Ζητείται ΓΑΡΟΣ προς αγορα

(Σας ευχαριστώ για τη συμμετοχή σας στην έρευνα. Οι απόψεις σας ήταν πολύ ενδιαφέρουσες).



Και κάτι άλλο...



Υπουργέ Εμπορείου έκαμες τα θάλασσα με τους πεζινάριες. Εξεκίνησες έναν πόλεμο μαζί τους τζαι έχασες τον λόγο ανύπαρκτης στρατηγικής. Εσυντρίψα σε τζαι τωρά παίρνουν τα λάφυρα τους που την πούγκα μας. Τωρά φκένεις κάθε λίο τζαι λαλείς ότι οι τιμές των καυσίμων στην Κύπρο είναι από τις φτηνότερες στην Ευρώπη. Τι επιδιώκεις; Να γίνουνοι πιο ακριβές; ΕΙΣΑΙ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΗΣ

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΨΗ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ REALITY NEXT TOP MODEL;

American dream or nightmare?

Πάνε περίπου 2 -3 χρόνια από τότε που ο Αμερικανός σκηνοθέτης Μάικλ Μουρ ξεσήκωσε αντιδράσεις στους κόλπους της, «αγγελικά πλασμένης», Αμερικανικής κοινωνίας με το ντοκιμαντέρ του «Sicko». Ένας άνθρωπος που ξέρει καλά να προκαλεί το κατεστημένο αγνοώντας τις επιπτώσεις. Αυτή τη φορά «άγγιξε» το Αμερικανικό σύστημα υγείας. Με λίγα λόγια παρουσίασε ένα σύστημα υγείας που βρίσκεται στην «εντατική» έτοιμο να ξεψυχήσει κάτω από τις οικονομικές διαπλοκές της πολιτικής ελίτ.

Σήμερα στο 2010 ο μελαχρινούλης Πρόεδρος της χώρας του ονείρου και των ευκαιριών, κατάφερε μέσα από συμπληγάδες να περάσει νομοσχέδιο από το Κογκρέσο για καθολική ασφάλιση υγείας στους Αμερικανούς πολίτες. Κάτι που προσπάθησαν ανεπιτυχώς προκάτοχοί του αφού έβρισκαν αντιμέτωπα τα περιβόητα λόμπυ. Τώρα, μάλλον, 50 εκ. ανασφάλιστοι Αμερικανοί θα έχουν το δικαίωμα να επισκεφτούν το νοσοκομείο για να γίνουν καλά. Πράγμα αυτονόητο στις περισσότερες χώρες αλλά όχι στην πλουσιότερη χώρα του πλανήτη. Είναι σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις που πρέπει να επαινούμε τα του οίκου μας. Ξέρω ξέρω, χρειάζονται πολλά να γίνουν ακόμα. Αλλά και εμείς πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία.

"ΑΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΑΚΟ"

Πρόσφατα διάβασα ένα εξαιρετικό βιβλίο του Βίλχεμ Ράιχ και έκανα μια προσπάθεια να ταυτίσω τα διαχρονικά του μηνύματα με την Κυπριακή πραγματικότητα.

«ΑΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΑΚΟ»

