Ετσι και μου ζητούσαν να ζωγραφίσω αυτή τη χώρα άραγε, τι να έφτιαχνα... μια Γκερνίκα που θα την έλεγα Μαρίκα; Ή να έριχνα μερικά μάτια, πόδια, χέρια δώθενε κείθενε και όποιος καταλάβει κατάλαβε; Μα, τόσο όμορφη χώρα, τέτοια ιστορία, τέτοια παράδοση που θα έπρεπε να πηγαίνει... τρένο, να έχει περιπέσει σ'αυτή την ένδεια ιδεών, ανθρώπων σοβαρών, μυαλών χαρισματικών; Τσ, τσ, τσ... σηκώνω τα χέρια ψηλά... τελικά το αποφάσισα, θα γεμίσω ένα καμβά μπλέ, θα βάλω από κάτω ΨΑΡΟΤΑΒΕΡΝΑ Ο ΠΑΜΠΛΟ κα θα τo πουλήσω σε κανένα νησί να κονομήσω... όχι, θα κάτσω να σκάσω μακαρίτης άνθρωπος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου