Ο δικός μας "χάρτης του .... Καποδίστρια"!

Μάρτης Μάρτης μίλησε ~ Παντελής Θαλασσινός

Ο Μάρτης, Μάρτης μίλησε και είπε πως θα αργήσει

έχει ακόμα δυο βροχές και μία να χιονίσει.

Ένα δεντράκι τ' άκουσε και πήγε να λυγίσει

του είπα να' χει υπομονή, το φόβο να νικήσει.

Ό,τι αργεί κι ό,τι στη Γη είναι βαθιά κρυμμένο.

πάλι στο φως θα βαφτιστεί και θα' ρθει ευλογημένο...

Ο Μάρτης χείλη έσκασε, στον ήλιο να γελάσει

είπε θ' αργήσει, μα θα' ρθεί ο κόσμος να χαλάσει.

Θα βάλει τ' Ανοιξιάτικα να ομορφύνει η πλάση,

στα μπλε και στα κατάλευκα θα βγει να παρελάσει.

Ό,τι αργεί κι ό,τι στη Γη είναι βαθιά κρυμμένο,

πάλι στο φως θα βαφτιστεί και θα' ρθει ευλογημένο...

Μάρτης ή Μαρτιά

ΜΑΡΤΙΟΣ

Ο τρίτος μήνας του έτους και ο πρώτος της Άνοιξης.

 Μερικές από τις ονομασίες του είναι Μαρτς (Ποντιακή ονομασία), Ανοιξιάτης, Γδάρτης, Κλάψας, Κλαψομάρτης, Λωλομάρτης, Ξεροκοτρινάς, Παλουκοκάφτης, Πασσαλοκάφτης, Πεντάγνωμος, Πενταγιόματος, Πουλιαντέρης, Σακκουλογδύτης, (επειδή εξαντλούνται τα αποθέματα τροφίμων), Φυτευτής.

Τα λόγια σου είναι ψεύτικα, σαν του Μαρτιού το χιόνι,

          που το ρίχνει από βραδύς και το πρωί το λιώνει.

 

Έθιμα το μήνα Μάρτιο

 

Ο Μάρτης είναι ο πρώτος μήνας της Άνοιξης.
Οι μητέρες δένουν ακόμα και σήμερα

στα χέρια των παιδιών τους

ένα βραχιόλι από πολύχρωμες κλωστές,

που το λένε «μάρτη», 

για να μην τα «μαυρίσει» ο ήλιος. 

Είναι ένα μαγικό προφύλαγμα για τη νέα εποχική περίοδο.

Το περίδεμα αυτό το φορούσαν τα παιδιά 

ως τη Ανάσταση ή ώσπου να πρωτοδούν χελιδόνι.

Το μήνα αυτό τα παιδιά έφτιαχναν ένα ξύλινο ομοίωμα χελιδόνας,

το οποίο στόλιζαν με ζουμπούλια.

Έπειτα το γύριζαν από σπίτι σε σπίτι σ' όλο το χωριό τραγουδώντας

τραγούδια για τον ερχομό των χελιδονιών. 

Οι νοικοκυρές έδιναν στα παιδιά

λεφτά, λάδι, κρασί, αλεύρι, σιτάρι.

Τα λεφτά καθώς και τα προϊόντα αυτά

τα αφιέρωναν τα παιδιά στην εκκλησία.

 Είναι σημαντικό ότι το έθιμο αυτό επιβιώνει

από τους αρχαίους Έλληνες και σε άλλα μέρη της πατρίδας μας

 όπως στη Μακεδονία, Θράκη, Δωδεκάνησα.

Πρόκειται για τα λεγόμενα «χελιδονίσματα» τα ανοιξιάτικα κάλαντα.

Χαρακτηριστικό είναι ένα άλλο ανοιξιάτικο έθιμο, το έθιμο της βροχής, 

που σχετίζεται με την ανησυχία του αγροτικού κόσμου για τη βροχή

και γίνεται συνήθως λίγο πριν τη Μεγάλη Εβδομάδα. 

Μαζεύονταν λοιπόν παιδιά μέχρι δεκαοκτώ χρονών 

και ορίζονταν με κλήρωση ένα από αυτά που το έντυναν με χόρτα.
Έπειτα έπαιρναν ένα παγούρι και ένα ποτήρι και γύριζαν από σπίτι σε σπίτι. 

