυγούστου 2006. Σημειωτέον ότι στα 11 χρόνια της ενεργής παρουσίας τους στον 102FM τής ΕΡΤ3 θα είναι η πρώτη φορά που τα ‘δΓιαμάντΓια’ παίρνουν τρεις εβδομάδες σερί άδΓεια. Επίσης, θα είναι μόλις η δεύτερη χρονιά, κατά την οποία τα ‘δΓιαμάντΓια’ θα αντικατασταθούν από τον συνάδερφο, Θάνο Αθανασίου και την εκπομπή του. (Συνήθως, ο 102 μετέδιδε σε επανάληψη παλαιότερα επεισόδΓια των ‘δΓιαμαντΓιών’ ασούμε.)

Να μην μας ξεφύγει και να τονίσουμε: η τελευταία βδομάδα (17-21 Ιουλίου 2006) υπήρξε πλήρης δράσεων για την Πα.Οι.ΔΓια. Κορυφώσεις αξέχαστες: η συνέντευξη του Στέλιου Σαλβαδόρ των ΜωρώνΣτηΦωτΧιά, την Τρίτη18Ιουλίου και η συνέντευξη του Παύλου Παυλίδη την Πέμπτη20Ιουλίου2006. Και οι δύο επιτόπΧιες εν τω στουντίω, αυτοπρόσωπες και ζωντανές. Και οι δύο μεστές, ζουμερές και ουσΧιαστικές. Κρίμα για όσους τις έχασαν. Ο κύρΓιος Νάσος ίσως να έχει καμιά CD-κόπΧια (από τον Σαλβαδόρ, ίσως και από τον Παυλίδη). Μπορεί να σας την χαρίσει, μπορεί και να σας την πουλήσει, αναλόγως πώς θα τον προσεγγίσετε. Η ευγένεια θα μετρήσει υπέρ.

Αμέτρητες ευχαριστίες σε κάθε μέλος τής Πα.Οι.ΔΓια., ειδικά τις κυρίες και τους κυρίους τού στενού και σκληρού πυρήνα τής Αδερφόητάζ μας.

Γιάννης Seamandeeras

ΜΩΡΑ ΣΤΗ ...ΦΩΤΟ

King Σαλβαδόρ εν Psych-iais, Τετάρτη19Ιουλίου2006.
(γαμάτη) φωτό: Δανάη ΜενεξΧιάδη ασούμε.

Για κειμενικΧιά γαρνιτούρα στη φωτό τής Δανάης ΜενεξΧιάδη (+ bonus φωτό από τον Νάσο Τερτουλιάνη), πας ενδΓιαφερόμενος ας τρυπώσει στην προσωπική (σόλο καρΓιέρα) blog τής Φένιας Γκουντούλα.

MΩΡΑ ΣΤΙΣ ΣΥΚΧΙΕΣ, ΣΑΛΒΑΔΟΡ ΣΤΑ 'ΔΓΙΑΜΑΝΤΓΙΑ'

Την Τετάρτη, 19Ιουλίου 2006, όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο Aνοιχτό Θέατρο του Δήμου Συκεών:
Τα ΜωράΣτηΦωτΧιά ξανοίγονται στην ανοιχτωσΧιά ενός μη-κλειστού χώρου (χρόνια δεν είχαν να το πράξουν αυτό στη Θεσσαλονίκη;). Είδηση πρώτη: η συναυλία αναμένεται να ηχογραφηθεί, με σκοπό να κυκλοφορήσει σε λάιβ άλμπουμ. Άντε, ντε! Εδώ, και η τελευταία ανθυποΚατίνα έχει βγάλει λάιβ δίσκο, τα Μωρά -ένα κατεξοχήν πιστΧιάρικο γκρουπ- θα μείνουν πίσω; Είδηση δεύτερη: τα Μωρά θα πραγματοπΧοιήσουν την πρώτη τους συναυλιακή εμφάνιση με νέα μέλη στη σύνθεσή τους. Στη θέση τού ..., έρχεται ο ... αλλά θα μας τα πει -ως καθ’ ύλην αρμόδΓιος- ο Σαλβαδόρ, στα ‘δΓιαμάντΓια’ της Τρίτης, 18 Ιουλίου 2006, παραμονής τού γκιγκ στις ΣυκΧιές.

Ως τότε, να υγιαίνουμε και να ομορφαίνουμε.

ΓΣ

Στη φωτογραφία τού συνήθους ανύποπτου Νάσου Αβδαρμάνη: ο Στέλιος Σαλβαδόρ από τα Μωρά Στη ΦωτΧιά, σε μια άλλη ανοιχτωσιά, αυτήν τού Άρδα, έναν χρόνο πριν, στις 27 Ιουλίου 2005. < Το μπουκάλι στα πόδΓια του Στέλιου προορίζεται για μολότοφ; >

ΗΧΟ(Γ)ΛΗΠΤΗΣ ή ΗΧΟΓΛΥΠΤΗΣ;

ΝΤΕΜΠΟΥΤΟ ΤΟΥ ΜΠΟΥΜΠΗ ΣΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΜΑΣ:

Παρατηρώντας τους τεχνικούς πάνω στη σκηνή πριν το χθεσινό live των Archive (οι οποίοι μου ημιάρεσαν στα ρυθμικά κομμάτια) στον Mύλο, το μυαλό μου έπεσε στον ηχολήπτη.

Τον είδα να κάνει ρυθμίσεις στην κονσόλα του και να φτιάχνει τον ήχο. Θα έλεγα ότι αυτό είναι στην +ουσία μια σχηματοποίηση, μια μορφοηχοποίηση, ένα σμίλευμα, μια εφαρμογή τής γλυπτικής τέχνης πάνω στη μουσική.

Έτσι, προτείνω την άμεση αντικατάσταση του όρου ηχολήπτης, ενός όρου φτωχού και ανεπαρκούς στο να καλύψει το εύρος των ενεργειών αυτών των καλλιτεχνών τής ηχητικής, με έναν νέο όρο: την πλέξη (πλάθω+λέξη) ηχογλύπτης.

BoooBiiis

Tσιkissκή

Με το ‘Στην Τσιμισκή’, που ακολουθεί, επανενεργοπΧοιείται το πΧοιητικό παρασκευαστήρΓιο της Φένιας Γκουντούλα. Και όχι μόνο αυτό: η Φένια επιχειρεί μια υφολογική στροφή, η οποία την φέρνει μες στα χωρικά ύδατα των γούστων μου. Αποδεζμεύεται από τις καταραμένες καβαφικές φόρμες που μας τυραννάν στην Πα.Οι.ΔΓια. (οι μόνοι είμεθα καβαφιστές μήπως;), και αφήνει να αχνοφανεί ένα μειδίαμα ειρωνείας και σαρκαζμού στα χείλη της. Κι αν ο Έρωτας της Τσιμισκή ήταν για άλλους, γιατί να μην περάσουμε μια βόλτα από την Ερμού ασούμε; Τι λες, Φένια;

Στην Τσιμισκή


Σήμερα ο Έρωτας μου έκοψε το δρόμο!
Περπάταγα στην Τσιμισκή
κι ένα φιλί όλο πάθος ήρθε και με σταμάτησε με θράσος!
Μια αγκαλιά και μια ματιά λιωμένη στη λαχτάρα!
Αιφνιδιάστηκα κι είδα τα δευτερόλεπτα να γίνονται λεπτά
κι εγώ εκεί∙ ακίνητη
σα να ’χα χάσει τον προσανατολισμό μου
να ’χα ξεχάσει τον προορισμό
σα να ’χα πέσει σ’ αποχαύνωση τελείως!
Μα ο Έρωτας, αδιάφορος για τη δικιά μου σαστιμάρα,
επέμενε με πείζμα εκεί, καταμεσής να στέκει
και να μου κλέβει κίνηση και βήμα και ρυθμό.

Πω πω, αδιαφορία!
Για μένα, για τον κόζμο που περνά,
για ό,τι γύρω του κινείται και γλιστρά!
Δυο μάτια σε δυο μάτια βυθιζμένα
Τα πόδια, δειλά βήματα ν’ αποχαιρετιστούν.
Όμως τα χέρια να μην λύνονται
κι ας λέγανε τα χείλη «γεια».

Πραγματικά, βγήκα τελείως απ’ τα δικά μου τα νερά!
Στάθηκα μπρος στο Πάθος μ’ ορθάνοιχτα, έκπληκτα μάτια
που με το «έτσι θέλω» έκοψε το δρόμο μου.

Κι ίσως να έπρεπε να πω «Ω, τι χαρά!»,
γι’ αυτόν τον Έρωτα που στάθηκε εμπρόζ μου.
Μα είπα «Φτου!»
Δεν ήτανε δικόΖ μου!
Δυο τύποι ξένοι μοιραστήκαν τα φιλιάΧΧΧ!!!

Εγώ δεν θα πράξω σχόλια γι’ αυτό το αριστούργημα. Το αφήνω στα δικά σας έμπειρα μυαλά και χέρΓια. Είχα σαν πρότυπα κάτι ‘σαγιονάρες’, κάτι ‘προφυλάξεις οθόνης’ κλπ - πριν ξεκινήσω να γράφω - αλλά πού να τα φτάσω αυτά! Μη βαράτε, μια απόπειρα ήτανε κι αυτή.

ΦΕΝΙΑ ΓΚΟΥΝΤΟΥΛΑ

ΤsiKissKi street: ε, ρε, τι έχει να γίνει μετάαα! Θα τρίξουν μεντεσέδες

ΧΑΠΥ ΕΝΤ

Τις χολιγουντιανές ταινίες ποτέ μου δε συμπάθησα
κι ίσως γι' αυτό σπανίως προσδοκώ ένα αίσιο τέλος.
Τη ζωή δεν κατευθύνουν σεναριογράφοι αόρατοι
για να φροντίσουν το έργο να 'ναι αρεστό στο θεατή
κι έτσι κανένας δε σπλαχνίζεται τους πρωταγωνιστές.
Στα παραμύθια ούτε μικρή δεν πίστευα-
χωράνε, άλλωστε, τόση άληθεια μόνο, όση αντέχει ένα παιδί.

Ούτε η ίδια η ζωή με παραμύθι μοιάζει.
Γύρω μου όλο Χιονάτες δηλητηριασμένες από θλίψη
πριγκήπισσες εσώκλειστες στα κάστρα της απόγνωσης
βασιλόπουλα μαλθακά, ή διαφθαρμένα απ' την ύλη
και δράκοι μιλιούνια που κατατρώγουν ανενόχλητοι ζωές
αφοί οι πιο πολλοί αντίπαλοί τους κατέθεσαν τα όπλα.

Καμιά φορά οι Χιονάτες ξυπνούν δίχως φιλί
και οι πριγκήπισσες δραπετεύουν μόνες απ' τα κάστρα,
αφού οι πρίγκηπες σπανίως ξεβολεύονται για να τις σώσουν.
Οι δράκοι όμως δεν αυτοκτονούν,
ούτε πεθαίνουν σε βαθιά γεράματα.
Μόνο κάποιοι ιππότες ξεχασμένοι τους χτυπούν με πέτρες,
αυτοί που ξέρουν πως μόνο έτσι θα έρθει το αίσιο τέλος.
Η πανοπλία μόνο δεν τους φτάνει. Γι' αυτό μάχονται ακόμα.
Επειδή δεν καταδέχονται το "χάπυ εντ" άπρακτοι να περιμένουν...

Χριστίνα Χάσου
8/5/2006

δΓιαμάντΓια: 11 χρόνια (από την πρεμιέρα) στον 102FM, vol. 2

To 1998, στις αρχές τού φθινοπώρου τού 1998 (εκεί δεν είχαμε μείνει στο προηγούμενο post;), το Α΄ Πρόγραμμα του ΡαδΓιοφωνικού Σταθμού Μακεδονίας τής ΕΡΤ3 μετακομίζει στην Αγγελάκη 14. Ο ήχος μας ψηφΧιοπΧοιείται και κομπΓιουτερίζεται. Με όλα τα ευεργετικά αποτελέζματα, αλλά και όλες τις βλαβερές συνέπΧειες. Η μετεγκατάσταση πετυχαίνει τα ‘δΓιαμάντΓια’ στο μεταμεσονύχτιο 2-4. Σχεδόν για όλο το 1998, τα ‘δΓιαμάντΓια’ τραβούσαν κουπί στο 2 μετά τα μεσάνυχτα μέχρι 4 το πρωί, στον 102FM τής ΕΡΤ3. Φαίνεται ότι οι τότε διοικούντες είχαν ζηλέψει τη δόξα των διοικούντων τού Δημοτικού Ραδιοφώνου Θεσσαλονίκης FM 101. Οι δεύτεροι τοποθετούσαν παραδοσΧιακά τα ‘δΓιαμάντΓια’ είτε στο βραδινό 2-4 είτε ακόμα καλύτερα στο πρωινό-πρωινό 4-7, όσο τα ‘δΓιαμάντΓια’ εξέπεμπαν δΓια του 101 (1991-1995). Πριν από το 1991, και συγκεκριμένα κατά τα έτη 1986-1987, τα ‘δΓιαμάντΓια’ (σε σπερματικές, πρώιμες εκδόσεις τους) εντάχτηκαν, και αυτή υπήρξε η πρώτη ραδΓιοφωνική παρουσία τους, στο Πρόγραμμα ΠεριφερΓειακού Σταθμού τού Δικτύου τής (τότε) EΡΤ2 .


Εν πάση περιπτώσει, δεν έζεχνε αυτό το 2-4. Συγκέντρωνε γύρω του αρκετούς φίλους. Ακόμα και σήμερα, αν ρωτήσεις οριζμένους πΧοια εποχή των ‘δΓιαμαντΓιών’ νοσταλγούν στον 102, αυθόρμητα θα σου απαντήσουν ότι περνούσαν αξέχαστα στο 2-4. Δεκέμβρη τού 1998, τα ‘δΓιαμάντΓια’ θα μετατοπιστούν στις 16:30. 16:30-17:00! Εδώ, πΧια, έχει πραγματωθεί ένα απωθημένο: μια εκπομπή κοφτής πανκ δΓιάρκειας. Το πράγμα έτρεχε (αν μπορούσε, ας έκανε κι αλλιώς!). Όχι ότι δεν γινόταν να τρέξει και πΧιο σπιντάτα, αλλά το μυαλό μου και μια λίρα.

Μια αιφνίδΓια εξέλιξη (ο θάνατος του 17:00-18:00 Χρήστου Αρνομάλλη), θα θέσει τέρμα στην ημίωρη -πανκ δΓιάρκειας- εκδοχή των ‘δΓιαμαντΓιών’. Σε μια επίδειξη γενναιοδωρίας, ο Προϊστάμενος του 102 (που με το ζόρι μού είχε δώσει το μισάωρο στο καθημερινό Πρόγραμμα!), μου χαρίζει και το 17:00-18:00 του σχωρεμένου Αρνομάλλη. Οποία μεγαλοψυχία. Μα και τι ψιχία. Ουδέποτε πληρώθηκα για αυτό το bonus και extra 17:00 με 18:00, παρά περί τις σχετικές δΓιαβεβαιώσεις του. Σε λίγο, ο Προϊστάμενος ο εν λόγω, Μιχάλης Μεσσήνης το όνομα αυτού, αναχωρεί για την κεντρική ΕΡΤ των Αθηνών, όπου και η οργανική του. Λίγο αργότερα, θα αναχωρήσουν και τα ‘δΓιαμάντΓια’, τα οποία παύονται το κακοκαίρι τού 2000.

…για να επιστρέψουν, ω του πείζματός τους, το φθινόπωρο του 2001. Δημήτρης Κατσαντώνης Γενικός ΔΓιευθυντής τής ΕΡΤ3. Δηλώνει ανυπόκριτα φαν των ‘δΓιαμαντΓιών’. Ηλίας Κουτσούκος επικεφαλής τού Α΄ Προγράμματος. Ο Κουτσούκος, ντόμπρος, σταράτος και σπαθάτος, δΓιαβλέπει τη δυναμική των ‘δΓιαμαντΓιών’, και από τον Φλεβάρη τού 2002, ευκαιρίαζ δοθείσης, τα επεκτείνει σε δίωρο. Πρόκειται για το πολυσυζητημένο 22:00 με 24:00.

Από τα μέσα τού 2002, ο Πολιτιζμικός 9,58 μας, το Β΄ Πρόγραμμα τηζ ΡαδΓιοφωνίας τής ΕΡΤ3, ύστερα από πρόταση της τότε Υπευθύνου του, Βάνας Χαραλαμπίδου, συνδέεται με τον 102, κατά το δέκα με δώδεκα, μεταδίδοντας ‘δΓιαμάντΓια’. Η δικτύωση του 9,58 με τον 102 θα δΓιαρκέσει μέχρι τέλος Οκτωβρίου τού 2004. Έκτοτε, τα ‘δΓιαμάντΓια’ συνεχίζουν στον 102, άνευ τής προσθήκης τού 9,58.

Ματαίως χειρονομείς, ρε! Δεν μας πείθεις! (2005 / φωτό: ΣωτήρηςΠροέδρου)

Κακοκαίρι 2005, αποφασίζεται (και δΓιατάσσεται) τα ‘δΓιαμάντΓια’ να μεταφερθούν στο (γκασπ!) 19:00 με 20:00. Βραχεία η παραμονή μας στο απευκταίο και αταίρΓιαστο 19:00 με 20:00, το οποίο 19:00-20:00 θα ακολουθηθεί από το τρέχον 21:00 με 22:00. Ακριβέστερα: 21:05 με 22:00. Πρόσφατο new entry: οι τίτλοι επικαιρόητας στα μισά τής εκπομπής, περιττό φρενάριζμα πάνω που έχει ζεσταθεί ο κινητήραζ μας.

Η ανώφελη παράθεση ιστορικών στοιχείων μόνο (ανύπαρχτους) αρχειοδίφες αφορά, αλλά δεβαρΓιέσαι, ας αποθησαυριστεί στο (ιντερνετικό) επέκεινα η βΓιογραφία των ‘δΓιαμαντΓιών’. Εκείνο που μετράει πΧιότερο: η εργογραφία των ‘δΓιαμαντΓιών’. Τα έργα και οι νύχτες τους στον 102. Εική και ως έτυχε, παραθέτω, ατάκτως ερριμμένα, στιγμιότυπα από όσα έχουμε ζήσει ίσαμε σήμερα στα ‘δΓιαμάντΓια’, κυρίως στη χρυσή εποχή τού δέκα-με-δώδεκα.

Η Σεμέλη Ταγαρά live&unplugged-in-the-studio (voice, guitar).

Οι Film live&ημιunplugged-in-the-studio (voice, guitar).

Η ΚάθοδοςΤωνΜυρίων live&unplugged-in-the-studio (voice, guitar, violin).

Ο Παντελής Στόικος live&unplugged-in-the-studio (trumpet).

Οι Underwater Chess live&unplugged-in-the-studio (voice, guitar, violin).

O Steve Wynn (yeah!) σε τηλεφωνική και λάιβ συνέντευξη από το ξενοδοχείο του στη Θεσσαλονίκη, το έτος 1999.

Ο Alexander Hacke σε τηλεφωνική και λάιβ συνέντευξη από τον ΜΥΛΟ στη Θεσσαλονίκη (2006).

Η Ηanne Andersen των Low Frequency In Stereo, σε τηλεφωνική και λάιβ συνέντευξη από την Αθήνα (2006).

Ο Τuomas Holopainen των Nightwish σε τηλεφωνική και λάιβ συνέντευξη από τη Γερμανία (2006).

Κομβικό σημείο στην εξέλιξη των ‘δΓιαμαντΓιών’ και στη σύσφιξη των δεζμών μεταξύ των αδαμαντιστριών και αδαμαντιστών: η δημιουργία τού blog μας, μαζί με τη συνακόλουθη τού ΚατασταΛτικού μας. Το Κατασταλτικό, ναι, εγκρίθηκε δΓια ανοιχτής ραδΓιοφωνικής ψηφοφορίας τη Δευτέρα04Ιουλίου2005. Το diamonds.explode.to απέδειξε ότι υπάρχει ζωή, και πέραν τής καθαρά ραδΓιοφωνικής υπόστασης των ‘δΓιαμαντΓιών’. Oι Slunt, οι Mudhoney, ο Jon Langford, οι Ricochets συνεντευξΧιάστηκαν αποκλειστικά για το blog μας, δίνοντας τροφή στις φιλοδοξίες τού diamonds.explode.to για δΓιεθνή καρΓιέρα, χα χα χα…

Για το τέλος, αφέθηκε μια στιγμή «μεγίστης ραδΓιοφωνικόητας». Η πρώτη ever unplugged συναυλία των ΜωρώνΣτηΦωτΧιά έλαβε χώρα στα ‘δΓιαμάντΓια’, την Παρασκευή8Απριλίου2005. Σαλβαδόρ τραγούδησε και απάντησε. Πουλής κιθάρισε. Προέδρου κονσόλισε. Σημαντήρας ρωτούσε. Δεκάδες συνακροατές και φίλοι των ‘δΓιαμαντΓιών’ έμειναν εκστατικοί. Θα περάσει καιρός, για να ζήσουμε ξανά κάτι τόσο έντονο. Ίσως στο επόμενο 10-12, που κανείς δεν θέλει να αργήσει.

ΓιάννηςΣημαντήρας, ΣωτήρηςΠροέδρου, ΚώσταςΠουλής, ΣτέλιοςΣαλβαδόρ

ΜΩΡΑ live&unplugged, Παρασκευή08Απρ05

Tι λέει το SMS στην οθόνη; Προς τι τόση ευθυμία;

Γιάννης Γ. Σημαντήρας

Ευχαριστίες και χαμόγελα σε όλους τους αδερφούς, που έχουν δΓιαθέσει χρόνο και ενέργεια στα ‘δΓιαμάντΓια’. Το ότι δεν τους κατονομάζω εδώ δεν σημαίνει ότι είναι ακατονόμαστοι. Είναι όλοι σπουδαίοι. Ο ανταγωνιζμός οδύρεται που δεν έχει την πΧοιόητα των δικών μας ανθρώπων. Χρόνια ηδονικά σε όλουζ μας!

δΓιαμάντΓια: 11 χρόνια (από την πρεμιέρα) στον 102FM

Xέσε μέσα, Πολυχρόνη, την κάτσαμε! Γίναμε σκατοδεινόσαυροι του κερατά. Περάσαμε τα 10 χρόνια από την πρώτη-πρώτη παρουσία μας στον 102FM της ΕΡΤ3, και στις 3 Ιουλίου 2006, συμπληρώνουμε 11. Την κατσουάρ, κανονικά. Αν ξανακοροϊδέψω εγώ τους χρόνιους –ή και ισόβιους- επαγγελματίες (κάθε είδους) ως «θεζμικούς», «παγοκολόνες τού συστήματος», «καθεστωτικούς», να μου τρυπήσεις τη μύτη! ΔΓιότι ήδη όλες ετούτες τις καταστάσεις τις λούζομαι ασούμε. Και ούτε άλλοθι ούτε δικαιολογία έχω ούτε άλλη επιλογή∙ ούτε ελπίδα σωτηρίας από την παγιακαιδΓιαρκηόητα δΓιαφαίνεται στον ορίζοντα. Έφαγα ένα σεβαστό μέρος τής μέχρι τώρα ζωήζ μου (τα ευρέως λεγόμενα «καλύτερά» μου χρόνια) σε στούντΓια, όπως κατ’ ευφημιζμόν λέμε τη ραδΓιοφωνική ειρκτή. Αυτά ήταν τα νεανικά μου όνειρα;


Αρνάκι γάλακτος μπήκα στη δουλειά, σιτεμένος γκριζομάλλης κατάντησα. Χούφταλο θα φύγω από την υπηρεσία. Λίγο πριν έρθει η ώρα να αποστρατευτώ ως «ευδοκίμως τερματίσας τη θητείαχ μου», με μπαστούνι θα μπαίνω στα στούντΓια, και με τρεμάμενη, παππουδίσΧια φωνή θα σαλπίζω έφοδο κατά τού ανταγωνιζμού; Ε, ρε, έχει να γελάσει και το παρδαλό κατσίκι. Και να σας πω και κάτι;

(Μετά από αναμονή δέκα λεπτών): Να σας πω και κάτι, λέω; Εντάξει, αζ μη μου απαντάει κανείς, εγώ θα το πω, κι όπΧοιος θέλει να το ακούσει ας το ακούσει. Ούτε που κατάλαβα πώς έμπλεξα στην ίδΓια κειμενική περΓιοχή τον Πολυχρόνη, τον 102FM, το αρνάκι, το κατσίκι, τουζ δεινόσαυρους, τα σκατά και τα –αααχχχ…- όνειρα. Δε γαμείς, πάμε παρακάτω. Άλλωστε, εδώ και κάμποσο χρονικό δΓιάστημα στα ‘δΓιαμάντΓια’, στόχος μας απαρέγκλιτος είναι να πάμε κάτω, όλο και πΧιο κάτω, να ρίχνουμε το επίπεδο, ώσπου να πΧιάσει πάτο.

31 Mαΐου 2003, στην Αγγελάκη, με κουστούμι και γραβάτα (φωτό: Σωτήρης Προέδρου)

Δευτέρα, έπεφτε και το έτος 1995 η 3η Ιουλίου. Αμέσωζ μετά το πεντάλεπτο δελτίο ειδήσεων των βραδινών έντεκα, στον 102FM της ΕΡΤ3, μπουμπουνίζει το ‘diamonds’ του Barry Adamson, το ένδοξο σήμα έναρξης των ‘δΓιαμαντΓιών’. Λίγα λεπτά αργότερα, κολλητά με το σήμα, πέφτει η πρώτη ατάκα. Την έχω καταγεγραμμένη:
«― Φίλοι καλοί κι αγαπημένοι,
Καλωσήρθατε στην πρεμιέρα των ‘διαμαντιών’ στον 102FM της ΕΡΤ3. Αν μισούμε κάτι όσο κι εσείς, αυτό δεν είναι άλλο από τις ανούσιες εισαγωγές, τα ανιαρά προοίμια και τους φλύαρους προλόγους. Δεν μπαίνουμε, συνεπώς, κατευθείαν στο ψητό;». Και –στανκ!- εξαπολύουμε το ‘Let’s Spend the Night Together’ των Rolling Stones. Όπερ εγένετο το πρώτο τραγούδι των ‘δΓιαμαντΓιών’ στον 102. Στεγαζόμασταν, τότε, στα υπόγεια κολαστήρΓια της Γεωργικής Σχολής. Ωστόσο, το περιβάλλον έμοιαζε πΧιο λάγνο (δεν θα πω πΧιο «ρομαντικό», εμείς οι αδαμαντιστές δεν μασάμε από κάτι τέτΧοιες πομφόλυγες), ο ήχος έβγαινε αναλογικά, εμένα μ’ αρέσει να λέω από μηχανικά και ηλεκτρικά μέρη, ζεστή φάση. Δεν θα πω «ανθρώπινη», δΓιότι κατά καιρούς με χαλάει αυτός ο χαραχτηριζμός.

Η πρώτη μετάθεση των ‘δΓιαμαντΓιών’ τα φέρνει (όλα κύκλους κάνουν, ε;) στο καθεβραδινό 21:05 – 22:00! Η πρώτη μετάλλαξη των ‘δΓιαμαντΓιών’ τα βρίσκει με την ονομασία «οδός απογέματος 5-7» στην απογεματινή ζώνη τού Α΄ ΡαδΓιοφωνικού Προγράμματος της ΕΡΤ3. Μια ποικιλία προσωπικοτήτων θα παρελάσουν –τηλεφωνικώς ή αυτοπροσώπως- από την ‘οδό απογέματος 5-7’, αλλά και από τα ‘δΓιαμάντΓια’, τα οποία επανακάμπτουν (μα πΧοιος νοιάζεται για όλες αυτές τις ιστορικές λεπτομέρΓειες;) με το brand name τους από τις 16 Σεπτεμβρίου 1997 στο 16:05 με 17:00, πάλι στο φιλόξενο υπέδαφος της Γεωργικής Σχολής, δίπλα από τον Μαρινόπουλο, ευτυχώς [για να προμηθευόμαστε τα αναγκαία (ναρκωτικά): νερό ΑΥΡΑ, καμιά σοκολάτα και τα λοιπά σέα, ένας τεχνικός μια φορά είχε αγοράσει κι έτρωγε στο κοντρόλ κονσέρβα μανιτάρΓια, με ό,τι φτΧιάχνεται ο καθείς…]. Έλεγα, λοιπόν, και δεν έχω ολοκληρώσει ακόμα, ότι με τα ‘δΓιαμάντΓια’ εκείνης τής (μπαρδόν, αν σιχαίνεστε το γυναικείο αίμα) περιόδου συνέπραξαν, από τηλεφώνου ή επιτοπίως, πλήθος συγγραφέων, μουσικών και αποδέλοιπων καλεζμένων. Να σταχυολογήσω;

26 Ιουνίου 2003: στα γόνατα παλιοπούστη, στα γόνατα! (φωτό: Σωτήρης Προέδρου)

(Μετά από αναμονή δέκα λεπτών): Ε, καλά, τώρα, παλιά μας τέχνη κόσκινο. Σταχυολογώ, αφού απάντηση και πάλι δεν πήρα. Σταχυολογώ και ιδΓιόητες δεν αναφέρω δίπλα από τα ονόματα, όπΧοιος ξέρει - ξέρει: Αμάντα Μιχαλοπούλου, Πάνος Θεοδωρίδης (τότε Καλλιτεχνικός ΔΓιευθυντής τού Οργανιζμού Πολιτιστικής Πρωτεύουσας Θεσσαλονίκης), Hugo Race, Tom Kazas, Nίκος Καρατζάς, Τάσος Αποστολίδης, Μανώλης Φάμελλος, Στέλλα Βογιατζόγλου. Stefan Big Sleep ηχογραφήθηκε live&unplugged-in-the-basement-studio. 28 Φεβρουαρίου 1997.

Στιγμή μοναδικής ευλάβειας: η προσέλευση του Ντίνου Σαδίκη στα ‘δΓιαμάντΓια’, την ΚυρΓιακή, 13 Οκτωβρίου 1996. Εκείνα τα φεγγάρΓια, βγαίναμε στον αέρα στις εννιά-και-πέντε τις καθημερινές και στις έντεκα-και-πέντε (βράδυ πάντα) τις ΚυρΓιακές. Ο Ντιν Σαδίκ προσήλθε μετά τής ακουστικής του, μολονότι γριπωμένος και από ταξίδι προερχόμενος, συνεντευξΧιαστήκαμε και απαθανατίστηκε live&unplugged-in-the-basement-studio της Γεωργικής Σχολής, σε ένα ακουστίκ-ρουστίκ, μα πλήρες συναισθηματικής φορτίσεως, ‘Απαισιόδοξο Τραγουδάκι’. Σώζεται ίσαμε σήμερα το σχετικό ηχητικό ντοκουμέντο, και με κάθε ευκαιρία αερίζεται στην ενοχλητική και αήθη εκπομπήλ μας.

Το φθινόπωρο του 1998 μάς βρίσκει στην Αγγελάκη. Τα ‘δΓιαμάντΓια’…

να συνεχίσω με sequel post ή να μην καταχρώμαι του Ιντερνετικού Απείρου και του πεπεραζμένου προσωπικού χρόνου μας (επί τήζ Γης);


Γιάννης Γ. Σημαντήρας

Λέω «επί τήζ Γης», για να είμαι καλυμμένος, μπας και –πού ξες;- ισχύει η Ανάσταση νεκρών. Οπότε, σε κάπΧοια άλλη δΓιάσταση, ο χρόνος μας θα είναι απερΓιόριστος. Μακάρι και οι ηδονέζ μας.

Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Θέατρο Δάσους 29/06/06

Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Θέατρο Δάσους 29/06/06

Για την ΠΑ.ΟΙ.ΔΓΙΑ. από το συναυλΓιακό μέτωπο,
Νάσος Αβδαρμάνης.

Encore στο ιστολόγιο Tertuliano Máximo Afonso.