Dé boekenbeurs is toch zoiets dat tot de verbeelding spreekt. Eén van de weinige beurzen die bijna dagelijks in het nieuws komt: welke bv of auteur is komen signeren, hoeveel bezoekers zijn er geweest, hoeveel boeken zijn er verkocht etc. ... en tóch was ik er nog nooit geweest.
Ik lees graag boeken hoor. Als ik door een boek gebeten ben, moet dat in één ruk uit. Zelfs al betekent dat kleine oogjes en koppijn aan de ontbijttafel. Een boekenwinkel zal ik ook nooit zomaar voorbij lopen. Heerlijk die geur van nieuwe boeken. De boekenbeurs, dat is gewoon alle boekenwinkels tesamen, het boeken-walhalla ... en tóch was ik er nog nooit geweest.
Ik wilde wel, ik wilde eigenlijk al heel lang. Elk jaar twijfel ik opnieuw om te gaan en tóch...
Wat me vooral opvalt aan al die nieuwsberichten zijn die wachtrijen, al die mensen, die drukte, dat gedrum... Het is allemaal niets voor mij. Een beetje zoals het stoffenspektakel, maar dan voor boeken.
Maar toen las ik dus het berichtje van Riet en begon ik toch weer te twijfelen. Een ontmoeting met 2 straffe madammen, een lege agenda, een vers Zo Geknipt-boek, een mini-workshop ... misschien moesten we toch maar een gokje wagen? Hoe groot is uiteindelijk de kans dat je zoiets ook effectief wint? Nihil toch?
Maandag was daar dan de verrassing, want ik mocht zowaar gaan en er mocht zelfs nog iemand mee! Ons Mariëlle is nog zotter van boeken en alles wat met naaien te maken heeft en dus bleek grote zus de geschikte partner om mij door mijn eerste boekenbeurs-ervaring te helpen.
We namen trein en tram naar Antwerpen en bewonderden onderweg de Zo Geknipt 2 van de lokale boekenwinkel.
Onze kaartjes lagen klaar aan de ingang en we konden zo naar binnen lopen.
We liepen eigenlijk gelijk naar de stand van Van Halewyck. We waren nog een beetje te vroeg voor de workshop, maar zo konden we al eens door al die boeken neuzen. Toch spijtig dat Jeroen er niet was... dan maar een bladwijzer in plaats van een handtekening.
Toen kwam er ineens wat beweging aan de naaimachines en gingen we toch maar eens een kijkje nemen. De drie dames van Zo Geknipt waren de machines aan het prepareren en wie wilde kon een gsm-hoesje maken van vilt. De gsm's werden opgemeten en we gingen aan de slag. Kleurtjes vilt en elastiek kiezen en dan ineen zetten met die mooie Brother. Het zakje was in een wip klaar, maar dankzij Riet heb ik nu wel eindelijk een zakje dat past rond mijn oversized gsm.
Tot slot nog even een handtekening meepikken en dan de andere standen maar eens verkennen.
De zusjes bijna incognito op de boekenbeurs
3 pootjes in ons boek!
Bron foto's: Uitgeverij Van Halewyck
Resultaat mini-workshop
We waren vooral op zoek naar dat andere naaiboek. Zou het hier al ergens zijn? Even google'en... bij welke uitgever moeten we zijn? Bij Stichting Kunstboek zagen we ineens de grote witte stapels. Oh jammer, geen inkijkexemplaar... en we hadden ons zo voorgenomen om alleen nog maar te kijken. In december moeten we immers nog verlangens over hebben. En toen zagen we daar ineens Griet aan een tafeltje zitten. Wat een verrassing en wat een goed excuus om nu al het boek te kopen. Ze zullen het thuis ook wel begrijpen...
Uiteindelijk ging ik naar huis met maar 2 nieuwe boeken en 2 gesigneerde exemplaren. Dat getuigt toch van veel zelfbeheersing.
Ik ben blij dat ik eens op de boekenbeurs ben geweest, maar - ook al was het nu vanavond nog best rustig - geef mij toch nog maar steeds de lokale boekenwinkel.
