Τρίτη 3 Μαρτίου 2015

Μαρτυρίες ανθρώπων που έχουν συναναστραφεί με... εξωγήινους!

Σύμφωνα με μια πρόσφατη δημοσκόπηση (HuffPo / YouGov), το 48% των Αμερικανών πιστεύει ότι είναι πιθανό τα UFO να έχουν επισκεφθεί τον πλανήτη μας, ενώ μόνο το 35% των ερωτηθέντων απέρριψε εντελώς μια τέτοια ιδέα. Επιπλέον, το 10% του πληθυσμού των ΗΠΑ, λέει ότι έχει δει ένα εξωγήινο σκάφος με τα ίδια του τα μάτια.
Και ενώ το ποσοστό των ανθρώπων που ισχυρίζονται ότι έχουν απαχθεί από εξωγήινους είναι σαφώς πολύ χαμηλό, όντως τέτοιες περιπτώσεις υπάρχουν, και κάθε χρόνο ολοένα και περισσότερες ιστορίες έρχονται στο φως.
Σύμφωνα με τους παρατηρητές, τουλάχιστον 4 εκατομμύρια Αμερικανοί ταιριάζουν στο προφίλ ενός απαχθέντος. Οι περισσότεροι από όσους ισχυρίζονται ότι έπεσαν θύματα απαγωγής, πιστεύουν ότι έχουν εμφυτεύματα στο σώμα τους, τα οποία κατευθύνουν τις κινήσεις τους, τις σκέψεις τους ακόμα και το μεταβολισμό τους.



Στην Ελλάδα, η πιο γνωστή περίπτωση απαγωγής, μελετήθηκε από τον ερευνητή Μάκη Ποδότα το 1991 και αφορά στην περίπτωση μιας γυναίκας -για ευνόητους λόγους δε δίνεται το όνομά της-, η οποία ισχυρίστηκε ότι απήχθη σε ξενοδοχείο του Βόλου.
Παρακάτω, δείτε τις περιγραφές ανθρώπων που είχαν μια ανεξήγητη εμπειρία με εξωγήινα όντα:
«Έχω περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου μέσα σε ιπτάμενους δίσκους»

Cynthia: «Όταν ήμουν στα τριάντα, έμαθα από τον πατέρα μου την αλήθεια για ένα κυβερνητικό πείραμα στο οποίο έλαβα μέρος: όπως μου είπε, χρησιμοποίησαν  DNA εξωγήινων για τη δημιουργία μου...  Επίσης, έχω περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου μέσα σε ιπτάμενους δίσκους, μακριά και εκεί επάνω. Είχα πολλές επαφές... Οι περισσότερες από αυτές έγιναν όταν ήμουν στην εφηβεία. Με πήραν μακριά. Έμεινα σε τέτοιους δίσκους για αρκετό καιρό... Γνώρισα πολυάριθμα είδη όντων. Έχω συναντήσει Salamander και Greys (‘είδη’ εξωγήινων), διάφορά είδη Greys. Επιπλέον, έχω έρθει σε επαφή με Blue Arcturians, οι οποίοι είναι απίστευτοι. Όλα έχουν τη δική τους προσωπικότητα και τους δικούς τους σκοπούς ... μέχρι στιγμής, δεν έχω συναντήσει ένα ον που να είναι δυσοίωνο. Ποτέ δεν είχα βιώσει την άνευ όρων αγάπη, μέχρι που τους γνώρισα πρόσωπο με πρόσωπο και είχα συνειδητή επαφή μαζί τους. Με έχουν απαγάγει πολλές φορές... Μου μιλούν για τα υβρίδια και πως βρίσκονται εδώ, για να βοηθήσουν τους ανθρώπους».
Σχέδιο με την περιγραφή των Grey

«Ένας εξωγήινος μου χτύπησε την πόρτα»

Lisa: «Άκουσα ένα χτύπημα στην πόρτα και όταν άνοιξα, στεκόταν έξω ένας εξωγήινος, από το είδος Grey. Αυτό το πλάσμα μου έδωσε ένα μικρό μωρό. Κοίταξα προς το μέρος του και μου έδωσε ένα δεύτερο που δεν θα έπρεπε να ήταν εκεί. Ξύπνησα ουρλιάζοντας και θυμωμένη. Γύρισα πίσω με μώλωπες ή ξύπνησα υποθέτω με μώλωπες που δεν θα έπρεπε να είχα. Είχα μια τρύπα στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου, από όπου έλαμπε ένα μαύρο φως, με ένα τρίγωνο γύρω από αυτό. Θα ήθελα να πω στον εαυτό μου ότι όλα ήταν ένα όνειρο, αλλά κάπου μέσα μου ξέρω ότι ήταν κάτι περισσότερο από αυτό».
«Επιβιβάστηκα σε ένα UFO»

Travis: «Στις 5 Νοεμβρίου του 1975, εγώ και άλλοι έξι συνάδελφοί μου, ενώ φεύγαμε από την εργασία μας, συναντήσαμε ένα UFO σε ένα απομακρυσμένο δάσος. Ενώ εγώ επιβιβάστηκα  σε αυτό, οι συνάδελφοί μου κατηγορήθηκαν ότι με δολοφόνησαν και αναγκάστηκαν να συνθέσουν μια ιστορία για να καλύψουν την απουσία μου. Οι αστυνομικοί μάλιστα τους έβαλαν να περάσουν μέχρι και από ανιχνευτές ψεύδους, και παρόλο που πέρασαν, από τότε έχουν γίνει άπειρες προσπάθειες να εξηγηθεί η απουσία μου. Όταν ανέκτησα τις αισθήσεις μου επί του σκάφους, συνάντησα κάποιες σίγουρα μη ανθρώπινες οντότητες και επίσης μερικά όντα που έμοιαζαν με ανθρώπους σε μεγάλο βαθμό. Ήταν μια πολύ τραυματική εμπειρία».

«Πρέπει να μας βοηθήσεις να σώσουμε τον πλανήτη Γη»
Stephen: «Βρέθηκα σε έναν ιπτάμενο δίσκο. Περπατούσα κατά μήκος της εξέδρας φόρτωσης και έψαχνα κάτω, προς τα αριστερά και δεξιά μου, ενώ ένας Grey μου κρατούσε το χέρι. Έβλεπα διάφορα είδη εξωγήινων να έχουν ανθρώπινη μορφή και διάφορους εξωγήινους να έρχονται και να φεύγουν. Το Grey με έβαλε σε ένα μικρό δωμάτιο, η πόρτα ήταν ανοιχτή και μου είπε ακριβώς στο μυαλό μου, "Κάτσε εδώ και περιμένετε, θα επιστρέψω". Έτσι, κάθισα κάτω. Ήταν όλα λευκά και μετά από ώρα επέστρεψε. Στη συνέχεια με πήγε σε ένα άλλο μεγαλύτερο δωμάτιο. Ήταν ένα αμφιθέατρο  με καθίσματα γηπέδου. Υπήρχε ένα βάθρο στο κάτω μέρος και αυτός με οδήγησε σε ένα κάθισμα ενώ γύρω μου κάθονταν άνθρωποι αλλά και διαφορετικοί τύποι εξωγήινων όντων. Την επόμενη στιγμή, με οδήγησαν σε ένα άλλο μέρος. Τους έλεγα ‘θέλω να μείνω, δεν θέλω να φύγω’. Άρχισα να κλαίω, τους έλεγα διαρκώς ότι δεν θέλω να φύγω, ότι ανήκω εδώ. "Όχι, δεν ήρθε ακόμα η ώρα σου, πρέπει να μας βοηθήσεις να σώσουμε τον πλανήτη Γη", αυτό είναι το μόνο που θυμάμαι από όσα μου είπαν».
«Θα μάθεις με τον καιρό...»

Terrance: «Είδα τρεις μικρούς Greys να στέκονται στο κρεβάτι μου. Μου ζήτησαν να μην κινηθώ γιατί αλλιώς θα μου έκαναν κακό, αλλά δεν μου έκαναν ποτέ κακό. Με σήκωσαν από το κρεβάτι, σαν να αιωρούμουν και με πέρασαν μέσα από το παράθυρο. Με πήγαν στο σκάφος τους που βρισκόταν έξω από το σπίτι μου. Με ξάπλωσαν στο κρεβάτι. Αυτό συνέβαινε τρεις με τέσσερις φορές το χρόνο... Τους έβλεπα να έρχονται, περνώντας μέσα από τους τοίχους και τις πόρτες και εγώ τους έλεγα να κάνουν ότι θέλουν αρκεί να μη με πειράξουν. Πριν από τέσσερα χρόνια άρχισε να με κουράζει όλο αυτό. Τους είπα "κοιτάξτε, δεν πρέπει να το κάνετε αυτό" αλλά εκείνοι μου έλεγαν ότι έχουν το δικαίωμα να το κάνουν. Δεν ήξερα τι εννοούν. Μετά είπα σε αυτόν που με επεξεργαζόταν, ο οποίος ήταν ψηλότερος, με μεγάλο κεφάλι το οποίο έβαλε απέναντι στο δικό μου, "γιατί το κάνετε αυτό συνέχεια;". Εκείνος με κοίταξε με τα μεγάλα μαύρα μάτια του και είπε "θα μάθεις με τον καιρό". Σταμάτησαν όμως να έρχονται τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Είμαι απογοητευμένος... Μου άρεσε που με επισκέπτονταν. Ήλπιζα να μάθω κάτι. Αλλά ποτέ δεν μου μίλησαν και ενώ περίμενα να μου δώσουν κάποιο μήνυμα για να μεταφέρω, μου έλεγαν να σταματήσω. Το μήνυμά τους ήταν βασικά, "σκάσε"».
«Πήρα την απόδειξη»

Sabastian: «Ήταν πριν από περίπου τρία χρόνια. Είδα αυτόν τον Ε.Τ. Με ξύπνησε μέσα στη νύχτα, τη στιγμή που διαλογιζόμουν. Υπάρχουν... Έμοιαζε με μικρό παιδί, με τη διαφορά ότι είχε τεράστια μάτια, μικρή μύτη και μικρό στόμα. Δεν μου έκαναν τίποτα. Απλά άνοιξαν τα μάτια μου. Ήταν κάπως τρελό, επειδή, πριν από αυτό, ζήτησα κάτι τέτοιο να μου συμβεί, μόνο για να ξέρω ότι υπάρχουν και πράγματι πήρα την απόδειξη. Ξέρεις, ήταν εκεί. Αυτό συνέβη».
«Έρχονταν σε εμένα από τότε που ήμουν παιδί»

Viviane: «Περίπου στις δύο και μισή το πρωί, υπήρχαν τέσσερα μικρά Greys στην άκρη του κρεβατιού μου. Όλοι έμοιαζαν μεταξύ τους, τους κοιτούσα και τους είπα "Είστε τόσο άσχημοι. Γιατί δεν φοβάμαι;". Αλλά έκαναν κάτι και με ηρέμησαν. Ένας από αυτούς, ήρθε κοντά μου και μου έκανε κάτι. Μου έδειχναν φωτογραφίες, κάτι σαν ολογράμματα. Ήξερα ότι πρόκειται για εικόνες από την ζωή μου κατά το παρελθόν, αλλά δεν ήμουν σίγουρη τι ήταν αυτό που μου έδειχναν. Αυτό που μου είπαν ήταν ότι έρχονταν σε εμένα από τότε που ήμουν παιδί. Με δίδαξαν πράγματα που υποτίθεται ότι θα δίδασκαν σε άλλους εδώ στη Γη... μου έλεγαν πράγματα όπως για την εξυγίανση του περιβάλλοντος, να φερόμαστε καλά ο ένας στον άλλον και να έχουμε αδελφική αγάπη. Και, επίσης, το μεγάλο πράγμα που ήταν σημαντικό για αυτούς, ήταν να απαλλαγούμε από τα πυρηνικά εργοστάσια».
«Με έστειλαν πίσω στο χρόνο...»