Στο κείμενο που ακολουθεί δεν θα τολμήσω να κάνω κριτική στις ιατρικές ανακαλύψεις του Βίλχεμ Ραιχ. Εξάλλου δεν έχει καμιά σημασία αν διαφωνώ ή αν συμφωνώ. Θα κάνω μια προσπάθεια να αναλύσω τα επίκαιρα και διαχρονικά μηνύματα που απορρέουν από το βιβλίου του «Άκου Ανθρωπάκο» και να τα ταυτίσω με την προσωπικότητα του σύγχρονου ανθρώπου.
Αναμφισβήτητα ο Ράιχ, εκτός από επιστήμονας, ήταν ένας επαναστάτης της εποχής του. Και όπως κάθε επαναστάτης αγαπήθηκε πολύ αλλά και μισήθηκε ακόμα περισσότερο. Γι’ αυτό το λόγο πέρασε ένα μέρος της ζωής του πίσω από τα κάγκελα της φυλακής. Υπήρξε μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα και ένα πνεύμα ανήσυχο. Επικρίθηκε από σύνολα αλλά και από απλούς ανθρώπους. Οι ιδέες του προκάλεσαν ταραχές για την συντηρητική εποχή στην οποία έζησε, όμως ακόμα και σήμερα οι απόψεις του προκαλούν. Στην φυλακή γράφει το βιβλίο «Άκου Ανθρωπάκο» όπου είναι μια απάντηση σε όλους τους επικριτές του. Είναι μια αντίδραση ενός ανθρώπου που κυνηγήθηκε από το κατεστημένο της εποχής για το ελεύθερο πνεύμα του. Ο λόγος του είναι απλός και κατανοητός αλλά συνάμα και σκληρός. Τολμά να πει την αλήθεια για τον σύγχρονο άνθρωπο αλλά και να παραθέσει τις αιτίες που τον οδήγησαν στα δεινά που αντιμετωπίζει σήμερα. Κάποιοι αναγνώστες, μέχρι λίγο πριν τις τελευταίες σελίδες του βιβλίου, ίσως παρεξηγήσουν τον συγγραφέα για αλαζονεία και υπεροπτισμό. Ίσως τον χαρακτηρίσουν προσβλητικό και μειωτικό για την ανθρώπινη ύπαρξη. Διαβάζοντας όμως ολόκληρο το βιβλίο διαπιστώνει κανείς ότι ο Βίλχεμ Ράιχ αγάπησε τον άνθρωπο και τον πίστεψε όσο λίγοι.
Το ατού του βιβλίου αυτού, που κινεί το ενδιαφέρον ακόμα και στον πιο προκατειλημμένο αναγνώστη, είναι για τα διαχρονικά του μηνύματα. Ένα έργο που αντικατοπτρίζει τη σημερινή κατάσταση με μαθηματική ακρίβεια. Αναλύει την προσωπικότητα του ανθρώπου και τον δάχτυλοδείχνει ως τον υπαίτιο για τα δεινά που περνά. Ο άνθρωπος σήμερα αρνείται να κοιτάξει τον εαυτό του στον καθρέφτη και κρύβετε πίσω από το δάχτυλό του. Αρνείται να αποδεχθεί την αλήθεια και βρίσκει ως εύκολη λύση τον στρουθοκαμηλισμό που σε καμία περίπτωση δεν τον βγάζει από το αδιέξοδο. Και χειρότερα, σέρνετε πίσω από φαφλατάδες και τυχοδιώχτες που τον πατούν σαν σκουλήκι για να πετύχουν τους στόχους τους. Ο άνθρωπος όμως δεν επαναστατεί. Δεν ορθώνει το ανάστημά και τις δυνάμεις του ενάντια σε αυτούς που τον αδικούν. Σκύβει το κεφάλι, αποδέχεται τη μοίρα του, δείχνει ως υπαίτιους τους γύρω του, και παραμένει ένας ανθρωπάκος.



