Όλα καλά...

Cine Nimertis

τότε και... τώρα...

Κάποτε…  οι Έλληνες

Πράττε δίκαια

Ύβριν μίσει

Ευσεβείας έχου

Επαίνει τα καλά

Κακίας απέχου

Χάριν απόδος

Ικέτας ελέει

Υιούς παίδευε

Σοφούς χρω

Έριν μίσει

Αγαθούς τίμα

Άκουε τα προσήκοντα

Μηδενί φθόνει

Το δίκαιον μιμού

Ελπίδος νέμε

Διαβολήν μίσει

Ευπροσήγορος γίνου

Αμαρτών μεταβουλεύου

Χρόνιαν φιλίαν φύλαττε

Φίλους ευνόει

Ομόνοιαν επιδίωκε

Μη λάλει προς ηδονήν

Σ(ε)αυτού μη αμέλει

Τα λεωφόρους μη βαδίζειν

Θνήσκε υπέρ πατρίδος

Μη επαίρου

Μη άρχου αδικείν

Άκουε πολλά, λάλει ολίγα

Νόει και τότε πράττε

Ανάξιον άνδρα, δια πλούτον μη επαινής

Πείσας λάβε, μη βιασάμενος

Ανέχου τον πλησίον σου μικρά ελαττούμενος

Μη έριζε γονεύσι, καν δίκαια λέγης

Παιδείας αντέχου

Επαίνει αρετήν

Εχθρούς αμύνου

Ευγένειαν άσκει

Ίδια φύλασσε

Αλλοτρίων απέχου

Φίλω χαρίζου

Μέτρον άριστον

Γνώθι σαυτόν

Χρόνου φείδου

Μηδέν άγαν

Φιλόσοφος γίνου

Όσια κρίνε

Γνους πράττε

Φόνου απέχου

Ήθος δοκίμαζε

Ευεργεσίας τίμα

Δικαίως κτω

Κριττήν γνώθι

Γάμους κράτει

Δαπανών άρχου

Αισχύνην σέβου

Χάριν εκτέλει

Ακούων όρα

Αδωροδόκητος δοκίμαζε

Βίας μη έχου

Ομίλει πράως

Φιλοφρόνει πάσιν

Γλώττης άρχε

Σαυτόν ευ ποίει

Αποκρίνου εν καιρώ

Πόνει μετά δικαίου

Οφθαλμόν κράτει

Καιρόν προσδέχου

Έχθρας διάλυε

Επί ρώμης μη καυχώ

Γήρας προσδέχου

Ευφημίαν άσκει

Πλούτει δικαίως

Κακίαν μίσει

Κινδύνευε φρονίμως

Πρεσβύτερον αιδού

Νεώτερον δίδασκε

Προγόνους στεφάνου

Χαρίζου αβλαβώς

Επαγγέλου μηδενί το παράπαν

Μη ψεύδου, αλλ'αλήθευε

Μη επιθύμει αδύνατα

Περί θεών λέγε, ως εισίν

Νόει το πραττόμενον

Μελέτα το παν

Γηράσκω αεί διδασκόμενος

Αγάπα τα του πλησίον σου και [δια]τήρει ως τα σαυτού

Ο συ μισείς, ετέρω μη ποιήσεις

Η περί του μέλλοντος πρόνοια, ανδρός έστιν άρετή

Συνετών ανδρών, πριν τα δυσχερή γενέσθαι προνοήσαι

Σήμερα… οι νεοέλληνες

Άρπαξε να φας και κλέψε να’χεις…

Ωχ αδερφέ!

Δε βαριέσαι…

Μην ανακατεύεσαι…

Σώπα καημένε!

Μην είσαι κορόιδο

Εσύ θα βγάλεις το φίδι απ’τη τρύπα;

Βρε κάτσε στ’αβγά σου!

Βουρ στο πατσά

Γ.. τους όλους!

Να καεί το σύμπαν!

Όλοι κλέφτες είναι

Άραξε στα κιλά σου

Μην ασχολείσαι μωρέ!

Την πάρτη σου να κοιτάς!

Που πας να μπλέξεις;

Το πορτοφόλι μου γεμάτο να’χω…

Πλέρωσε να κάνεις τη δουλειά σου…

Βρε δεν πα να γ… όλα!

και πολλά πολλά ακόμα...