Στο κάθε ένα σπίτι έριχναν στο ντυμένο με χόρτα παιδί ένα ποτήρι νερό, 

το οποίο κουνιόταν με αποτέλεσμα να στάζει κάτω το νερό. 

Κάθε φορά έλεγαν την παρακάτω προσευχή:
«να βρέξει αγαπημένε Θεέ να μεγαλώσουν τα σπαρτά».

Εσείς φτιάξατε Μάρτη;

Καλό μήνα! 

ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ~ Β΄ Μέρος ... (έχει κι άλλο;)

Προσπάθησε να απαντήσεις τις παρακάτω ερωτήσεις.

Είναι στα μέτρα σου!

ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ~ Β΄ Μέρος » test maker

Αναπνευστικό σύστημα ~ (Α΄ Μέρος)

Η αναπνοή είναι μια από τις βασικότερες λειτουργίες των οργανισμών, 

αφού με αυτή οι οργανισμοί εφοδιάζονται με οξυγόνο 

και αποβάλλουν διοξείδιο του άνθρακα.

Ο άνθρωπος , όπως όλοι οι οργανισμοί, για να ζήσει χρειάζεται οξυγόνο.

Το σύνολο των οργάνων του σώματος μας 

με τα οποία αναπνέουμε αποτελούν το αναπνευστικό σύστημα.

Σε αυτό το κεφάλαιο προσπαθήσαμε να το γνωρίσουμε λίγο καλύτερα.....

Η κυρα - Σαρακοστή

Σαρακοστή λέμε τις 40 μέρες πριν από την Κυριακή του Πάσχα.

Από πολύ παλιά υπάρχει η συνήθεια  να νηστεύουμε, 

για να μιμηθούμε τη νηστεία που έκανε ο Χριστός στην έρημο.

Η Σαρακοστή περνά αργά γι’αυτούς που νηστεύουν,

ιδίως τις τελευταίες ημέρες.

Έτσι, επειδή παλιά δεν είχαν τα σημερινά ημερολόγια 

για να μετρούν το πέρασμα της νηστείας , 

έφτιαχναν ένα μετρητάρι.

Έπαιρναν ένα χαρτί 

και ζωγράφιζαν τη Σαρακοστή σαν μια καλόγρια, 

την κυρα – Σαρακοστή. 

Δεν της έβαζαν στόμα γιατί αντιπροσώπευε τη νηστεία.

Τα χέρια της ήταν σταυρωμένα από τις πολλές προσευχές

Είχε εφτά πόδια, ένα για κάθε εβδομάδα της Σαρακοστής.

Με το ψαλίδι κόβανε την κυρα – Σαρακοστή 

και την κρεμούσαν στον τοίχο.

Κάθε Σάββατο της έκοβαν ένα πόδι.

Το τελευταίο πόδι το έκοβαν το Μεγάλο Σάββατο 

και το βάζανε μέσα σε ένα ξερό σύκο. 

Αυτό το σύκο το ανακατεύανε μαζί με τα άλλα και όποιος το έβρισκε, 

λέγανε ότι θα του έφερνε γούρι.

Ακόμα κι αν δε νηστεύετε,

μπορείτε να φτιάξετε κι εσείς αυτό το μετρητάρι της κυρα – Σαρακοστής, 

για να μετράτε τις εβδομάδες ως το Πάσχα.

Η κυρα – Σαρακοστή

(στίχοι:Π. Βασιλάκη)

Την κυρά Σαρακοστή που είναι έθιμο παλιό οι γιαγιάδες μας τη φτιάχναν με αλεύρι και νερό.

Για στολίδι της φορούσαν στο κεφάλι της σταυρό μα το στόμα της ξεχνούσαν γιατι νήστευε καιρό.

Και τις μέρες της μετρούσαν με τα πόδια της τα εφτά κόβαν ένα τη βδομάδα μέχρι να ΄ρθει η πασχαλιά.

