Αλληλεγγύη στους Έλληνες εργαζόμενους

Από όσο φαίνεται κάποιοι Γάλλοι έχουν περισσότερο συνείδηση από κάποιους Έλληνες που κάθονται ακόμη στον καναπέ.

Declaration - Union syndicale Solidaires - France

Capitalist system is still in crisis, we are all Greeks

Greek population has been mobilizing for several weeks to turn down their government’s austerity measures, taken under the double injunction of the European Commission and the IMF.

Those are dreadful compulsory plans and real structural adjustment programs: 4 out of 5 pension retirement will be replaced, VAT rise from 19 to 21%, 10% cut on health expenses, retirement pensions freeze, 15% cut on wage, legal retirement age postponed at 67 years, etc….

The reasons behind those attacks: Greece’s debt load is high with 12.7% in 2009. It’s not many more than other countries like UK (12%) or Spain (10%). USA and Japan’s rates were also two figures numbers in 2009. Everywhere, the financial gifts to support the banks, the cyclical crisis programs and taxes cut have gouged huge holes in the budgets.


Our governments have salvaged the banks from a certain bankruptcy, without compensation. Today, those very banks are leaning on those countries and have clearance to speculate on bad ratings. They are coming back to overcharge people. Greece is under attack, Portugal is in the line of fire, Spain and Ireland are threatened.

Far from resign itself, the Greek people are struggling and fighting back. Several strikes and demonstrations have already taken place. The 24th of February, a general strike has paralysed the country. European Union, far from showing solidarity, is dithering on her support and tries to take profit of it showing day after day its allegiance to financial markets, not to people.

The domino effect is likely to be terrible.

SOLIDAIRES Union affirms its full support for the Greek people and will fall under all the unitary initiatives of support with this righteous struggle of the Greek people, in particular with the general strike of May 5.

In Greece like elsewhere, it is not to the people to pay their crisis!

εδώ το κείμενο

εδώ συλλογή υπογραφών συμπαράστασης απο την Ουμανιτέ

Χωρίς φόβο και πάθος θα το πω: Γιωργάκη άντε γαμήσου!

Land of the rising slum

SKYCLAD, Prince of the poverty line...

Show me a politician who's a man we can trust
And if I ever meet him then I think I'll have him stuffed
Look out of the window - see not one happy face
The only splash of colour's the graffiti 'round the place.
It's hard to even crawl
With your back up against the wall.
I find it hard to sleep at night
I feel that the worst is yet to come
Social helter-skelter
Ride the downward spiral has begun.
Are some people just born bad
Or is it how we all become?
Human termites driven mad
In the concrete mound of the rising slum.

The people who are dark fear the people who are fair
And hippies live in terror of the guys who have no hair
The saddest thing of all - what I really find grim
Is we haven't yet noticed what a mess we're all in.

It's hard to even crawl
Now your back's up against the wall.
I find it hard to sleep at night
I feel that the worst is yet to come
Social helter-skelter
Ride the downward spiral has begun.
Are some people just born bad
Or is it how we all become?
Human termites driven mad
In the concrete mound of the rising slum.

The "whether man" says that the outlook's not great
A few outbreaks of murder with some isolated rape
I ask my doctor his advice, this is what he says,
"Get yourself some cancer boy, before you die of aids"

It's hard to even crawl
With your back up against the wall.
I find it hard to sleep at night
I feel that the worst is yet to come
Social helter-skelter
Ride the downward spiral has begun.
Are some people just born bad
Or is it how we all become?
Human termites driven mad
In the concrete mound of the rising slum.

------

Αλλά κι αυτά είναι ήπια, γαμώ το κερατό μου. Μια απαίτηση έχω από ανθρώπους που δεν εμπιστεύομαι και αυτή είναι η πιο σημαντική για μένα. Να έχουν τα παιδιά μου μια αξιοπρεπή ζωή όταν μεγαλώσουν.

Είναι ψηλά τα spread, Άρη

Έχω κολλήσει με αυτό
Κάθε μέρα το πρωί που πάω στη δουλειά το ανοίγω. Και κάθομαι σα χαζός και το βλέπω. Τι βλέπω;Ούτε και ξέρω. Ξέρω ότι τις τελευταίες ημέρες στη δουλειά είχα το χρόνο να κάτσω να χαζέψω. Γιατί ενώ μέχρι τώρα τρέχαμε κάθε μέρα και δε φτάναμε, από τις 25 Μαρτίου και μετά καθόμαστε.
Πραγματικά.
Τελικά, ίσως και να μην υπάρχει κάτι χειρότερο από τον εργαζόμενο που σε κοιτάει με το ύφος αυτό που σου λέει ότι δεν είναι ήσυχος. Που σου λέει ότι φοβάται. Καθόντουσαν τα παιδιά που δουλεύουμε μαζί και με ρωτούσαν τι να κάνουν. Τι να πιάσουν; Έχουν στοκάρει τα πάντα. Πηγαίναμε κάθε πρωί και λέγαμε ρε πούστη πως θα περάσει η μέρα. Συζητούσαμε ξανα και ξανά εξελίξεις. Πέρασε σιγά σιγά η μεγαλοβδομάδα.
Ησυχία.
Πέρασε άλλη μια.
Ησυχία.
Μας έζωσαν όλους τα φίδια. Μπαίνει μια μέρα μέσα στο εργαστήριο ο κεντρικός πωλητής και λέει ότι τα πράγματα είναι τραγικά.
Σκατά.
Τελικά αυτήν την εβδομάδα κάτι πάει να κινηθεί αλλά δε ξέρουμε για πόσο ακόμα.
Θέλω να πω, δε χρειάζεται να κάθεσαι και να βλέπεις λάιβ που θα φτάσει το σπρέντ. Ξέρεις ότι όσο και να πάει σωτηρία δεν υπάρχει.
Τα ζεις όλα αυτά.
Ζεις την πραγματικότητα του Καρφούρ που μπαίνεις μέσα και το πρώτο πράγμα που βλέπεις είναι το γκισέ για την ταμειακή σου διευκόλυνση. Και όχι κανά μικρό. Μεγάλο μεγάλο για να μη το χάσεις και με δυο κοπελούδες μέσα. Σούπερ Μάρκετ τράπεζα πρώτη φορά βλέπω. Ζεις την πραγματικότητα του Μασούτη που δίνει τρεις άτοκες σε αγορές 60 ευρώ και 6 άτοκες σε αγορές 120 ευρώ.
Άτοκες δόσεις.
Έλα μωρέ σιγά σιγά με δόσεις θα το πάρουμε.Πόσο είναι πια;20 ευρώ το μήνα. Για 562 μήνες. Μια χαρά.
Δε χρειάζεται να είναι κανένας ειδικός για να καταλάβει ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά. Εκεί όμως που γελιέστε ορισμένοι είναι ότι κόσμος θα αντιδράσει άμεσα. Μιλούσα τις προάλλες με την pipermarou και μου έλεγε πως δε μπορεί να πιστέψει ότι ο κόσμος δεν αντιδρά.
Ο κόσμος στην Ελλάδα παραδοσιακά κοιμάται.
Δείτε στο παρελθόν. Πόσοι πολίτες αντέδρασαν στα εγκλήματα της Μακρονήσου της Γυάρου και άλλων; Πόσο τους πήρε να καταλάβουν ότι οι Συνταγματάρχες είναι εντελώς ηλίθιοι και ότι μπορούν (εύκολα-δύσκολα) να πέσουν; Έπρεπε να περάσουν επτά χρόνια. Το δόγμα "Πάψε εσύ μη μιλάς ας τρέχουν οι άλλοι. Δηλαδή τι θες; να την πληρώσεις εσύ;" που δυστηχώς μάθαμε από τους γονείς μας τώρα δικαιώνεται. Και τώρα ο Έλληνας εκτός από το ότι κοιμάται είναι και αποχαυνωμένος μπροστά στην τηλεόραση.
Αλλοιώς πως να πιστέψεις ότι ο ΓΑΠ κάνει κάτι; Υπάρχουν άκουσον άκουσον άνθρωποι που πιστεύουν ότι είχε λέει διπλωματική νίκη απέναντι στη Γερμανία. Ότι λέει τα κατάφερε. Ποιός; Αυτός που άφησε να περάσουν τόσοι μήνες για να φτάσουμε μέχρι εδώ. Άφησε το πράγμα να περάσει έτσι. Και ανακοίνωσε με παιδιάστικη αφέλεια ότι το έλλειμμα που άφησε η ΝΔ είναι κατά πολύ μεγαλύτερο. Και πήγε στην ΕΕ για να πάρει λέει πίστωση χρόνου. Με αυτόν τον τρόπο μας κατασπάραξαν όλοι. Φιλοσοφία θέλει δηλαδή;
Δε θα κάτσω επίσης να θυμίσω με τι συνθήματα βγήκε προεκλογικά. Σαν τον μπαμπά του. Με το ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο βγήκε πρωθυπουργός. Και μετά; Μετά είπαμε ξείπαμε. Μας αγαπάει ο λαός. Γειά σου ρε ΠΑΣΟΚ που μας έκανες γνωστούς γιατί αλλοιώς δε θα μας ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας μας.
Τώρα τις σαχλαμάρες του μπαμπά Παπανδρέου που μας έφεραν μέχρι εδώ ξυλώνει ο γιος. Αλλά το αστείο ποιό είναι; Καταργεί τα ψευτοσοσιαλιστικά λάθη του μπαμπά του με άλλα νεοφιλελεύθερα λάθη αλλά χρησιμοποιόντας την ίδια λαϊκίστικη πολιτική. Δηλαδή είναι να τον θαυμάζεις.
(η φώτο από γκούγκλισμα αλλά είναι από εδώ. Αναφέρεται σε άλλο πράγμα μάλλον αλλά ταιριάζει μια χαρά)

Δε θέλω να πω για τη μαλακία που δέρνει τους πολιτικούς από το πακέτο Ντελόρ μέχρι σήμερα.
Τα ξέρετε.
Δε θέλω να πω για την ηλιθιότητα κάποιων δημοσιογράφων που λένε ότι "ΑΝ χρειαστεί να δανειστούμε με 7% θα δανειστούμε" (Καψής. Θεός) ή που παρουσιάζουν το ΔΝΤ σα μια οκ λύση χωρίς να λένε τι θα επιφέρει. Ενοχλούμαι επίσης ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ από απόψεις όπως αυτή που λέει "τέλος πάντων τι από όλα αυτά που λέει το ΔΝΤ δε θα έπρεπε να είχαμε κάνει τα τελευταία 10 χρόνια" Λές και η αιτία ήταν τόσο καιρό οι ψηλοί μισθοί και επιδώματα κυρίως στον ιδιωτικό τομέα και οι κακοί εργαζόμενοι που τρώνε λεφτά. Δηλαδή Κοσκωτάς, Γιουγκοσλαβικό καλαμπόκι, ΑΓΕΤ Ηρακλής, Χρηματιστήριο, Στρατιωτικοί εξοπλισμοί, Ζήμενς, C4I, Ζέπελιν (δυστηχώς όχι LED), Βατοπέδι, Βόνταφον, αυτά δεν υπήρχαν ποτέ;Και δεν είναι και όλα. Οι μίζες; Οι μαύρες τρύπες; Η ατιμωρισία; Που πήγαν όλα αυτά; Γιατί ρε παιδιά να πληρώσω εγώ για το ΔΝΤ από τη στιγμή που το χρέος το έχουν δημιουργήσει αυτοί που τρώνε τόσα χρόνια το δημόσιο χρήμα; Δείτε για παράδειγμα (μπορεί να μη συμφωνείτε με όλα ειδικά το πρώτο λίνκ είναι λαϊκίστικο αλλά κάποια τους κόμματος που σήμερα είναι κυβέρνηση είναι λαχταριστά) εδώ. Αλλά τι περιμένεις όταν υπάρχουν άνθρωποι που υποστηρίζουν αυτό:
"Πρέπει να πληρώσουν τα λεγόμενα "φτωχά" στρώματα με εισόδημα 10.000 επί χάρτου και 40.000 στην πραγματικότητα.
Η οικιακή βοηθός μου (άπαξ ανά 15ήμερο) και ο σύζυγός της έχουν 39.500 ευρώ ετήσιο εισόδημα λόγω δεύτερης και τρίτης μαύρης εργασίας.
Εχουν αυτοκίνητο 2000 κυβικών, πληρώνουν μόνο για τα Αγγλικά του γιού τους 250 ευρώ το μήνα στο Βρεταννικό Συμβούλιο, πάνε στην Αράχωβα για Πρωτοχρονιά, σε τετράστερο στο Πόρτο Χέλι διακοπές το καλοκαίρι και 4 ταξίδια στην Αλβανία ετησίως.
Υπάρχουν περίπου 1,5 εκατομ. οικογένειες σαν κι αυτούς που ΟΧΙ μόνο ΔΕΝ τιμωρούνται για την φοροδιαφυγή τους ΑΛΛΑ θα πάρουν και επίδομα αλληλεγγύης!!!! Με άλλα λόγια, οικογένειες με δηλούμενο εισόδημα 40.000 θα πληρώσουν επίδομα αλληελεγγύης σε άλλες οικογένειες με επίσης εισόδημα 40.000 αλλά άδηλον.
ΕΔΩ έχουμε ΑΙΣΧΡΟΤΗΤΑ γιγαντιαίων διαστάσεων!!!! Οι λωποδύτες να επιβραβεύονται!!!!!
Αυτά τα πράγματα προτίθεμαι να κάνω γνωστά διεθνώς και να καταγγείλω τις αισχρές Ελληνικές κυβερνήσεις που τα καλλιεργούν εδώ και δεκαετίες!
ΝΤΡΟΠΗ

14/11/2009 08:55 - Κώστας Α. Χασαπογιάννης
Δε ξέρω ποιός είναι ο κύριος. Δε λέω κάτι για την προσωπικότητα του. Οι απόψεις του πάντως με βρίσκουν αντίθετο και όσοι επισκέπτονται αυτό το μπλόγκ ξέρουν γιατί είμαι αντίθετος.
Το ζήτημα είναι ότι είναι πολλοί που τα πιστεύουν όλα αυτά. Ναι μπορεί και να υπάρχουν τέτοια περιστατικά. Δε λέω όχι. Αυτοί όμως από που έμαθαν να κλέβουν;Και εγώ θα κλέψω αν μπορώ το κράτος που κάθε μέρα με κλέβει. Γιατί παίρνει και παίρνει και παίρνει και αυξάνει και ξαναμανάαυξάνει και αντί να βλέπουμε προκοπή βλέπουμε τα λεφτά να πηγαίνουν σε τσέπες παρανόμως και μετά να έχουν και το θράσος είτε να μας κουνάν το δάκτυλο είτε να λένε ότι είναι γιοί ταχυδρόμων είτε να λένε ότι έκαναν κάτι που ο κάθε έλληνας πολιτής θα έκανε.
Υπάρχει πρόβλημα μεγάλο πολιτικό. ΠΑΣΟΚ ΝΔ προκαλούν γέλοιο, η αριστερά λέει ότι όλα αυτά είναι κακά αλλά δεν την ακούω να λέει και κάτι σοβαρό. (έχω ακούσει για εθνικοποίηση των τραπεζών. Πείτε μου αν στέκει ρε παιδιά). Ο Καρατζαφέρης είναι όπου φυσάει ο άνεμος. Οι οικολόγοι, ποιοί είναι αυτοί; Αναμένεται να έχουν τρελές εξελίξεις σε πολιτικό επίπεδο και μάλιστα σύντομα. Έτσι φρονώ. Γιατί τα πράγματα θα γίνουν πολύ χειρότερα μέχρι να γίνουν καλύτερα, αν γίνουν καλύτερα.
Τρέμω στη σκέψη όλων αυτών των ανθρώπων που θα χάσουν τη δουλειά και συνάμα την αξιοπρέπεια τους. Γιατί μη νομίζετε ότι οι ημέτεροι άχρηστοι δημόσιοι υπάλληλοι θα είναιι αυτοί που θα φύγουν. Όόόόόχι. Εδώ δε τους διορίζουν αξιοκρατικά θα τους απολύσουν αξιοκρατικά;Ούτε να σκέφτομαι δε θέλω τι θα γίνει στον ιδιωτικό τομέα. Ήδη υπάρχουν κάθε μέρα ειδήσεις για εταιρίες που κλείνουν.
Αυτό που έχω να πω αν κάποιοι πολιτικοί ακούν είναι:

Ο μόνος φόβος που έχω ρε πούστηδες είναι να μη μπορώ να κάνω κάτι για τα παιδιά μου. Τίποτα και κανένα άλλο δε φοβάμαι. Κανονίστε. Ένας είμαι. Μικρός. Αλλά θα φωνάξω. Πολύ δυνατά. Μέχρι να πειστούν και άλλοι ότι πρέπει να φωνάξουν. Και θα σας πάρει και θα σας σηκώσει.
Μου έχετε πάρει κάθε ελπίδα για εμένα.
Αν μου πάρετε και την ελπίδα για τα παιδιά μου θα σας πάρει ο διάολος.

Όσο για αυτούς που τόσα χρόνια μεταπολιτευτικά τους ψηφίζετε νομίζοντας ότι κάνετε αγώνα ένα σας έχω.
Τα δικά σας παιδιά, και δεν εννοώ πολιτικά αλλά πραγματικά τα παιδιά σας, ρε παλιοκαριόληδες τα καταδικάσατε για να μπορέσετε να περάσετε εσείς καλά. Τα μάθατε να μη μιλάνε, να μην αντιδρούν να μην κάνουν κάτι μόνα τους. "Εγώ θα σε κανονίσω με τον φίλο μου τον πολιτικό σκάσε. Τι τους θες τους αγώνες;Θα πας στρατό και μετά κάπου θα σε βάλω".Αν αυτός ο άνθρωπος τώρα απολυθεί τι θα κάνει; Που θα τρέξει;Θα μπορείς να τον βοηθήσεις;Και πάνω από όλα θα μπορέσει να βοηθήσει τον εαυτό του;
Σκατά τα κάνατε ρε...

Ευχαριστώ, λέμε ρε!

ΠανωΚ.

Μας έκανες.

Τα 3 2.

Πρωινός διαλογισμός

Επειδή έτσι αισθάνομαι σήμερα το πρωί και όλες αυτές τις ημέρες...

There's a mass without roofs
There's a prison to fill
There's a countrys soul that reads post no bills
There's a strike and a line of cops outside of tha mill
There's a right to obey
And a right to kill

We 're calm like a bomb....

e-Hλίθιοι

Τρία σκόρπια πράγματα απ' τους "Καθρέφτες" του Εδουάρδο Γκαλεάνο, εκδ. Πάπυρος (το οποίο, σωστά καταλάβατε κάποιοι, διαβάζω ευλαβικά στο χέσιμο, σαν τη Βίβλο)

Ενας αυτόχειρας επανέρχεται στη ζωή. Γύρω απ' το κρεβάτι του, χαμογελούν εκείνοι που του έσωσαν τη ζωή. Ο αναστημένος τους κοιτάζει και λέει: Τι περιμένετε; Να σας ευχαριστήσω; Χρωστούσα εκατό χιλιάδες ρουπίες, και τώρα θα χρωστάω και τέσσερις μέρες νοσοκομείου. Μεγάλη χάρη μου κάνατε, ηλίθιοι.
Ο Τύπος μιλάει καθημερινά για τους τρομοκράτες. Ομως δεν γνωρίζουμε πολλά για όσους αυτοκτονούν. Η αγορά τούς υποχρεώνει να δανείζονται, τα απλήρωτα χρέη τους υποχρεώνουν να πεθάνουν.

***

Κάθε μέρα τα εργατικά ατυχήματα σκοτώνουν χιλιάδες εργάτες. Κάθε λεπτό η αθλιότητα σκοτώνει το λιγότερο δέκα παιδιά. Τα εγκλήματα αυτά δεν εμφανίζονται στις ειδήσεις. Είναι φυσιολογικά φαινόμενα κανιβαλισμού. Οι εγκληματίες κυκλοφορούν ελεύθεροι. Οι φυλακές δεν είναι για όσους εξολοθρεύουν τα πλήθη. Φυλακές είναι οι εργατικές πολυκατοικίες που προορίζονται για τους φτωχούς.

***

Κάναμε ουρά σε κάποιο αεροδρόμιο. Μια μεγάλη ουρά: ο κάθε επιβάτης κρατούσε παραμάσχαλα το μαξιλάρι πάνω στο οποίο είχε κοιμηθεί την προηγούμενη νύχτα. Τα μαξιλάρια περνούσαν μέσα από ένα μηχάνημα που διάβαζε τα όνειρα. Ηταν μια μηχανή που ανίχνευε τα επικίνδυνα, για τη δημόσια τάξη, όνειρα.

Ο αγαπούλας σε ρόλο Μάκαρου παραγοντίζει

Ηξερα έναν τύπο, συγγραφέα και καθηγητή στη μέση εκπαίδευση, άνθρωπο πνευματικό, καλλιεργημένο. Θυμάμαι ότι η σύντροφός του δεν μπορούσε να καταλάβει πώς ένα τέτοιος άνθρωπος, που για να χαλαρώσει διάβαζε Χαϊντέγκερ και Σοπενάουερ, γούσταρε να ακούει Στράτο Διονυσίου και τις Κυριακές τα μεσημέρια να τραβιέται στην Τούμπα για να βλέπει την Μπαουγκάρα.

*** Το Humba είναι τριμηνιαίο περιοδικό για το κοινωνικό και πολιτικό νόημα των σπορ, την εμπειρία του γηπέδου, την οπαδική κουλτούρα και τον κόσμο της κερκίδας και διατίθεται σε κεντρικά βιβλιοπωλεία της Αθήνας (στη Θεσσαλονίκη στο Κεντρί, στην πλ. Ναυαρίνου). Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τ' άρθρα για το ποδόσφαιρο του 2050, για τις "κάρτες οπαδού" στην Ιταλία αλλά και για το ίσως πρώτο στην ιστορία... ντου θεατών σε γήπεδο.

Η Ελλάδα ετοιμάζεται να πάρει τα ντόλαρς του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Το γιούρο πέφτει. Ας κάνουμε τα γιούρο ντόλαρς, πάμε Νέα Υόρκη. Το ντόλαρ μας ξέκανε σύντροφοι.
Επίκαιρο:

I need a dollar dollar, a dollar is what I need
hey hey
Well I need a dollar dollar, a dollar is what I need
hey hey
And I said I need dollar dollar, a dollar is what I need
And if I share with you my story would you share your dollar with me

Bad times are comin and I reap what I don't sow
hey hey
Well let me tell you somthin all that glitters ain't gold
hey hey
It's been a long old trouble long old troublesome road
And I'm looking for somebody come and help me carry this load

I need a dollar dollar, a dollar is what I need
hey hey
Well I need a dollar dollar, a dollar is what I need
Well I don't know if I'm walking on solid ground
Cause everything around me is falling down
And all I want - is for someone - to help me

I had a job but the boss man let me go
He said
I'm sorry but I won't be needing your help no more
I said
Please mister boss man I need this job more than you know
But he gave me my last paycheck and he sent me on out the door

What in the world am I gonna to do tomorrow
is there someone whose dollar that I can borrow
Who can help me take away my sorrow
Maybe its inside the bottle
Maybe its inside the bottle
I had some good old buddy his names is whiskey and wine
hey hey
And for my good old buddy i spent my last dime
hey hey
My wine is good to me it helps me pass the time
and my good old buddy whiskey keeps me warmer than the sunshine
Hey Hey
Your mom of mayhem just a child has got his own
Hey Hey
if god has plans for me i hope it aint - written in stone
Hey Hey
because i've been working working myself down to the bone
and i swear on grandpas grave I'll be paid when i come home
Hey Hey

Επιτέλους, κάποιοι νοιάζονται για τους Δημόσιους Υπαλλήλους!

(μικρή αγγελία, αλιευμένη απ' τη χτεσινή Μακεδονία)

Ας κρατήσουν οι χοροί

Μια φωτογραφία, μυριάδες σκέψεις:

Θρησκευτικός τουρισμός + Ε ρε γλέντια! + Χορεύοντας με τους κλήρους + Dancing with the stars and priests + Μπουμπούκα, φάε τη σκόνη μου! + Ους ο χορός συνέζευξε (κράτος και εκκλησία) ΓΑΠ μη χωριζέτω + Προσθέστε σχόλια στα σχόλια κατά το δοκούν + Και διαβάστε κάτι σοβαρότερο σχετικό.

Στην πολυκατοικία της Λαϊκής εντούτοις Μεγαλοαστικής Δεξιάς

Η Λαϊκή εντούτοις Μεγαλοαστική Δεξιά (στο εξής ΛΜΔ) είναι μια γνωστή μου καμιά σαράντα χρόνια μεγαλύτερη από μένα. Η ΛΜΔ πρόσφατα ανακάλυψε, για την ακρίβεια απ' την ημέρα της εκλογικής νίκης του ΠΑΣΟΚ, ότι τα πράγματα είναι δύσκολα, ότι υπάρχει οικονομική κρίση και ότι ο κόσμος ζορίζεται. Βέβαια ομολογεί πως τα δύο τελευταία χρόνια της νεοδημοκράτικης διακυβέρνησης οι δουλειές είχαν κόψει και υπήρχε μια κρίση στην αγορά, αλλά στα όρια του φυσιολογικού, διότι φρόντιζε να κρατάει τα μπόσικα ο Καραμανλής. Η ΛΜΔ έχει δύο εγγόνια, που ακόμη μπουσουλάνε, και στο άκουσμα του ονόματος Καραμανλής, σαν να τούς πάτησαν το κουμπί με μια φωνή, φώναξαν "Ζήτω, ζήτω, ο Καραμανλής". Η ΛΜΔ είναι αναντάμ παπαντάμ δεξιά γιατί οι κομμουνισταί σκοτώσαν τον μπαμπά της ή τον παππού της στον εμφύλιο και δεν αντέχει καθόλου τους αριστερούς και ειδικά τους πασόκους. Η ΛΜΔ φοβάται για το αύριο το δικό της, των παιδιών της και της χώρας. Δεν εγκρίνει κανένα απ' τα κυβερνητικά μέτρα, εκτός απ' τα μέτρα που αφορούν τους δημόσιους υπαλλήλους, τα οποία θεωρεί δίκαια, διότι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι πάρα πολλοί και πάρα πολύ τεμπέληδες. Η ΛΜΔ πιστεύει ότι επί Καραμανλή κανείς δεν έκλεψε τίποτε, κανένα σκάνδαλο δεν συνέβη, κι αν συνέβη τέλος πάντων κάτι, δεν φταίει ο Καραμανλής, που είναι αθώος σαν λευκή περιστέρα, και όπως και να 'χει τα οικονομικά σκάνδαλα επί ΝΔ είναι σίγουρα πολύ μικρότερα απ' αυτά που θα συμβούν επί ΠΑΣΟΚ. Η ΛΜΔ θεωρεί απαράδεκτο το μεταναστευτικό νόμο του ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο γιατί είναι ψηφοθηρικός, αλλά γιατί θα βάλει όλους αυτούς τους ξένους, που 'χουν διαλύσει τα πάντα στη χώρα μας, να κάνουν κουμάντο στο δικό μας σπίτι, για να διώξουν τον κύριο Παπαγεωργόπουλο απ' τη δημαρχία. Η ΛΜΔ τώρα τελευταία βλέπει μια εκπομπή στο Σκάι που της αρέσει πολύ, την Ελληνοφρένεια. Η ΛΜΔ, παρότι δεν αντέχει την αριστερά, πιστεύει ότι η μόνη λύση για τη χώρα είναι μια κυβέρνηση συνεργασίας, ακόμη και με την Παπαρήγα, την οποία τώρα τελευταία τη βρίσκει πολύ σωστή σε αυτά που λέει, ακόμη και με τον ΣΥΡΙΖΑ, που τώρα που 'χει κόψει τα πολλά-πολλά με το ΠΑΣΟΚ έχει αρχίσει κι αυτός να τα λέει σωστά. Η ΛΜΔ έχει καταλάβει από καιρό τι καπνό φουμάρω, αλλά με συμπαθεί. Βλέπεις, καλύτερο και πιο συνεπή νοικάρη από μένα δεν είχε ποτέ. Τσέπωσε το ενοίκιο, με κέρασε τρία σοκολατάκια, μου 'δωσε χίλιες ευχές και πήγα στο καλό. Για την ακρίβεια, πήγα στο σπίτι κι έγραψα αυτό που τώρα διαβάζεις. Ελπίζω η ΛΜΔ να μη διαβάζει ιστολόγια, γιατί φοβάμαι ότι, μετά απ' αυτο, μπορεί και να θελήσει να μου κάνει έξωση.



YΓ. Δεν μπορούσα να σκεφτώ καλύτερο τραγούδι με τη λέξη Right απ' αυτό... Κλασικό.

Η Μοναστηρίου να 'ναι καλά

Δεν υπάρχει πιο θλιβερός και πιο θλιμμένος δρόμος απ’ την οδό Μοναστηρίου, στη Θεσσαλονίκη, η ώρα τέσσερις και μισή το απόγεμα, όταν ο άνεμος φυσάει κόντρα μανιασμένα και το δεξί πεζοδρόμιο είναι λουσμένο στο εκτυφλωτικό φως του ήλιου, ενώ τ’ αριστερό πεζοδρόμιο βυθίζεται στην παγερή σκιά, και πάνε κι έρχονται άνθρωποι απ’ αυτούς που τους λέμε λαϊκούς, και ξερακιανά πρεζάκια, και δημοτικόμπατσοι, τροχόμπατσοι, δελτόμπατσοι, και Κινέζοι φορτωμένοι διάφορα κινέζικα απ’ την Τσάινα τάουν, σακούλες τρεις φορές το μπόι τους, και τρέντι φοιτητάκια με λάπτοπ και γυαλιά ηλίου, που μόλις βγήκαν απ’ τον Σταθμό, και βιαστικοί ταξιτζήδες που κάνουν στάση στου θείου Βάνια για μπουγάτσα - καφέ σε πλαστικό, και απορημένοι τουρίστες που κοιτάζουν τριγύρω αυτό το χάλι, τις αρχαιοελληνοπρεπέστατες λαμαρίνες απ' τα εργοτάξια του μετρό, την απερίγραπτη ασχήμια, με ύφος γουάτ δε φακ εμ άη ντούιγκ χίαρ, και μύγες που κάθονται και τις βαράνε οι μαγαζάτορες στα καταστήματα με τα στρατιωτικά είδη, που κάνουν κάλυψη - απόκρυψη πίσω απ’ τα έργα του μετρό, και πιο πέρα, στα παρκάκια Αναγεννήσεως με Μοναστηρίου, στη διασταύρωση, δεκάδες, ενίοτε και εκατοντάδες φαινομενικά αργόσχολοι μετανάστες αράζουν ολημερίς σε κάτι θλιβερά γκρίζα χορτάρια σε κάτι πάρκα ντεμέκ, καπνίζουνε καθισμένοι σε στάση «βαθύ κάθισμα», που ποτέ μου δεν την άντεχα, ούτε όταν στο σχολείο μας τη βάζανε στη γυμναστική, και δεν υπάρχει πιο θλιβερό συναίσθημα απ’ την φριχτή υποψία ότι ίσως τελικά να μην μπορέσει να ξεφύγεις απ’ αυτόν τον πιο θλιμμένο δρόμο του κόσμου, οδός Μοναστηρίου, ώρα πέντε παρά, άντε καλή δουλειά.

E, μας τα 'πρηξες... (τσουρέκια μας τα 'κανες)

Σκεφτόμουν και τώρα το γράφω -μία, ίσως η μοναδική, επιτυχία του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος είναι ότι έπεισε, μέσω του φοβερού "Σκέφτομαι και Γράφω", όλα τα ελληνόπουλα ότι μπορούν και αξίζει να καταγράφουν ό,τι μαλακία περάσει απ' το μυαλό τους, ουσιαστικά προλειαίνοντας το έδαφος για τις ορδές σημερινών ιστολογων που σκέφτονται και γράφουν, που νιώθουν και γράφουν, που ζουν και γράφουν και λοιπά κουραφέξαλα, μην στύβεις τζάμπα το μυαλουδάκι σου να καταλάβεις τι σκατά εννοώ, τίποτε δεν εννοώ, αυτές είναι απλώς λέξεις για να γεμίσει η ανάρτηση, διότι ετούτη η ανάρτηση, ούτως ή άλλως, έτσι όπως την σκεφτόμουν πριν αρχίσω να τη γράφω ήταν αρκετά μικρή, κλείνει η παρένθεση επιτέλους- ότι θα ήθελα να φτιάξω ένα ξεχωριστό ιστολόγιο στο οποίο θα αναρτώ μόνο μικρά αποσπάσματα από βιβλία που διαβάζω και με αρέσουν, ξέρεις με τον ίδιο τρόπο που άλλοι υπογραμμίζουν τα σημεία που τους κάνουν εντύπωση, συνήθεια τρομερά εκνευριστική κατά τη γνώμη μου, ίσως όσο εκνευριστική είναι και η δική μου, να γράφω αναρτήσεις με λόγια των άλλων, αλλά δεν βαριέσαι, άλλο ήθελα να πω, πως ωστόσο φοβάμαι πως έχω ήδη αρκετά κατακερματίσει τη διαδικτυακή μου περσόνα, κι αυτά τα κέρματα, ξέρεις, όταν τα τρως κατακέφαλα πονάνε, οπότε, για πολλοστή φορά, αν δεν βαριέσαι, διάβασε αυτό το όχι εκτελεστικό απόσπασμα απ' το "Εκτός Πραγματικότητας" του Πιερ Μερό -τι; πάλι αυτό και αυτός; ναι, πάλι, είναι μια καλή ευκαιρία να αυνανιστώ λινκάροντας προν τον ίδιο μου τον εαυτό...

Οι μυθικοι ισχυροί. Που χορεύουν μέσα στις εκπληκτικές τους βίλες. Εκείνοι που έχουν τις χαλυβουργίες. Που μας στέλνουν τρυφερά στο θάνατο, μέσα στα εργοστάσια ή στα στρατόπεδα. [...] Που συγκροτούν τεράστια λαϊκά μέτωπα. Που πληρώνουν κολοσσιαίες εισφορές και σας το λένε για να το ξέρετε. Που έχουν θορυβώδεις αγωνίες. [...] Επιπλέον έχουν επινοήσει το σφάλμα. Το σφάλμα επιτρέπει τη διαίρεση του κόσμου στα δύο: δικαστές -ελάχιστοι- και ένοχοι -αμέτρητοι.

Διασκευάζοντας φωτογραφικά το Τσιγάρο Ατέλειωτο

Μητροκάπνος - Τσιγαζήνα

Πάσα στο ωριό (δεν μπορώ να πω το ι)

Ενας παλιόφιλος που τον έχω άσει εδώ και λίγα ρόνια, ο Νικόλας, αρακτήριζε κάποιον "της παντρειάς" όταν τον θεωρούσε ντεμέκ και δήθεν. Εϊμαι σίγουρος ότι θα έβρισκε πολύ "της παντρειάς" την αναγνωστική μου επιλογή για τούτο το Πάσα που βρίσκομαι στο ωριό, στην Κρήτη. Το ήξερα κι εγώ οτι είναι δηθενιά, το έγραψα μάλιστα και στο τουίτερ.
Γράφει λοιπόν, ο Αντώνης Σουρούνης στην απολαυστική νουβέλα του "Πάσα στο ωριό":

... πολλοί άνθρωποι χρησιμοποιούν την ιδιότητα που αποδίδουν στον ευατό τους για να προσφωνήσουν τους άλλους. Αυτος που περνάει τον εαυτό του για γάτα αποκαλεί τον άλλο γάτα, εκείνος που τον θεωρει μάγκα λέει μάγκα τον άλλο, ο βλάκας βλάκα, κι εκεινος που γνωρίζει πως είναι ολότελα σκάρτος αποκαλεί σκάρτη ολοκληρη την κοινωνία. Ο Φώτης χρησιμοποιούσε το «μεγάλε» για όλον τον κόσμο. Ο ίδιος ήταν μεγάλος σε όλα.

Σκέφτομαι το εξής: Συνήθως προσφωνώ τους άλλους είτε "μαλάκα" είτε "θεό". Αρα αυτό, σύμφωνα με το σουρούνειο απόσπασμα, σημαίνει πως θεωρώ τον ευατό μου έναν μαλάκα θεό;

Πόσο δίκιο είχε ο Σουρούνης όταν προέβλεπε πως το εν λόγω βιβλίο θα μνημονεύεται μόνον τις πασαλιάτικες ημέρες και πόσο άδικο είναι αυτό τελικά...

Εγώ ειμί ο απόλυτος έλλην αστήρ

Ενα βιβλίο δεν είναι δίσκος μουσικής ή συμπαγές δισκίο (cd), ώστε να διαβάζεις ξανά και ξανά, στο repeat που λέμε, κάποιο του σημείο. Κι όμως αυτό κάνω με το "Εκτός Πραγματικότητας" του Πιέρ Μερό και συγκεκριμένα:

"...Ο Αρνολντ ο Αέρινος θα ήθελε να σου θυμίσει [...] ότι χρηματοδοτεί τα διεφθαρμένα μεθύσια σου [...] ότι συγχώρεσε τα άπληστα χέρια σου που πασπάτεψαν τα οπίσθια της νεαρής του γυναίκας!"
Το Τρελό Άλογο έβγαλε μια δεύτερη βότκα από το ψυγείο του. "Εγώ ο ίδιος σε τράβηξα απ' τα σκοτάδια μια ανοιξιάτικη μέρα. Εγώ, με τα ικανά μου χέρια, έπλασα μέσα από την τυφλή λάσπη ό,τι είσαι και ό,τι θα γίνεις! Εναπόθεσα το όνομά μου στο όνομά σου! Σε μπούκωσα φουά γκρα και εγωκεντρικές παρθένες! Σε κουβάλησα με σκούτερ καμπριολέ όταν ήσουν μεθυσμένος! Σε άνοιξα, κουτί της Πανδώρας, χαρισματικέ δακτυλογράφε, μην το ξεχνάς!"
Το Τρελό Άλογο είχε ήδη κατεβάσει τη μισή βότκα και εγώ την υπόλοιπη. Εκλαιγε με λυγμούς: "Μα γιατί, γιατί λοιπόν, δεν θες να γίνεις ρεαλιστής;"

Θα έπρεπε η ομορφιά των λέξεων να μου αρκεί. Τι τις ήθελα τις επιπλέον πληροφορίες; Βρήκα ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο για τον Πιερ Μερό, στην Καθημερινή, που μου σύστησε και τον λυρεαλισμό, που δεν τον γνώριζα, και όπως και να το κάνουμε κάθε γνωριμία στη ζωή μας μπορεί και να φανεί χρήσιμη, για κάποιο διορισμό στο δημόσιο βρε αδερφέ, αλλά τώρα έχουμε ΠΑΣΟΚ και το ΠΑΣΟΚ, το σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ, παγώνει τους διορισμούς, ακόμη και αυτούς που έχουν ανακοινωθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, βρε παιδάκι μου τι πραξικοπηματικοί τύποι που είναι αυτοί οι πασόκοι, γιορτάζουν κιόλας σήμερα, χρόνια πολλά στο ΠΑΣΟΚ, στον Γιώργο Παπανδρέου και την ειλικρινή κυβέρνησή του, αλλά τι σκατά μονολογώ, άλλο είναι το θέμα μας, αν και το ΠΑΣΟΚ πάει με όλα, θυμάσαι εκείνο το παλιό, "το ΠΑΣΟΚ είναι μαγκιά" που έλεγε η διαφήμιση; Λοιπόν λέγαμε για το άρθρο της Καθημερινής για τον Πιέρ Μερό, καμία σχέση με το ΠΑΣΟΚ και τα ψεύδη του. Σύμφωνα με τ' αρθρο λοιπόν, το οποίο επιπλέον και συν τοις άλλοις εμπιστεύομαι τυφλά, διότι γρυ δεν γνωρίζω από λογοτεχνία και τις θεωρίες περί αυτής, "ο Μερό είναι εξαίρετος στυλίστας και οικοδομεί το κείμενό του πάνω σε πολλές και αφανείς διακειμενικές αναφορές. Η άρνηση και η οδύνη του «θείου» θα μπορούσε να απηχεί την κραυγή του Ζιντ «Οικογένειες σας μισώ». Oι κατεδαφιστικές περιγραφές της υποκρισίας και της διάλυσης της αστικής κοινωνίας παραπέμπουν στον Σελίν. Αλλά οι βασικοί συνομιλητές του Μερό, σε ολόκληρο το κείμενο, φαίνεται να είναι οι «ουσάροι», ορκισμένοι αντίπαλοι της στρατευμένης τέχνης και του Σαρτρ και οπαδοί μιας λαμπερής, πνευματώδους και απολιτικής (;) λογοτεχνίας. Ο μετρ του ευφυολογήματος και θαμώνας των μπιστρό Αντουάν Μπλοντέν: «εδώ και τριάντα χρόνια κρύβω τη φήμη μου στα μπαρ», ο Ροζέ Νιμιέ, κατεξοχήν συνομιλητής του Σελίν και λαμπρός στυλίστας, ο Ζακ Λωράν με «Το ελεύθερο πνεύμα» του. Ο Μερό μοιάζει να συμφωνεί απολύτως αισθητικά και πολιτικά μαζί τους και να δηλώνει μαζί με τον Μπλοντέν: «Δεν τόλμησα να γίνω αριστερός στα νιάτα μου, από φόβο μη γίνω δεξιός άμα μεγαλώσω». Αυτή η επιστροφή σε πρότυπα συχνά ξεχασμένα, όπως ο αναρχικός ατομικισμός, που επανέρχονται, όπως φαίνεται, σήμερα δριμύτερα στα λογοτεχνικά πράγματα της Γαλλίας και συμπορεύονται με ενδεχομένως σημαντικές πολιτικές εξελίξεις παρουσιάζει πολλαπλό ενδιαφέρον και αξίζει να διερευνηθεί περαιτέρω".

Α, όλα κι όλα, παρότι δημοκράτης άνθρωπος με αριστερές ευαισθησίες, παρότι έχω στηρίξει τον Συνασπισμό του κυρίου Κωνσταντόπουλου και του 2,93%, αυτά τα περί αντιπαλότητας στη στρατευμένη τέχνη και τα περί απολίτικης έστω και με ερωτηματικό λογοτεχνίας δεν με αρέσουν καθόλου, αντε μην αρχισω τις απελάσεις στη Σιβηρία πρωινιάτικα. Οσο για τον αναρχικό ατομικισμό ένα έχω να πω: είναι συνώνυμος του σουπρεματιστικού αυνανισμού. Κι επειδή κάποιοι ακούλτουροι ενδεχομένως να μην είναι εξοικειωμένοι με τον όρο "σουπρεματιστικός αυνανισμός" ορίστε ο ορισμός του απ' τον ίδιο τον Μερό και το "Εκτός Πραγματικότητάς" του:

... ο Καζιμίρ Σερεβίνοβιτς Μάλεβιτς είχε ζωγραφίσει ένα Λευκό Τετράγωνο σε Λευκό Φόντο στις αρχές του 20ού αιώνα. Ορισε το κίνημα το οποίο ίδρυσε ως εξής: "Ο σουπρεματισμός εκφράζει το τίποτε που έγινε ερώτηση". Ο σουπρεματιστικός αυνανισμός λοιπόν συνίσταται στο να τον παίζεις ατενίζοντας έναν λευκό τοίχο. Αυτή η πλήρως μεταφυσική πράξη δεν μπορεί να προσφέρει προφανώς καμία απόλαυση. Μπορεί να γεμίσει δύο ή τρεις ώρες κάθε μέρα.



Κανονικά το συνοδευτικό άσμα έπρεπε να είναι το θρυλικό Φεμτεξ των Θέραπι; με τον υπέροχο εναρκτήριο στίχο μαστερμπεσιον σέηβντ μάη λάηφ άη γουόζ νέρβους αζ ε τσάηλντ, αλλά είπα να βάλω κάτι πιο ραντιο φρέντλη, οπότε... Ρόμπι Γουίλιαμς. (ναι, σιγά μη βάλω τζαζ και Κολτρεήν)