Κάπου έχω ένα βιβλίο του Πιερ Πάολο Παζολίνι, τα παιδιά της ζωής, που μια φορά το πρότεινα στον φίλο μου τον Βασίλη και μου είπε μετά ότι το βρήκε πολύ πετυχημένη πρόταση και μπράβο μου, δεν το περίμενε από μένα, είχα αρχίσει επιτέλους να αποκτώ λίγο καλό γούστο, κάτι που ελπίζει με τον καιρό να μου συμβεί και σε ό,τι αφορά τη μουσική και τον κινηματογραφο.
Στη δεύτερη σελίδα του βιβλίου, καταπώς το συνήθιζα επί πολλά χρόνια, αλλά όχι πια, είχα σημειώσει την ημερομηνία αγοράς και μια φράση, ενδεικτική της περιόδου, ώστε χρόνια μετά τα βιβλία μου να αποτελούν ενα είδος προσωπικού ημερολογίου. Η ημερομηνία ήταν 19.01.2002 και η φράση «οι χειμώνες θα σφυρίζουν το τραγούδι που σε αρέσει», στίχος τραγουδιού από ένα γκρουπάκι που έπαιζα τότε.
Λίγο καιρό πριν, με τα παιδιά από το συγκρότημα, είχαμε παρακολουθήσει, σε μια αξέχαστη ειδική προβολή στο Ολύμπιον, τις 120 μέρες στα Σόδομα του Παζολίνι. Είχαμε εξέλθει αποσβολωμένοι κι οι περισσότεροι ενθουσιασμένοι.
Στη δεύτερη σελίδα του βιβλίου, καταπώς το συνήθιζα επί πολλά χρόνια, αλλά όχι πια, είχα σημειώσει την ημερομηνία αγοράς και μια φράση, ενδεικτική της περιόδου, ώστε χρόνια μετά τα βιβλία μου να αποτελούν ενα είδος προσωπικού ημερολογίου. Η ημερομηνία ήταν 19.01.2002 και η φράση «οι χειμώνες θα σφυρίζουν το τραγούδι που σε αρέσει», στίχος τραγουδιού από ένα γκρουπάκι που έπαιζα τότε.
Λίγο καιρό πριν, με τα παιδιά από το συγκρότημα, είχαμε παρακολουθήσει, σε μια αξέχαστη ειδική προβολή στο Ολύμπιον, τις 120 μέρες στα Σόδομα του Παζολίνι. Είχαμε εξέλθει αποσβολωμένοι κι οι περισσότεροι ενθουσιασμένοι.
Μοιάζει περίεργο που θυμάμαι κάτι τέτοιες λεπτομέρειες αλλά δεν θυμάμαι τι άλλο συνέβαινε τότε, όχι στη ζωή μου, αλλά στην κοινωνία γενικά.
Παρά τη σημερινή τους παρακμή και ανυποληψία, οι εφημερίδες παραμένουν ένα καλό συλλογικό ημερολόγιο: μια ματιά στο κιόσκι του ιντζιάρ μού θυμίζει ότι τον Γενάρη του 2002 οι τηλεφωνικοί αριθμοί γίνανε δεκαψήφιοι, ότι η 17 Νοεμβρη κυριαρχούσε στην επικαιρότητα, ότι ο Μίμης Ανδρουλάκης σκεφτότανε να φτιάξει νέο κόμμα, ο Κώστας Σημίτης πολιτικοποιούσε τις επερχόμενες δημοτικές εκλογές και ο Κώστας Καραμανλής έκανε ντου σε δημόσιο νοσοκομείο και βρήκε αχούρια αντί για σουίτες. Τουλάχιστον τρεις εφημερίδες είχαν διαφημιστική καταχώρηση για τις εμφανίσεις του Γιάννη Πλούταρχου στο Ποσειδώνιο ενώ σχεδόν άπασες είχαν διαφημιστική καταχώρηση για το τζακπότ 300 χιλιάδων ευρώ στο Λόττο. Προσλήψεις σε Λιμενικό και Διόδια ενώ κάτι συμβασιούχοι πάλευαν για τη μονιμοποιησή τους στο δημόσιο, το δε Αιγαίο, σύμφωνα με τον πατριωτικό Τύπο, γινόνταν αντικείμενο παζαρέματος και η εκκλησία του Σατανά είχε έρθει και στην Ελλάδα χρησιμοποιώντας ως κάλυψη γνωστές επιχειρήσεις.
Παρά τη σημερινή τους παρακμή και ανυποληψία, οι εφημερίδες παραμένουν ένα καλό συλλογικό ημερολόγιο: μια ματιά στο κιόσκι του ιντζιάρ μού θυμίζει ότι τον Γενάρη του 2002 οι τηλεφωνικοί αριθμοί γίνανε δεκαψήφιοι, ότι η 17 Νοεμβρη κυριαρχούσε στην επικαιρότητα, ότι ο Μίμης Ανδρουλάκης σκεφτότανε να φτιάξει νέο κόμμα, ο Κώστας Σημίτης πολιτικοποιούσε τις επερχόμενες δημοτικές εκλογές και ο Κώστας Καραμανλής έκανε ντου σε δημόσιο νοσοκομείο και βρήκε αχούρια αντί για σουίτες. Τουλάχιστον τρεις εφημερίδες είχαν διαφημιστική καταχώρηση για τις εμφανίσεις του Γιάννη Πλούταρχου στο Ποσειδώνιο ενώ σχεδόν άπασες είχαν διαφημιστική καταχώρηση για το τζακπότ 300 χιλιάδων ευρώ στο Λόττο. Προσλήψεις σε Λιμενικό και Διόδια ενώ κάτι συμβασιούχοι πάλευαν για τη μονιμοποιησή τους στο δημόσιο, το δε Αιγαίο, σύμφωνα με τον πατριωτικό Τύπο, γινόνταν αντικείμενο παζαρέματος και η εκκλησία του Σατανά είχε έρθει και στην Ελλάδα χρησιμοποιώντας ως κάλυψη γνωστές επιχειρήσεις.
Αυτά στις 19 του Γενάρη 2002, τότε που αγόρασα ένα βιβλίο του Παζολίνι, ο οποίος δολοφονήθηκε σαν σήμερα, 2 του Νοέμβρη το 1975, κι εγώ σε λίγα χρόνια από τώρα θα έχω να θυμάμαι πως στις 2 του Νοέμβρη του 2015, στην τεσσαροκοστή επέτειο από τη δολοφονία του, ξύπνησα ανόρεχτος με μια διάχυτη ανησυχία ότι κάτι κακό θα συμβεί και πάνω απ' όλα με μια αίσθηση ανημποριάς, παραίτησης και ήττας, την ίδια που είχα και τις πολλές προηγούμενες μέρες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου