Τρίτη, Νοεμβρίου 15, 2005
Οι θησαυροί της Ντουλάπας # 2
Βάζοντας τάξη στα DVD των εφημερίδων και ξεκαθαρίζοντας παλιές φορολογικές δηλώσεις, ανακάλυψα στο κάτω ράφι της βιβλιοθήκης μου μέσα σε ένα ντοσιέ γεμάτο αποδείξεις από κοινόχρηστα και λογαριασμούς της ΔΕΗ, μερικές σελίδες σκισμένες από το περιοδικό της Independent on Sunday με ημερομηνία 20 Ιανουαρίου του 1992, που δεν θυμόμουν καν την ύπαρξη τους.
Καθισμένος στο πάτωμα ανάμεσα σε χαρτιά που έπρεπε να πετάξω και ανοιχτά συρτάρια που έπρεπε να τακτοποιήσω, διάβασα απνευστί, την συγκλονιστική ιστορία του μικρότερου γιου του Hemingway, Gregory που ήταν κατά σειρά, το αγαπημένο στερνοπαίδι του Ernest, ένας γοητευτικός έφηβος, ένας προβληματικός νεαρός άντρας και τέλος μια (κατά τα φαινόμενα) ευτυχισμένη γυναίκα που λίγες μέρες πριν πεθάνει το 2001 είχε γεμάτος περηφάνια παρουσιάσει τον καινούριο του εαυτό σε αγαπημένους φίλους και συγγενείς. Ο θάνατος τον βρήκε στις γυναικείες φυλακές του Μαϊάμι που μεταφέρθηκε όταν τα ξημερώματα της ίδιας νύχτας που έκανε τα αποκαλυπτήρια της καινούριας του ταυτότητας, βρέθηκε να περπατά γυμνός με το φουστάνι και τα τακούνια του στο χέρι, στον δρόμο. Ο πατέρας του, που σύμφωνα με τις δικές του διηγήσεις ήθελε με πάθος ένα κορίτσι όταν γεννήθηκε ο Gregory, είχε κάποτε πει για τον γιο του: “O Gregory έχει το δίχως άλλο, την πιο βαθιά σκοτεινή πλευρά στην οικογένεια μετά από μένα» και κατά κάποιον τρόπο αποδείχθηκε προφητικός. Ο μικρότερος γιος του έμοιαζε περισσότερο απ΄ όλους στον πατέρα του, τόσο στην αγάπη του για το κυνήγι την σκοποβολή και το πάθος του για την ζωή, όσο και στον παρορμητικό συχνά αυτοκαταστροφικό χαρακτήρα του.
Ο Hemingway που αντιλήφθηκε για πρώτη φορά την δυσφορία του γιου του για το φύλο του όταν στα δέκα του, τον βρήκε να δοκιμάζει το φόρεμα της γυναίκας του, ακόμα κι αν ποτέ δεν μπόρεσε να δεχτεί το γεγονός δεν έπαψε να τον αγαπά μέχρι το τέλος, κάτι που μοιάζει εξαιρετικά ενδιαφέρον, ειδικά αν σκεφτείτε ότι ο Ernest Hemingway αποτελεί το πρότυπο του ανδρικού machismo σ έναν βαθμό που αγγίζει σχεδόν την υπερβολή. Ο Gregory Hemingway από την άλλη προσπαθώντας να ανταποκριθεί στην αγάπη του πατέρα του όχι μόνο προσπάθησε ανεπιτυχώς να γίνει συγγραφέας, αλλά δοκίμασε να αλλάξει, και να παντρευτεί όχι μία ή δύο αλλά τέσσερις φορές –κατά έναν παράξενο τρόπο όσες ακριβώς και ο πατέρας του...
