Ongeveer een jaar geleden pakte ik de draad op. Letterlijk dan.
Haken of breien, het leek me nooit echt iets voor mij. Herinneringen uit het breigroepje van de 3e kleuterklas hebben daar wellicht iets mee te maken. Toch had ik steeds veel bewondering voor mensen die het wel konden.Zou ik ...?
Stiekem kocht ik een haaknaald en wat wol. Na wat aan te modderen met kleine projectjes, veel uittrekken en niet goed weten hoe ik verder moest, kwam ik terecht bij de
Crochet Along 2015. Een facebookgroepje waarbij er elke week een stukje van een deken wordt gehaakt. Het leek me een goede manier om wat steken onder de knie te krijgen.
Het begon bescheiden met een lapje. Mijn tempo lag niet zo hoog. De wekelijkse deadline haalde ik niet, maar toch ging het gestaag vooruit.
Stilaan kreeg ik er een beetje handigheid in. De toeren werden groter. Het lapje werd een dekentje.
In het najaar waren de meeste dames klaar met hun deken, maar het mijne bleef een beetje achter. Soms haakte ik weken niet en dan weer dagen na elkaar. In de kerstvakantie tussen de feestdagen door, nam ik een eindspurtje. Ik was nu al zo ver gekomen en ook al werd het deken veel groter dan gepland, ik zou doorgaan tot het eind.
Vandaag is het zover. Eindelijk mag de rand eraan. De laatste draadjes wegwerken en mijn 'bomma'deken is klaar!
Het was een leerzaam project. De beginnersfoutjes in het centrum hebben hun charmes en maken deel uit van het proces. Ik heb ze er expres niet uitgehaald. Zo fier op mijn eerste serieuze haakproject.
De Crochet Along van 2016 laat ik wel aan mijn neus voorbij gaan. Zo'n heel jaar aan hetzelfde project werken verengt de focus nogal. Het is tijd voor andere dingen. In 2016 staan er verbouwingen op de planning. De creativiteit zal daar nu even naartoe gaan.
Patroon: Crochet Along 2015
Wol: Drops Nepal