Μίκης Θεοδωράκης ~ Χαρταετοί

ΤΑ ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΚΑΘΑΡΑΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ

Η Καθαρά Δευτέρα σηματοδοτεί τη λήξη της αποκριάς και την έναρξη της νηστείας.
Η αφετηρία της Σαρακοστής είναι για τη χώρα μας μια ιδιαίτερη μέρα και γιορτάζεται κατά κύριο λόγο με διάφορα σαρακοστιανά εδέσματα, με την παραδοσιακή λαγάνα, την ταραμοσαλάτα και τις ελιές.

Την ημέρα αυτή συνηθίζονται οι εκδρομές σε κοντινούς προορισμούς, άλλωστε είναι μια γιορτή που ταιριάζει περισσότερο στην επαρχία με φόντο τη φύση και το πράσινο.

Η χαρά όλων αλλά ιδιαίτερα των παιδιών είναι το πέταγμα του χαρταετού που θέλει ιδιαίτερη μαστοριά και ιδανικές καιρικές συνθήκες φυσικά. Κάποιες πληροφορίες ερμηνεύουν το πέταγμα του χαρταετού σαν την επιθυμία του ανθρώπου να διώξει μακριά το κακό.

Η Καθαρά Δευτέρα ονομάστηκε έτσι από τον χριστιανικό λαό και σημαίνει πνευματική και σωματική “κάθαρση”. Επίσης μια άλλη εκδοχή είναι πως ονομάστηκε έτσι επειδή οι νοικοκυρές καθάριζαν τα σκεύη τους όλη μέρα από το φαγοπότι της αποκριάς. Μια χαρακτηριστική λέξη που χρησιμοποιούμε είναι τα Κούλουμα που είναι η καθαροδευτεριάτικη έξοδος και το πέταγμα του χαρταετού. Κατά τον Νικόλαο Πολίτη, πατέρα της ελληνικής λαογραφίας, τα κούλουμα προέρχονται από τη λατινική λέξη Culumus που σημαίνει αφθονία αλλά και το τέλος, δηλαδή το τέλος της αποκριάς. Ότι κι αν σημαίνει όμως η λέξη αυτή στις μέρες μας είναι ημέρα διασκέδασης, φαγητού και οικογενειακής συνύπαρξης.

Μερικά από τα πιο διαδεδομένα εδέσματα της Καθαρής Δευτέρας.

Θαλασσινά: γαρίδες, καραβίδες, αστακός, καβούρια, χταπόδια, καλαμάρια, σουπιές.
Οστρακοειδή: μύδια, στρείδια, κυδώνια, γυαλιστερές.
Όσπρια: φασολάδα, μαυρομάτικα σαλάτα.
Λαχανικά: κάθε λογής σαλάτες και τουρσί
Λαγάνα
Γλυκά: χαλβάς, γλυκά του κουταλιού και γλυκά του ταψιού

Έθιμα της Καθαρής Δευτέρας σε όλη την Ελλάδα

• Βόνιτσα, το έθιμο του “Αχυρένιου Γληγοράκη”

Ο Γληγοράκης λέγεται ότι ήταν ψαράς και απαρνήθηκε τη θάλασσα ψάχνοντας τη μοίρα του στη στεριά. Οι σημερινοί ψαράδες της Βόνιτσας καταδικάζουν αυτήν του την πράξη και κάθε τέτοια μέρα τον τιμωρούν. Φτιάχνοντας λοιπόν έναν αχυρένιο ψαρά, τον δένουν σ’ ένα γάιδαρο και τον γυρνούν σε όλο το χωριό. Όσο περνά η μέρα στήνουν μεγάλο γλέντι με τραγούδι και χορό και στη συνέχεια ρίχνουν τον καημένο τον Γληγοράκη σε μια βάρκα που φλέγεται στ’ ανοιχτά.

• Ο “Βλάχικος Γάμος” της Θήβας

Το έθιμο αυτό χρονολογείται από το 1830 και έχει να κάνει με τα προξενιά που γίνονταν τότε. Σήμερα πραγματοποιείται παραδοσιακά με το ξύρισμα του γαμπρού και το στόλισμα της νύφης η οποία στην πραγματικότητα είναι άνδρας! Παράλληλα όλοι οι παρευρισκόμενοι γιορτάζουν τα Κούλουμα με σατιρικά τραγούδια και πολύ χορό.

• Το έθιμο των Μουντζούρηδων στον Πολύσιτο της Βιστωνίδας.

Εδώ η προετοιμασία ξεκινά από την προηγούμενη μέρα με την παρασκευή της παραδοσιακής Λαγάνας και το βράσιμο της φασολάδας από τις γυναίκες του χωριού, για να προσφέρουν στους επισκέπτες τους την επόμενη μέρα. Τους επισκέπτες τους περιμένει μια έκπληξη, αφού τους υποδέχονται δύο μεταμφιεσμένοι οι οποίοι προσπαθούν να τους μουντζουρώσουν με την καπνιά από το καζάνι που έβραζε η φασολάδα έτσι ώστε όλοι να γιορτάσουν την Καθαρή Δευτέρα μασκαρεμένοι!

• Το έθιμο του “Αγά” στα Μεστά της Χίου.

 

Το έθιμο του Αγά έχει ρίζες από την Τουρκοκρατία και μέχρι σήμερα είναι το ίδιο διασκεδαστικό την ημέρα της Καθαρής Δευτέρας. Ο Αγάς εισβάλει στο χωριό με τη συνοδεία του και παίρνει θέση στην κεντρική πλατεία. Εκεί μαζεύεται ο κόσμος όπου “δικάζεται” για διάφορα παραπτώματα που του καταλογίζονται και πληρώνει το ανάλογο πρόστιμο! Από αυτή τη διαδικασία δε γλιτώνει κανείς από τους παρευρισκόμενους. Τα χρήματα που μαζεύονται από τα υποτιθέμενα πρόστιμα καταλήγουν στο ταμείο του Πολιτιστικού Συλλόγου του χωριού. Ένα πρωτότυπο έθιμο με πολύ χιούμορ και κοινωφελές έργο παράλληλα.

Ιστορίες για χαρταετούς…

- Κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Χαν, ένας στρατηγός χρησιμοποίησε έναν χαρταετό μ’ έναν ιδιαίτερα έξυπνο και ενδιαφέροντα τρόπο. Προκειμένου να καταλάβει με τον στρατό του ένα παλάτι, έπρεπε να σκάψει ένα υπόγειο τούνελ. Μη γνωρίζοντας, όμως, το μήκος που θα έπρεπε να έχει το τούνελ, πέταξε τον χαρταετό έως πάνω από το παλάτι, κρατώντας την άκρη του νήματος στο σημείο απ όπου Θα ξεκινούσε το τούνελ, και έτσι έκανε τους απαραίτητους σχετικούς υπολογισμούς.
-Παλαιότερα, στην Κίνα, στην Κορέα και στην Ιαπωνία, πίστευαν ότι οι χαρταετοί είχαν τη δυνατότητα να διώχνουν τα κακά πνεύματα, γι’ αυτό και το πέταγμά τους, ακόμη και σήμερα, προϋποθέτει ολόκληρη τελετουργία. Σύμφωνα με κάποια παράδοση μάλιστα, μια νύχτα ένας Ιάπωνας στρατηγός πέταξε πάνω από το στρατόπεδο των εχθρών του έναν χαρταετό γεμάτο κουδούνια, με αποτέλεσμα οι εχθροί να νομίσουν ότι τους επιτέθηκαν τα κακά πνεύματα και να το βάλουν στα πόδια.

- Ο αυτοκράτορας της Κίνας Γουέν Χσουν έκανε πειράματα πτήσεων με αετούς φτιαγμένους από μπαμπού, χρησιμοποιώντας για επιβάτες τους κρατούμενούς του. Οι τυχεροί που επιζούσαν κέρδιζαν την ελευθερία τους.

- Ο Μάρκο Πόλο περιγράφει τους χαρταετούς και τις επικίνδυνες επανδρωμένες πτήσεις τους. Πολύ γρήγορα, στην Ιαπωνία απαγορεύτηκαν οι χαρταετοί πάνω από ένα μέγεθος, ώστε να αποφεύγονται τα επανδρωμένα μοντέλα και οι κίνδυνοι που συνεπάγονταν.

ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ...

 

Γεια σας!

Να συστηθώ! 

Είμαι ο Αρχύτας!

Έζησα τον 4ο αι. πΧ,  (440-360 π.Χ.),  και είμαι Μαθηματικός και Αρχιμηχανικός.

Η καταγωγή μου είναι από   τον Τάραντα της Νότιας Ιταλίας

και είμαι καλός φίλος του Πλάτωνα  και οπαδός του Πυθαγόρα.

Χρησιμοποίησα στην αεροδυναμική  τον χαρταετό 

και οι περισσότεροι θεωρούν  ότι είμαι ο εφευρέτης του.

Μάλιστα κάποιοι λένε ότι είμαι  ο  τελευταίος  αλλά  και  ο  σημαντικότερος  των  Πυθαγορείων

και μάλιστα ότι τα κείμενά μου τα  μελέτησε  και  ο  Γαλιλαίος.

Ο χαρταετός φαίνεται να άνοιξε για πρώτη φορά τα πολύχρωμα εύθραυστα φτερά του 

περίπου στα 1000 π. Χ., 

και έκτοτε δεν έπαψε να χρωματίζει 

με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο τον ουράνιο θόλο, 

από την Ανατολή έως τη Δύση.
Από την Κίνα, φτιαγμένος από μετάξι και μπαμπού,

με τη μορφή του δράκου που ήταν ιερό, θεϊκό σύμβολο, 

αντικείμενο θαυμασμού και λατρείας για τον λαό, πέταξε μακριά.
Πέταξε στην Κορέα κι από εκεί στην Ινδονησία και τη Μαλαισία, 

για να φτάσει στην Ιαπωνία, 

όπου εμπλουτίστηκε με περισσότερο έντονα χρώματα 

και πήρε τη μορφή των αυστηρών Σαμουράι. 

Στη Βόρεια Ινδία, εδώ και χιλιάδες χρόνια, 

οι αιθέριοι χορευτές υποδέχονται την άνοιξη,

σε γιορτές που έχουν τις ρίζες τους στην ινδουιστική μυθολογία. 

Τον 4ο π.Χ. αι., στην αρχαία Ελλάδα, σύμφωνα με τις πηγές, 

ο αρχιμηχανικός Αρχύτας του Τάραντος 

χρησιμοποίησε στην αεροδυναμική του τον αϊτό.

Παλαιότερη αναφορά θα μπορούσε να θεωρηθεί 

η απεικόνιση σε ελληνικό αγγείο 

της κλασικής περιόδου μιας κόρης 

που κρατά στα χέρια της λευκή σαΐτα δεμένη με νήμα,

ένα είδος αϊτού δηλαδή, και την οποία ετοιμάζεται να πετάξει. 

Λαμβάνοντας υπόψη ότι η χρήση του χαρτιού δεν ήταν ακόμη γνωστή, 

εικάζουμε ότι τα χρόνια εκείνα, τα όποια πειράματα ή παιχνίδια με αϊτούς 

θα πρέπει να τα έκαναν με πανί, 

αντίστοιχο με αυτό που χρησιμοποιούσαν στα πλοία έως και τα μεσαιωνικά χρόνια. 

Πολύ αργότερα, ο Μάρκο Πόλο, γυρίζοντας από τα ταξίδια του,

φέρνει το χαρταετό στη Μεσαιωνική Ευρώπη.
0 χαρακτήρας του εξαγνισμού, 

τον οποίο πολλοί απέδιδαν στο πέταγμα του χαρταετού, 

με τον καιρό γίνεται απολαυστικό παιχνίδι, επιστημονική έμπνευση 

και πηγή μιας διαρκούς ικανοποίησης του ανθρώπου για την υποταγή της ύλης 

στα πιο ευφάνταστα και τολμηρά του όνειρα. 

0 χαρταετός, στη μακραίωνη ιστορία του, χρησιμοποιήθηκε ποικιλοτρόπως: 

για τη μέτρηση της Θερμοκρασίας και της ταχύτητας των ανέμων, 

για μελέτες της ατμόσφαιρας και του ηλεκτρισμού, 

αλλά ακόμα και για αεροφωτογραφίσεις. 

Έσωσε ναυαγούς, έστειλε στρατιωτικά σήματα, κίνησε κάρα,

ακόμα και αυτοκίνητα.

Ω! Τι κόσμος!

Κάνε κλικ στην εικόνα και θα παρακολουθήσεις ένα βίντεο που... 

θα σου κόψει την ανάσα!

Επανάληψη μήτηρ πάσης μαθήσεως....

