..εκείνον λατρεύω, γιατί "έξω απ' τις πόρτες των θεών σεργιάνησε, να κλέψει τη φωτιά τους.."Καλησπέρα!
σ'ευχαριστώ για το ωραίο σου σχόλιο Πυρφόρα μου... να'σαι καλά...
Προμηθέας, η ενσάρκωση της ανθρωπινης αγωνίας και ματαιότητας.Καληνύχτα.
και πολύ επιτυχημένη η σύνδεση με τον δέσμιο Παναγούλη που αναζητά φως και ελευθερία...σ'ευχαριστώ φίλη μου περήφανη μανιάτισσα...
Απ’ τις γαρδένιες στα γιασεμιά Περιπολούσε το ολόγιομο φεγγάριΌταν ξαφνικά ένοιωσα την απουσία του Έλειπε και πάλι το συκώτι μουΕπιταχύνθηκε η μαρμαρυγή των αστεριώνΘόλωσε το φεγγάριΚαθώς πλήρωνα με τα σπλάχνα μου το τίμημαΎβρις μου η αμφισβήτηση της τάξης του ουρανούΗ φωτιά που ελευθέρωσα, πυρπόλησε τα νέφηΑνατράπηκαν οι προαιώνιες ισορροπίες καθώς φωτίστηκε το σκοτάδι της αμάθειαςΜε την ηδονή της προσφοράς βάλσαμο στα σωθικά μουΆφησα το φεγγάρι αιχμάλωτο"Αμετανόητος Προμηθέας"~Γιάννης ΠοταμιάνοςΈνα συμπλήρωμα επειδή αληθινά έχουμε ανάγκη από έναν Προμηθέα στις μέρες μας φίλτατε Αντώνη.
Σε άλλη διάσταση γραφής βέβαια ο Παναγούλης που επικαλείται τον Τιτάνα μέσα από το υγρό κελί του και σε άλλη του Ποταμιάνου με τα 'ολόγιομα φεγγάρια'...άπειρες οι οπτικές βέβαια και σεβαστές όλες..σ'ευχαριστώ αοράτη μου... να'σαι καλά...
Δημοσίευση σχολίου
6 σχόλια:
..εκείνον λατρεύω, γιατί "έξω απ' τις πόρτες των θεών σεργιάνησε, να κλέψει τη φωτιά τους.."
Καλησπέρα!
σ'ευχαριστώ για το ωραίο σου σχόλιο Πυρφόρα μου... να'σαι καλά...
Προμηθέας, η ενσάρκωση της ανθρωπινης αγωνίας και ματαιότητας.
Καληνύχτα.
και πολύ επιτυχημένη η σύνδεση με τον δέσμιο Παναγούλη που αναζητά φως και ελευθερία...
σ'ευχαριστώ φίλη μου περήφανη μανιάτισσα...
Απ’ τις γαρδένιες στα γιασεμιά Περιπολούσε το ολόγιομο
φεγγάρι
Όταν ξαφνικά ένοιωσα την απουσία του
Έλειπε και πάλι το συκώτι μου
Επιταχύνθηκε η μαρμαρυγή των αστεριών
Θόλωσε το φεγγάρι
Καθώς πλήρωνα με τα σπλάχνα μου
το τίμημα
Ύβρις μου η αμφισβήτηση
της τάξης του ουρανού
Η φωτιά που ελευθέρωσα,
πυρπόλησε τα νέφη
Ανατράπηκαν οι προαιώνιες ισορροπίες
καθώς φωτίστηκε το σκοτάδι
της αμάθειας
Με την ηδονή της προσφοράς
βάλσαμο
στα σωθικά μου
Άφησα το φεγγάρι αιχμάλωτο
"Αμετανόητος Προμηθέας"
~Γιάννης Ποταμιάνος
Ένα συμπλήρωμα επειδή αληθινά έχουμε ανάγκη από έναν Προμηθέα στις μέρες μας φίλτατε Αντώνη.
Σε άλλη διάσταση γραφής βέβαια ο Παναγούλης που επικαλείται τον Τιτάνα μέσα από το υγρό κελί του και σε άλλη του Ποταμιάνου με τα 'ολόγιομα φεγγάρια'...
άπειρες οι οπτικές βέβαια και σεβαστές όλες..
σ'ευχαριστώ αοράτη μου... να'σαι καλά...
Δημοσίευση σχολίου