ΑΚΟΥ ΚΥΠΡΑΙΕ

Σε βαρέθηκα Κυπραίε. Δεν αντέχω άλλο να σε βλέπω με το ακριβό σου αυτοκίνητο να κυκλοφορείς στους δρόμους της πρωτεύουσας με μόνο στόχο να προσελκύσεις τα βλέμματα. Δεν αντέχω να βλέπω το τεράστιο σπίτι σου να βρίσκεται κτισμένο πάνω στην παραλία και εσύ να έχεις πισίνα ολυμπιακών διαστάσεων. Σε ξέρω καλά Κυπραίε. Για όλα αυτά είσαι χρεωμένος στην τράπεζα. Περνάς τη ζωή σου δουλεύοντας για να προλαβαίνεις να πληρώνεις τους τόκους. Τίποτε απ’ ότι έχεις δεν είναι δικό σου. Το απόκτησες μόνο και μόνο για να καμουφλάρεις την δυστυχία σου. Είσαι δυστυχισμένος Κυπραίε και ψάχνεις απεγνωσμένα διέξοδο. Είσαι κομπλεξικός Κυπραίε, γι’ αυτό τα κάνεις όλα αυτά. Νομίζεις ότι τα χρήματα θα σε καταξιώσουν στα μάτια των άλλων. Θέλεις να ανέβεις κοινωνική τάξη. Όμως ακόμα και το ψωμί που δίνεις στα παιδιά σου για να φάνε το χρωστάς στην τράπεζα. Σε κυριεύει το άγχος Κυπραίε. Δεν απολαμβάνεις τον έρωτα με τη γυναίκα σου. Το κάνεις από ρουτίνα. Και αυτό σου δημιουργεί προβλήματα νευρωτικά. Και έτσι Κυπραίε εσύ αρχίζεις να ξενοκοιμάσαι για να επιβεβαιώσεις τον ανδρισμό σου. Το ίδιο κάνει και η γυναίκα σου. Και εσύ το γνωρίζεις αυτό αλλά δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Σιωπάς και κλείνεσαι στον εαυτό σου γιατί δεν θέλεις να αντιμετωπίσεις το πρόβλημα στην πραγματική του διάσταση. Το μόνο που σε νοιάζει είναι να μην το μάθουν οι άλλοι. Δεν έμαθες να αντιμετωπίζεις τα προβλήματά σου.
Είσαι άρρωστος κυπραίε. Δεν θέλεις η κόρη σου να έχει προγαμιαίες σχέσεις. Δεν είναι σωστό λέει η θρησκεία σου. Σε νοιάζει τι θα πει η γειτονιά. Παροτρύνεις όμως τον ανήλικο γιο σου να κοιμάται με γυναίκες. Νιώθεις έτσι ότι επιβεβαιώνεται και ο δικός σου ανδρισμός. Μα ποιος ανδρισμός σου Κυπραίε. Αυτός που πληρώνεις για να τον επιβεβαιώσεις; Είσαι άρρωστος Κύπραίε. Σου τρέχουν τα σάλια στη θέα κάθε αλλοδαπής γυναίκας με ξανθό μαλλί έστω και αν η γυναίκα σου είναι πολύ πιο όμορφη. Άρχισες να γλυκοκοιτάζεις τις γυναίκες των φίλων σου. Βλέπεις με πονηριά την κουμέρα σου και όλες τις παντρεμένες φίλες τις γυναίκας σου. Είσαι ένα αρρωστημένο μυαλό Κυπραίε.
Άκου λοιπόν Κυπραίε. Δεν αντέχω να σε βλέπω κάθε πρωί, μεσημέρι, βράδυ, να κυκλοφορείς κάθε μέρα με σκοπό τον ίδιο προορισμό. Με εκνευρίζεις όταν σε βλέπω να βιάζεσαι για να φτάσεις στην ρουτίνα σου. Με νευριάζεις όταν κάθε μέρα βλαστημάς την τύχη σου όμως δεν κάνεις τίποτε για να αλλάξεις τη ζωή σου. Έχεις καταντήσει ο ίδιος η ρουτίνα της ζωής σου. Κάμε κάτι που θα σε ευχαριστεί και όχι επειδή πρέπει. Πήγαινε με τα παιδιά σου μια βόλτα στο δάσος. Δες μαζί τους μια ταινία. Πηγαίνετε έστω για φαγητό χωρίς να βιάζεσαι. Το ξέρω Κυπραίε. Δεν έχεις καθόλου χρόνο. Πρέπει να πας δουλειά για να μπορέσεις να πληρώσεις τις δώσεις σου. Πρέπει να πάρεις τα παιδιά σου στο φροντιστήριο να μάθουν Αγγλικά, Γαλλικά, Ιταλικά, βιολί, πιάνο, κιθάρα και ένα σωρό άλλα πράγματα. Και όλα αυτά όχι επειδή το θέλεις εσύ ή τα παιδιά σου αλλά επειδή σου το επιβάλλει η τάξη σου. Σταμάτα επιτέλους να καταβροχθίζεις την ευτυχία τη δική σου και των παιδιών σου.
Εσύ κυπραίε κάνεις πάντα το καθήκον σου προς το συνάνθρωπό σου. Διοργανώνεις φιλανθρωπικές εκδηλώσεις για τα πεινασμένα παιδιά της Αφρικής και επιδεκτικά πάντα προσφέρεις τον οβολό σου. Όμως Κυπραίε μαθαίνεις στο παιδί σου την ξενοφοβία. Ακόμα και εσύ ο ίδιος σαν δεις στο δρόμο κάποιον έγχρωμο τον αποκαλείς σκατόμαυρο. Σαν περπατήσεις στη Λύδρας και αντικρίσεις τους ξένους, αμέσως αλλάζεις δρόμο και μουρμουρίζεις με τη γυναίκα σου ότι εχάλασε ο τόπος μας. Ο τόπος ποιου Κυπραίε; Ποιος είναι ο ιδιοκτήτης της γης που πατάμε; Βάζεις τη γούνα σου Κυπραία, και εσύ Κυπραίε τα δερμάτινά σου τα παπούτσια και παγαίνετε σε φιλοζωικές εκδηλώσεις. Αφήνεις και εκεί τον οβολό σου με ευλάβεια αφού το επιβάλλει η ανατροφή σου. Φτάνεις στο σπίτι σου Κυπραίε και ρίχνεις δηλητήριο στα αδέσποτα της γειτονιά σου.
Άκου Κυπραίε να σου δίνει συμβουλές ο κάθε αχάπαρος από την τηλεόραση του σπιτιού σου. Άκου τους δημοσιογράφους να σου προσφέρουν την προπαγάνδα των πολιτικών αρχηγών σου που εσύ με την ιερή σου ψήφο εξέλεξες. Να υποτιμούν τη νοημοσύνη σου, να σε κοροϊδεύουν, να σε ξεγελούν και να σε χλευάζουν στο όνομα της πατρίδας και εσύ Κυπραίε να ενθουσιάζεσαι και να φωνάζεις ζήτω, ζήτω! Να σε ξεχνούν χρόνια ολόκληρα και σαν πλησιάζουν οι εκλογές μόνο να σε θυμούνται και να σου ζητούν ότι με αίμα κατάφερε η ανθρωπότητα να κερδίσει, τη ψήφο σου. Και εσύ να το κάνεις με ευλάβεια Κυπραίε. Τους ψηφίζεις χωρίς να το σκεφτείς, γιατί έτσι έμαθες. Εσύ είσαι Φιλελεύθερος Κυπραίε και πρέπει να ψηφίσεις τη Δεξιά. Εσύ Κυπραίε είσαι Μαρξιστής και πρέπει να ψηφήσεις την Αριστερά. Αναρωτίεσε όμως Κυπραίε τι πάει να πει Μαρξιστής και Φιλελεύθερος. Κανένας πολιτικός δεν σου τα εξήγησε αυτά. Εξάλλου δεν έχεις τη στοιχειώδη νοημοσύνη Κυπραίε να τα καταλάβεις.
Σε λυπάμαι Κυπραίε. Η ζωή σου μοιάζει να είναι καταδικασμένη ισόβια σε ένα καρναβαλίστικο χορό. Έχεις επιλέξει μια μάσκα και την φοράς προσπαθώντας να κρύψεις την ασχήμια της ψυχής σου. Μα όμως αυτή δεν κρύβεται με μάσκες Κυπραίε και το ξέρεις αυτό. Κατάντησες θιασώτης σε μια στημένη παράσταση. Θέλεις πάντα να είσαι ο πρωταγωνιστής έστω και αν δεν το αξίζεις. Βρίσκεσαι συνεχώς με ένα προσωπείο στη μούρης σου. Τα προσωπεία πολλά στα ράφια σου. Του καλού, του κακού, του τίμιου, του φίλου, του ευτυχισμένου, του διανοούμενου, του έξυπνου… Είσαι όμως ψεύτικος Κυπραίε!
Σε λυπάμαι Κυπραίε. Με λυπάμαι…