Ανάλογα... Αντιστρόφως ανάλογα...

Δεν θα μας τρελάνετε εσείς!

Μπες στην παρακάτω σελίδα και παίξε μαζί τους!

Κάνε   κλικ εδώ    ή στην εικόνα και ανάλαβε δράση!

 

Και άσε να μείνουν οι άλλοι με την απορία!!!

Επίσκεψη στη Βουλή των Ελλήνων

Στις 17 Φεβρουαρίου, οι 17 της ΣΤ΄

-σύμπτωση; Δεν νομίζουμε!!!-

θα επισκεφτούμε  το κτήριο της Βουλής των Ελλήνων.

Επειδή όμως είμαστε αρκετά "περίεργοι" τύποι, το ψάξαμε το θέμα... 

Ρίξαμε μια κλεφτή ματιά στο διαδίκτυο και ανακαλύψαμε αρκετά πράγματα.

Με οδηγό την ιστοσελίδα της Βουλής  θα απαντήσουμε το παρακάτω ερωτηματολόγιο.

Αφού πήραμε τις πληροφορίες μας, πάμε να ρίξουμε μια κλεφτή ματιά!


 Με την εικονική περιήγηση στο κτήριο ,

επιλέγουμε όποια αίθουσα θέλουμε και μπαίνουμε μέσα απαρατήρητοι.

Άνοιξε τις πόρτες του το διαδικτυακό μουσείο

Μια εξαιρετικά κοντινή ματιά στα αριστουργήματα της τέχνης 

μέσα στα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου 

θα μπορούμε πλέον να «ρίχνουμε» από τον υπολογιστή μας 

χάρη στο νέο πρόγραμμα «Art Project» της Google.

Έτσι, χωρίς να απομακρυνθούμε ούτε βήμα από το σπίτι μας, 

έχουμε τη δυνατότητα να περιηγηθούμε σε 385 αίθουσες 17 μουσείων 

(εκ των οποίων το Μουσείο Βαν Γκογκ στο Αμστερνταμ, η Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου, το Μητροπολιτικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στη Νέα Υόρκη και η Τέιτ του Λονδίνου) 

και να δούμε, σχεδόν σαν να είναι αυθεντικά μπροστά μας, 

περισσότερα από χίλια έργα τέχνης από 486 καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο.

Μάλιστα, η ανάλυση των εικόνων σε συνδυασμό με ένα ειδικά κατασκευασμένο zoom viewer επιτρέπει στους λάτρεις των έργων τέχνης να ανακαλύψουν μικροσκοπικές πτυχές των έργων τις οποίες μπορεί να μην είχαν δει ποτέ από κοντά.

Διαδικτυακό Μουσείο 
Κάνεις κλικ και το ταξίδι αρχίζει!

Το Μηχάνημα

Ο Ευγένιος Τριβιζάς μας έδωσε μια ιδέα! 

Μέσα από το παραστατικότατο κείμενο του,

"Το Μηχάνημα",

πήραμε την αφορμή να μιλήσουμε για τη σχέση τεχνολογίας και ανθρώπου. 

 Αναρωτηθήκαμε  για το αν θα πρέπει να είναι συνεργάτες ή αντίπαλοι... 

Βρήκαμε τις αρνητικές και τις θετικές πλευρές της τεχνολογίας... 

Ζωγραφίσαμε τους δύο "μονομάχους" και αποτυπώσαμε  τις σκέψεις μας!

      
ΜΗΧΑΝΕΣ: Ευλογία ή κατάρα; 
Βρίσκω τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα τους.

        "Νομίζω ότι ο καθένας μας αν κάτσει να βρει  τα θετικά των μηχανών θα βρει αρκετά, αλλά αν δει και τα αρνητικά θα διαπιστώσει ότι είναι εξίσου πολλά.

