Maar nog niet aan het bevallen, zoals sommigen dachten.
Ik moet wel toegeven dat mijn creatieve activiteiten zich even beperkten tot NESTEN, doopsuikertjes maken en vullen ( wat ook leuk was!) en rondhossen + veel speurwerk om wederom al de adressen voor geboortekaartjes vast te krijgen.
2 weken geleden maakte ik een Fietsmandje voor Frie en snel daarna volgde er een mannelijk versie voor Sus. En ja hoor, zijn Bliksem Mq Queen heeft al genoten van de onstuimige ritten ....
Die van Sus maakte ik iets anders. Ik had alleen vieze, vuile, plakkende velcro van de Hema, waardoor ik bij het maken van het mandje van Frie maar liefst 3 naalden heb kunnen weggooien, omdat ze plakten en ik kreeg mijn draden er niet meer door!! Bij Sus maakte ik er gewoon lintjes aan en dat werkt even goed.
Ik heb geen foto met Sus, want de kindjes zijn aan zee, met oma en opa. Jammer voor de foto, maar heel goed voor de mama, die nu nog meer kan bloggen en met de voetjes omhoog kan liggen... (en ook natuurlijk stikken, nog is gaan eten met Janlief, ....)
Ik ben nog een project gestart, maar durf weer niet verder doen, want ik werkte nog nooit met boordstof en heb ook geen lockmachine. In De ottebre 3/2011 staat een T-shirt ( happy animals) die ik voor Sus probeer te maken. De stof gaan kopen bij Pauli in Leuven was uiteraard geen enkel probleem, het patroon tekenen en de stof knippen ook niet....maar die boordstof. Op een gewone huishoudelijke stikmachine heb je een tweeling (????)-naald nodig. Dat wordt mijn volgende missie, want ik heb nog nooit van zo een ding gehoord!! Of misschien wacht ik best tot over 2 weken, want bij de
sToffenmdammen staan er 2 overlocks ready to use. Tot zover de t-shirt en mijn angsten:
Deze week werd het ook tijd om het bedje voor de nieuwe baby ( Ling noemen we hem of haar, van LieveLING) op te maken. Dat vonden Frie en Sus geweldig.
De baby mag dus komen, wij zijn er klaar voor .....
Maar of ons huis er klaar voor is:
Dit is hij, onze werf. Al 5 weken wachtende op aannemers, die elke week zeggen dat ze gaan beginnen, maar die we niet meer zien!! Deze week zijn er dinsdag wel tonnen stenen geleverd. En woensdag kregen we Gino en Enzo ( zonen van aannemer Jean-Luc) even te zien. Ze beloofden om vandaag zeker te beginnen, maar tot op heden nog een Gino of Enzo of Jean-Luc te zien!!
Ons huis geraakt ooit af, dat weet ik zeker, maar wanneer???
Janlief fokt zich daar geweldig in op (ik ook een beetje), maar ondertussen ga ik vrolijk verder met zwanger zijn en knutselen met de naaimachine!!
Tot snel, Herlinde*