Απόσπασμα από δελτίο ειδήσεων του… μέλλοντος (όχι και μακρινού)

Με πάσαν λαμπρότητα και επισημότητα εορτάσθη κι εφέτος, δια δεύτερον έτος, η εθνική επέτειος της Μάχης του Μελιγαλά με παρέλασιν αρμάτων μάχης και ενόπλων τμημάτων από όλα τα Όπλα και Σώματα Ασφαλείας εις την κεντρικήν λεωφόρο των Καλαμών ενώπιον του πρωθυπουργού κου Μιχαλολιάκου, του Μητροπολίτου Μεσσηνίας, πολλών βουλευτών του κυβερνητικού κόμματος αλλά και όλων των υπολοίπων αρχών του τόπου και πλήθος κόσμου που επλημμύρισε τους γύρω δρόμους. Ως είναι γνωστόν, η μάχη του Μελιγαλά διηξήχθη μεταξύ 13 και 15 Σεπτεμβρίου του 1944 μεταξύ Ελλήνων εθνικιστών και πατριωτών και ανθελλήνων κομμουνιστών. Η ηρωική αντίστασις των Ελλήνων απέναντι στους εθνοπροδότας βουλγαροκομμουνιστάς δεν ήτο αρκετή ινα αποτρέψη τον όλεθρον και την σφαγήν που επηκολούθησε. Την πρωταφανήν μανίαν των αιμοσταγών προδοτών της ιεράς πατρίδος δεν ανέκοπτε τίποτε και οι αλητήριοι ουτιδανοί εντολοδόχοι του εγκληματίου Στάλιν δεν έδειξαν την παραμικράν συμπόνοιαν και έλεος προ αμάχων, γυναικών αλλά και ανηλίκων παίδων!!

Λίαν συγκεκινημένος και έμπλεος ενθουσιασμού και υπερηφανείας, ο κ. πρωθυπουργός, μετά το πέρας της παρελάσεως και αφού συνεχάρη προσωπικώς δια θερμής χειραψίας έναν προς έναν όλους τους διοικητάς, ιλάρχους και χειριστάς ακόμη των αρμάτων αλλά και πολλούς εκ των μετεχόντων εις τα αγήματα των πεζοπόρων τμημάτων, εδήλωσε: «Η Ελλάς αναγεννάται από τις στάχτες της! Σήμερα να είστε υπερήφανοι έλληνες διότι τα παιδιά σας έστρεψαν το βλέμμα από τους κόκκινους, ροζ και πράσινους ολετήρες και αντικρίζουν ξανά τον ήλιο της Ελλάδας! Ο Μαρξισμός πέθανε! Σε λίγα χρόνια και με την ολοκλήρωση των στρατοπέδων αναμορφώσεως, ουδείς έλλην θα είναι πλέον λερωμένος από τον ιό και την μπόχα της αριστεράς! Ο θεός μας επιφόρτισε με το βαρύ έργο να ξαναφτιάξουμε την Ελλάδα μας! Να είστε βέβαιοι ότι θα το κάνουμε! Ζήτω το Έθνος των Ελλήνων Ζήτω οι Ήρωες πεσόντες του Μελιγαλά!»

Μετά την ολοκλήρωση της παρελάσεως, ο Υπουργός Ιδεολογικής Αποκαταστάσεως κ. Κασιδιάρης, παρέδωσε τιμητικά ξιφίδια εις τους δακρύοντες παρευρισκόμενους συγγενείς και απογόνους των πεσόντων ενώ προέβη και εις την ακόλουθον δήλωσιν: «Μέρα με τη μέρα η Ελλάδα ξεβρωμίζει από ξένους, παράσιτα και κομμουνιστές. Τα υπολείμματα βεβαίως που έχουν απομείνει. Σήμερα γιορτάζουμε την ανάσταση της Ελλάδας! Πολλά λόγια δεν χρειάζονται. Έργα χρειάζονται και αυτά κάνουμε. Ζήτω η Ελλάς!»

Ηκολούθησε σύντομος περίπατος του κ. πρωθυπουργού εις οδούς των Καλαμών όπου και απεθεώθη παρά των πολιτών ενώ δεν έλειψαν και αι αυθόρμητοι εκδηλώσεις. Γέρων πλησιάζων τον κ. Μιχαλολιάκο, του είπε με υγρούς οφθαλμούς: «Μωρέ αναστήθηκε ο Λεωνίδας! Να μου ζήσεις λεβέντη μου!»


Σημ: Για να προλάβω διαμαρτυρίες και ενστάσεις: δεν αμφισβητώ ούτε κρίνω ιστορικά -αυτό είναι δουλειά άλλων - τι πραγματικά συνέβη στο Μελιγαλά το 1944. Προσωπικά δεν έχω καμία αμφιβολία ότι συνετελέσθη σφαγή όπως και σε πολλά άλλα μέτωπα και πεδία του τραυματικού εμφυλίου και από τις δυο πλευρές. Δυστυχώς, το θέμα μας πονάει ακόμα και οι πληγές δεν έχουν κλείσει. Όμως, από το σημείο αυτό ως την δήλωση του Κασιδιάρη ότι όταν κυβερνήσει η Χ.Α. θα μετατρέψει σε εθνική εορτή τη μάχη αυτή, υπάρχει σαφής απόσταση...