         Τα μηχανήματα όλων των ειδών, μας βοηθούν. Μας προσφέρουν πολλές ανέσεις. Η μαζική παραγωγή και οι εντατικές καλλιέργειες γέμισαν τον κόσμο με αγαθά που προσφέρονται σε όλους τους ανθρώπους, σε κάθε μεριά της γης. Με τη μηχανή, ο άνθρωπος, πετυχαίνει το όνειρό του να περιορίσει το μόχθο και αφήνει στη μηχανή την εκτέλεση και την καταπόνηση. Τα μηχανήματα εξεσφαλίζουν και ελεύθερο χρόνο στον άνθρωπο για καλλιέργεια και προσφέρουν ευκαιρίες για εργασία καθώς και καινούριες δραστηριότητες. Χάρη στα μηχανήματα μπορούμε να διακρίνουμε μεγάλη πρόοδο στην ιατρική, δημιουργία νέων φαρμάκων, ανακαλύψεις νέων μεθόδων θεραπειών και νεών οργάνων και πλέον μπορούμε να καταπολεμήσουμε πολλές σοβαρές ασθένειες. Έτσι βελτιώνεται η υγεία μας και αυξάνεται ο μέσος όρος ζωής . Διευρύνουμε τη γνώση μας και εξελισσόμαστε στις επιστήμες. Κυριαρχούμε στη φύση... Ο άνθρωπος ορίζει αν θα κρατήσει αυτή τη μορφή ο πλανήτης μας ή αν θα του δώσει άλλη. Έτσι μας δίνεται η ελευθερία της ανεξαρτησίας και της αισιοδοξίας .

        Τα μηχανήματα όμως από την άλλη, μας δημιουργούν και προβλήματα. Ο άνθρωπος ενδιαφέρεται και αγχώνεται για ασήμαντα πράγματα. Χάνει τον προσανατολισμό του, δεν κάνει όνειρα, χάνει πολλές και μεγάλες ευκαιρίες να ζήσει, χάνει την εσωτερική του δύναμη. Δεν μπορεί να ξεχωρίσει την αξία της πραγματικότητας σε σχέση με τη δική του "αληθινή" ψευδαίσθηση. Αν το καλοσκεφτείς ο άνθρωπος αντικατέστησε τον εαυτό του με τη μηχανή. Χάθηκε η αξιοπρέπειά του και έριξε το ηθικό του. Νιώθει μειονεκτικά γιατί απλά νιώθει "άχρηστος". Τα μηχανήματα του στερούν τα φυσικά συναισθήματα, τη χαρά, τη λύπη, τη νοσταλγία...Έτσι μετατρέπεται σε παράγωγο της μηχανής, σε μια μηχανή. Οι μουντές μεγαλουπόλεις τον κλειδώνουν κυριολεκτικά σε μια καθημερινή ρουτίνα, ξεχνώντας τι σημαίνει ζωή. Ο φόβος, η ανασφάλεια, τα μεγάλα ερωτηματικά, κυριεύουν το μυαλό του και κλωνίζουν τη σωματική του υγεία. Οι γνώσεις και τα τεχνικά μέσα που κατέχει σήμερα ο άνθρωπος δεν αποκλείουν τον κίνδυνο να χρησιμοποιηθούν για την αυτοκαταστροφή του. Η τεχνολογία έβαλε την σφραγίδα της και στη φύση. Ζώα εξαφανίζονται, η μορφή της αλλοιώνεται, το οξυγόνο μειώνεται, τα τοπία καταστρέφονται.

        Στη ζωή είμαστε υπερφορτωμένοι. Εξαρτόμαστε από την τεχνολογία χωρίς εξήγηση και η ερώτηση είναι: Γιατί δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε μόνοι μας; Οι μηχανές πολλές φορές μας οδηγούν στο θάνατο, χάνουμε τις δουλειές μας, τους φίλους μας, την οικογένειά μας. Χάνουμε, γενικά την επικοινωνία μας με τους άλλους και ίσως και με τον ίδιο μας τον εαυτό. Ας μην ξεχνάμε ότι εμείς είμαστε "οι μηχανές" των μηχανημάτων, που τα έχουμε υπερτιμημένα. Αν εμείς τα τιθασεύσουμε τα ίδια τα μηχανήματα μπορούν να παραμερίσουν τους κινδύνους και τις καταστροφές που κλείνουν μέσα τους."

       "Amy"

Η ζωφόρος του Παρθενώνα είναι ένα μοναδικό έργο τέχνης 

και παρουσιάζεται σε ψηφιακή μορφή 

στην οποία μπορείς να οδηγηθείς αν κάνεις

ένα μόνο ΚΛΙΚ στην εικόνα. 