James: «Στο όρος Rainier, στις 24 Δεκεμβρίου του 1973, είχα μια τηλεπαθητική επαφή με έναν ιπτάμενο δίσκο που εμφανίστηκε ως ένα λαμπρό φως στον ουρανό. Επικοινωνούν μαζί μας, αλλά το κάνουν τηλεπαθητικά. Πραγματικά, δεν θέλουν να μας δείξουν τον εξοπλισμό τους ή τα δωμάτιά τους. Η επαφή μου έμοιαζε με μια σύντομη συνεδρία. Δεν καθόμασταν σε καρέκλες, έγιναν όλα τηλεπαθητικά. Αυτή ήταν μια από τις εμπειρίες μου. Έχω επικοινωνήσει με πολλούς εξωγήινους. Τριάντα "φυσιολογικούς" τύπους εξωγήινων. Διακόσια άλλα είδη εξωγήινων. Μπορώ να μιλήσω σε αυτούς και στους ανθρώπους τους στην Γη για να μάθω τα πάντα: από το ποια θα είναι η επόμενη Μις Αμερική, μέχρι το ποιος θα κερδίσει το Super Bowl… Με έστειλαν πίσω στο χρόνο... Όσα έλεγαν τα ημερολόγια των Μάγιας, συνέβησαν. Οι αύρες μας έχουν περάσει στην τρίτη διάσταση. Αυτό είναι το πιο σημαντικό στη ζωή μου».
«Με πήγαν στο ηλιακό πλέγμα…»

John: «Είδα καθαρά σκηνές με εξωγήινους, στην αίθουσα του μαιευτηρίου όπου γεννήθηκα. Αργότερα, η επόμενη εμπειρία μου ήταν όταν ήμουν τριών ετών. Αυτά τα πλάσματα, ήρθαν στο δωμάτιό μου. Περπατήσαμε στους τοίχους και βρεθήκαμε έξω στο δάσος όπου εκεί στέκονταν τρία ελάφια που έμοιαζαν να είναι σαν καρτούν. Όπως έμαθα αργότερα, ήταν Zetas ("είδος" εξωγήινων). Καθίσαμε κάτω, και αυτός σχεδίασε στη λάσπη το φεγγάρι και τη Γη και κάτι γραμμές, απομακρυσμένες από τους συγκεκριμένους πλανήτες, δείχνοντάς μου από πού είχε έρθει... Αργότερα, βρέθηκα στον ιπτάμενο δίσκο… Κοιτούσα από ψηλά τη Γη και το φεγγάρι. Σε μια άλλη εμπειρία, είδα τις σιλουέτες τους να στέκουν στην άκρη του κρεβατιού μου… Μετά με μετέφεραν με μια μπλε ακτίνα, λίγων εκατοστών σε διάμετρο. Με πήγαν στο ηλιακό πλέγμα… Του είπα φωναχτά, "Μπορείτε να μου δείξει τον ιπτάμενο δίσκο;" και με αυτό, απλά εξαφανίστηκαν. Σχεδόν εξατμίστηκαν μπροστά μου».

Καταγραφή Zetas σε βίντεο





«Όλοι τους είχαν μικρά στόματα και μεγάλα, μαύρα μάτια»

Sebastien: «Όλη μου τη ζωή είχα οράματα, τα οποία δεν μπορούσα ποτέ να ελέγξω. Αρχικά απήχθη όταν ήμουν δεκαέξι ετών. Σηκώθηκα ψηλά στον αέρα. Δεν υπήρχε βαρύτητα... Ήταν ένας μικρός ιπτάμενος δίσκος, στρογγυλό. Έμοιαζε να έχει ένα κατακόρυφο άνοιγμα. Είχε ορθογώνιο σχήμα. Δεν είδα να έχει πόρτες καθώς στην ουσία μεταφέρθηκα μέσα στο χώρο του δίσκου. Μπορούσα να δω τους πανύψηλους Grey στα δεξιά μου να μιλούν ο ένας στον άλλο. Όλοι τους είχαν μικρά στόματα και μεγάλα, μαύρα μάτια. Ήταν ένας πολύ γάργαρος ήχος. Ήταν πολύ δύσκολο να περιγραφεί. Δεν ένιωσα φόβο, απλά έβλεπα, κοιτούσα γύρω μου».
«Μπορείτε να σύρετε τους κ… σας εδώ και να με πάρετε μαζί σας»

Bruce: «Κοίταξα μακριά και είδα ένα φως πάνω από τα βουνά. Φαινόταν ξεκάθαρα σαν UFO για μένα. Έτσι είπα φωναχτά, "Αν έρχεστε για μένα, μπορείτε να σύρετε τους κ… σας εδώ και να με πάρετε μαζί σας". Και μόλις το είπα αυτό, κινήθηκε σε υπερηχητικές ταχύτητες. Σταμάτησε ακριβώς πάνω από το κεφάλι μου. Ήταν τεράστιο. Ήταν στρογγυλό και "λουζόταν" στο φως. Είχε όλα αυτά τα χρώματα του ουράνιου τόξου, όπως το ροζ, το πράσινο, το κόκκινο, το πορτοκαλί και το κίτρινο. Αλλά δεν έκανε τίποτα. Απλά έμεινε εκεί. Γι' αυτό και κάθισα εκεί κοιτάζοντας αυτό το πράγμα, στη συνέχεια μετά από δέκα λεπτά ήρθε και πέρασε αλλά δεν έγινε τίποτα. Τότε ξαφνικά αυτό το πράγμα αρχίζει να υποχωρεί, έγινε φωτεινότερο, πήρε σχεδόν ένα λευκό ζεστό χρώμα και ξαφνικά εξαφανίστηκε ακριβώς μπροστά από τα μάτια μου. Δεν πέταξε μακριά κυριολεκτικά έκανε ένα... σσσσσσσσσσσσσσ και εξαφανίστηκε».
Η ελληνική περίπτωση

Μια από τις σπάνιες περιγραφές για απαγωγή Έλληνα από εξωγήινα όντα. Πρόκειται για την περίπτωση μιας γυναίκας, η οποία περιγράφει την εμπειρία που έζησε, πριν από περίπου 25 χρόνια στο Βόλο.
«Το Νοέμβριο του 1990 έπρεπε να πάμε με μια φίλη μου στην Θεσσαλονίκη. Φθάνοντας στο Βόλο είπαμε να σταματήσουμε για ύπνο και την άλλη μέρα να συνεχίσουμε το ταξίδι. Το δωμάτιο του ξενοδοχείου είχε μπαλκόνι με θέα τον Παγασητικό κόλπο. Απέναντι μου σε μεγάλο ύψος στον ουρανό υπήρχε ακίνητο ένα αρκετά μεγάλο φως δέκα φορές πιο δυνατό από όλα τα άλλα αστέρια. Πριν πέσουμε για ύπνο από το μπαλκόνι βλέπω ότι αυτό το φως υπήρχε ακόμα εκεί στο ίδιο σημείο ακίνητο. Πέφτουμε για ύπνο. Μετά από λίγη ώρα ξυπνάω τρομαγμένη νιώθοντας παρουσίες στο δωμάτιο. Κοιτάζω δίπλα μου. Η φίλη μου κοιμάται βαθιά. Κοιτάζω γύρω μου δεν βλέπω κανένα. Σηκώνομαι και πηγαίνω προς την πόρτα. Ήταν κλειδωμένη όπως την είχαμε αφήσει. Αφήσαμε ανοιχτό το παραθυρόφυλλο γιατί θέλαμε να έχουμε τα φώτα της πόλης και την ωραία θέα μέσα στο δωμάτιο. Κοιτάζω προς το σημείο του ορίζοντα που υπήρχε πιο νωρίς το φως. Τώρα δεν υπάρχει. Ανοίγω την πόρτα και βγαίνω στο μπαλκόνι. Ψάχνω στον ορίζοντα μήπως το δω σε άλλη θέση. Τίποτα. Κοιτάζω από πάνω μου στον ουρανό και παγώνω. Στέκεται από πάνω μου σε ύψος περίπου 50 μέτρων. Ήταν ένας σκοτεινός όγκος με κάτι περιμετρικά μικρά φώτα διαφόρων χρωμάτων. Λιποθυμώ..
(…)
«Όταν λιποθύμησα στο μπαλκόνι δεν έπεσα κάτω αλλά βρέθηκα ξαφνικά σε ένα δωμάτιο κάτασπρο και άδειο. Υπήρχε μόνο ένα παράθυρο που θύμιζε φινιστρίνι και κοίταξα έξω. Φαίνονταν μόνο τα άστρα του ουρανού. Περίμενα αρκετή ώρα μόνη μου. Δεν ήξερα τι να κάνω. Κάποια στιγμή το δωμάτιο γέμισε με ένα φως ροζ χρώματος. Βρίσκομαι ανάσκελα με κάτι φωτεινές σφαίρες να κινούνται γύρω μου.
Οι σφαίρες που ήταν σαν μπαλάκια του πινκ πονκ άρχισαν να διαπερνούν το σώμα μου. Εγώ τιναζόμουν πάνω κάτω και πονούσα. Ήθελα να σηκωθώ να φύγω και να φωνάξω γιατί πονούσα πολύ. Ένιωσα τσουξίματα και κοψίματα στο δέρμα μου. Ευτυχώς δεν κράτησε πολύ αυτό το μαρτύριο. Στο βάθος διέκρινα ένα κοντόσωμο ανθρωποειδές με περίεργο κεφάλι σαν πεπόνι. Βρισκόμουν στο πρώτο δωμάτιο (το κάτασπρο και άδειο). Μετά εμφανίστηκε ένα ανθρωποειδές το οποίο ήταν όμορφο με γήινα χαρακτηριστικά ψηλό, με πολύ λοξά μάτια γαλανά αμυγδαλωτά και μακριά μαλλιά. Είχε ξανθά – άσπρα μαλλιά και πολύ σοβαρό και βαθύ βλέμμα. Φορούσε ολόσωμη φόρμα μεταλλικού χρώματος. Είχε φαρδιά ζώνη στην μέση του και υπήρχαν πολλά κουτάκια (θήκες) και φωτάκια πάνω της. Άρχισε να μου μιλάει σε μια άγνωστη γλώσσα που δεν καταλάβαινα. Σταμάτησε και άρχισε να μιλάει μέσα στο μυαλό μου (τηλεπάθεια). Έπρεπε να σε πονέσουμε’ μου είπε, ‘αλλά δεν πρέπει να φοβάσαι πια. Πολύ παλαιοτέρα ήσουν μαζί μας. Τώρα είμαστε στο διάστημα μέσα στο σκάφος που είδες αρκετές φορές.. Σε ορισμένα σημεία του διαστήματος γίνεται πόλεμος. Η γη καταστρέφεται και θα προσπαθήσουμε να σας σώσουμε…’ κάποια στιγμή έβγαλε από μια θήκη στη ζώνη του ένα τετράγωνο αντικείμενο το οποίο μόλις άφησε από τα χέρια του ξετυλίχθηκε και έγινε ένας μεγάλος χάρτης του διαστήματος. Ο χάρτης αυτός που σου έδινε την εντύπωση ότι δεν μπορεί να τσαλακωθεί ή να σχιστή ήταν γεμάτος από σημάδια και πάνω τους ήταν γραμμένα διάφορα περίεργα σύμβολα. Υπήρχαν και κάτι γραμμές σαν τροχιές μεταξύ τους. Μου έδειξε μια κουκίδα στο χάρτη. Μου είπε ότι ήταν η γη. Γύρω μας επικρατούσε ‘χαμός’ από αστέρια σαν την γη. Μου έδειξε ένα άλλο άστρο λίγο πιο πάνω από τη γη και μου είπε ότι από εκεί είναι…».


Πηγ'η













Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 2 Μαρτίου 2015

Τι πραγματικά έγινε με τις αποστολές Απόλλων στην Σελήνη; [Ντοκιμαντέρ]

Πριν από χρόνια, η δημόσια τηλεόραση (ΕΤ1) φιλοξένησε ένα ντοκιμαντέρ ισπανικής παραγωγής σχετικά με την πρώτη επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη.
Η ωριαία παραγωγή (που έκτοτε… χάθηκε από τα αρχεία της ΕΡΤ!) παρουσιάζει βίντεο και ηχητικά που δεν έχουν ξαναδεί το φως της δημοσιότητας. Ντοκουμέντα που ανατρέπουν όλα όσα ξέραμε και επιβεβαιώνουν όσα υποθέταμε για τη NASA και τους πραγματικούς λόγους που εστάλησαν στην Σελήνη το «Απόλλων 11» και άλλες πέντε αποστολές.










Το «Βαθύ Λαρύγγι» της υπόθεσης, ο «Κόκκινος Κότσυφας» όπως αποκαλείται συνθηματικά στην ωριαία ισπανική παραγωγή, φέρεται ως ένας ανώτατος Αμερικανός αξιωματούχος που έζησε την πρώτη προσσελήνωση ανθρώπων και φέρεται να παρέδωσε τα στοιχεία για την δημιουργία του ντοκιμαντέρ.






Η «αναφορά Μπρούκινγκ» συντάχθηκε από το γνωστό ομώνυμο ινστιτούτο σε συνεργασία με τη NASA. Υποβλήθηκε στις 18 Απριλίου 1961 στην Επιτροπή Επιστήμης και Αστροναυτικής της αμερικανικής Βουλής των Αντιπροσώπων και είναι καταχωρημένη στα πρακτικά του έτους εκείνου.
Αναφέρεται στις επιπτώσεις που θα έχει στους πολίτες η ειρηνική διαστημική δραστηριότητα της ανθρωπότητας. Όμως, έγινε ιδιαίτερα γνωστή από ένα τμήμα της με τίτλο «Επιπτώσεις από την ανακάλυψη εξωγήινης ζωής» με το οποίο συστήνεται η… συγκάλυψη μιας τέτοιας πιθανότητας!







Ο διάλογος του Νιλ Άρμστρονγκ με το κέντρο της NASA στο Χιούστον, όπου ο αστροναύτης αφήνει να εννοηθεί ότι έχει μια Στενή Επαφή 2ου ή και 3ου Τύπου, είχε δημοσιοποιηθεί από ραδιοερασιτέχνες οι οποίοι είχαν διεισδύσει στη συχνότητα του κέντρου.
Μάλιστα, είχε αποτελέσει την αφορμή για δεκάδες συγγράμματα, όπως το περιβόητο βιβλίο «Εναλλακτική Λύση 3» που αργότερα έγινε και τηλεοπτική εκπομπή. Στην απευθείας σύνδεση με την Σελήνη, η χρονική καθυστέρηση της άφιξης του ήχου στη Γη είχε επιτρέψει στη NASA να «κόψει» τον συγκεκριμένο διάλογο.
Έτσι, εκατομμύρια τηλεθεατών που παρακολουθούσαν με κομμένη την ανάσα τα πρώτα βήματα του ανθρώπου στο φεγγάρι δεν τον άκουσαν ποτέ! Στο ισπανικό ντοκιμαντέρ, ο διάλογος Άρμοστρονγκ- NASA ακούγεται για πρώτη φορά!







Οι εικόνες από τη βόλτα των Άρμοστρονγκ και Όλντριν σε ένα ερειπωμένο κτίσμα στην επιφάνεια της Σελήνης, βόρεια του κρατήρα Μόλτε στη θάλασσα της Ηρεμίας, είχαν δημοσιοποιηθεί αποσπασματικά στο YouTube από άλλες πηγές. Είναι η πρώτη φορά που εμφανίζονται χωρίς περικοπές.
Για πρώτη φορά, όμως, ακούγεται ότι η ανατριχιαστική πληροφορία οι ΗΠΑ φρόντισαν να καταστραφεί το κτίσμα από τις επόμενες αποστολές του προγράμματος «Απόλλων»!
 
Ήταν, άραγε, αυτή η πραγματική αποστολή του «Απόλλων 11» και όχι να πάρουν οι ΗΠΑ το προβάδισμα έναντι της ΕΣΣΔ στην κούρσα για το διάστημα; Κι αν ναι, γιατί η NASA απέτρεψε τη συνάντηση των αστροναυτών με του εκπροσώπους ενός εξωγήινου πολιτισμού,  Η τέλος το βίντεο και όλα τα ντοκουμέντα που περιέχει να είναι μια καλοστημένη απάτη;




Διαβάστε περισσότερα...

Γιατί ανησυχεί τους Τούρκους η Αγιά Σοφιά; Φοβούνται "ξύπνημα" των κρυπτοχριστιανών;

Ο ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΕΜΦΑΝΙΖΕΙ ΠΑΛΙ ΤΑ ΕΝΔΟΞΑ ΣΥΜΒΟΛΑ ΤΟΥ

Στην Τουρκία φοβούνται αναβίωση της Ελληνορθοδοξίας και διασπαση του τεχνητού τουρκικού κράτους, αφού και οι ίδιοι οι Τούρκοι γνωρίζουν ότι υπάρχουν εκατομμύρια κρυπτοχριστιανών και πολιτών που γνωρίζουν ότι έχουν τουρκικό αίμα.
Τα τελευταία χρόνια ορισμένα γεγονότα με επίκεντρο την Αγία Σοφία και με αποκορύφωμα την απροσδόκητη εμφάνιση το καλοκαίρι του 2008 του Άγγελου στον Τρούλο, έχουν δημιουργήσει στους Τούρκους ένα κλίμα καχυποψίας και φόβου για κάποια «άγνωστα» μελλούμενα.


Υπάρχουν ήδη πάμπολλες, συγκεκριμένες και επώνυμες περιπτώσεις μουσουλμάνων που ζήτησαν να βαφτιστούν Χριστιανοί, ενώ τα αποκαλυπτικά στοιχεία έρευνας τουρκικής εφημερίδας του 2012, που καταγράφει μόνο τα τελευταία τρία χρόνια στην Τουρκία (δηλαδη 2009-2012) τον εξωφρενικό αριθμό των 8.000.000 πωλήσεων Αγίων Γραφών, στην τουρκική γλώσσα! (σ.σ. πράγμα που δείχνει πως είναι πραγματικά πολλά εκατομμύρια οι Κρυπτοχριστιανοί στην Τουρκία, ενώ σύμφωνα με τις Προφητείες του Αγίου Κοσμά για το «1/3 των Τούρκων που θα γίνουν Χριστιανοί» και με βάση το σημερινό πληθυσμό, φαίνεται πως πρόκειται για περίπου 15 με 20 εκατομμύρια ψυχές!)
Στη γείτονα παίζουν άπειρα βίντεο τουρκικών καναλιών, με τους χιλιάδες κυριολεκτικά Τούρκους «μουσουλμάνους», που κατακλύζουν την Εκκλησία του Αϊ Γιώργη του Κουδουνά στη γιορτή του, αφήνοντας τάματα, προσκυνώντας τις άγιες εικόνες και πηγαίνοντας σε ατέλειωτες ουρές για να χριστούν με το λαδάκι από το καντήλι του Αγίου!
Σημειώνεται δε ότι στην Τουρκία υπάρχουν γύρω στα 15.000.000 πιστών Αλεβιτών οι οποίοι είναι σιιτική αίρεση και πιστεύουν στον τριαδικό Θεό. Λέγεται ότι η δημιουργία τους οφείλεται σε εξισλαμισθέντες χριστιανούς που έτσι κράτησαν τα πιστεύω τους μέσω μιας "ισλαμικότερης" παραδοχής. Δεν είναι τυχαίο που και ο Αλαουϊτης, Μ.Άσαντ, ο πρόεδρος της Συρίας θεωρεί τους Ελληνορθόδοξους της χώρας του πιστούς πολίτες.
Παράλληλα, επανήλθαν στην επιφάνεια όλοι εκείνοι οι θρύλοι που κατά καιρούς είχαν συγκλονίσει και είχαν προκαλέσει στους μουσουλμάνους μια χαρακτηριστική φοβία για την εκ νέου ανάδυση της ορθόδοξης χριστιανικής ταυτότητας του ναού και τις κοσμογονικές συνέπειες αυτού του συγκλονιστικού γεγονότος, παρά του ότι λειτουργούσε μέχρι το 1934 σαν μουσουλμανικό τέμενος.
Πριν από λίγο καιρό η μεγάλης κυκλοφορίας τουρκική εφημερίδα, "Σαμπάχ", παρουσίασε ένα πραγματικά καταπληκτικό αφιέρωμα για τα «Μυστήρια της Αγίας Σοφίας», (Ayasofya’ nın gizlemleri), όπου αποτυπώνεται με γλαφυρό τρόπο αυτό το κλίμα φοβίας που έχει καταβάλει τελευταία τους Τούρκους για τα όσα υπάρχουν κρυμμένα μέσα στον ιερό ναό και τα όσα προμηνύονται να συμβούν τα επόμενα χρόνια.
Το πρώτο σημαντικό στοιχείο από αυτό το αφιέρωμα, είναι μια αδιόρατη φοβία που διακρίνεται από τους Τούρκους στους κρυμμένους σταυρούς, συμβολικούς και μη, που υπάρχουν στο εσωτερικό του ναού αλλά και στην κάτοψη όπως αυτή μπορεί κάποιος να διακρίνει από ψηλά. Έτσι, μεγάλο δέος παρατηρείτε για τον λεγόμενο, (όπως το αναφέρουν χαρακτηριστικά οι Τούρκοι ), «Σταυρό του Αποστόλου Αγίου Ανδρέα», ο οποίος όπως είναι γνωστό είναι ο ιδρυτής της εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης.
Οπως αναφέρει ο Νίκος Χειλαδάκης στην οροφή του ναού υπάρχει ο Σταυρός του Αγίου Ανδρέα σε διαγώνιο μορφή, ένα σημαντικό σύμβολο που όχι μόνο δεν χάθηκε στους αιώνες της οθωμανικής κατοχής αλλά δεσπόζει με όλη την συμβολική σημασία του.
Παράλληλα και ο «Σταυρός του Ιουστινιανού» τρομάζει τους Τούρκους καθώς οι θρύλοι αναφέρουν για ένα πανάρχαιο κειμήλιο που βρίσκεται άγνωστο μέσα στην Αγία Σοφία και μάλιστα προέρχεται από την Αίγυπτο και έχει τρομακτική δύναμη.
Γενικότερα η κατασκευή του μεγάλου αυτού ορθοδόξου αρχιτεκτονικού αριστουργήματος, σύμφωνα με τις ίδιες τις τουρκικές πηγές, βασίστηκε στο χριστιανικό σύμβολο του Σταυρού και το γεγονός αυτό εμπνέει το δέος αλλά και μια αδιόρατη φοβία για τη μελλοντική επάνοδο της Αγίας Σοφίας στον φυσικό της κάτοχο, δηλαδή στην Ελληνορθόδοξη λατρεία.
Αλλά εκτός από τους σταυρούς, οι Τούρκοι αναφέρουν και άλλα ανησυχητικά μυστήρια για τους ίδιους και υπάρχουν στο εσωτερικό του ναού. Όπως αναφέρει ο θρύλος, είναι γνωστό ότι μετά την μετατροπή του ναού σε μουσουλμανικό τέμενος κτίστηκε το γνωστό Μιχράμπ, (το μουσουλμανικό σημείο της προσευχής), που εμφανίστηκε στην ανατολική πλευρά του ναού προς την κατεύθυνση της Μέκκας. Αλλά τον ενδιαφέρον είναι ότι σύμφωνα με τους τουρκικούς θρύλους μπροστά από το Μιχράμπ βρίσκεται θαμμένο ένα φέρετρο κατασκευασμένο από επίχρυσο μπρούντζο.
Στο φέρετρο αυτό κείτεται η σωρός της βασίλισσας Σοφίας, (προφανώς γίνεται ταύτιση με την Αγία Σοφία). Αυτή η βασίλισσα Σοφία και το φέρετρο της συνδέεται, σύμφωνα με τους τουρκικούς θρύλους, με μια «εντολή» που έχει περάσει δια μέσω των αιώνων μέχρι σήμερα.
Η εντολή αυτή αναφέρει ότι δεν πρέπει κανένας να πειράξει αυτό το φέρετρο ούτε καν να το ακουμπήσει. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, τότε σύμφωνα με τον θρύλο θα προκληθεί η «έγερση» της βασίλισσας Σοφίας και τότε ένας τρομακτικός θόρυβος θα τραντάξει όλο το οικοδόμημα του ναού προκαλώντας σεισμικά εσχατολογικά γεγονότα που τρομάζουν τους Τούρκους.
Ο θρύλος της βασίλισσας Σοφίας έχει και συνέχεια. Σύμφωνα λοιπόν με τις τουρκικές αναφορές το φέρετρο αυτό προστατεύουν τέσσερις αρχάγγελοι που βρίσκονται πάνω στο Θόλο του ναού.
Οι αρχάγγελοι αυτοί, όπως αναφέρουν και πιστεύουν οι Τούρκοι, είναι οι Τζεμπραΐλ, Μιχαήλ, Ισραφήλ και Αζραήλ. Σύμφωνα πάντα με τους Τούρκους, ο Τζεμπραήλ προστατεύει τους αυτοκράτορες, ο Μιχαήλ τον ναό από τις εχθρικές επιθέσεις, ενώ οι Αζραήλ και Ισραφήλ ήταν οι αγγελιοφόροι των γεγονότων από τις πολεμικές επιχειρήσεις στους αυτοκράτορες.
Και οι τέσσερεις αυτοί αρχάγγελοι έχουν ταχτεί μετά την πτώση της Πόλης να προφυλάσσουν το φέρετρο της βασίλισσας Σοφίας από τον κίνδυνο κάποιος βέβηλος να το ανοίξει και να επέλθει η δευτέρα παρουσία.
Ένας άλλος σημαντικός μύθος που αναφέρουν οι μουσουλμάνοι είναι ο θρύλος του «Κρυμμένου Πατριάρχη» που μοιάζει με τον ελληνικό θρύλο για τον κρυμμένο παπά. Όπως αναφέρει η τουρκική παράδοση, στο νότιο μέρος του ναού υπάρχει ένας στενός διάδρομος που οδηγεί σε μια παμπάλαια αραχνιασμένη και πολύ μυστήρια πύλη την οποία ο θρύλος την αναφέρει σαν την «Κλειστή Πύλη».
Σύμφωνα με τις τουρκικές αναφορές, όταν ο Μωάμεθ ο Φατίχ μπήκε στην Κωνσταντινούπολη, ο τελευταίος ελληνορθόδοξος Πατριάρχης μαζί με τους συνόδους του τελούσε στο σημείο αυτό θεία λειτουργία. Μόλις οι οθωμανικές ορδές εισέβαλαν στον ναό, ο Πατριάρχης και όλη η συνοδεία του εισήλθε μέσα στην πύλη αυτή η οποία έκλεισε και από τότε χάθηκαν ενώ η πύλη έμεινε ερμητικά κλειστή και κανένας δεν τόλμησε ποτέ να την ανοίξει.
Αλλά το εντυπωσιακό είναι πως κάθε χρόνο στην ανάσταση των Ορθόδοξων χριστιανών μπροστά από την πύλη αυτή, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η Σαμπάχ, εμφανίζονται…. κόκκινα αυγά! Ο θρύλος συμπληρώνεται από την προφητεία που φοβίζει τους Τούρκους, ότι όταν η πύλη αυτή ανοίξει, στον ναό θα ακουστούν ξανά χριστιανικές ελληνορθόδοξες ψαλμωδίες. Γι’ αυτό και τρομάζουν και μόνο στην ιδέα του ανοίγματος αυτής της μυστήριας πύλης.
Μεγάλο δέος δημιουργούν στους Τούρκους, όπως αναφέρει η Σαμπάχ και τα διάφορα μωσαϊκά που έχουν αναδυθεί με όλη τη μεγαλοπρέπειά τους τις τελευταίες δεκαετίες μέσα στον ιερό ναό της Αγίας Σοφίας της Κωνσταντινούπολης, παρά του ότι η μουσουλμανική θρησκεία θεωρεί σαν αμάρτημα την απεικόνιση πρόσωπων που σχετίζονται με θρησκευτικά γεγονότα.
Ιδιαίτερο δέος τους προκαλεί το γνωστό μωσαϊκό που απεικονίζει τον Ιησού έχοντας την Παναγία και τον Ιωάννη τον Βαπτιστή στα δεξιά και αριστερά Του. Οι Τούρκοι το έχουν ονομάσει χαρακτηριστικά το «Μωσαϊκό της Αποκάλυψης» και ο συμβολισμός αυτός ανάγει στην εσχατολογική σημασία του που είναι έντονη στους μουσουλμάνους Τούρκους.
Επίσης, ξεχωριστή αναφορά γίνεται και για τα μωσαϊκά που αναπαρίσταναν γνωστούς βυζαντινούς αυτοκράτορες, όπως τον Ιωάννη τον Κομνηνό με τον Ιησού Χριστό και τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο τον Μονομάχο με την αυτοκράτειρα Ζωή.
Όλες αυτές οι απεικονίσεις προκαλούν έντονο δέος καθώς όλη αυτή η ελληνορθόδοξη χριστιανική μεγαλοπρέπεια και η εσωτερική δύναμη που αναδύουν αυτά τα ψηφιδωτά, έχουν γεννήσει διάφορους θρύλους για τους εσχατολογικούς τους συμβολισμούς. Οι συμβολισμοί αυτοί σχετίζονται με τις τουρκικές φοβίες για την επάνοδο στην επιφάνεια και στην εξουσία της αγίας Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας με την ευλογία του ίδιου του Ιησού Χριστού.
Η θρησκεία δεν είναι απλά ένα θέμα πίστεως. Η πίστη ενώνει, η πίστη είναι δύναμη και ακόμα και εάν δεν το επιδιώκει, στο τέλος έχει και μέγιστο γεωπολιτικό ρόλο. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο ο ελληνικός λαός νιώθει εγγύτητα στους Ρώσους και στους Σέρβους. Η κοινή πνευματική κοιτίδα πάντοτε αποτελεί σημείο επαφής. Αντίθετα, αυτό έχει χαθεί με την αποχριστιανοποιημένη πλέον Δύση.
Aκολουθεί βίντεο από ομιλία-έρευνα του Ν.Χειλαδάκη για τους κρυπτοχριστιανούς της Τουρκίας που τόσο φοβίζουν την Άγκυρα.











Πηγή 



Διαβάστε περισσότερα...

Βρέθηκε το σπίτι που μεγάλωσε ο Χριστός;

Κοντά στη μεγάλη ανακάλυψη οι επιστήμονες
Ένα σπίτι στη Ναζαρέτ, τη γενέτειρα του Ιησού, το οποίο χρονολογείται στις αρχές πρώτου του αιώνα, θεωρείται το πιο πιθανό από αρχαιολόγους να είναι το σπίτι όπου ο Χριστός ανατράφηκε από την Μαρία και τον Ιωσήφ. Το σπίτι είναι δομημένο από λάσπη και πέτρα και σήμερα είναι διατμημένο από μία βραχώδη πλαγιά.
Η πρώτη ανακάλυψη έγινε το 1880 από καλόγριες του μοναστηρίου της Αδελφότητας της Ναζαρέτ, οι οποίες πίστευαν ότι ο Χριστός είχε μεγαλώσει εκεί. Ωστόσο, δεν υπήρχαν αποδείξεις μέχρι το 2006, οπότε και χρονολογήθηκε από τον Κεν Νταρκ, καθηγητή αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Reading της Βρετανίας, και αποδείχθηκε ότι όντως το κτίσμα έχει γίνει στις αρχές του πρώτου αιώνα.



Εάν τελικά ο Χριστός είχε ζήσει σε αυτό το σπίτι δεν έχει ακόμη αποδειχθεί. Ωστόσο, ο δρ Νταρκ πιστεύει σε αυτήν την εκδοχή της Ιστορίας. «Δεν μπορώ να απαντήσω από αρχαιολογικής άποψης, εάν όντως είναι αυτό το σπίτι στο οποίο μεγάλωσε ο Χριστός», γράφει ο ίδιος στην επιστημονική επιθεώρηση Biblical Archaeology Review. «Αλλά υπάρχουν αρκετές ενδείξεις».
Ο Χριστός πιστεύεται ότι είχε μεγαλώσει στη Ναζαρέτ. Αρχαιολόγοι έχουν ανακαλύψει ότι αιώνες μετά τα χρόνια του Χριστού, η Βυζαντινή Αυτοκρατορία -η οποία και έλεγχε τη Ναζαρέτ έως και τον έβδομο αιώνα- διακόσμησε το σπίτι με μωσαϊκά και έχτισε από πάνω του μία εκκλησία, την «Εκκλησία της Διατροφής», για να το προστατεύει.
Σταυροφόροι που μπήκαν στους Αγίους Τόπου τον 12ο αιώνα, αναστήλωσαν την εκκλησία η οποία είχε ερειπωθεί. Πηγές Βυζαντινών και Σταυροφόρων πάντως, αναφέρουν ότι αυτό ήταν το σπίτι όπου ο Χριστός μεγάλωσε.


 Πηγή








Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 1 Μαρτίου 2015

Εντοπίστηκαν ίχνη του χαμένου Ιερού του Απόλλωνα στον Εύξεινο Πόντο

Σωζόπολη- Βουλγαρία.

Ομάδα αρχαιολόγων ανακάλυψε νέα ευρήματα σε ένα μικρό νησί απέναντι από την ακτή του Εύξεινου Πόντου, κοντά στη Σωζόπολη της Βουλγαρίας.


Ευρήματα, τα οποία μπορούν να ρίξουν φως για την τοποθεσία και τα χαρακτηριστικά ενός χαμένου ναού του Απόλλωνα, που χτίσθηκε από τους αρχαίους Έλληνες, στα τέλη του 6ου π.Χ. αιώνα.

Επιγραφικές πηγές τεκμηριώνουν ότι ένας ναός του Απόλλωνα είχε δημιουργηθεί κοντά στην αρχαία ελληνική αποικία της Απολλωνίας Ποντικής (το Πόντου), η οποία βρίσκεται κοντά στη σημερινή Σωζόπολη.


Ωστόσο, δεν υπήρξε καμία ένδειξη που στην πραγματικότητα βρισκόταν ο ναός, έως ότου, πρόσφατα, μια αρχαιολογική αποστολή υπό τη διεύθυνση της Χριστίνας Παναγιώτοβας (Кристина Панайотова) του Εθνικού Ινστιτούτου Αρχαιολογίας και Μουσείου της Βουλγαρικής Ακαδημίας Επιστημών, έφερε στο φως ένα τμήμα κεραμικής, της Ελληνικής Ανατολικής Τεχνοτροπίας,  με μια επιγραφική αφιέρωση στον θεό Απόλλωνα, στην αρχαϊκή ελληνική.


 "ΗΓΗΜΩΝ"

Ο αρχαίος ναός ήταν διάσημος για έναν άλλο λόγο: Μπροστά από το ναό, ήταν ένα κολοσσιαίο υψηλό χάλκινο άγαλμα του Απόλλωνα, ύψους 13 μέτρων, που τοποθετήθηκε και αφιερώθηκε στον Απόλλωνα τον Θεραπευτή, θεότητα προστάτης της Απολλωνίας Ποντικής.

«Το έτος 72 π.Χ. οι Ρωμαίοι υπό τον Μάρκο Λούκουλλο λεηλάτησαν την πόλη και το κολοσσιαίο γλυπτό μεταφέρθηκε στη Ρώμη ως τρόπαιο», δήλωσε η Παναγιώτοβα κατά την καλοκαιρινή (2014) ανασκαφική έρευνα στο νησί.

«Είχε εκτεθεί επί αρκετούς αιώνες στο λόφο του Καπιτωλίου», σύμφωνα με ιστορικές πηγές και χάθηκε μετά την έλευση της χριστιανικής εποχής, καθώς και η ακριβής τοποθεσία του αρχαίου ναού.


 "ΚΛΕΙΝΙΟ"

Η αρχαιολογική ομάδα της Παναγιώτοβα διεξάγουν ανασκαφές στο χώρο από το 2009 και έχουν μέχρι στιγμής αποκαλυφθούν στοιχεία του ελληνικού οικισμού, τα οποία πηγαίνουν χρονολογικά πιο πίσω στον 7ο π.Χ. με αρχές του 6ου π.Χ. αιώνα καθώς και ένα συγκρότημα ναού αρχαϊκής ελληνικής  τεχνοτροπίας, όπου πιθανολογείται ο χαμένος ναός του Απόλλωνα.

Άλλα ευρήματα περιλαμβάνουν ερείπια ενός ναού της Ελληνιστικής Περιόδου του 4ουπ.Χ.αιώνα. Υπάρχει ένα αρχαίος ελληνικός θόλος, ένα αρχαίο ελληνικό χυτήριο χαλκού, μια πρώιμη βυζαντινή βασιλική νεκρόπολη και δύο τελετουργικοί χώροι που περιέχουν πολλά αντικείμενα, αρκετοί τάφοι παλαιοχριστιανικής εποχής του 5ουαιώνα και πολλά άλλα ευρήματα.

Η Απολλωνία Ποντική θεωρείται από τις πρώτους αστικούς ελληνικούς οικισμούς στη Δυτική Ακτή του Ευξείνου Πόντου. 

Η πόλη πήρε το όνομά της προς τιμή του πολιούχου Θεού Απόλλωνα και ιδρύθηκε από τον φιλόσοφο Αναξίμανδρο με Μιλήσιου αποίκους γύρω στο 610 π.Χ.

Έγινε ένα σημαντικό κέντρο εμπορίου μεταξύ Αιγαίου και Θράκης. Ήταν μια πόλη ισχυρή, ευημερούσα και ανεξάρτητη επί αιώνες, όταν τελικά κατακτήθηκε από τις ρωμαϊκές λεγεώνες υπό τον Μάρκο Λούκουλλο το 72 π.Χ., ο οποίος τη λήστεψε και την κατέστρεψε.

Στη συνέχεια επί ρωμαϊκών χρόνων αναφέρεται ως Apollonia Magna ή Μεγάλη Απολλωνία. Το όνομά της άλλαξε σε Σωζόπολη κατά τη διάρκεια του εκχριστιανισμού της πόλης τον 4ο αιώνα- πιθανόν για να μην θυμίζει την ελληνική θεότητα.


 Πηγή




Διαβάστε περισσότερα...

Στην Δήμητρα υπάρχουν δύο φωτεινές πηγές και οι επιστήμονες δεν ξέρουν από τι προέρχονται

Ένας πλανήτης νάνος εκπέμπει δύο φωτεινά σήματα σε ένα σκάφος της NASA το οποίο κατευθύνεται προς αυτόν και οι επιστήμονες δεν ξέρουν πραγματικά με τι έχουν να κάνουν.
Όσο και παράξενο και αν ακούγεται αυτή είναι η κατάσταση που περιγράφεται με τον πλανήτη νάνο Δήμητρα (Ceres) το μεγαλύτερο σε διαστάσεις σώμα που βρίσκεται στην ζώνη αστεροειδών μεταξύ του Άρη και του Δία.
Το διαστημόπλοιο της NASA DAWN πλησιάζει τον πλανήτη πριν το «ραντεβού» της 6ης Μαρτίου. Η φωτογραφία που μπορείτε να δείτε ελήφθη στις 19 Φεβρουαρίου και σε απόσταση 46.000 χλμ. και δείχνει δύο έντονες φωτεινές πηγές στο έδαφος του μικρο-πλανήτη. Προηγούμενες φωτογραφίες της Δήμητρας από μεγαλύτερη απόσταση έδειχναν μια πηγή φωτός και ήταν εξίσου αινιγματικό. Στη συνέχεια το μυστήριο μεγάλωσε καθώς οι πηγές φωτός έγιναν δύο.


«Πρόκειται για κάτι απρόβλεπτο και  ακόμη παραμένει μυστήριο για εμάς», εξηγεί ο Andreas Nathues επικεφαλής της ομάδας που διαχειρίζεται τα δεδομένα της κάμερας στο ινστιτούτο Max Planck της Γερμανίας:
«Το φωτεινότερο σημείο από τα δύο πάντως εξακολουθεί να είναι πολύ μικρό για να το αναλύσουμε με βάση τις φωτογραφίες, αλλά εκτός από το μέγεθός του είναι το φωτεινότερο σημείο στην επιφάνεια του μικρο-πλανήτη» συμπληρώνει.
Τι μπορεί να είναι τότε αυτό που προκαλεί την αντανάκλαση αυτή του φωτός; Η πλέον προφανής εξήγηση είναι αυτή του πάγου αν και ο πάγος θα αντανακλούσε πολύ περισσότερο φως. Οι επιστήμονες έχουν προηγουμένως παρατηρήσει υδρατμούς να βγαίνουν από την επιφάνεια της Δήμητρας κάνοντας έτσι το σχηματισμό πάγου την πιο προφανή αιτία.
Υπάρχουν όμως και άλλες εξηγήσεις. Πολλοί εκτιμούν πως πρόκειται για κομμάτια άλατος. Η μικρή απόσταση όμως των δύο αυτών σημείων συνιστούν για τους επιστήμονες ότι πιθανότατα πρόκειται για κάτι που σχετίζεται με ηφαιστειακή δραστηριότητα πάγο δηλαδή που σχηματίζεται σε δύο κρατήρες ηφαιστείων.
Πάντως σε ότι και να οφείλεται η φωτεινή αυτή διαταραχή στην επιφάνεια της Δήμητρας σύντομα θα μάθουμε καθώς το διαστημόπλοιο Dawn βρίσκεται λίγες ημέρες πριν τεθεί σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη και για τους επόμενους 16 μήνες θα αποστέλλει φωτογραφίες σε πολύ μεγαλύτερη ανάλυση.






























Πηγή 











Διαβάστε περισσότερα...

Η πτώχευση του 1932

του Παντελή Καρύκα
Συγγραφέα – hellasforce.com
Η οικονομική κρίση της Ελλάδας και η πτώχευση του 1932, ήταν αποτέλεσμα ενός συνδυασμού εσωγενών και εξωγενών παραγόντων. Οι σημαντικότεροι αυτών ήταν η οικονομική κρίση του 1929, αλλά και η σύνδεση της Ελλάδας, μέσω της πολιτικής Βενιζέλου με τη Γαλλία και την εμμονή του στην τήρηση του κανόνα του χρυσού. Έτσι την ώρα που οι άλλες οικονομίες άρχιζαν να ανακάμπτουν από το μεγάλο κραχ του 1929, η Ελλάδα και η Γαλλία μόλις έμπαιναν στο μάτι του κυκλώνα. Επίσης σημαντικός παράγοντας ήταν, για μια ακόμα φορά, ο υπερβολικός δανεισμός και ο ρόλος των τραπεζών.





Μετά το 1922, όλες οι κυβερνήσεις είχαν στραφεί στον εξωτερικό δανεισμό, λαμβάνοντας, μεταξύ των ετών 1922-32, συνολικά πάνω από 15,5 δις δραχμές, θεωρητικά. Γιατί στα κρατικά ταμεία έφτασαν τα 13,5 δις. Τα υπόλοιπα έγινα προμήθειες εντός και εκτός. Το μέσο ονομαστικό επιτόκιο ήταν 7%, ενώ το μέσο πραγματικό επιτόκιο ανερχόταν τουλάχιστον στο 8%. Ο μέσος χρόνος απόσβεσης των δανείων ήταν τα 33 έτη. Το 67,42% του ποσού αυτού προήλθε από Βρετανούς κεφαλαιούχους, το 9,88% από τις ΗΠΑ, το 7,5 % από τη Γαλλία και τα υπόλοιπα από άλλες πηγές. Παράλληλα όμως ελήφθησαν και δάνεια από το εσωτερικό ύψους 2 δις, 200 εκ. δραχμών.
Το αποτέλεσμα ήταν να επιβαρυνθεί δραματικά ο κρατικός προϋπολογισμός. Το δε συνολικό δημόσιο χρέος της χώρας, στα μέσα του 1931, εκτοξεύτηκε στα 44 δις δραχμές. Άμεση συνέπεια του υπερβολικού δανεισμού ήταν το γεγονός ότι διογκώθηκαν τα ελλείμματα και ειδικά το δημόσιο χρέος. Ουσιαστικά, η ετήσια εξυπηρέτηση των δανείων απαιτούσε το 81% των συναλλαγματικών διαθεσίμων της χώρας. Το σύνολο των ετησίων πληρωμών προς το εξωτερικό από το 1,56 δις δραχμές το 1923, έφτασε τα 2 δις το 1925/6 και από το 1929 εκτοξεύτηκε πάνω από τα 3 δις ετησίως. Ειδικά, την περίοδο 1928-1932, η Ελλάδα είχε εισπράξει από δάνεια 10,3 δις δραχμές και είχε καταβάλλει για την εξυπηρέτηση του χρέους 13,9 δις, δηλαδή 35% περισσότερα χρήματα απ’ όσα είχε τελικά εισπράξει.
Μια άλλη σημαντική συνέπεια του υπερδανεισμού της χώρας ήταν η επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού που με δυσκολία μπορούσε να ισοσκελιστεί. Τα αποτελέσματα αυτού του υπέρογκου δανεισμού εκδηλώθηκαν το 1932, οπότε η Ελλάδα, αδυνατώντας ν’ ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της στο εξωτερικό κήρυξε πτώχευση, δηλαδή αναστολή πληρωμών των δανείων στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Τελικά, η κρίση χτύπησε και τις ελληνικές τράπεζες.
Από τη στιγμή δε που αναγγέλθηκε από το ελληνικό δημόσιο η αναστολή πληρωμών, δημιουργήθηκε αναστάτωση στους δανειστές του εξωτερικού που άρχισαν να πιέζουν τις κυβερνήσεις τους να λάβουν μέτρα κατά της Ελλάδας.
Οι πρέσβεις της Αγγλίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας και των ΗΠΑ επέδωσαν (28 Απριλίου 1932) κοινή διαμαρτυρία κατά της Ελλάδας, την οποία όμως οι ίδιοι υπέρ-δάνειζαν, και τότε, αν και γνώριζαν ότι δεν υπήρχε η δυνατότητα αποπληρωμής των δανείων. Υπολόγιζαν, ειδικά οι Βρετανοί, σε άλλα ανταλλάγματα, τα οποία και κέρδισαν τελικά, με την Ελλάδα να προσδένεται ασφυκτικά στο βρετανικό άρμα, από το 1935 και έπειτα.

 

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ:

 

Διαβάστε περισσότερα...

ΒΟΜΒΑ ΜΕΓΑΤΟΝΩΝ… ΧΡΕΟΣ ΑΠΑΤΗ… Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑ ΤΙΠΟΤΑ…

Διαβάστε αυτό το άρθρο και θα καταλάβετε πολλά…
«Το ελληνικό χρέος δεν είναι ως επί το πλείστον ελληνικό χρέος. Το χρέος το οποίο η Γερμανία και άλλες χώρες απαιτούν να πληρώνεται αφορούν χρήματα που οι Έλληνες δεν πήραν! Έτσι, οι Έλληνες δεν οφείλουν αυτά τα χρήματα. Πρόκειται για απάτη, γιατί οι Έλληνες δεν επιβαρύνονται με το χρέος».
Lyndon LaRouche
Αυτό που πρέπει να γνωρίζουν οι Αμερικανοί για την Ελλάδα και «το χρέος της» είναι πως η νέα ελληνική κυβέρνηση ζητά από την Ευρωπαϊκή Ένωση να σταματήσει να τη διοικεί μέσω Wall Street-Λονδίνου και να κάνει δυνατή την οικονομική ανάπτυξη και πάλι στην Ευρώπη. Αν αυτό δεν συμβεί, η επιδείνωση και τελικά η πτώχευση του συνόλου του υπερατλαντικού τραπεζικού συστήματος θα συνεχιστεί, όπως και οι αντιπαραθέσεις με τις μεγάλες δυνάμεις της Ρωσίας και της Κίνας… Και η απειλή του Παγκοσμίου Πολέμου θα γίνει πραγματικότητα…



Η υπόλοιπη Ευρώπη, μέχρι στιγμής, αρνείται να κλείσει η αισχροκερδής Wall Street αισχροκέρδειας και ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Jack Lew υποστηρίζει την άρνηση, μεταξύ άλλων και με απειλητικά τηλεφωνήματα προς τον Έλληνα Υπουργό Οικονομικών, Γιάννη Βαρουφάκη.
Τι απαιτούν Ομπάμα, Μέρκελ και λοιποί εξουσιαστές να κάνει η Ελλάδα, αντί για τερματισμό αυτής της πανευρωπαϊκής απάτης από τις τράπεζες; Θέλουν να… τρέξει ένα δημοσιονομικό πλεόνασμα ύψους 4,5% της ετήσιας οικονομίας της, αποκλειστικά και μόνο για να πληρώσει το «ελληνικό χρέος.» Γνωρίζετε τι θα σήμαινε αυτό αν προωθούνταν ως λύση για τις Ηνωμένες Πολιτείες; Να… τρέξουν ένα φορολογικό πλεόνασμα 750 δισεκατομμυρίων δολαρίων το χρόνο, προκειμένουν η κυβέρνηση να πληρώσει το χρέος της. Δεν θα ακούσετε τον Ομπάμα ή τον υποτακτικό του, Lew να μπαίνουν σε αυτή τη διαδικασία… Γιατί; ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΊ…
Το «ελληνικό χρέος» είναι μια απάτη ίδια με τη διάσωση TARP εδώ στις ΗΠΑ. Γίνεται εκτύπωση των $ 4 τρισεκατομμυρίων σε νέα κεφάλαια για να καλύψουν τα χρέη της Wall Street. Και δράστες είναι οι ίδιες οι συστημικές τράπεζες.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι μεγάλες τράπεζες πήραν τα εκατομμύρια και τα μετέτρεψαν σε τοξικά χρεόγραφα που ανατίναξαν το χρηματοπιστωτικό σύστημα και το σύνολο της οικονομίας το 2008. Η κυβέρνηση τους γλίτωσε την ίδια ώρα που το βιοτικό επίπεδο των πολιτών βυθίστηκε.
Στην Ευρώπη, οι τράπεζες αγόρασαν τα χρεόγραφα ενυπόθηκων δανείων από τις τράπεζες των ΗΠΑ. Ταυτόχρονα έκαναν εκατομμύρια unrepayable subprime δάνεια των δικών τους – όχι μόνο για τους ιδιοκτήτες σπιτιού, αλλά και για τις κυβερνήσεις, χωρίς τα μέσα για να τα εξοφλήσουν, όπως εκείνες της Ελλάδας, της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας, της Ουγγαρίας και άλλων.
Μεγάλες τράπεζες της Wall Street είχαν εμπλακεί, ιδίως η Goldman Sachs, η οποία δημιούργησε τα «μαγικά» παράγωγα: Το «Πάρτε ένα τραπεζικό δάνειο για την Ελλάδα», το κάνουν να μοιάζει με ένα απλό «νόμισμα ανταλλαγής» και όχι ένα χρέος – αλλά δέκα χρόνια αργότερα το μετατρέπουν σε ένα πολύ μεγαλύτερο χρέος.
Η κρίση χρέους στις μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες ξέσπασε το 2009, ένα χρόνο αργότερα από την κρίση που σημειώθηκε στο αμερικανικό τραπεζικό σύστημα.
Τότε οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, οι οποίες ήταν εξίσου υπερχρεωμένες, δημιούργησαν το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF), το αντίστοιχο δηλαδή TARP (Troubled Asset Relief Program), ύψους 1 τρισ. δολαρίων. Διέσωσαν τους τραπεζικούς κολοσσούς, με τη συμμετοχή του ΔΝΤ, χρησιμοποιώντας «μόνο» τα 600 δισ. για να πληρώσουν τα ανεξόφλητα χρέη των κυβερνήσεων. Τα 275 δισ. δολάρια καταβλήθηκαν για την αποπληρωμή του «ελληνικού χρέους».
Αυτή η τεράστια τραπεζική διάσωση εγκρίθηκε από την ελληνική, την ιρλανδική και άλλες κυβερνήσεις και πέρασε κατευθείαν στις τράπεζες που υπήρξαν οι subprime δανειστές τους.
«Πρέπει να τονίσουμε ότι αυτό το γεγονός είναι πρωταρχικής σημασίας για τις ΗΠΑ. Μπορεί να βυθιστεί η Wall Street εξαιτίας του. Αν υποβαθμιστεί η ελληνική απάτη, θα ξεκινήσει μια αλυσιδωτή αντίδραση του διεθνούς υπερατλαντικού συστήματος, όπως το σύστημα της Wall Street, το βρετανικό κ.α.  Σε αυτούς τους ανθρώπους οφείλεται το χρέος και όχι στους Έλληνες»~ Lyndon LaRouche
Η απάτη με το ελληνικό χρέος είναι κλασικό κόλπο. Το 2009 το χρέος στην Ελλάδα ήταν 300 δισ. δολάρια. Στη συνέχεια, η χώρα έλαβε δύο τεράστια πακέτα διάσωσης για το 2010 και το 2012, περίπου 140 δισεκατομμύρια δολάρια το καθένα. Λιγότερο από το 10% των εν λόγω 275 δισεκατομμυρίων δολαρίων έμεινε στην Ελλάδα και χρησιμοποιήθηκε από την Ελληνική κυβέρνηση. Τουλάχιστον το 90% των χρημάτων αυτών πήγε κατευθείαν και άμεσα στην Deutsche Bank, την HSBC, την JPMorgan Chase, καθώς και στους υπόλοιπους καρχαρίες, ενώ αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου δόθηκαν στα hedge funds.
Η πρώην υπουργός Εργασίας & Κοινωνικής Ασφάλισης Λούκα Κατσέλη έχει προσκομίσει στοιχεία που αποδεικνύουν ότι στην πραγματικότητα η ελληνική κυβέρνηση έλαβε μόνο το 3% των 275 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Οι μόνες τράπεζες που αναγκάστηκαν να διαγράψουν το «ελληνικό χρέος» ήταν οι ελληνικές. Οι τράπεζες της Νέας Υόρκης και του Λονδίνου διατήρησαν το τοξικό χρέος στο «ενεργητικό» τους, εγγυημένο 100% από την ευρωπαϊκή απάτη διάσωσης.
Όλο αυτό οδήγησε στη χρεοκοπία των ελληνικών τραπεζών, αναγκάζοντας την ελληνική κυβέρνηση να δανειστεί άλλα 50 δισ. δολάρια για να τις διασώσει. Έτσι, αντί να μειώνεται, το ελληνικό χρέος αυξανόταν. Μία απόλυτη απάτη!
Στη συνέχεια, από το 2010 μέχρι και σήμερα, η Ελλάδα, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, κλπ υποχρεώθηκαν να πληρώσουν το «λογαριασμό» για τη διάσωση των τραπεζών σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Επέβαλαν τόσο σκληρά μέτρα λιτότητας που οι πολίτες τους μετανάστευσαν, τα ποσοστά θνησιμότητας αυξήθηκαν, οι γεννήσεις μειώθηκαν και η αιθαλομίχλη έπνιξε τις πόλεις, αφού οι κάτοικοι δεν μπορούσαν πλέον να πληρώσουν για τη θέρμανσή τους. Μετά από πέντε χρόνια «τιμωρίας» και αφού 250 δισ. δολάρια δόθηκαν στις τράπεζες, το χρέος της Ελλάδας από τα 300 αυξήθηκε στα 350 δισ…
ΒΟΜΒΑ ΜΕΓΑΤΟΝΩΝ... ΧΡΕΟΣ ΑΠΑΤΗ... Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑ ΤΙΠΟΤΑ...1
ΒΟΜΒΑ ΜΕΓΑΤΟΝΩΝ... ΧΡΕΟΣ ΑΠΑΤΗ... Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑ ΤΙΠΟΤΑ...2

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ:


 Πηγή

















Διαβάστε περισσότερα...

ΥΓΕΙΑ: Ένωση που βρίσκεται στο ελαιόλαδο "σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα μέσα σε 30 λεπτά''!!!

Είναι το είδος της ανακάλυψης που θα πρέπει να κάνει διεθνή πρωτοσέλιδα: Μια ομάδα ερευνητών ανακάλυψε ότι μια απλή ένωση στο ελαιόλαδο είναι ικανή να σκοτώσει τα καρκινικά κύτταρα »μέσα σε 30 λεπτά έως μία ώρα» - και δεν βλάπτει τα υγιή κύτταρα.


Και πριν κάποιοι από εσάς σκεφτούν ότι αυτό είναι «ψεύτικη επιστήμη,« θα πρέπει να διαβάσετε την πραγματική μελέτη που δημοσιεύθηκε από το School of Environmental and Biological Sciences  στο Rutgers στο περιοδικό  Molecular and Cellular Oncology. Ακόμα και οι ερευνητές και οι επιστήμονες πίσω από τη μελέτη εντυπωσιάστηκαν και έμειναν με ανοικτό το στόμα από τα αποτελέσματα, τα οποία έχουν σοβαρές επιπτώσεις, όταν πρόκειται για το πώς το κοινό μπορεί σύντομα να δεί την απλή διατροφή ως όπλο κατά του καρκίνου.

Η ένωση που χρησιμοποιείται, γνωστή ως oleocanthal, έχει ήδη αναγνωριστεί ως «αντι-καρκινικός» παράγοντας, αλλά η πραγματική έκταση της ικανότητάς της στην καταπολέμηση των καρκινογόνων κυττάρων ήταν σχεδόν άγνωστη. Υπάρχουν αρκετές  μελέτες σχετικά με τα άλλα οφέλη της ένωσης ,στις οποίες περιλαμβάνονται οι πιθανές επιπτώσεις της στις εξής παθήσεις:
  • Καταστολή όγκου
  •  Αλτσχάιμερ
Και πολλές άλλες που το πιο πιθανό είναι να τις αγνοούμε. 
Αλλά αυτή η νέα μελέτη, η οποία διαπίστωσε ότι η ένωση αυτή μπορεί να σκοτώσει τα καρκινικά κύτταρα πραγματικά σε λιγότερο από μία ώρα, μπορεί να είναι η πιο εκπληκτική.
Συγκεκριμένα, η μελέτη διαπίστωσε ότι τα καρκινικά κύτταρα που εκτίθενται στην oleocanthal πέθαιναν μέσα σε 30-60 λεπτά - κι αυτό χάρη στον τρόπο με τον οποίο η ένωση του ελαιολάδου χρησιμοποιεί τα ένζυμα των καρκινικών κυττάρων. Τρυπώντας το εσωτερικό των καρκινικών κυττάρων, όπου το «απόβλητο»του κυττάρου  κρατείται, η ένωση προκαλεί τον απόλυτο όλεθρο στα μολυσμένα κύτταρα.
Ο καθηγητής Paul Breslin, ο συγγραφέας του βιβλίου της μελέτης, εξηγεί ότι η διαδικασία προκαλεί το άνοιγμα του "ασκού του Αιόλου" στο εσωτερικό του καρκινογόνου κυττάρου.
Για άλλη μια φορά, βλέπουμε την αληθινή θεραπευτική δύναμη τροφών όπως το ελαιόλαδο που αποδεικνύεται μέσω ισχυρής έρευνας η οποία έχει πραγματικές εφαρμογές για εσάς και την υγεία της οικογένειάς σας (και το σύνολο της υγείας του πλανήτη).
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες σίγουρα θα ορμήσουν με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας φαρμακευτικών τεχνολογιών που θα προσπαθούν να μιμηθούν τις συμπεριφορές της oleocanthal (με μια λίστα παρενεργειών και μειωμένης αποτελεσματικότητας), αλλά το κλειδί εδώ είναι ότι χωρίς σχεδόν τίποτα  μπορείτε να ξεκινήσετε την εμπειρία των οφελών αυτής της ένωσης που βρίσκεται στο ελαιόλαδο για τον εαυτό σας: απλά αγοράστε κάποιο υψηλής ποιότητας βιολογικό ελαιόλαδο από το τοπικό μανάβικο σας.
Πηγή:
Επιμέλεια Κειμένου dorieas
 
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ



 Πηγή







Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2015

Δέκα παραδείγματα ακραίας προπαγάνδας από κυβερνήσεις

Ψεύτικες επιθέσεις κατά της Αμερικής, πόλεις φαντάσματα, απαγωγές και απειλητικά βίντεο. Όταν οι κυβερνήσεις αποφασίσουν να πουν ψέματα, τίποτα δεν τις σταματά (Vid+Pics)

















Αρκετές φορές, οι κυβερνήσεις προσπαθούν να κοροϊδέψουν και να παραπλανήσουν τους πολίτες προκειμένου να αποφύγουν οποιαδήποτε αντίδραση ή επανάσταση.
Έτσι, κατέφυγαν στα παρακάτω ακραία παραδείγματα προπαγάνδας, προκειμένου να δημιουργήσουν ψευδείς εντυπώσεις. Αν αναρωτιέστε αν πέτυχαν, θυμηθείτε ότι όσο πιο ακραίο είναι το ψέμα, τόσο πιο πιθανό είναι να γίνει πιστευτό, αρκεί να ειπωθεί από τους κατάλληλους ανθρώπους, στη σωστή στιγμή και με έξυπνο τρόπο.
10. Επίθεση κατά της Αμερικής

  Το 2013 η κυβέρνηση της Βόρειας Κορέας, προκειμένου να κάνει μια επίδειξη δύναμης στους πολίτες της, δημιούργησε ένα ψευδές βίντεο που απεικόνιζε την επίθεσή της σε κτίρια της Αμερικάνικης κυβέρνησης. Μάλιστα στο βίντεο απεικονίζονταν ο Λευκός Οίκος να είναι στο στόχαστρο μιας πυρηνικής βόμβας.
9. "Παντρεύτηκα έναν κομμουνιστή"

  "Παντρεύτηκα έναν κομμουνιστή", ήταν ο τίτλος της ταινίας που προβλήθηκε το 1949, με στόχο να προβάλλει τους κομμουνιστές ως εγκληματίες και μέλη συμμοριών. Παράλληλα, αναφέρεται πως αν οι επιλεγμένοι ηθοποιοί αρνούνταν να συμμετάσχουν στην ταινία, έρχονταν αντιμέτωποι με την κατηγορία ότι ήταν κομμουνιστές και οι ίδιοι, γεγονός που θεωρούνταν προδοσία στην Αμερική.
8. Η απαγωγή

  Το 1978 ο δικτάτορας της Βόρειας Κορέας, Κιμ Γιόνγκ Ιλ, διέταξε την απαγωγή ενός νοτιοκορεάτη σκηνοθέτη και ενός ηθοποιού. Οι απαχθέντες αναγκάστηκαν από τη βορειοκορεατική κυβέρνηση να δημιουργήσουν ταινίες που εξυμνούσαν τον ηγέτη, αλλά και τη λειτουργία της κυβέρνησης.
7. Η ψεύτικη είσοδος των Ναζί στον Καναδά

  Η κυβέρνηση του Καναδά θέλοντας να εκτοξεύσει την πώληση όπλων και πολεμικών εφοδίων, αποφάσισε να διοργανώσει μια ψεύτικη είσοδο των Ναζιστικών στρατευμάτων, προκειμένου να δείξει στους πολίτες πως αν είναι άοπλοι είναι και απροστάτευτοι. Έτσι, ηθοποιοί ντύθηκαν σαν Ναζί και άρχισαν να συλλαμβάνουν τους πολίτες και να κρεμούν σβάστικες σε όλη τη πόλη Winnipeg.
6. Η κατασκευή της κωμόπολης Kijong-dong

  Μια ψεύτικη πόλη στη νεκρή ζώνη μεταξύ της Νότιας και της Βόρειας Κορέας, όπου υπήρχαν αμύθητα πλούτη και ειρήνη, σε αντίθεση με την υπόλοιπη Κορέα. Υποτίθεται πως χτίστηκε το 1950 και στόχος της προπαγάνδας ήταν να προσελκύσει τους πληθυσμούς της Νότιας Κορέας να μεταναστεύσουν βόρεια. Στην πόλη αναφέρεται πως ζούσαν περισσότεροι από 200 κάτοικοι, ωστόσο τα κτίρια φυλάσσονταν και τα φώτα λειτουργούσαν με ειδικούς μηχανισμούς.
5. Επιχείρηση Μόλυνση

  Το 1980 η Πρώην Σοβιετική Ένωση κυκλοφόρησε φήμες που ενοχοποιούσαν τις ΗΠΑ για την εξάπλωση του ιού AIDS. Μάλιστα, όπως αναφέρεται, ισχυρίστηκαν ότι ο ιός ήταν δημιούργημα των Αμερικανών και συγκεκριμένα των βιολογικών πειραμάτων τους.
4. Οι φλόγες του πολέμου

  Το 2014 το Ισλαμικό Κράτος κυκλοφόρησε ένα εμπνευσμένο από το Χόλιγουντ βίντεο, όπου απεικονίζονταν φωτιές σε κτίρια και στις φλόγες αναγραφόταν "Ο πόλεμος μόλις άρχισε". Στο περίπου ενός λεπτού υλικό παρουσιάζει σε αργή κίνηση εκρήξεις λίγο πριν εμφανιστεί η απειλή "Ερχόμαστε σύντομα".
3. Το επιτραπέζιο με τους Εβραίους

  Το επιτραπέζιο παιχνίδι κυκλοφόρησε το 1938, σε αυτό οι παίχτες έπρεπε να συλλέγουν Εβραίους, προκειμένου να περάσουν στο επόμενο στάδιο. Κάθε παίχτης κέρδιζε με το να μετακινεί τα πιόνια μέσα από πύλες, με στόχο να φτάσει στην Παλαιστίνη.
2. Τερατώδη ψέματα σε ομοφοβική ταινία

  Το 2013 η Ρωσική κυβέρνηση κυκλοφόρησε μια ταινία κατά της ομοφυλοφιλίας. Μάλιστα, στην ταινία αναφερόταν πως τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια υιοθετούν παιδιά, προκειμένου να τα χρησιμοποιήσουν αργότερα σαν ερωτικά παιχνίδια. Παράλληλα αναφέρεται πως αυτά τα ζευγάρια θα πεθάνουν 30 χρόνια νωρίτερα από ότι θα πέθαιναν αν ήταν ετερόφυλα.
1. Εθνική Εκκαθάριση

  Το 2002 ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι ενθάρρυνε τους παίχτες να σκοτώνουν Εβραίους και έγχρωμους. Μάλιστα, αναφέρεται πως κάθε παίχτης έπαιζε σαν μέλος της αμερικάνικης ρατσιστικής οργάνωσης Κου-Κλουξ-Κλαν, ενώ τα θύματα, που ήταν έγχρωμοι, όταν σκοτώνονταν έβγαζαν κραυγές ζώων, συγκεκριμένα μαϊμούδων.