Η παράξενη, τραγική και γεμάτη ανατροπές ιστορία της ζωής του που εξιστορείται πιο κάτω, θα μπορούσε να είναι το σπουδαίο βιβλίο που δεν έγραψε ποτέ και μαζί μια ακόμη απόδειξη του πόσο δύσκολο είναι να ορίσεις έννοιες όπως «φυσιολογικό», «ευτυχία» ή «αγάπη» έξω από τα βιβλία και τις ταινίες, στην δύσκολη αρένα της αληθινής ζωής...
δείτε επίσης: The Strange Saga of Gregory Hemingway
Καθισμένος στο πάτωμα ανάμεσα σε χαρτιά που έπρεπε να πετάξω και ανοιχτά συρτάρια που έπρεπε να τακτοποιήσω, διάβασα απνευστί, την συγκλονιστική ιστορία του μικρότερου γιου του Hemingway, Gregory που ήταν κατά σειρά, το αγαπημένο στερνοπαίδι του Ernest, ένας γοητευτικός έφηβος, ένας προβληματικός νεαρός άντρας και τέλος μια (κατά τα φαινόμενα) ευτυχισμένη γυναίκα που λίγες μέρες πριν πεθάνει το 2001 είχε γεμάτος περηφάνια παρουσιάσει τον καινούριο του εαυτό σε αγαπημένους φίλους και συγγενείς. Ο θάνατος τον βρήκε στις γυναικείες φυλακές του Μαϊάμι που μεταφέρθηκε όταν τα ξημερώματα της ίδιας νύχτας που έκανε τα αποκαλυπτήρια της καινούριας του ταυτότητας, βρέθηκε να περπατά γυμνός με το φουστάνι και τα τακούνια του στο χέρι, στον δρόμο. Ο πατέρας του, που σύμφωνα με τις δικές του διηγήσεις ήθελε με πάθος ένα κορίτσι όταν γεννήθηκε ο Gregory, είχε κάποτε πει για τον γιο του: “O Gregory έχει το δίχως άλλο, την πιο βαθιά σκοτεινή πλευρά στην οικογένεια μετά από μένα» και κατά κάποιον τρόπο αποδείχθηκε προφητικός. Ο μικρότερος γιος του έμοιαζε περισσότερο απ΄ όλους στον πατέρα του, τόσο στην αγάπη του για το κυνήγι την σκοποβολή και το πάθος του για την ζωή, όσο και στον παρορμητικό συχνά αυτοκαταστροφικό χαρακτήρα του.
Ο Hemingway που αντιλήφθηκε για πρώτη φορά την δυσφορία του γιου του για το φύλο του όταν στα δέκα του, τον βρήκε να δοκιμάζει το φόρεμα της γυναίκας του, ακόμα κι αν ποτέ δεν μπόρεσε να δεχτεί το γεγονός δεν έπαψε να τον αγαπά μέχρι το τέλος, κάτι που μοιάζει εξαιρετικά ενδιαφέρον, ειδικά αν σκεφτείτε ότι ο Ernest Hemingway αποτελεί το πρότυπο του ανδρικού machismo σ έναν βαθμό που αγγίζει σχεδόν την υπερβολή. Ο Gregory Hemingway από την άλλη προσπαθώντας να ανταποκριθεί στην αγάπη του πατέρα του όχι μόνο προσπάθησε ανεπιτυχώς να γίνει συγγραφέας, αλλά δοκίμασε να αλλάξει, και να παντρευτεί όχι μία ή δύο αλλά τέσσερις φορές –κατά έναν παράξενο τρόπο όσες ακριβώς και ο πατέρας του...
Η παράξενη, τραγική και γεμάτη ανατροπές ιστορία της ζωής του που εξιστορείται πιο κάτω, θα μπορούσε να είναι το σπουδαίο βιβλίο που δεν έγραψε ποτέ και μαζί μια ακόμη απόδειξη του πόσο δύσκολο είναι να ορίσεις έννοιες όπως «φυσιολογικό», «ευτυχία» ή «αγάπη» έξω από τα βιβλία και τις ταινίες, στην δύσκολη αρένα της αληθινής ζωής...
δείτε επίσης: The Strange Saga of Gregory Hemingway