Έτσι μπορείς να γνωρίσεις καλύτερα τη ζωφόρο 

ακόμα και να παίξεις μαζί της  

μέσα από τα ψηφιακά παιχνίδια που θα βρεις. 

Για δοκίμασε! 

Θα σου αρέσει ....σίγουρα!

ΠΑΙΞΕ ΜΕ ΤΗ ΖΩΦΟΡΟ

Τα δικά μας Μάρμαρα.

Πώς γίνεται τα μάρμαρα του Παρθενώνα να έχουν αποκτήσει έναν τίτλο που τα προσβάλλει;
Είναι ασέβεια στο πρόσωπο του Φειδία που τα φιλοτέχνησε θεόπνευστα, στο πρόσωπο του Περικλή που τα είδε να αναγεννιούνται, στο πρόσωπο του Ελληνισμού που τα φιλοξενούσε τόσους αιώνες στα χώματά του, στο πρόσωπο το δικό μας που μέσα από τα γονίδιά μας είναι σύμβολο του τόπου μας.

Ελγίνεια... τι ντροπή να τα κατονομάζουμε έτσι, στο όνομα ενός τυχάρπαστου παγκόσμιου Αρχαιοκάπηλου, που τα ακρωτηρίασε, τα διαμέλισε και με απίστευτη ξιπασιά τα πήρε σπίτι του.

Περιμένουμε την ημέρα που θα γυρίσουν στην πατρίδα τους και θα πάρουν τη θέση τους δίπλα στα άλλα Μάρμαρα του Παρθενώνα.

“Τυφλά είναι τα μάτια που δε χύνουν δάκρυα βλέποντας,

Ω, Ελλάς αγαπημένη,

τα ιερά σου μάρμαρα να αρπάζονται από βλάσφημα Εγγλέζικα χέρια,

που έχουν ξαναπληγώσει την πονεμένη σου καρδιά και αρπάξει τους θεούς σου,

τους θεούς που μισούν το απαίσιο κλίμα της Αγγλίας.”

Λόρδος Βύρωνας

"Επίσκεψη στο Μουσείο Ακρόπολης"

Σκηνοθεσία-Σύλληψη: Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης

Αααααααααααα...... Σαββατοκύριακο!  
Ξεκούραση και δημιουργική απασχόληση!
Τι λες; Θέλεις να περάσεις ωραία και να δοκιμάσεις συγχρόνως την παρατηρητικότητά σου;

Αν ναι....
Κάνε κλικ εδώ 
Δοκίμασέ το! Έχει πλάκα!

Οικοσυστήματα.... Δεν παίζουμε μαζί τους!

Φλεβάρης των φλεβών-Παντελής Θαλασσινός

Ο Αύγουστος του έκλεψε μια μέρα

την ύψωσε πανάκι σε μπρατσέρα

μια άλλη χρόνους τέσσερις χαμένη

σαν άσωτη επιστρέφει, μα δε μένει.

Φλεβάρης των φλεβών κουτσό ποτάμι

κυλάει σαν παράπονο στο τζάμι

Σαββάτο των ψυχών κρυφά δακρύζει

στα σπίτια των απόντων φτερουγίζει

Μάρωνος και Νικηφόρου και Ανθούσης τελεσφόρου

Χαραλάμπους και Βλασσίου, Κασσιανού και Θαλασσίου

Τρύφωνος και Παγκρατίου, ήλιος του μεσονυχτίου

φέγγει απότομα και λιώνει, της Υπαπαντής το χιόνι...

Η νύχτα Φαρισαίου και Τελώνου

αθώος ξένου αίματος και φόνου

ανάβει της αγάπης τα λυχνάρια

και τα παλιά διαβάζει συναξάρια

Μάρωνος και Νικηφόρου και Ανθούσης τελεσφόρου

Χαραλάμπους και Βλασσίου, Κασσιανού και Θαλασσίου

Τρύφωνος και Παγκρατίου, ήλιος του μεσονυχτίου

φέγγει απότομα και λιώνει, της Υπαπαντής το χιόνι...

Τρύφωνος και Παγκρατίου, ήλιος του μεσονυχτίου

φέγγει απότομα και λιώνει, της Υπαπαντής το χιόνι...