Πηγή







Διαβάστε περισσότερα...

Παλιά Αθήνα και λεκανοπέδιο

Σ Υ Λ Λ Ε Κ Τ Ι Κ Ο....
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Διαβάστε περισσότερα...

Οι εκλογές στην αρχαία Αθήνα

Αρχίζοντας διαβάζουμε στο έργο του Αριστοτέλη “Αθηναίων Πολιτεία”. Ο Αριστοτέλης μελέτησε σε βάθος το αθηναϊκό καθεστώς, αν και όχι χωρίς προκατάληψη, (γιατί πως να το κάνουμε, μαθητής του ολιγαρχικού Πλάτωνα και δάσκαλος βασιλιά ήταν ο Σταγειρίτης) και μας δίνει πολύτιμες πληροφορίες.

Η αθηναϊκή δημοκρατία έφτασε στον κολοφώνα της στα μέσα του... 5ου αιώνα και η ακμή αυτή κράτησε τριάντα περίπου χρόνια, περίοδος που έμεινε στην ιστορία σαν ο χρυσός αιώνας του Περικλή. Όμως το πολίτευμα με τους ξεχωριστούς θεσμούς του υπήρχε ήδη σαράντα χρόνια πριν από τον Περικλή και θα επιβίωνε ως την εποχή των Μακεδόνων, διακόσια χρόνια αργότερα. Έζησε δηλαδή σχεδόν τρεις αιώνες, όσο καμιά άλλη σύγχρονη ή αρχαία δημοκρατία. Τη μεγάλη αντοχή στο χρόνο της αθηναϊκής δημοκρατίας την αποδίδουν οι μελετητές όχι μόνο στους σωστούς θεσμούς αλλά και στη μεγάλη προσαρμοστικότητα και εξελικτικότητά τους. Οι θεσμοί γεννήθηκαν από τις ανάγκες της ζωής και γι’αυτό προσαρμόζονταν εύκολα στις μεταβαλλόμενες συνθήκες. Δεν υπήρξαν εγκεφαλικά δημιουργήματα κάποιας σοφής κεφαλής, έστω κι αν αυτή ανήκε στο Σόλωνα.

Η προσαρμοστικότητα των θεσμών φαίνεται από την εξέλιξη του θεσμού του βασιλιά. Σε πλήρη δημοκρατία, τον καιρό του Περικλή, κληρωνόταν κάθε χρόνο ο άρχων βασιλεύς, μακρινός απόηχος των μυκηναίων ανάκτων, που τελευταίος τους υπήρξε ο Κόδρος. Ο θεσμός δεν καταργήθηκε. Εξελίχτηκε σε ένα ανώδυνο για τη δημοκρατία αξίωμα με θρησκευτικές τελετουργικές αρμοδιότητες.

Μπορεί να θεωρείται ο Κλεισθένης ιδρυτής της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, βασίστηκε όμως στη νομοθεσία που θέσπισε ο Σόλων, που είναι χωρίς αμφιβολία ο πατέρας της δημοκρατίας. Όταν ο Σόλων συνέταξε τους νόμους του δεν είχε και πολλές αυταπάτες για την αποτελεσματικότητα τους. “Ο νόμος” έλεγε “μοιάζει με τον ιστό της αράχνης. Τα μικρά και τα αδύνατα πιάνονται σ’αυτόν, ενώ τα ισχυρά τον σχίζουν και περνούν”. Ακόμα ένα δείγμα ευθύτητας και παρρησίας, που χαρακτήριζαν το αρχαίο ελληνικό πνεύμα.

Η δημοκρατία που καθιέρωσε ο Κλεισθένης, μετά την εκδίωξη των Πεισιστρατιδών, ήταν σχετικά πλουτοκρατικό και ολιγαρχικό σύστημα, είχε όμως σωστούς και εξελίξιμους θεσμούς και με τις μεταρρυθμίσεις που έκαναν ο Εύβουλος, ο Εφιάλτης και ο Περικλής, μεταμορφώθηκε σε πραγματικά «λαοκρατικό» καθεστώς.

Το πολίτευμα λοιπόν της αρχαίας Αθήνας όπως διαμορφώθηκε μετά τις ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις του Κλεισθένη, του Εφιάλτη και του Περικλή, ήταν η άμεση δημοκρατία. Η Εκκλησία του Δήμου, δηλαδή η λαϊκή συνέλευση όλων των αθηναίων πολιτών από 20 χρονών και πάνω, μετά το 462 πΧ είχε συγκεντρώσει όλες τις εξουσίες και τις ασκούσε με τα διάφορα όργανα, που αυτή όριζε ή έλεγχε. Είχε όχι μόνο νομοθετικές εξουσίες αλλά και εκτελεστικές και σε ορισμένες περιπτώσεις, (εσχάτη προδοσία, ασέβεια κ.ά,), μεταβαλλόταν σε ανώτατο δικαστήριο, πράγμα πού έκανε τον Αριστοτέλη να τη χαρακτηρίσει «μυριοκέφαλη τυραννία».

Στην Εκκλησία του Δήμου, που συνεδρίαζε 40 φορές το χρόνο, μπορούσε να πάρει το λόγο ο κάθε πολίτης και όσο μιλούσε και ό,τι κι αν έλεγε, κανείς δε μπορούσε να τον διακόψει ή να τον σταματήσει. Ήταν η περίφημη ισηγορία..

Η εκκλησία του Δήμου εξέλεγε τα 500 μέλη της Βουλής. Οι βουλευτές έβγαιναν με κλήρο από 1000 εκπρόσωπους των 170 δήμων της Αττικής, (100 για κάθε φυλή), που ονομάζονταν πρόκριτοικαι εκλέγονταν με μυστική ψηφοφορία για ένα χρόνο. Οι 500 που δεν κληρώνονταν βουλευτές, μένουν αναπληρωματικοί και ονομάζονταν επιλαχόντες.

Από τους 500 βουλευτές, που παίρναν μια μικρή χρηματική αποζημίωση τριών οβολών τη μέρα, κληρωνόταν η πρυτανεία, από 50 μέλη, η οποία για διάστημα 35 ημερών αποτελούσε την κυβέρνηση της αθηναϊκής δημοκρατίας. Οι πρυτάνεις όσον καιρον ασκούσαν τα καθήκοντα τους μέναν στο Πρυτανείο με έξοδα του κράτους. Ένας από αυτούς οριζόταν για μια ή δύο το πολύ μέρες Γραμματεύς της Βουλής, δηλαδή πρωθυπουργός.

Η Βουλή ήταν το συμβουλευτικό όργανο της Εκκλησίας του Δήμου. Κάθε νόμος για να ψηφιστεί από την τελευταία έπρεπε να προετοιμαστεί και να συζητηθεί από τη Βουλή, που έβγαζε το προβούλευμα. Γι’αυτό τα νομοθετήματα που ψήφιζε η Εκκλησία του Δήμου άρχιζαν πάντα με τη φράση: ΕΔΟΞΕ Τωι ΔΗΜΩι ΚΑΙ Τηι ΒΟΥΛΗι, (δηλαδή, φάνηκε σωστό στο Λαό και στη Βουλή).

Ανακεφαλαιώνοντας βλέπουμε ότι πηγή και φορέας όλων των εξουσιών ήταν η λαϊκή συνέλευση, η Εκκλησία του Δήμου. Ότι όλα τα αξιώματα ήταν συνήθως ενιαύσια και προσιτά σε όλους τους πολίτες. Οτι πολλοί άρχοντες έβγαιναν με κλήρωση, που σημαίνει ότι από τη στιγμή που κάποιος γεννήθηκε αθηναίος πολίτης είχε εν δυνάμει εκλεγεί σε πολλά αξιώματα και απλά περίμενε πότε θα κληρωθεί σε ένα από αυτά. Σημαίνει επίσης ότι όλοι οι πολίτες, πλούσιοι ή φτωχοί, ερχόταν κάποτε η ώρα να κληρωθούν ή να εκλεγούν σε κάποιο αξίωμα

Τις δικαστικές αρχές αποτελούσαν δύο μεγάλα δικαστήρια, ο Άρειος Πάγος, το παλιό ανώτατο δικαστήριο, που στα χρόνια της δημοκρατίας είχε χάσει πολλές από τις αρμοδιότητές του και η Ηλιαία το λαϊκό δικαστήριο, που το απάρτιζαν 6000 μέλη τα οποία έβγαιναν με κλήρωση από όλους τους πολίτες για ένα χρόνο και έπαιρναν επίσης ημερήσια αποζημίωση τριών οβολών. Η ηλιαία χωριζόταν σε δέκα τμήματα από 600 δικαστές το καθένα και επιλαμβανόταν με όλες τις ποινικές και αστικές περιπτώσεις. Υπήρχαν όμως και μικρότερα ή και ειδικά δικαστήρια.

Τις διοικητικές αρχές της Αθηναϊκής Δημοκρατίας τις όριζε επίσης, με κλήρωση ή με ψηφοφορία, η Εκκλησία του Δήμου. Τις αποτελούσαν:

Οι εννέα άρχοντες, που που μετά το 462 πΧ είχαν χάσει κάθε ουσιαστική εξουσία και ασκούσαν μόνο τελετουργικά καθήκοντα. Οι εννέα άρχοντες κληρώνονταν ανάμεσα στους πλούσιους, (πεντακοσιομέδιμνους) και ήταν: Ο επώνυμος άρχων, ο άρχων βασιλεύς, ο πολέμαρχος και οι έξι θεσμοθέται. Μετά τη θητεία τους, που ήταν για ένα χρόνο, γίνονταν ισόβια μέλη του Αρείου Πάγου.

Οι δέκα αστυνόμοι, που είχαν καθήκοντα τήρησης της τάξης και είχαν υπό τις διαταγές τους ένοπλα τμήματα σκυθών ή θρακών δούλων.

Οι δέκα επισκευασταί των ιερών, που φρόντιζαν για τη συντήρηση των ναών, οι πέντε οδοποιοί, οι πέντε νεωροί, ο επιμελητής των κρηνών, υπεύθυνος για την ύδρευση της πόλης και οι αρχιτέκτονες επί τας ναυς, που ευθύνονταν για τη ναυπήγηση και συντήρηση των πολεμικών σκαφών.

Οι οικονομικές αρχές της αθηναϊκής δημοκρατίας ορίζονταν επίσης με κλήρωση για ένα χρόνο από την Εκκλησία του Δήμου και ήταν: οι δέκα ελληνοταμίαι, οι δέκα ταμίαι της Αθηνάς, οι δέκα ταμίαι των άλλων θεών, ο επί των θεωρικών, οι δέκα σιτοφύλακες, οι δέκα πωληταί και οι δέκα αποδέκται.

Τέλος τις στρατιωτικές αρχές τις αποτελούσαν οι δέκα στρατηγοί, που εκλέγονταν, (ένας για κάθε φυλή), για ένα χρόνο χωρίς δικαίωμα επανεκλογής, (αυτό το τελευταίο καταργήθηκε μετά το 440 πΧ), οι δέκα ταξίαρχοι, οι δέκα φύλαρχοι, οι δύο ίππαρχοι και ο ταμίας των στρατιωτών.

