Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Dorota Sumińska. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Dorota Sumińska. Pokaż wszystkie posty
Dlaczego oczy kota świecą w nocy? - Dorota Sumińska

07:31

Dlaczego oczy kota świecą w nocy? - Dorota Sumińska


Dzieci kochają zadawać pytania, a wszelkie rozwinięcia zdań zaczynające się od: po co, dlaczego i jak? zdają wylewać się z nich bezustannie. Nie na wszystkie znamy jednak odpowiedź, i nie wszystkie potrafimy łatwo wytłumaczyć. Tu z pomocą przychodzi Dorota Sumińska, która wespół z Joanną Żero stworzyła piękną i fascynującą książkę o zwierzętach.

Dlaczego oczy kota świecą w nocy? zachwyciło mnie od pierwszej strony - publikacja zgrabnie leży w dłoni, jest bajecznie kolorowa, wydana dużym drukiem i co najważniejsze - ciekawa również dla dorosłych. Psy, muchy, koty, zebry... każde stworzenie ma swoje pięć minut, a podjęte tematy dla dzieci będą na pewno fascynujące. Odpowiedzi nie są mocno rozbudowane, pobudzają jednak ciekawość i sprawiają, że młodzi czytelnicy będą je potem drążyć samemu.

Moja przygoda z Dorotą zaczęła się od telewizji, i chociaż na szklanym ekranie rzadko już gości, to znajdowanie jej kolejnych nowości w księgarni, sprawia mi ogromną radość.

Dlaczego oczy kota świecą w nocy? to sympatyczna książeczka nie stroniąca od trudnych pytań i spraw ostatecznych. Prostym językiem przybliża ważne zagadnienia i zwyczajnie cieszy nasze oczy.  


Dorota Sumińska "Dlaczego oczy kota świecą w nocy?"
Ilość stron: 96
Wyd. Literackie
Ocena: 5/6
Premiera: 07.05.2015r.
Uśmiech gekona - Dorota Sumińska

09:54

Uśmiech gekona - Dorota Sumińska

Azja nigdy nie leżała w kręgu moich zainteresowań. Cały kontakt z nią ogranicza się u mnie do Murakamiego i stołowania się w chińsko-indyjskich restauracjach, dlatego powiedzmy to sobie szczerze – zupełnie nic o niej nie wiem.

Uśmiech gekona trafił w moje ręce ze względu na Dorotę Sumińską i jej ogromny talent do opowiadania historii. Uznałam, że jeżeli ktoś ma szansę, przekonać mnie do tego kawałka Ziemi, to tylko ona.

Autorka w Indochinach zostawiła swoje serce. Oczarowana ludźmi oraz pięknem przyrody, wielokrotnie do nich wracała, odkrywając przy tym, co znaczy zaufanie i miłość, w pełni okazywana człowiekowi. Obiektem jej największych wzruszeń, jak zwykle były zwierzęta. Śpiewające warany, małpy zachowujące się niczym dzieci. Na tym krańcu świata, czas płynie swobodniej, dlatego jedna wyprawa nieoczekiwanie przeobrażała się w następną. Borneo stawało się Filipinami, te z kolei Sri Lanką.

Niestety nie wszystko tu jest takie pięknie i cudowne. Choć ludzie są otwarci oraz chętni do rozmowy, to bieda nieustannie depta im po piętach. Rozrastające w błyskawicznym tempie plantacje, zagrażają setką gatunków, a dzika przyroda zostaje zepchnięta w granice rezerwatów.

Sumińska chce nas wyczulić na takie sprawy. Zachęcić do szukania informacji i podróżowania, bo Azja, mimo że nieokiełznana, jest podróżnikowi bardzo przychylna. To, co od samego początku zwraca w książce uwagę, to atmosfera. Praktycznie rodzinny klimat, w większości odwiedzanych miejsc, bo Sumińska nie kolekcjonuje wrażeń – ona zbiera uśmiechy.

Sposób w jaki Dorota poznaje świat, w stu procentach odpowiada moim poglądom. Trzeba być blisko, trzeba te kraje dotknąć, wręcz zatopić w nich zęby… I wiecie co? Do takiej Azji z przyjemnością bym się wybrała.


Dorota Sumińska „Uśmiech gekona. Azja jakiej nie znacie”
Ilość stron: 200
Wyd. Literackie
Ocena: 4,5/6
Historie, które napisało życie - Dorota Sumińska

09:12

Historie, które napisało życie - Dorota Sumińska

Zwierzęta towarzyszą nam dosłownie wszędzie, i o każdej porze dnia oraz nocy. Kryją się na podwórkach, polach, w domach naszych znajomych. Nigdy nie wiadomo, kiedy jedno z nich stanie nam na drodze, ani jakie będą tego konsekwencje. U bohaterów Historii, takie spotkania zawsze owocowały czymś więcej. A jak twierdzi sama autorka: najważniejsze w nich jest to, że mają swoje źródła w prawdziwych zdarzeniach.

Szkoda tylko, że tego typu opowieści, mógł zebrać właściwie każdy. I chociaż nie odbieram im magii ani wyjątkowości, to od pani Doroty Sumińskiej oczekuję dużo, dużo więcej. Chcę poznać sekrety jej zawodu, poczytać o refleksjach, zależnościach między światem ludzi i zwierząt.

Historie, które napisało życie to antologia prawd o świecie, ale zwierzęta odgrywają w niej rolę drugoplanową, często tylko symboliczną. I to jest właśnie największa słabość tego zbioru. Czytałam już tak wiele pozycji tego typu, że zaczynają one zlewać się w jedną, identyczną całość. Znając Sumińską i wiedząc, jak świetnym jest ona ekspertem, czekam na następną, tym razem „psychologiczną” książkę pani weterynarz. Opowiadaniom w takiej formie, obecnie mówię "nie".


Dorota Sumińska „Historie, które napisało życie”
Ilość stron: 160
Wyd. Literackie
Ocena: 3,5/6
Copyright © Varia czyta , Blogger