Τη βοήθεια του μένταλιστ ζήτησε η οικογένεια Τ. Παπαδόπουλου

Ψάχνει και ο Γιούρι Γκέλερ

Φωτογραφίες από τον τάφο του τέως Προέδρου και του νεκροταφείου Δευτεράς ζήτησε από την οικογένεια και πήρε από την Αστυνομία ο διεθνούς φήμης μένταλιστ

... kai mi xirotera

http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=922251&-V=articles

Προβολή πλήρους προφίλ

Κοπέλια και κοπέλες χαίρεται!!!

Εσhi πολλήν τζαιρόν να τα πουμε τζαι η αλήθεια είναι ότι σας επεθύμησα. Κατά καιρούς επισκεπτόμουν τα blogs σας, απλά δεν σας έκανα σχόλια. Δεν μπορούσα να μπαίνω στη διαδικασία του διαλόγου λόγο έλλειψης χρόνου. Τωρά θα μου πείτε «ρε παλιορόκολε, με παιδί με σhυλλίν τζαι εν εσhις χρόνο»; Έχω κάποιον χρόνο ελεύθερο αλλά προτιμώ να τον ξοδεύω διαφορετικά. Βλέπεται είμαι από εκείνους που δεν έχουν καλές σχέσεις με πλήκτρα και οθόνες. Επίσης στο μεγαλύτερο διάστημα της ζωής μου, ήμουν εναντίων σε αυτή την μόδα και τάση της εποχής μας που λέγετε κοινωνική δικτύωση. Το blog μου το δημιούργησα στα πλαίσια ενός πειράματος. Προσπαθούσα να ζυγίσω τα θετικά με τα αρνητικά, να υποβάλω τον εαυτό μου στον «πειρασμό» της κοινωνικής δικτύωσης, αλλά κυρίως να σκιαγραφήσω το προφίλ του μέσου Κύπριου blogger.

Όταν δημιούργησα το blog μπορώ να πω ότι είχα εθιστεί. Τους πρώτους μήνες δεν πέρναγε μέρα που να μην το επισκεφτώ 3-4 φορές. Ξύπναγα το πρωί και καθόμουν μπροστά από τον υπολογιστή, έφευγα από το σπίτι και έπρεπε να μπω στο blog έστω και 2-3 λεπτά, πριν κοιμηθώ τα βράδια είχα ανάγκη να δω τα σχόλια που μου έκαναν. Είχα αρχίσει να τρομάζω, δεν αναγνώριζα τον εαυτό μου και άρχισα να αντιλαμβάνομαι τη δύναμη που ασκεί επάνω μας το διαδίκτυο. Αυτό τον καιρό που απείχα, κατά κάποιο τρόπο και συνειδητά, προσπάθησα να αντιληφθώ ποια ανάγκη μας ωθεί να δημιουργήσουμε ένα λογαριασμό σε μια οποιαδήποτε πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης. Σύμφωνα με ένα κοινωνικό ψυχολόγο ο πρώτος λόγος είναι η εξατομίκευση του ατόμου. Σήμερα μπορούμε να ζήσουμε μόνοι μας χωρίς την βοήθεια του άλλου. Μπορούμε να δουλεύουμε, να ερχόμαστε στο σπίτι και να τρώμε έτοιμα φαγητά, να πληρώνουμε για να μας καθαρίζουν, και μπροστά από μια άψυχη οθόνη να επικοινωνούμε χωρίς την φυσική παρουσία του άλλου. Ο άλλος λόγος είναι η έλλειψη χρόνου. Είναι πιο εύκολο για το σύγχρονο άνθρωπο να συνομιλήσει μέσα από το διαδίκτυο, σε οποιαδήποτε ώρα τον βολεύει, παρά να μπει στην διαδικασία να επισκεφτεί ένα φίλο του. Επίσης με αυτό τον τρόπο προσπαθούμε να καλύψουμε την μοναξιά μας, όπως είπε. Και τέλος με το να κρύβουμε την ταυτότητα μας πίσω από μια οθόνη μπορούμε να πούμε τις σκέψεις μας εκ του ασφαλούς χωρίς κανένας να μας κρίνει αφού οι επιδράσεις ενδεχομένων διαφωνιών ή ακόμα και απορρίψεων φτάνουν μόλις το 10% σε σύγκριση με το τι θα συνέβαινε στις διαπροσωπικές μας σχέσεις.
Εσάς ποια είναι η άποψή σας?

ΥΓ. Ενδιαφέρων θα έχει η άποψη της Richienas η οποία είναι και η νεότερη στο χώρο.

ΛΙΓΟ ΒΥΖΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΣΚΕΤΟ ΠΑΡΑΚΑΛΩ!!!

Στη κορυφή του πίνακα με τις πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις φιγουράρει η εμπορία προσώπων και κυρίως γυναικών. Οι επιτήδειοι κερδίζουν καθημερινά αμύθητα ποσά. Χιλιάδες γυναίκες βιώνουν την ταπείνωση και την κακοποίηση ως θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης. Αυτό το σύγχρονο δουλεμπόριο έχει χαρακτηριστεί ως το καρκίνωμα της σημερινής κοινωνίας που μειώνει κυβερνήσεις, λαούς και κουλτούρες που το ανέχονται.

Σίγουρα αυτή τη στιγμή θα συμφωνείτε μαζί μου και θα είναι ζωγραφισμένη η δυσαρέσκεια στο πρόσωπό σας για αυτό το «κοινωνικό φαινόμενο», αν μπορεί βέβαια να χαρακτηριστεί έτσι. Όμως πρέπει να αντιληφθούμε ότι όλοι μας συμβάλουμε στην εκμετάλλευση της γυναίκας στη μοντέρνα εποχή, έστω και με την αδράνειά μας. Έχει πλέον καταντήσει στερεότυπο στις διαφημίσεις να παρουσιάζονται οι γυναίκες ως σεξουαλικά αντικείμενα και να εκμηδενίζονται άλλες πτυχές της σύγχρονης προσωπικότητας τους. Οι διαφημίσεις έχουν γίνει πλέον «μισογύνικες» αφού μειώνουν το γυναικείο φύλο και το μόνο που προβάλουν σε μια γυναίκα είναι το στήθος της τα πόδια της τα οπίσθιά της τα χείλη της και γενικά ότι άλλο έχει να κάνει με τη σεξουαλικότητά. Συχνά η αμφίεση και παρουσίαση της γυναίκας σχετίζεται και με σαδομαζοχιστικές τάσεις αφού κάποτε εμφανίζετε με ζαρτιέρες, τακούνια και μαστίγια και άλλοτε σεμνή υποταγμένη σε οποιαδήποτε ανδρική παρουσία. Στόχος να ικανοποιήσει τις όποιες ορέξεις του θεατή.

Ένα άλλο κρούσμα γυναικείας εκμετάλλευσης έμελε να εμφανιστεί στην μικρή και κλειστή μεν κυπριακή κοινωνία, ανεκτική δε. Στους περιφερικούς δρόμους της πρωτεύουσας έχουν κάνει την εμφάνισή τους καροτσάκια πώλησης καφέ με αιθέριες παρουσίες που κατά προτίμηση η προέλευση τους να είναι από χώρες του ανατολικού μπλοκ. Εύκολα μπορεί να παρατηρήσει κάποιος ότι τα προσόντα που θέτει ο εργοδότης για την συγκεκριμένη εργασία είναι να είσαι πρώτα πρώτα γυναίκα κάτω των 30 ετών, να έχεις ύψος 1.80 - 1.90, καλλίγραμμο σώμα, βαθύ ντεκολτέ και κοντή φούστα. Οι γυναίκες αυτές είναι αναγκασμένες να στέκονται στους δρόμους πουλώντας καφέ και φαντασιώσεις στους κυπραίους οδηγούς. Ας αφήσουμε τους μισθούς πείνας που παίρνουν, αυτό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο. Η σταγόνα όμως που ξεχείλισε το ποτήρι της αγανάκτησής μου είναι ότι εξακολουθούν να έχουν την ίδια αμφίεση ακόμα και τώρα που σιγα σιγα άρχισε να μπαίνει ο χειμώνας. Αυτές οι γυναίκες, συν τοις άλλοις, πρέπει να τραβήξουν τα αδιάκριτα βλέμματα των ανδρών και να τους πείσουν να αγοράσουν καφέ φορώντας κοντή φουστίτσα και βαθύ ντεκολτέ, παρά το κρύο, αναδεικνύοντας τα μόνα προσόντα που θέλει να ανακαλύψει από μια γυναίκα ο κυπραίος.

Και το ερώτημα είναι: Ο αγοραίος έρωτας είναι ανήθικος και παράνομος. Το να αγοράζεις καφέ είναι νόμιμο και ηθικό;;;