Στρατηγοί μπορούσαν να εκλεγούν από όλες τις τάξεις. Σε σπάνιες περιπτώσεις μεγάλων εθνικών κινδύνων, ένας στρατηγός περιβαλλόταν με μεγάλες, σχεδόν δικτατορικές, εξουσίες, πάντα με απόφαση της Εκκλησίας του Δήμου και για πολύ μικρό χρονικό διάστημα και τότε ονομαζόταν στρατηγός αυτοκράτωρ.

Τα κύρια θεσμικά γνωρίσματα της δημοκρατίας όμως δεν ήταν τα αξιώματα αλλά οι λειτουργίες της: Η μικρή διάρκεια της εξουσίας, (το πολύ ένα χρόνο, αν και οι πρυτάνεις κυβερνούσαν μονάχα λίγες βδομάδες και ο γραμματέας της Βουλής, δηλαδή ο πρωθυπουργός, μια ή δύο μέρες!). Η συνεχής εναλλαγή προσώπων στην εξουσία. Το προσιτό της εξουσίας σε όλους τους πολίτες ανεξάρτητα από καταγωγή ή περιουσία. Η αιρετότητα των αρχόντων, με μυστική ψηφοφορία ή κλήρωση. Η γραπτή νομοθεσία, με νόμους που επεξεργαζόταν η Βουλή και ψήφιζε η λαϊκή συνέλευση. Η ανεξαρτησία και η λαϊκή βάση της δικαιοσύνης

Υπήρχαν όμως κι άλλοι θεσμοί που έδιναν στην αθηναϊκή δημοκρατία τα χαρακτηριστικά της πολιτείας του δικαίου και της ευνομίας.

Ένας από αυτούς ήταν ο θεσμός των δοκιμασιών: κανείς πολίτης δε μπορούσε να βάλει υποψηφιότητα για να εκλεγεί σε κάποιο αξίωμα αν προηγουμένως δεν περνούσε ευνοϊκά από εξ δοκιμασίες.

Συγκεκριμένα έπρεπε να αποδείξει:

- Ότι είναι γνήσιος αθηναίος πολίτης.
- Ότι υπηρέτησε στο στρατό και πήρε μέρος σε εκστρατείες.
- Ότι πλήρωνε ταχτικά τους φόρους.
- Ότι ήταν έντιμος και δεν είχε καταδικαστεί ποτέ για ατιμωτικό αδίκημα.
- Ότι ήταν ευσεβής.
- Ότι η συμπεριφορά του προς τους γονείς του ήταν άψογη.

Οι δοκιμασίες αυτές ήταν ουσιαστικές και εξονυχιστικές και γίνονταν οι τρεις πρώτες από τη Βουλή και οι άλλες τρεις από τα δικαστήρια. Με τις δοκιμασίες αυτές είναι φανερό πως πολλοί φαύλοι αποκλείονταν εξ αρχής από τη δυνατότητα να εκλεγούν

Ένας άλλος σημαντικός θεσμός ήταν των λειτουργιών, που ήταν ένα είδος τιμητικής φορολογίας. Η Εκκλησία του Δήμου ανέθετε σε κάποιον πλούσιο πολίτη να εξοπλίσει ένα πολεμικό σκάφος, να χρηματοδοτήσει το ανέβασμα μιας τραγωδίας (από εκεί βγήκε και οόρος χορηγός) και γενικά να κάνει κάποιο κοινωφελές έργο χωρίς ελπίδα κέρδους εκτός από την αναγραφή του ονόματός του σε τιμητική στήλη.

Ο οριζόμενος είχε δικαίωμα να αρνηθεί, αλλά με τον όρο να υποδείξει άλλον, πλουσιότερο κατά τη γνώμη του, που κι αυτός με τη σειρά του μπορούσε να ζητήσει την ανταλλαγή των περιουσιών τους αν ισχυριζόταν πως δεν ήταν τόσο πλούσιος. Η ανταλλαγή αυτή λεγόταν αντίδοσις.

Τρίτος τέλος θεσμός ήταν ο οστρακισμός, με τον οποίον μπορούσε η Δημοκρατία να απομακρύνει από την πολιτική σκηνή όποιον η κοινή γνώμη θεωρούσε πως με την πολιτεία του ή και απλώς λόγω εξαιρετικής δημοφιλίας, μπορούσε να γίνει επικίνδυνος για τους θεσμούς και το πολίτευμα. Ο οστρακισμός καθιερώθηκε τι 508 από τον Κλεισθένη για να αποκλείσει την επανάληψη της τυραννίας. Αποφασιζόταν ύστερα από σχετική δημόσια καταγγελία από την Εκκλησία του Δήμου, που εκτάκτως συνεδρίαζε στην Αγορά και όχι στην Πνύκα. Ακολουθούσε ψηφοφορία όλων των πολιτών που γράφανε το όνομα του υποψήφιου για οστρακισμό πάνω σε κομμάτια πήλινων σκευών, (όστρακα). Αν τα γραμμένα όστρακα ήταν περισσότερα από το μισό των ψηφισάντων ο καταδικασμένος έπρεπε να φύγει σε τρεις μέρες από την Αττική και να μείνει σε υπερορία για δέκα χρόνια, μετά τα οποία ξαναγύριζε, χωρίς άλλες συνέπειες στα πολιτικά του δικαιώματα, στην περιουσία ή στην οικογένειά του.

Ήταν λοιπόν ο Δήμος Αθηναίων αληθινή Δημοκρατία; Πολλοί το αρνούνται, προβάλλοντας ισχυρά επιχειρήματα. Όμως τί είναι δημοκρατία; Στο ερώτημα αυτό απαντά ο Περικλής στον “Επιτάφιο”: “Το να κυβερνάν όχι οι λίγοι αλλά οι πολλοί, αυτό το λέμε δημοκρατία”, ( Το ουχί ες ολίγους αλλ’ες πλείονας οικείν, δημοκρατία κέκληται). Το ζήτημα είναι τί εννοούμε λέγοντας “πολλοί”.

Το αντίθετο της δημοκρατίας είναι η ολιγαρχία, στην οποία κυβερνούν οι λίγοι. Η αντίληψη ότι δεν είναι σωστό να κυβερνούν την πολιτεία οι πολλοί, ο όχλος, ο αδαής λαός, αλλά οι λίγοι εκλεκτοί, οι άριστοι, είναι πανάρχαια και εκφράστηκε πιο καθαρά από τον Πλάτωνα. Το θέμα είναι ποιοί είναι αυτοί οι άριστοι, από πού αντλούν το δικαίωμα να κυβερνούν και βάσει ποιας λογικής αρνούνται το δικαίωμα αυτό στον απλό λαό.



Βουλευτής στην αρχαία Ελλάδα μπορούσε να γίνει οποιοσδήποτε εφόσον ψηφιζόταν. Μοναδικές προϋποθέσεις να είναι Έλληνας πολίτης και να κατέχει την ελληνική θρησκεία και παιδεία...

Από την στιγμή της εκλογής του καταγραφόταν λεπτομερώς όλη η προσωπική του αλλά και η οικογενειακή του περιουσία. Ενδεικτικό του "λεπτομερώς" παραπάνω είναι ότι καταγράφανε μέχρι και τα σανδάλια που φορούσε! Αν κατά τη διάρκεια της θητείας του έπαιρνε οποιαδήποτε απόφαση, απόρροια της οποίας ήταν να ζημιωθεί το ελληνικό δημόσιο, το κοινό καλό των πολιτών, γινότανε κατάσχεση της περιουσίας του μέχρι του ποσού της ζημιάς που προκαλούσε. Αν η ζημιά ήταν μεγαλύτερη από την περιουσία του, τότε αφού γινότανε κατάσχεση και της οικογενειακής του περιουσίας (συμπεριλαμβανομένων των σανδαλιών!), είχε την υποχρέωση να δουλέψει χωρίς αμοιβή στο δημόσιο μέχρι να ξεχρεώσει αυτά που χρώσταγε.

Οι κάθε είδους και ονομασίας ολιγαρχικοί δέχονται ως κριτήριο για να καταταγεί κάποιος στους αρίστους είτε την καταγωγή είτε τον πλούτο είτε τη μόρφωση και υποστηρίζουν ότι το δικαίωμα να κυβερνούν οι άριστοι το παίρνουν είτε από τους θεούς, είτε από την ιστορική ή κοινωνική αναγκαιότητα είτε από άλλες εξ ίσου νεφελώδεις και αυθαίρετες πηγές. Στην πραγματικότητα μοναδική πηγή της εξουσίας των αρίστων ήταν από αρχαιοτάτων χρόνων η απροκάλυπτη ή συγκεκαλυμμένη βία.

Στις διάφορες μορφές δημοκρατίας αντίθετα, αυτοί που κυβερνούν εκλέγονται από κάποιους άλλους. Ο τρόπος που εκλέγονται και ο αριθμός αυτών που έχουν το δικαίωμα εκλογής ποικίλει φυσικά, ανάλογα με τη μορφή της δημοκρατίας, πάντως όσο πιο μεγάλος είναι ο αριθμός των εκλεγόντων, όσο πιο μεγάλη είναι η δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε πολλούς υποψήφιους κι όσο πιο εύκολη είναι η διαδικασία, τόσο πλατύτερη είναι η δημοκρατία.

Βέβαια η Αθηναϊκή Δημοκρατία δεν ήταν κάποιο ιδανικό πολίτευμα. Είχε πολλά και σοβαρά τρωτά και μειονεκτήματα, όχι όμως αυτά που τονίζουν ο Αριστοτέλης, ο Πλάτωνας ή ο Ξενοφώντας. Ο πρώτος ήταν προκατειλημένος εναντίον της κι οι άλλοι δύο απροκάλυπτοι εχθροί της. Αυτούς τους ενοχλούσε η παντοδυναμία της Εκκλησίας του Δήμου, το ευμετάβλητο των διαθέσεων και αποφάσεων του λαού και το νεωτεριστικό πνεύμα που κυριαρχούσε παντού.

Τα πραγματικά μειονεκτήματα της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, που την οδήγησαν τελικά στην ήττα, με δραματικές συνέπειες για όλον τον ελληνισμό ήταν άλλα.

Πρώτα πρώτα ήταν ο αποκλεισμός των γυναικών από κάθε είδους κοινωνική και πολιτική δραστηριότητα. Οι αθηναίες δεν είχαν κανένα πολιτικό και ελάχιστα κοινωνικά δικαιώματα, σ’αντίθεση με τις γυναίκες της Σπάρτης, του Αργούς, της Λέσβου, της Κρήτης και άλλων ελληνικών περιοχών.


Ακόμα η Αθηναϊκή Δημοκρατία ήταν φιλοπόλεμη και επεκτατική. Δε μπορούσε να κάνει αλλιώς. Στην αρχαιότητα το κυριότερο μέσο παραγωγής ήταν η γη. Η Πολιτεία έχοντας για στήριγμα της τους ελεύθερους μικροκαλιεργητές, έπρεπε να φροντίζει να έχουν όλοι τους επαρκείς κλήρους γης. Όταν η γη της Αττικής δεν επαρκούσε πια, η Δημοκρατία έκανε πολέμους, προσαρτούσε νέα εδάφη και εγκαθιστούσε σ’αυτά αθηναίους κληρούχους. Οι συνεχείς όμως πόλεμοι, που δεν τους έκανε με μισθοφορικά στρατεύματα αλλά με δικό της στρατό από αθηναίους πολίτες, υπονόμευε την ίδια την κοινωνική της βάση, γιατί οδηγούσαν τους πολίτες στην οικονομική καταστροφή.

Τέλος η Αθηναϊκή Δημοκρατία ήταν υπερβολικά τοπικιστική. Μολονότι της δόθηκε η ευκαιρία να συνενώσει σε μια πολιτική ενότητα το σύνολο σχεδόν της Ελλάδας, δεν είχε την διορατικότητα, την ευρύτητα του πνεύματος και την οργανωτική ικανότητα να το κάνει, αρετές που αργότερα μόνο η Ρώμη επέδειξε. Ακόμα και οι ξένοι που είχαν εγκατασταθεί μόνιμα στην Αθήνα και που στο τέλος του 5ου αιώνα αποτελούσαν σχεδόν τους μισούς κατοίκους του Άστεως, δεν απόχτησαν ποτέ δικαιώματα αθηναίου πολίτη.

Αυτά τα σοβαρά μειονεκτήματα της Αθηναϊκής Δημοκρατίας την οδήγησαν σε αδιέξοδα και προκάλεσαν την παρακμή της. Παρ’όλα αυτά ήταν το πιο γόνιμο σε θεσμούς και ιδέες, (που γνώρισαν παγκόσμια ακτινοβολία και έχουν διαχρονική ισχύ), πολιτικό και κοινωνικό καθεστώς της ιστορίας.

Δημ. Γερμιώτης

hellinon.net


 Πηγή











Διαβάστε περισσότερα...